Psychische kwalen zonde?

[memento]

Oorspronkelijk gepost door voorbijganger

Oorspronkelijk gepost door memento

en een minderwaardigheidscomplex (wat een zonde is). In dit geval gaat het overduidelijk over het laatste.

Memento,

Graag zou ik een onderbouwing in de rubriek theologie zien van deze uitspraak.

En mocht je het menen, dan wist je ook op voorhand dat hulp hier van menselijke kant niet geboden kan worden. Uit de zonde helpen is Gods werk. Heb je betrokken al bij een predikant gebracht?

Groet,
VBG

Dit is een moeilijke om te onderbouwen, maar ik zal mn best doen.

Ten eerste is het goed om eens na te denken over wat zonde nu precies is. Toen ik die opmerking maakte bedoelde ik met zonde doel missen. Toen God de mens schiep, schiep Hij hen tot Zijn eer. Niet alleen om Hem te verheerlijken (als daad), maar ook om in het menszijn iets uit te drukken van Gods deugden (passief, het geschapen zijn naar Gods beeld).

Iemand die last heeft van een minderwaardigheidscomplex heeft de neiging zichzelf en de wereld om zich heen te zien als negatief. En dát is nu zonde. Als wij zó naar onszelf en naar de wereld om ons heen kijken zien wij Gods algemene genade over het hoofd, erkennen wij God niet als de goede Schepper van het al. Hoe vaak heb ik depressieve mensen (en ook hier moet bij mij met schaamte de hand in eigen boezem) horen zeggen: waarom doet God mij dit aan. Alsof God de oorzaak is van onze ellende.

Uit de zonde helpen is Gods werk.

Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde? Een mens moet strijden om zonde te laten, en zéker zonden die hem een verkeerd beeld van God geven.

Heb je betrokken al bij een predikant gebracht?

Helaas is betrokkene al een keer bij een predikant en een paar ouderlingen geweest, die adviseerden de grote mond dicht te houden en zich te onderwerpen aan het ouderlijk gezag (ook al maakten die het leven ondraaglijk, ook al slaan ze met stokken, etc). Tot mijn grote verdriet bleek het verhaal, bij navraag bij anderen, nog waar te zijn ook.


Daarbij geloof ik niet dat we een psychisch probleem moeten oplossen met behulp van pastorale zorg. Een pastor is geen psycholoog. Ik geloof niet in geloven als wondermiddel wat overal tegen werkt. Geloof bied zeker véél ondersteuning in moeilijke tijden. Maar ondersteuning is wat anders dan beter worden van een ziekte. Je zegt tegen iemand met een lichamelijke ziekte toch ook niet dat hij/zij maar moet geloven ipv naar de dokter gaan

/Memento is verdrietig als hij ziet wat de zondeval aan ellende aanricht

[Pim]

Oorspronkelijk gepost door memento

Oorspronkelijk gepost door voorbijganger

Oorspronkelijk gepost door memento

en een minderwaardigheidscomplex (wat een zonde is). In dit geval gaat het overduidelijk over het laatste.

Memento,

Graag zou ik een onderbouwing in de rubriek theologie zien van deze uitspraak.

En mocht je het menen, dan wist je ook op voorhand dat hulp hier van menselijke kant niet geboden kan worden. Uit de zonde helpen is Gods werk. Heb je betrokken al bij een predikant gebracht?

Groet,
VBG

Dit is een moeilijke om te onderbouwen, maar ik zal mn best doen.

Ten eerste is het goed om eens na te denken over wat zonde nu precies is. Toen ik die opmerking maakte bedoelde ik met zonde doel missen. Toen God de mens schiep, schiep Hij hen tot Zijn eer. Niet alleen om Hem te verheerlijken (als daad), maar ook om in het menszijn iets uit te drukken van Gods deugden (passief, het geschapen zijn naar Gods beeld).

Iemand die last heeft van een minderwaardigheidscomplex heeft de neiging zichzelf en de wereld om zich heen te zien als negatief. En dát is nu zonde. Als wij zó naar onszelf en naar de wereld om ons heen kijken zien wij Gods algemene genade over het hoofd, erkennen wij God niet als de goede Schepper van het al. Hoe vaak heb ik depressieve mensen (en ook hier moet bij mij met schaamte de hand in eigen boezem) horen zeggen: waarom doet God mij dit aan. Alsof God de oorzaak is van onze ellende.

Uit de zonde helpen is Gods werk.

Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde? Een mens moet strijden om zonde te laten, en zéker zonden die hem een verkeerd beeld van God geven.

Heb je betrokken al bij een predikant gebracht?

Helaas is betrokkene al een keer bij een predikant en een paar ouderlingen geweest, die adviseerden de grote mond dicht te houden en zich te onderwerpen aan het ouderlijk gezag (ook al maakten die het leven ondraaglijk, ook al slaan ze met stokken, etc). Tot mijn grote verdriet bleek het verhaal, bij navraag bij anderen, nog waar te zijn ook.


Daarbij geloof ik niet dat we een psychisch probleem moeten oplossen met behulp van pastorale zorg. Een pastor is geen psycholoog. Ik geloof niet in geloven als wondermiddel wat overal tegen werkt. Geloof bied zeker véél ondersteuning in moeilijke tijden. Maar ondersteuning is wat anders dan beter worden van een ziekte. Je zegt tegen iemand met een lichamelijke ziekte toch ook niet dat hij/zij maar moet geloven ipv naar de dokter gaan

/Memento is verdrietig als hij ziet wat de zondeval aan ellende aanricht

Ik heb hier in de andere topic ook wat over zitten posten. Ben het volledig met je eens Memento.

En je punt in je laatste alinea vind ik sterk door zijn eenvoud. We zouden de hele psychiatrie en medische wereld wel op kunnen doeken als de dominee alles maar op moet lossen.....

[limosa]

Pastorale zorg is geen Haarlemmerolie. Bij een gebroken been heb je in de regel gips nodig, bij hoofdpijn zou ik eerst een finimalletje proberen en bij minderwaardigheidscomplex of aanverwandte psychische problemen is ook op het probleem toegesneden hulp nodig. Het is fijn (en het kan zeker het genezingsproces ondersteunen) als een predikant, ouderling of zo iets pastorale zorg weet te bieden. Maar laten we wel zijn, ook dat zijn meestal goedbedoelende amateurs, het is niet goed om ze op medisch gebied te overvragen.

Ik schrik wel van je beschrijving van de toestand. Als er écht sprake is van mishandeling (slaan met stokken zoals je zegt) denk ik dat daar eerst wat aan gedaan moet worden. Óf het slaan zelf moet ophouden óf (als dat niet kan of lukt) de persoon moet aan die omgeving ontsnappen. Hoe hard dat ook kan zijn, soms móet het.

[memento]

Slaan word gerechtvaardigd onder het mom van kasteiding. Blijkbaar steund kerkeraad van betreffend dorp dat, en daar moet verandering inkomen (is een dorp, en in zo'n dorp heeft de kerkeraad/predikant nog heel veel invloed).

Simpelweg uithuisplaatsing is geen echte oplossing om er nog meer (kleinere) kinderen zijn in het gezin. Daarbij zou dan ook opvang geregeld moeten worden voor de moeder. Beste oplossing zou zijn uithuisplaatsing van de vader, maar dat zou betekenen scheiden waar de kerkeraad niet aan mee wil werken (en dus het hele gezin onder curatele zet, wat in zo'n dorp inhoud dat iedereen je scheef aankijkt).

Ik hoop via predikanten/ouderlingen uit andere gemeentes van hetzelfde kerkgenootschap de betreffende kerkeraad te kunnen overtuigen, maar dat gaat een lange weg worden vrees ik. Daarbij wil ik ook eerst de verhalen wat meer valideren, iemand in overspannen toestand overdrijft soms nogal.

[limosa]

Oorspronkelijk gepost door memento
Daarbij wil ik ook eerst de verhalen wat meer valideren . . .

Dat lijkt me om te beginnen van het grootste belang. Je moet weten wat er écht aan de hand is en onterechte beschuldigingen heeft niemand iets aan en zijn heel beschadigend naar alle partijen toe.

[memento]

Je hebt de dorpscultuur tegen je!, Eigenlijk heb je alles tegen je.

Weet ik, maar er nix aan doen is ook geen optie...

PS> Wat mij betreft is de discussie over specifieke situatie gesloten. Als je er nog op wil reageren kan dat via U2U

Graag zou ik willen vragen alleen nog te reageren op de vragen zoals VBG die stelde in de 1e post:
1. is het lijden aan een psychische kwaal zonde
2. Uit de zonde helpen is Gods werk, dus dat gaat ook op voor psychische kwalen

[memento]

VBG, ik bedoelde met het zeggen dat bepaalde psychische klachten zonde zijn niet als een waarde-oordeel. Misschien dat ik mezelf wat kan verduidelijken

1. Elk mens is geneigd tot alle kwaad, ja hij is totaal verdorven. Maar hij is slechts zondig in de maatte waarin hij zondigd (zondigen is een daad> gedachten, woorden, werken). Iemand die lijdt aan een psychische ziekte is sneller geneigd verkeerde dingen te denken en te spreken, en (God verhoedde het) ook te doen
2. Ontoerekeningsvatbaarheid bestaat in Gods gericht niet. Een duidelijk voorbeeld daarvan vinden we in het OT waar iemand die per ongeluk een ander doodde moest vluchten naar een vrijstad. Slechts na de dood van de hogepriester werde zij van strafvervolging ontslagen

Maar: we moeten mensen nooit gaan zeggen dat ze zondigen omdat ze depressief zijn. Maar we mogen hen wél oproepen om altijd maar goed van God te denken. In dat laatste zie ik een taak voor een predikant, juist bij psychisch zieken. Dus mijn idee van pastoraat bij psychische zorg is:
1. Luisteren
2. Wijzen op het belang van goed over God te denken/spreken
3. Wijzen dat God er ook voor hen er wil zijn (uiteraard door het geloof in Christus Jezus)

Iemand die hieraan een waardigheidsstelsel weet te ontfrunniken (om zich daarmee beter te voelen dan anderen) is blind voor eigen ellende. Ons stelsel kent slechts 1 laag, en dat is de laag van totaal verdient verloren liggen. Elk mens, afhankelijk van zijn toestand (zowel maatschappelijk als geestelijk) uit zijn zondigheid op bepaalde wijze, in meer of mindere mate. Het is onbijbels te stellen dat iedereen gelijk zondigd, of dat de situatie er niet toe doet. Asaf bad of God hem wou behoeden voor rijkdom of armoede, omdat hij daarin de grotere verleiding tot zonde zag.

[Gerrie]

Oorspronkelijk gepost door memento
Dus mijn idee van pastoraat bij psychische zorg is:
1. Luisteren
2. Wijzen op het belang van goed over God te denken/spreken
3. Wijzen dat God er ook voor hen er wil zijn (uiteraard door het geloof in Christus Jezus)

Ik probeer me in te denken, dat ik een minderwaardigheidscomplex heb. En dan zou ik na deze raad denken: goed bedoeld, maar goed over God denken, dat kan ik niet en daarom ben ik minder dan een ander.
En voor geloven geldt hetzelfde.

Nu probeer ik ook een advies op te stellen.
Laat deze persoon iets doen in de kerkelijke gemeenschap, wat niet te moeilijk is en waarin hij/zij capaciteiten heeft.
Door het doen (aannemen dat het lukt) leert hij/zij dat ie ook wat kan en dat vermindert z'n gevoel van minderwaardigheid.

[memento]

VBG, ook al houd je de theologie van de totale verlorenheid van de mens (zoals ik van harte doe) is er verschil in hoe je leeft

De mens ligt verloren. Dat is een feit. Maar hoe hij leeft, dat heeft hij gedeeltelijk zelf in de hand. Een mens kan er altijd voor kiezen een bepaalde zonde te laten, het is niet zo dat een mens verplicht is om te zondigen, ook al zal een onbekeerde dat meestal wél doen omdat er voor hem weinig redenen zijn om het niet te doen. Een vrome onbekeerde refo die zeer strict leeft is, naar zijn wandel gezien, beter dan iemand die zich uitleeft in de zonde. Echter, beiden liggen verloren en beiden hebben verzoening nodig om zalig te worden. Maar om te stellen dat de één niet beter doet dan de ander is onzin en onbijbels. Hij is dus niet beter, maar hij doet beter

Vanuit dat oogpunt blijft mijn redenatie staan.

Wat betreft je reactie op het pastoraat, de punten die ik noemde waren de punten die een predikant moest doen. Ik was er van uit gegaan dat zo iemand náást pastorale zorg ook psychische zorg krijgt. In dat geval lijkt me het de taak van de psychische zorg om te zorgen voor het zelfbeeld van de persoon, en lijkt het me pastorale zorg om te zorgen voor het Godsbeeld van de persoon

[Aangepast op 18/5/04 door memento]