Zelf heb ik het in het RD gelezen vorige week zaterdag. Heeft iemand het hele artikel?
Gr.
Vierschaar
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
-
Lecram
-
Refojongere
Is de rechtvaardiging nu werkelijk een vrijspraak in het geweten, een belevenis, het zegel dat de Heilige Geest als het ware op je hart drukt?
Of is de rechtvaardiging nu een conclusie, zo van: Ik geloof, dus mag ik weten dat ik vrijgesproken ben, ook al heb ik daar niets van beleefd (zo hoor ik het in mijn omgeving heel vaak zeggen).
Of is de rechtvaardiging nu een conclusie, zo van: Ik geloof, dus mag ik weten dat ik vrijgesproken ben, ook al heb ik daar niets van beleefd (zo hoor ik het in mijn omgeving heel vaak zeggen).
-
england
Is het niet dat de Geest getuigt met onze geest dat wij kinderen Gods zijn? Is dat het juist niet dat de zekerheid geeft, en dat het ook juist zo moeilijk uit te leggen maakt: wat voel je nu als je bekeerd wordt...?
Maar of dat via een vierschaar visioen moet gaan... Volgens mij werkt God door Zijn Woord en Geest, maar niet buiten het Woord om. In de Charismatische beweging zijn we erg bang voor visioenen, maar blijkbaar mogen visioenen op gereformeerde grondslag wel?
Maar of dat via een vierschaar visioen moet gaan... Volgens mij werkt God door Zijn Woord en Geest, maar niet buiten het Woord om. In de Charismatische beweging zijn we erg bang voor visioenen, maar blijkbaar mogen visioenen op gereformeerde grondslag wel?
Er wordt juist van de kansel gezegd dat niet iedereen dit beleeft. Dat geloof ik ook wel, want in de bijbel komt het niet voor. Paulus heeft ook iets meegemaakt en weet ook niet of dat werkelijkheid of een visioen was (opgetrokken te zijn in de 3e hemel). Ik geloof best dat er mensen zijn die zo'n dramatische ervaring hebben meegemaakt de beschrijvingen ervan zijn echt genoeg (ds Middel bv), maar het is iets speciaals.
Kwakelijker wordt het als geleerd wordt dat pas na die beleving de echte vrijspraak, rechtvaardigmaking plaatsvindt en dat daarvoor de schuld nog openlag. Als de schuld openligt, is er geen geestelijk leven, maar dat wordt (om het ingewikkeld te maken) óók weer niet geleerd.
Het is dus typisch een standenleer-fase.
Ik had altijd gedacht dat die vierschaarbeleving het laatst haalbare was voor een mensenkind in dit leven. Een paar jaar geleden hoorde ik een preek lezen van ds Hoogerland. Daarin kwam nog voor 'het opgelost worden in Christus'. De beschrijving daarvan had wat pantheïstische trekjes.
Kwakelijker wordt het als geleerd wordt dat pas na die beleving de echte vrijspraak, rechtvaardigmaking plaatsvindt en dat daarvoor de schuld nog openlag. Als de schuld openligt, is er geen geestelijk leven, maar dat wordt (om het ingewikkeld te maken) óók weer niet geleerd.
Het is dus typisch een standenleer-fase.
Ik had altijd gedacht dat die vierschaarbeleving het laatst haalbare was voor een mensenkind in dit leven. Een paar jaar geleden hoorde ik een preek lezen van ds Hoogerland. Daarin kwam nog voor 'het opgelost worden in Christus'. De beschrijving daarvan had wat pantheïstische trekjes.
-
Refojongere
"Is het niet dat de Geest getuigt met onze geest dat wij kinderen Gods zijn? Is dat het juist niet dat de zekerheid geeft, en dat het ook juist zo moeilijk uit te leggen maakt: wat voel je nu als je bekeerd wordt...?"
Beste refo, Rhode, england, ik vroeg niet of je in een visioen terecht zou komen, maar of je de rechtvaardigverklaring nu echt (door Gods Geest) ervaart in je geweten of dat het een conclusie is die je trekt uit het feit dat je gelooft in de Heere Jezus Christus?
Misschien kan refo vertellen hoe dat bijvoorbeeld bij hem is gegaan?
Beste refo, Rhode, england, ik vroeg niet of je in een visioen terecht zou komen, maar of je de rechtvaardigverklaring nu echt (door Gods Geest) ervaart in je geweten of dat het een conclusie is die je trekt uit het feit dat je gelooft in de Heere Jezus Christus?
Misschien kan refo vertellen hoe dat bijvoorbeeld bij hem is gegaan?
het is niet zo'n populaire uitdrukking, maar ik denk dat 'conclusie' de juiste term is.
In zondag 23 wordt gevraagd: wat heb je er aan? Dan is het antwoord: dat ik rechtvaardig ben voor God. Dat is het nut wat met het 'geloof van zondag 7 ' meekomt.
En als alleen in vroeger jaren de Heere zo zijn kinderen wilde onderwijzen, is het zeker de vraag of die belevingen wel onderdeel van 'het onderwijs'. Dan zou het wel eens kunnen dat dat toch een subjectieve beleving is geweest. Want werkt God nu anders dan toen?
In zondag 23 wordt gevraagd: wat heb je er aan? Dan is het antwoord: dat ik rechtvaardig ben voor God. Dat is het nut wat met het 'geloof van zondag 7 ' meekomt.
En als alleen in vroeger jaren de Heere zo zijn kinderen wilde onderwijzen, is het zeker de vraag of die belevingen wel onderdeel van 'het onderwijs'. Dan zou het wel eens kunnen dat dat toch een subjectieve beleving is geweest. Want werkt God nu anders dan toen?
Als we de tijd maar vaak genoeg geesteloos noemen, dan wordt hij dat vanzelf. Ik denk dat je daarmee de Geest bedroefd.
Waarom is de tijd nou 'geesteloos'? Omdat de Geest niet werkt? Je kunt van de mens toch moeilijk 'geest' verwachten. De tijd 'geesteloos' noemen is volgens mij gewoon God de schuld geven.
Waarom is de tijd nou 'geesteloos'? Omdat de Geest niet werkt? Je kunt van de mens toch moeilijk 'geest' verwachten. De tijd 'geesteloos' noemen is volgens mij gewoon God de schuld geven.