is dit remonstrants

[jacob]

Mattheus 6:14 Want indien gij den mensen hun misdaden vergeeft, zo zal uw hemelse Vader ook u vergeven.

Mogen we dit nog zeggen? Dit lijkt toch een goed werk in zich te hebben.

[refo]

O ja? En dit dan?
Maar indien gij den mensen hun misdaden niet vergeeft, zo zal ook uw Vader uw misdaden niet vergeven.

[jacob]

precies.

dit is niet zo makkelijk.

ik heb er heus wel even over nagedacht voordat ik dit poste.

Het komt uiteraard ook uit het onze Vader voort.

Ik denk dan ook dat jij (adrianus) vindt dat dat alleen door bekeerde mensen kan worden gebeden?

[marsm104]

Jezus is toch voor ons aan het kruis gestorven? Dat is toch onze vergeving, van de zonden!

[jacob]

oh maar dat ontken ik ook helemaal niet.

Maar het lijkt er toch alle schijn van te hebben dat er een belofte is op dit goede? werk

[Dathenum]

Dan moet je de brief van Jacobus eens lezen, hoe daar de nadruk op werken ligt. Luther noemde de Jacobus-brief dan ook een strooien brief, en betwijfelde of het wel in de canon van de bijbel thuishoorde.

[Andre]

Oorspronkelijk gepost door Adrianus
Welnee Jacob, hier wordt gewezen op een vrucht van het nieuwe leven: vergevingsgezindheid. Als die gezindheid er niet, is dat een kenmerk van de geestelijke dood en hebben wij dus onze misdaden nog.

Natuurlijk ook hier met de kanttekening dat de allerheiligste van die nieuwe gehoorzaamheid maar een klein beginsel heeft, echter neit alleen om maar sommige, maar om mnaar alle geboden Gods beginnen te leven.

Hartelijke groeten van Adrianus

Zomaar een gedachte:
Als er nieuw leven is, is men toch ook gunnend. Dan kun je toch onder een ander door. Dan krijg je toch iets van onderwerping te gevoelen, ook aan je naaste.

[lejo]

maar beste Jacob, dat is zéker heel moeilijk. Voel jij wel eens de neiging opkomen, als je in het verkeer afgesneden wordt door een auto, om een scheldwoord te zeggen? Of je middelvinger op te steken? Ik wel, en toch kan ik het niet christelijk noemen.
We mogen de door jou aangehaalde tekst gerust staande houden. Een vers of wat terug lezen we over geveinsdheid in bidden en aalmoezen geven, we moeten dit in het verlengde van die rede zien.
Want, en dat lezen we in 1 Petr. 3, de doop stelt ons ieder moment van ons leven de vraag van een goed geweten!

[jacob]

okay ik zal het anders formuleren.

Als ik mijn naaste in alles vergeef word ik zalig?

[Aangepast op 8/3/04 door jacob]

[memento]

Als ik mijn naaste in alles vergeef word ik zalig?

De wet is heel simpel hoor, doet dat en gij zúlt leven. Geen extra voorwaarden.

PS> Als het lukt haal je nog de recordboeken ook. Tot nu toe is het nog maar één mens gelukt om de wet helemaal te houden...

[jacob]

Oorspronkelijk gepost door Adrianus
Jacob,

Ja, maar als je dat in waarheid kunt, is dat een vrucht van genade, die weer een vrucht is uit het in-zijn in Christus. En daarom worrdt je zalig. Niet uit de werken, opdat niemand roeme..

ik ben het met je eens. Maar nu richtend op deze tekst.

Kan een onbekeerde het Onze Vader bidden?

[Refojongere]

Jacob,

Een mens kan niets uit zichzelf, daartoe heeft hij nodig de Geest der genade en der gebeden die God je in je doop beloofd heeft. Een onbekeerde kan niets geestelijks doen, maar als hij gedrongen wordt om tot God te bidden moet hij het maar niet laten, ja toch?

Verder is het vergeven van de zonden van je naaste geen verdienstelijk werk ofzo. Hoe lees ik het?
Lees het formulier van het Heilig Avondmaal maar eens, als je ruzie hebt met je naaste, dan moet je niet aangaan. Hoe kan God jouw zonden vergeven als jij een ander de zonden niet wil vergeven? Hoe kan God jou de zonden vergeven als je nog de zonden liefhebt en ze niet hartelijk wil belijden en haten en er tegen strijden? Dat gaat toch niet?

Geen vergeving zonder geloof en bekering. Geen verlossing zonder ellendekennis. Dit alles zijn geen verdiensten noch voorwaarden, maar het is de enige weg waarin God deze dingen wil en kan schenken. Het blijft lastig uit te leggen.