Is het vereist voor een christen om getroost te leven?
Kan iemand oprecht, rechtvaardigmakend geloof ontvangen hebben, maar de beoeféning en de werking daarvan niet ervaren?
Dus kan iemand oprechte genade bezitten, terwijl hij toch de zekerheid van Gods liefde en gunst en de zekerheid van de vergeving van zonden en de zaligheid van zijn ziel mist?
Dus dat zo’n persoon niet in de vierschaar der consciëntie vrijgesproken wordt, maar straks in het hemelse gerechtshof zal worden vrijgesproken.
Zekerheid, is dat noodzakelijk?
Zekerheid, is dat noodzakelijk?
Liever Turks dan Paaps
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Zekerheid, is dat noodzakelijk?
Is het vereist voor een christen om getroost te leven?
‘Dit is mijn troost in mijn ellende, want Uw toezegging heeft mij levend gemaakt.’Hoe zou een Christen anders kunnen leven? Zonder die troost gaat hij klagen als David in Psalm 32. Toen ondervond hij de hand van de Heere die op hem rustte. Ook zegt Gods Woord ons dat zonder heiligmaking niemand God kan zien.
Kan iemand oprecht, rechtvaardigmakend geloof ontvangen hebben, maar de beoeféning en de werking daarvan niet ervaren?
Dat kan zeker, dan ligt het ongeloof boven en het geloof onder. Als we echter het geloof vergelijken met een vuur. Als het vuur weg is, gloeien de kolen nog. Als de Geest dan weer in de kolen blaast dan vlamt het weer op. Dus ongeloof kan er zeker zijn, maar het geloof is nooit geheel verdwenen.
Dus kan iemand oprechte genade bezitten, terwijl hij toch de zekerheid van Gods liefde en gunst en de zekerheid van de vergeving van zonden en de zaligheid van zijn ziel mist?
Als je hiermee het voorgaande bedoelt, in oefening, dat zou kunnen. Als je bedoelt dat iemand nooit de zekerheid van Gods liefde gesmaakt heeft dan moeten we met Gods Woord in onze hand zeggen dat dat onmogelijk is. Waar God de zondaar heeft getrokken tot Zijn wonderbaar licht, daar moet verbondenheid zijn met het Voorwerp van het geloof.
Dus dat zo’n persoon niet in de vierschaar der consciëntie vrijgesproken wordt, maar straks in het hemelse gerechtshof zal worden vrijgesproken.
De rechtvaardigende daad van het geloof is gebeurt in de vierschaar. Vierschaar belevingen plaatsen na de rechtvaardigende daad van het geloof geeft ruimte voor een ‘ongezonde en onbijbelse standenleer’. Dit betekent niet dat er geen ruimte is voor bijzondere verzegelingen door Gods Geest na de rechtvaardigende daad. Tenslotte het tweede gedeelte is onmogelijk. We zijn hier vrijgesproken op grond van Christus bloedstorting of we moeten straks schuldig verklaard worden voor eeuwig.
Is het vereist voor een christen om getroost te leven?
‘Dit is mijn troost in mijn ellende, want Uw toezegging heeft mij levend gemaakt.’Hoe zou een Christen anders kunnen leven? Zonder die troost gaat hij klagen als David in Psalm 32. Toen ondervond hij de hand van de Heere die op hem rustte. Ook zegt Gods Woord ons dat zonder heiligmaking niemand God kan zien.
Kan iemand oprecht, rechtvaardigmakend geloof ontvangen hebben, maar de beoeféning en de werking daarvan niet ervaren?
Dat kan zeker, dan ligt het ongeloof boven en het geloof onder. Als we echter het geloof vergelijken met een vuur. Als het vuur weg is, gloeien de kolen nog. Als de Geest dan weer in de kolen blaast dan vlamt het weer op. Dus ongeloof kan er zeker zijn, maar het geloof is nooit geheel verdwenen.
Dus kan iemand oprechte genade bezitten, terwijl hij toch de zekerheid van Gods liefde en gunst en de zekerheid van de vergeving van zonden en de zaligheid van zijn ziel mist?
Als je hiermee het voorgaande bedoelt, in oefening, dat zou kunnen. Als je bedoelt dat iemand nooit de zekerheid van Gods liefde gesmaakt heeft dan moeten we met Gods Woord in onze hand zeggen dat dat onmogelijk is. Waar God de zondaar heeft getrokken tot Zijn wonderbaar licht, daar moet verbondenheid zijn met het Voorwerp van het geloof.
Dus dat zo’n persoon niet in de vierschaar der consciëntie vrijgesproken wordt, maar straks in het hemelse gerechtshof zal worden vrijgesproken.
De rechtvaardigende daad van het geloof is gebeurt in de vierschaar. Vierschaar belevingen plaatsen na de rechtvaardigende daad van het geloof geeft ruimte voor een ‘ongezonde en onbijbelse standenleer’. Dit betekent niet dat er geen ruimte is voor bijzondere verzegelingen door Gods Geest na de rechtvaardigende daad. Tenslotte het tweede gedeelte is onmogelijk. We zijn hier vrijgesproken op grond van Christus bloedstorting of we moeten straks schuldig verklaard worden voor eeuwig.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
-
limosa
De zekerheid kan gemist worden [edit]. . . kan er wel eens niet zijn bedoel ik[/edit]. Maar is er bij de ware gelovige op z'n minst wel geweest. Het geloof kan wel eens in de schaduw van het ongeloof staan maar niet geheel weg zijn.
Ik lees dan graag uit Lukas 18:
En de tollenaar, van verre staande, wilde ook zelfs de ogen niet opheffen naar den hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: O God! wees mij zondaar genadig! De zekerheid is dan wel weg maar het hopen op de beloften niet. Troostrijk!
[edit]
onhandige zin . . .
[/edit]
[Aangepast op 30/6/03 door limosa]
Ik lees dan graag uit Lukas 18:
En de tollenaar, van verre staande, wilde ook zelfs de ogen niet opheffen naar den hemel, maar sloeg op zijn borst, zeggende: O God! wees mij zondaar genadig! De zekerheid is dan wel weg maar het hopen op de beloften niet. Troostrijk!
[edit]
onhandige zin . . .
[/edit]
[Aangepast op 30/6/03 door limosa]
-
Loïs
Ik denk niet dat het kan, Matthijs. Omdat geloven op zich al zekerheid is (Hebr 11).
Limosa heeft wel een punt, de zekerheid kan af en toe weg zijn. Maar het kan niet dat een christen nooit zekerheid heeft.
Als je twijfelt; als je al tijden, jaren misschien, geen zekerheid gekend hebt: zie op Christus!
Limosa heeft wel een punt, de zekerheid kan af en toe weg zijn. Maar het kan niet dat een christen nooit zekerheid heeft.
Als je twijfelt; als je al tijden, jaren misschien, geen zekerheid gekend hebt: zie op Christus!
-
Dathenum
Ben ik het helemaal mee eens. Geloven is kennen, toestemmen en vertrouwen.Oorspronkelijk gepost door Loïs
Ik denk niet dat het kan, Matthijs. Omdat geloven op zich al zekerheid is (Hebr 11).
Limosa heeft wel een punt, de zekerheid kan af en toe weg zijn. Maar het kan niet dat een christen nooit zekerheid heeft.
Als je twijfelt; als je al tijden, jaren misschien, geen zekerheid gekend hebt: zie op Christus!
In de bijbel word ook gesproken van het vertrouwen stellen op Christus. Als iemand twijfelt, dan twijfelt hij niet aan zichzelf (immers alle bron van zaligheid dient buiten de mens gezocht te worden) maar dan twijfelt men ten diepste aan Christus. In twijfel vallen kan (dit heeft elke gelovige), maar in twijfel leven is hetzelfde als volharden in ongeloof. En ongeloof is de zonde die verhinderd om in te gaan!
Volgens Thomas Brooks kan iemand oprechte genade bezitten, terwijl hij toch de zekerheid van Gods liefde en gunst en de zekerheid van de vergeving van zonden en zaligheid van zijn ziel mist. Hij zegt dat iemand het eigendom van God kan zijn zonder het te weten. Hoewel hij in het hemelse gerechtshof zal worden vrijgesproken, zou hij er alles voor over hebben om ook in de vierschaar der consciëntie vrijgesproken te worden.
Zo dacht J.C. Ryle er ook over.
"Ik beweer dat het eenvoudige geloof in Christus iemand zal behouden, hoewel hij misschien nooit zekerheid ontvangt. Met zo'n geloof komt hij wel in de hemel, maar het zal hem weinig kracht en troost geven."
Er zijn klein en groot gelovigen.
Ik denk dat elke 'klein' gelovige wel enige zekerheid heeft. Gods kinderen krijgen de zekerheid door Zijn Woord en Geest. De Heere heeft in de bijbel veel beloften gegeven. Door het geloof in die beloften komt er zekerheid. Maar idd. die zekerheid voelen de gelovigen niet altijd. Godskinderen moeten veel vechten tegen twijfel en tegen aanvechtingen van de duivel. Maar de Heere geeft ook steeds weer uitkomst! "de Vader van alle vertroosting" En door de Heilige Geest geeft Hij hun steeds weer de zekerheid.
Zo dacht J.C. Ryle er ook over.
"Ik beweer dat het eenvoudige geloof in Christus iemand zal behouden, hoewel hij misschien nooit zekerheid ontvangt. Met zo'n geloof komt hij wel in de hemel, maar het zal hem weinig kracht en troost geven."
Er zijn klein en groot gelovigen.
Ik denk dat elke 'klein' gelovige wel enige zekerheid heeft. Gods kinderen krijgen de zekerheid door Zijn Woord en Geest. De Heere heeft in de bijbel veel beloften gegeven. Door het geloof in die beloften komt er zekerheid. Maar idd. die zekerheid voelen de gelovigen niet altijd. Godskinderen moeten veel vechten tegen twijfel en tegen aanvechtingen van de duivel. Maar de Heere geeft ook steeds weer uitkomst! "de Vader van alle vertroosting" En door de Heilige Geest geeft Hij hun steeds weer de zekerheid.
Liever Turks dan Paaps
-
Loïs
Een vierschaarbeleving is met een Rechter, een aangeklaagde, aanklagers, een advocaat en een vonnis.
Wanneer God Zijn vierschaar spant en met de zondaar richten en afhandelen gaat, verschijnt werkelijk God de Vader als Rechter; de Wet, de duivel en het geweten als de aanklagers. De schuldige zondaar staat in deze vierschaar als de aangeklaagde. Christus treedt op als de Advocaat en de Heilige Geest als de Griffier, Die het vonnis van God, de Rechter, aan de zondaar bekendmaakt.
Wanneer God Zijn vierschaar spant en met de zondaar richten en afhandelen gaat, verschijnt werkelijk God de Vader als Rechter; de Wet, de duivel en het geweten als de aanklagers. De schuldige zondaar staat in deze vierschaar als de aangeklaagde. Christus treedt op als de Advocaat en de Heilige Geest als de Griffier, Die het vonnis van God, de Rechter, aan de zondaar bekendmaakt.
Liever Turks dan Paaps
-
Loïs
Nou niet door een visioen/droom ofzo.
John Owen zegt:
“De belofte van het Evangelie, ingebracht in de ziel door de Heilige Geest en ontvangen door het geloof, maakt de rechtvaardiging van een gelovige compleet in zijn eigen geweten en geeft hen een verzekerde vrede met God."
Is het zo duidelijk?
John Owen zegt:
“De belofte van het Evangelie, ingebracht in de ziel door de Heilige Geest en ontvangen door het geloof, maakt de rechtvaardiging van een gelovige compleet in zijn eigen geweten en geeft hen een verzekerde vrede met God."
Is het zo duidelijk?
Liever Turks dan Paaps
-
Loïs
-
Loïs