Wie is de vader in gelijkenis van verloren zoon?

[Lecram]

Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Mijns inziens wordt met de vader (van de verloren zoon) Christus bedoelt. De tweede Persoon in de drieeenheid. Omdat we in het zelfde hoofdstuk lezen, dus in Lucas 15, dat de Farizeën en de Schriftgeleerden zeggen: "Deze ontvangt de zondaars"

Misschien dat er idd. te veel te kort gedaan wordt over Zijn zondaarsliefde. De zondaren die getrokken worden met koorden der liefde, zullen het nooit kunnen begrijpen waarom zij nu getrokken zijn, want ze Zijn het niet waard om Zijn Zoon genaamd te worden.

Naar mijn mening is dit niet juist. Nergens spreekt Jezus over Zichzelf als vader. Wel zegt Hij: Johannes 10:30 Ik en de Vader zijn een.
Dat geeft wel aan dat de Vader en de Zoon een evengrote zondaarsliefde hebben. De Vader in het zenden van Zijn Zoon en Jezus in het gehoorzamen van Zijn Vader en het geven van Zijn leven.

Ook trekt de Vader en wordt er over Hem gesproken als de Vader die voor ons zorgt.

Ik kan dus niet anders concluderen dan dat hier de hemelse Vader bedoeld wordt.

[england]

Ik denk ook dat je gelijk hebt, Lecram.
Wel ben ik er ook van overtuigd dta de Vader evenveel liefde heeft als de Zoon, iets wat sommigen over het hoofd schijnen te zien. Zij stellen de Vader voor als vertoornd Rechter, die dan nog net door Zijn Zoon met veel moeite bewogen wordt om zondaren aan te nemen. Dit is mijns inziens niet juist.

Ik denk dat je die drie gelijkenissen bijelkaar moet nemen. De Herder is Christus, die Zijn schapen thuis brengt, die hun bij naam kent etc, de vader in de gelijkenis van de verloren zoon is God de Vader, en de Heilige Geest is voorgesteld in de gelijkenis van de verloren penning.

[refo]

Dat kan toch niet? Op grond waarvan zou de verloren Zoon dan terug mogen komen? Niet op grond van het werk van zijn oudste broeder.

De verwarring ontstaat m.i. doordat het woord 'vader' lijkt te wijzen op God de Vader.

Doordat de vader in de gelijkenis voor alles heeft betaald heeft de verloren zoon een thuiskomen.

[Lecram]

Oorspronkelijk gepost door refo
Dat kan toch niet? Op grond waarvan zou de verloren Zoon dan terug mogen komen? Niet op grond van het werk van zijn oudste broeder.

De verwarring ontstaat m.i. doordat het woord 'vader' lijkt te wijzen op God de Vader.

Doordat de vader in de gelijkenis voor alles heeft betaald heeft de verloren zoon een thuiskomen.

Zo moet je de gelijkenis niet lezen. Het is geen uitleg van de dogmatiek, maar van de liefde van de hemelse Vader. Ergens anders legt Jezus wel uit dat het borgwerk van Hem de grond is van het behoud.

De kern van de gelijkenis is dus "De liefdevolle Vader" en niet "De verloren zoon". God is een Vader van alle verbondskinderen.

[england]

Refo, het is een gelijkenis, en als zodanig is het dus nit de beoeling om alles letterlijk te nemen. Bijvoobeeld, het is niet zo dat je eerst op varkens gepast moet hebben voor je tot God mag komen...
Wat Christus wilde duidelijk maken was dat de Vader welkomt een ieder die tot Hem komt, en meer dan gewillig is om ons te zaligen.

Uiteraard blijkt uit de rest van de Bijbel dat het is door het werk van Christus alleen, en doordat God ons opzoekt, zie de gelijkenis van het verloren schaap.

De twee zonen slaan op de twee soorten mensen, zij die boetvaardig terug komen tot de Vader, en zij die menen rechten te hebben, maar geen liefde tot de Vader hebben.

Er staat bevendien niet: de zaligheid is... Maar er staat: het koninkrijk der hemelen is...

[gerrit de 2e]

Mathew Henry schrijft het vaderfiguur aan God zelf toe. Deze vraag zou overigens op diverse gelijkenissen te stellen zijn.
Bij de schat in de akker wordt het koningkrijk in zijn geheel bedoelt (Mathew Henry) en niet Christus zoals Moerkerken momenteel in de Saambinder schrijft.
Misschien trekken we de 3-eenheid weleens onbewust te ver uitelkaar.
(Joh. 17)

[gerrit de 2e]

Een andere vraag waar ook verschillend over gedacht wordt:
Is de jongste zoon een weggelopen kind van God?
Tegen de oudste zoon werd gezegd: Kind, gij zijt altijd bij mij, al het mijne is het uwe. Dat zou kunnen duiden op het feit dat allebei de personen (zonen) al gered waren.
Met andere woorden; een bemoediging voor degene die afgedreven is.

[Refojongere]

Ik heb op de zondags- en basisschool altijd geleerd dat de vader God de Vader is. Ik sluit me aan bij het eenvoudige van Marcel. Het is dat de Vader wacht op jou en wacht op je terugkeer naar Hem toe. Er wordt niet gerept over verzoening, niet over het geloof, niet over Christus, daarvoor moet je inderdaad maar in andere Schriftgedeelten kijken.

Verder denk ik dat de verloren zoon geen kind van God was, het was wel een verbondskind zou je kunnen zeggen: Hem kwamen alle goederen van het verbond toe. Maar hij week af, keerde van de Vader af de wereld in en kwam toen tot de ontdekking dat daar het leven niet in ligt, maar dat hij terug moet naar de Vader. Je kunt het ook breder trekken naar de hele wereld die van God de Vader is afgevallen en kinderen des toorns zijn geworden. In den beginne was alles van ons en voor ons, alleen wij hebben voor de satan, de wereld en onszelf gekozen.

[Lecram]

Oorspronkelijk gepost door gerrit de 2e
Een andere vraag waar ook verschillend over gedacht wordt:
Is de jongste zoon een weggelopen kind van God?
Tegen de oudste zoon werd gezegd: Kind, gij zijt altijd bij mij, al het mijne is het uwe. Dat zou kunnen duiden op het feit dat allebei de personen (zonen) al gered waren.
Met andere woorden; een bemoediging voor degene die afgedreven is.

Dat laatste is een gevolg van het verkeerd uitleggen van het verbond. Al het mijne is het uwe geldt voor alle verbondskinderen, uit het jodendom en het heidendom.

[Matthijs]

Hoe kan dan in die gelijkenis - die we dus geestelijk overzetten - de verloren zoon zonder een borg en middelaar tot de vader naderen? Christus zegt: Niemand komt tot de Vader, dan door mij. En Christus is het die zondaren ontvangt, en niet God de Vader.

Lees ook eens de 2 voorgaande gelijkenissen. De gelijkenis van de verloren penning en schaap. Wie is de goede Herder? Is het niet Christus?

En is het wel zo dat Christus niet als Vader gezien wordt in de Bijbel? Mijns inziens is het niet in strijdt met de Bijbel. Want we lezen (goed lezen!) in Hebr. 2: 10-13
10 Want het betaamde Hem, om Welken alle dingen zijn, en door Welken alle dingen zijn, dat Hij, vele kinderen tot de heerlijkheid leidende, den oversten Leidsman hunner zaligheid door lijden zou heiligen.
11 Want en Hij, Die heiligt, en zij, die geheiligd worden, zijn allen uit een; om welke oorzaak Hij Zich niet schaamt hen broeders te noemen.
12 Zeggende: Ik zal Uw naam Mijn broederen verkondigen; in het midden der Gemeente zal Ik U lofzingen.
13 En wederom: Ik zal Mijn betrouwen op Hem stellen. En wederom: Zie daar, Ik en de kinderen, die Mij God gegeven heeft.

En uiteraard de bekende tekst uit Jesaja 9. Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven, en de heerschappij is op Zijn schouder; en men noemt Zijn naam Wonderlijk, Raad, Sterke God, Vader der eeuwigheid, Vredevorst;

[ndonselaar]

Matthijs geeft volgens mij juist de spanning weer, want God buiten Christus is een verterend vuur, ja een gloed bij wie niemand wonen zal.

Gelijkenissen moet we in zijn context lezen. We zien in de drie gelijkenissen het werk van een drie-enig God. In de gelijkenis van de verloren penning zien we het beeld van God de Heilige Geest, in de gelijkenis van het verloren schaap het werk van de Zoon en in de laatste zien we het werk van God de Vader.

Hierover nadenken is moeilijk want we moeten volgens mij wel scherp de lijnen onderling vasthouden, maar misschien is dit een aanzet.

Groeten,

[Lecram]

Nogmaal, Matthijs, Jezus heeft dit niet dogmatisch bedoeld, maar om de liefde van de Vader uit te beelden. Elders wordt getuigd van de noodzaak van het komen tot Christus, maar in deze gelijkenis is dat niet relevant.

Met Jes. 9 wordt bedoeld dat Christus de Vader van de eeuwigheid is en niet de hemelse Vader.

Verder blijft dat Jezus zelf nergens van Zichzelf zegt dat Hij de Vader is.

[memento]

Waarom maken mensen zich druk over welke Persoon uit het Ene Wezen het in deze gelijkenis gaat?

Als er gezegd word: God is liefde, gaan we ons toch ook niet afvragen welke Persoon nu liefde is?
Als er gezegd word: God toorn op de zonde, waarom moeten we daar zo nodig 1 Persoon aan hangen?

God is Eén, en God is Drie. Alles wat het Ene is, zijn Ze alle3, en in alles wat Ze alle3 zijn, zijn Ze Eén. Dat kan je niet snappen, dus proberen heeft weinig zin.

Is het terecht om te stellen dat Christus het is die voor onze Zaligheid heeft gezorgd? Neen, ganselijk niet! Hij heeft daarin niet minder of meer gedaan dan de andere 2 Goddelijke Personen. Het is niet terecht dat soms het beeld word geschetst dat de Vader toornig is tegen een mens, en de Zoon liefdevol is tegen hem. Dat kán niet. God is Eén, en er is geen verscheidenheid in God!

Ik wil hier niet mee zeggen dat God niet als Rechter, en Christus niet als liefhebbende Borg gekend kan worden, maar spreken over een liefdeloze Rechter is onmogelijk, net zoals het onmogelijk is om de Zoon te zien als een mediator (in de zin van bemiddelen, ipv de schuld weg te nemen).

---------
Maar omdat de gelijkenis duidelijk spreekt over een Vader, en het Hem is waar de Zoon naar terugkeerd (in het geestelijke leven dient men tenslotte ook met de Vader, en niet alleen met Christus verzoent te worden) zou mijn uitleg zijn dat het hier gaat over God de Vader. Maar als ik het heb over 1 Persoon wil ik dat niet loskoppelen van de Drie-eenheid.

[Aangepast op 17/2/04 door memento]

[refo]

En de Farizeen en de Schriftgeleerden murmureerden, zeggende: Deze ontvangt de zondaars, en eet met hen. En Hij sprak tot hen deze gelijkenis, zeggende (het werden er drie)

De gelijkenis was dus voor de farizeeën. ZIJ (de joden) werden bedoeld met de oudste zoon. De heidenen met de jongste. Dat bleek oa uit het feit dat hij zwijnendraf wilde eten. Een Jood ging liever dood dan dat te doen.

Slotzin: Men behoorde dan vrolijk en blijde te zijn; want deze uw broeder was dood, en is weder levend geworden; en hij was verloren, en is gevonden.

Oftewel: het evangelie zal ook voor de heidenen zijn. Zij zullen ingaan. En u?