De vierschaar der concientie

[rekna]

TCB,

Een beetje algemene ontwikkeling en je komt al een heel eind. 't Is gewoon Nederlands hoor!!
Gewoon letterlijk overgenomen.....

[Lecram]

Beste Zoeker,

Nog even afgezien of de oudvaders (die elkaar nogal eens tegenspreken) het laatste woord hebben of dat het Woord het laatste woord heeft, staat in dat stukje van vd Groe toch wat anders. Het gaat een wezenlijke stap verder of je je eigen verdoemenis ONDERTEKENT:

Terwijl hij daar stom voor Gods Majesteit stond, mocht hij dood- en doemvonnis zelf ondertekenen en kreeg hij zoveel liefde tot het Heilige Recht, dat hij de Richter van hemel en aarde in al Zijn Vlekkeloze Deugden mocht omhelzen. En daar verloor hij zijn leven en levensverwachting, zodat hij het eens werd met God in het Heilig Recht.

of dat je het BILLIJKT:

Zij zullen zich daaraan ook nooit volkomen en gewillig onderwerpen, gelijk de ware overtuigden en geloovigen zullen doen met hun gansche hart, zeggende: indien God mij, onheilig en verdoemelijk zondaar of zondares, wilde verstooten en eeuwig in de hel werpen, zoo zou ik Hem dan immers nog eeuwig moeten prijzen en verheerlijken, dat Hij mij niet in het minste onrecht doet; want ik heb voor die allerheiligste Majesteit niets te zeggen of in te brengen, waarom Hij mij niet billijk en rechtvaardig, om mijner snoode zonden wil, eindeloos straffen en en verdoemen zou. Hij is de Richter der gansche aarde, zou Hij dan geen recht mogen doen over zulk een snooden zondaar, als ik ben?

(ik weet niet waar je dit vandaan haalt, maar als je iets citeert, dan moet je vd Groe helemaal citeren en niet een fragment. Dat is nl. buikspreken.)

Ds. Harinck toont aan dat een zondaar nooit tevreden is met zijn verdoemenis, alhoewel hij God wel gelijk geeft dat hij doemwaardig is. Hij zal altijd toch de toevlucht nemen tot God.
En het lijkt bij Potappel wel heel sterk op een berusten in zijn verdoemenis. Dat lees ik niet in dat stukje wat jij citeert.

[Lecram]

Origineel geplaatst door rekna
Erg moeilijk om hier een definitie van te geven. Ieder kind van God krijgt hier wel mee te maken, al is de beleving verschillend:
''sommigen zijn vol troebelen en en benauwdheden over hunnen staat en vergeving hunner zonden, zoodat zij niet letten op de uitspraak in het Woord, noch op gevoel, noch troost, noch vrede. een hardhoorige, staande in de vierschaar, wordt zoowel vrijgesproken als een scherphoorende, een zwakgeloovige zoowel als een sterke in 't geloof. W. a Brakel, dl. I/875"

Zoals a Brakel het beschijft: een hardhoorige, staande in de vierschaar, wordt zoowel vrijgesproken als een scherphoorende, pleit dat dus niet voor diegene die het tot een 'vierschaar' moet laten komen. Die wordt door a Brakel 'hardhorige' genoemd. Met andere woorden: hij is zeer traag om de beloften op zichzelf toe te passen, oftewel te geloven dat de zaligheid ook voor hem is.
Dan is het veel Godverheerlijkender dat we eenvoudig het Woord van God geloven en onze ogen op Jezus gericht houden, dan dat we niet (meer) geloven dat Jezus ook voor ons gestorven is en het daarom op een bijzondere openbaring moeten laten aanlopen.

[ndonselaar]

We kunnen over de 'vierschaarbeleving' kort zijn. Hoewel sommige mensen zeer zeker een bijzondere vrijspraak meemaken, vinden we deze gedachte voor de Nadere Reformatie niet! Ik bedoel dan vooral alsof de zekerheid van het geloof afhangt van een vierschaarbeleving of een bijzondere openbaring. Het geloof kan en mag alleen gefundeerd zijn op Jezus Christus. Natuurlijk kent het geloof zijn oefeningen of uitgangen in sterkere of mindere mate. Dit betekent echter niet dat wij moeten 'wachten' op een vierschaarervaring. Laten we gelovig rusten op Gods beloften in Jezus Christus, die in Hem toch ja en amen zijn. Trouwens een bijzondere openbaring zou toch in strijd zijn met wat onze vaderen leren, gefundeerd op de Schrift?

[ndonselaar]

Trouwens ook een lezenswaardig boek hierover schrijft Ds. Hegger.

Deze boekrecensie 'Christus mijn Rechter en mijn Redder is van Ds. van der Meij.

[Zoeker]

Origineel geplaatst door Lecram
staat in dat stukje van vd Groe toch wat anders. Het gaat een wezenlijke stap verder of je je eigen verdoemenis ONDERTEKENT: (...) of dat je het BILLIJKT:
(...)

(ik weet niet waar je dit vandaan haalt, maar als je iets citeert, dan moet je vd Groe helemaal citeren en niet een fragment. Dat is nl. buikspreken.)

Ds. Harinck toont aan dat een zondaar nooit tevreden is met zijn verdoemenis, alhoewel hij God wel gelijk geeft dat hij doemwaardig is. Hij zal altijd toch de toevlucht nemen tot God.
En het lijkt bij Potappel wel heel sterk op een berusten in zijn verdoemenis. Dat lees ik niet in dat stukje wat jij citeert.

Ja dat is heel erg waar, dat ik Van der Groe in z'n verband moet citeren. Dan blijkt namelijk dat je een onderscheid maakt dat Van der Groe niet bedoeld heeft. Hij heeft ook het ondertekenen bedoeld. Het citaat vervolgt namelijk zo:

... als ik ben? Het is er waarlijk zo ver van daan, dat de geveinsden in hunne bange en benauwde overtuigingen, en in hun smartelijk gevoelen van Gods toorn zulk een boetvaardige taal met hun hart zouden spreken, en dat zij aldus hun rechtvaardige verdoemenis, en hun vloek- en doodvonnis met hun eigene handen voor God zouden onderteekenen, dat zij veeleer die heilige gerechtigheid in God grootelijks zullen haten, daarvoor vlieden en zich daarvan maar alleenlijk zullen zoeken te onttrekken, en niet aflaten, op allerhande wijze, daar tegen te schreien, te roepen, te bidden en te pleiten. En als hunne overtuiging hierdoor dan allengs gaat verminderen, en eindelijk geheel gestild wordt en verdwijnt in den grond van het bedrieglijk waan- of tijdgeloof, dan zullen zij maar blind en ongevoelig over Gods rechtvaardigheid gaan heen werken en grijpen slechts alleen naar Zijne genade en barmhartigheid, welke zij zich zelven los en lichtvaardig toe-eigenen. ...

Toetssteen der ware en valsche genade, p. 118

Dergelijke uitspraken heeft ds. Van der Groe nog veel meer in de Toetssteen. Als je 't mij vraagt staat hij echt een ietwat andere lijn voor dan bv. ds. W. á Brakel. Ik kan het in deze ook moeilijk met ds. Van der Groe eens zijn.
In het licht van zijn verleden is het echter wel begrijpelijk dat hij zo ver gaat met zijn kenmerkenprediking (hij had immers zelf Jezus ook eerst 'verstandelijk aangenomen'(?) en is later 'echt bekeerd'(?))

[Leo]

Als het niet in de Heilige Schrift staat hebben wij het zelf verzonnen.

[Lecram]

Vd Groe gaat inderdaad wel heel erg ver in zijn redeneringen. Het eerste stukje leek te stoppen bij het billijken, het tweede stukje schiet wel erg door. Zo zie je maar, ook oudvaders zijn niet onfeilbaar. Laten we het dan maar eenvoudig bij de Schrift houden, daar komen we zulke uitdrukkingen niet tegen en dat zegt al genoeg.......

[refo]

Wat ik heb willen aangeven is dit:
Binnen de Ger Gezindte wordt geleerd dat in het eerste begin God de zondaar voor rechtvaardig houdt, maar dat deze dat nog niet weet.

Zou zo'n vierschaarbeleving dan echt door God gewild worden? Een soort rechtbank waarin God Zichzelf, Zijn Zoon, de satan en de zondaar oproept? Respectievelijk als Rechter, Advocaat, aanklager en verdachte? Terwijl Hij Zelf de zondaar al voor rechtvaardig houdt?

God heeft vrijgesproken en doet dat niet nog eens.

Je zou logischer kunnen zeggen dat op dat moment de zondaar pas een kind van God is. Voor God vrijspreekt is dat namelijk nog niet zo.

[Lecram]

Origineel geplaatst door voorbijganger
Kijk, dit komt in onderstaande reacties meer voor; de suggestie het is onbijbels. Bijbels is: al wat naar het Woord niet is zal geen dageraad hebben. M.a.w. het heeft geen bestaansrecht. En dan is deze reactie voor mij veel te kort door de bocht. Hiermee wordt een oordeel uitgesproken over het betere deel van de Christelijke kerk in Nederland, nl dat deel wat het geloof in het leven een plaats geeft . En dat oordeel is .... Het is onbijbels, m.a.w. het heeft geen bestaansrecht!!

Ik hoor de tegenwerping al: "Dan zou men maar bij het geloof moeten blijven. Ja, dat geloof is het niet hoor, maar het gaat om het geloof in Jezus. Want Jezus is de grond en dat is in de belofte geschonken."
Nu, dan is al dat geloven ijdel, als Jezus niet de gondslag vormt. Dan moet die Jezus dus wel mijn persoonlijk eigendom zijn; Hij moet mij door de HG zijn toegepast. En dat bijzondere moment van toerekenen van de gerechtigheid van Christus, ook wel vrijspraak genoemd, dat zal toch een ieder christen mee moeten maken.

Naar mijn bescheiden mening maak je een fundamentele vergissing. Dat gene wat bijbels is, dat zal vanuit de Bijbel aangetoond moeten kunnen worden. Oftewel analoog moeten zijn aan de Schrift. En als een gebeurtenis slechts eenmaal voorkomt, mag dat niet tot standaard voor al Gods kinderen worden verheven. Ik ben Potappels beleving niet in de Schrift tegengekomen, dus is dat naar mijn beleving onbijbels.
En als zo'n soort beleving bij het betere deel van Christelijk Nederland hoort, dan zal ik het zeker niet meemaken. Ik kan me wel voorstellen dat dat betere deel dan nogal gepikeerd raakt als daar tegenin wordt gegaan, ze zijn immers beter.....

[sochrio]

Sorry hoor, ik vraag me af waar wie nu helemaal mee bezig zijn (niet met Kitkat, mocht je die reclame kennen, maar dat is ff terzijde).

Wat maken wij het eigenlijk ontzettend moeilijk met dat soort termen. Vierschaar der concientie......
Dan was Jezus toch wel wat begrijpelijker. Zijn volgelingen trouwens ook. Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden. Wie in Mij gelooft, die heeft het eeuwige leven. Niks geen vierschaar der concientie, niks geen trits van ellende, verlossing, dankbaarheid. geen sprake van rechtvaardigmaking, heiliging enzovoort.
Sommigen zullen het best zo ervaren, maar weet je wat het gevaar is. Dat we gaan zeggen: Als je het niet op die manier beleefd hebt, moet je je zaakjes nog maar een goed checken. DAt terwijl het in de Bijbel zo helder en duidelijk staat. Gewoon geloven en niets meer en niets minder. Bezigzijn met al die begrippen en strakke schema's is leuk tijdverdrijf voor theologen. Sorry hoor, maar waarom maken de mensen het nu zo moeilijk. Volgens mij is er maar 1 criterium, 1 weg, en dat is Christus!

[ndonselaar]

Ja inderdaad Sochrio, velen, helaas ook predikanten, zijn het zicht kwijt geraakt op een eenvoudige prediking.

Ik beschuldig hier niet predikanten van het doelbewust misleiden, wel kan het zo zijn dat door zo te prediken er misbruikt van gemaakt wordt. Ten tweede lijkt het alsof men zo bang is geworden van een 'juichend christendom' en het 'zomaar Jezus aannemen' dat men elkaar de maat is gaan nemen, en dan vooral van iemands bekering. Dit laatste is doorgeslagen.

En ja dan de vierschaar beleving. Als ik Zacharia 3 lees en de kanttekenaren en
bv. Dächsel dan lees ik niets van een zogeheten 'vierschaarervaring'. Ik zou toch vooral nogmaals willen benadrukken. Wacht toch niet op een vierschaarbeleving maar wendt u naar Hem, Hij nodigt en lokt u 'Wendt u naar Mij toe en wordt behouden'. Laat daar onze rust gevonden zodat we als de wijze bouwer mochten bouwen op die Rots Jezus Christus.

[refo]

Ik heb verschillende 'vierschaarbelevingen' gelezen. Die van ds Middel is ook een bekende.

Ik heb er een heel ander gevoel bij. We hebben al eerder hier en op het RTP van gedachten gewisseld over 'zekerheid'. In de Ger Gezindte leeft de gedachte dat als God een mens bekeert, deze dat zelf niet zo ervaart. Gevaar hiervan vind ik dat als mensen 'iets' meemaken, ze al gauw zichzelf daarin gaan opbouwen. Of anderen doen dat. Zo lijkt het me mogelijk dat Potappel -ik ken de hele man niet- voor die vierschaarbeleving helemaal geen kind van God was. Maar wel door anderen doorvoor werd gehouden. Het is een christelijk werk om heidenen te bekeren, maar een heidens werk om christenen te bekeren. Zo is er voor een man als Potappel een zeer speciale, nadrukkelijke wijze van bekeren nodig geweest. Ik kan het niet anders zien. Als God de Vader vrijspreekt op grond van de verdienste van de Zoon, dan gebeurt dat één keer. En niet twee keer. De tweede keer zou het toneel zijn.

Ik meen bij Ledeboer ook eens ergens gelezen te hebben dat hij zei, nadat hij ook zo'n beleving had gehad, dat hij dat 'zijn geboorte' noemde.