Hallo allemaal,

Waarom is het in onze kringen "not-done" om te vragen of je gered bent?
Gered zijn, is toch het belangrijkste wat voor een mens zekerheid moet zijn, en zo iets mag je niet op de man af vragen??

WIE KAN MIJ VERTELLEN HOE DAT ONTSTAAN IS IN NEDERLAND?

Denk dat het vaak niet gevraagd wordt, omdat men bang is dat het suggestief over komt.. Tja, om problemen te voorkomen, dan vragen ze het maar niet. Hoe zoiets ontstaan is in de loop de jaren. Ik denk dat de Nederlanders minder tolerant zijn geworden.

Omdat het geloof geen huis-tuin-en-keuken-onderwerp is dat je op elk willekeurig tijdstip zomaar kunt aansnijden.

Het zijn zaken die je eeuwig zieleheil aangaan, die de diepste zieleroerselen van een persoon aangaan. Daartoe is vaak een zekere vertrouwensrelatie nodig. Je deelt toch ook niet je diepste gevoelens en belevingen met een onbekende?

En zoals voorbijganger zegt: Waar de geest is, daar is het getuigenis.

Oorspronkelijk gepost door voorbijganger
Zou het nodig zijn om het te vragen? Hoe zit het met zo iemand als uit handel en wandel niets blijkt?

En waar de geest is, daar zal ook het getuigenis wel zijn.

Zal het dan zo zijn dat de Geest zoveel uitgeblust wordt?

Volgens Gods Woord moeten we ALTIJD aan IEDEREEN bereid zijn verantwoording af te leggen.

1 Petrus 3:15 Maar heiligt God, den Heere, in uw harten; en zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is, met zachtmoedigheid en vreze.

En inderdaad, waarom zouden we daar geheimzinnig over doen? Het is dan wel geen 'huis-tuin-en-keuken" onderwerp, maar wel het heerlijkste onderwerp om over te spreken en van te getuigen.
Laat je licht overal schijnen en de mensen zullen de Vader verheerlijken. Dat zie je zelf niet altijd, maar God laat achteraf weleens zien dat dat het geval is geweest. Dan is het niet ons werk, maar Christus Die in ons leeft.
Ik heb na 9 jaar weer contact met een oud-collega, die overtuigd christen is. Een kind van God, waar ik heel goede gesprekken mee heb gehad. Hij vertelde dat op zijn werk (wat dus 9 jaar geleden ook mijn werk was) dat hij weer contact met mij heeft. Dit mailde hij mij: "Ik heb over je verteld op kantoor bij degenen die je nog wel kennen...en weet je wat zij zeiden.......Oh..die slanke knul die sterk gelovig is...hhaaaa leuk he ????
Zij hebben je geloof gezien....wat een genade."
Wat ben ik God dankbaar dat Hij mij zoveel genade geeft, dat anderen mogen zien Wie Christus is! Alleen Gode de eer!

En omdat het Gods werk is en opdat Hij alleen alle eer, lof en aanbidding zal ontvangen, mag iedereen weten dat Jezus mij heeft gered!

[Aangepast op 1/4/03 door Lecram]

Marcel,

Het is dan wel geen 'huis-tuin-en-keuken" onderwerp, maar wel het heerlijkste onderwerp om over te spreken en van te getuigen.

Dat ben ik van harte met je eens. Maar weet je wat zo heerlijk is? Niet dat ik ga vertellen dat ik gered ben of hoe ik alles ervaar. Dat vind ik niet zo er toe doen. Wel van de Heere vertellen hoor, wel vertellen wat Hij heeft gedaan en nog steeds doet in je leven. Wel vertellen van Christus' zondaarsliefde. Dat zijn onderwerpen waar je graag over zou willen vertellen, maar daar is niet altijd tijd en de goede gelegenheid voor. Ook dat kun je niet te pas en te onpas aansnijden. Maar als ons wat gevraagd wordt, dan wil ik daar best van vertellen en graag zelfs.

Oorspronkelijk gepost door voorbijganger

Oorspronkelijk gepost door Lecram
Volgens Gods Woord moeten we ALTIJD aan IEDEREEN bereid zijn verantwoording af te leggen.

1 Petrus 3:15 Maar heiligt God, den Heere, in uw harten; en zijt altijd bereid tot verantwoording aan een iegelijk, die u rekenschap afeist van de hoop, die in u is, met zachtmoedigheid en vreze.

En inderdaad, waarom zouden we daar geheimzinnig over doen? Het is dan wel geen 'huis-tuin-en-keuken" onderwerp, maar wel het heerlijkste onderwerp om over te spreken en van te getuigen.

Maar deze tekst handelt niet over een gesprek met mijn directe omgeving. Nee, hier gaat het om een onderzoek door de Overheid. Je zou van een gerechterlijk onderzoek kunnen spreken.
Dan komt het erop aan om de hoop vast tehouden en te getuigen tot eer en verheerlijking van Christus.

Ik vind het leuk bedacht, maar dat het alleen voor de overheid geldt is nergens uit op te maken. Dat er staat een iegelijk is helder genoeg. Een ieder is een ieder en niet een deel van een ieder.

De Heere Jezus zelf spreekt ervan in o.a. Matth. 10:
32 Een ieder dan, die Mij belijden zal voor de mensen, hem zal ook Ik belijden voor mijn Vader, die in de hemelen is;
33 maar al wie Mij verloochenen zal voor de mensen, die zal ook Ik verloochenen voor mijn Vader, die in de hemelen is.

Lukas 8:16 En niemand, die een kaars ontsteekt, bedekt dezelve met een vat, of zet ze onder een bed; maar zet ze op een kandelaar, opdat degenen, die inkomen, het licht zien mogen.

Laten we dus allemaal getuigen van de levende hoop die we hebben, zowel gevraagd als ongevraagd (niet te onpas natuurlijk).

Bedankt voor de reacties tot nu toe!
Zelf wil ik nog een vraag neerleggen:

Is de geloofs-on-zekerheid niet de reden dan er in onze kringen niet gepraat wordt over de redding door onze Heere Jezus Christus...?

Ja

Voorbijganger,

wat bedoel je met: op het moment dat de mens zelf kan geloven,.......enz....
...waarom zou zo iemand geloven?

die zin begrijp ik niet......

[quote]Oorspronkelijk gepost door voorbijganger
“Ik vind het leuk bedachtâ€

Daar schrik ik toch wel van, als ik hoor dat het verkondigen van het evangelie alleen binnen de kerkmuren thuis hoort en alleen door zekere mensen beoefend mag worden. Als je alleen maar met je werken mag getuigen zonder de Naam van Christus te noemen zou je iemand die van huis uit een affiniteit met het hindoeisme heeft door je "goede gedrag" b.v. kunnen laten denken: ik zal ook maar eens een beetje vromer worden, iets meer gaan mediteren en zo...
Paulus zegt tegen Timotheus dat hij "tijdelijk en ontijdelijk" het woord moet preken want er zal een tijd zijn, wanneer zij de gezonde leer niet zullen verdragen en zij zichzelven leraars zullen opgaderen, naar hun eigen zin en zich keren tot fabelen. Dat is in de Middeleeuwen gebeurd en als sommigen hier op het forum hun zin kregen zou het zo weer kunnen gebeuren.

Voorbijganger,

Weet je zeker dat geloof een gave Gods is? zo ja, waar staat dat dan?

Een van de vele plaatsen, Hoopvol, is Efeze 2:8

Oorspronkelijk gepost door voorbijganger
De conclusie is juist omgekeerd aan datgene wat jij beweert. De christen is geen prediker, maar een levend voorbeeld van het Woord.

Ik ben me er niet van bewust beweerd te hebben dat een christen een prediker is. Mijn stelling is dat als je erom gevraagd wordt, dat je dan getuigenis moet geven. En dat een christen een levend voorbeeld is van het Woord zijn we met elkaar eens.
Dat een christen evangeliseert is het meest door zijn/haar levenshouding en, afhankelijk van de gaven en vrijmoedigheid, ook door getuigenis.