Zijn er nog forummers die een preek willen doorgeven?
[Aangepast op 29/3/04 door Gerrie]
Preken
-
sochrio
Preek, dit doet me eerder denken aan de HC. 't Is niet rot bedoeld hoor, maar als ik vraag:...., antwoord:..... onder elkaar zie staan, dan roept dat automatisch associaties op met de HC.
Ik geef de preek van een tijdje geleden door. Nou ja, preek, het was meer een lezing. Het ging over de Sameritaanse vrouw. Wat bij mij is blijven hangen is dat deze vrouw in feite Jezus ontloopt omdat Hij met haar wil spreken over het diepst van haar zielsleven. Wanneer Hij haar het levende water aanbiedt, zegt ze dat ze dat wel wil omdat ze dan tenminste niet naar de put hoeft. Ze stelt hem slechts een theologische vraag: Op welke berg moeten we aanbidden? In onze tijd zouden we zeggen: Welke kerk is nu de juiste?
Een van de vragen was: Wat is er in jou leven waarop Christus je zou aanspreken en wat zijn je diepste zieleroerselen (wauw wat een woord) waarmee je wel worstelt, maar niet bij Hem komt?
Antwoord: dat moet ieder voor zich maar bepalen.
Ik geef de preek van een tijdje geleden door. Nou ja, preek, het was meer een lezing. Het ging over de Sameritaanse vrouw. Wat bij mij is blijven hangen is dat deze vrouw in feite Jezus ontloopt omdat Hij met haar wil spreken over het diepst van haar zielsleven. Wanneer Hij haar het levende water aanbiedt, zegt ze dat ze dat wel wil omdat ze dan tenminste niet naar de put hoeft. Ze stelt hem slechts een theologische vraag: Op welke berg moeten we aanbidden? In onze tijd zouden we zeggen: Welke kerk is nu de juiste?
Een van de vragen was: Wat is er in jou leven waarop Christus je zou aanspreken en wat zijn je diepste zieleroerselen (wauw wat een woord) waarmee je wel worstelt, maar niet bij Hem komt?
Antwoord: dat moet ieder voor zich maar bepalen.
-
sochrio
Je hebt hem dus door:,:D:D
Pas hadden we trouwens een dominee die aan zichzelf vragen ging stellen die volgens hem bij de lezer naar boven zouden komen. Klinkt nogal vaag, maar het ging ongeveer zo...
...........(hij legde iets uit), maar dan zegt u: Prediker, hoe kan dat dan? en dan zeg ik u....., maar zegt u:......
Ik vond dat zelf eerlijk gezegd een beetje dom aandoen, maar dat kan aan mij liggen.
Het feit dat een predikant vragen stelt aan de hoorder, vind ik wel goed. Dat houdt je scherp.
Pas hadden we trouwens een dominee die aan zichzelf vragen ging stellen die volgens hem bij de lezer naar boven zouden komen. Klinkt nogal vaag, maar het ging ongeveer zo...
...........(hij legde iets uit), maar dan zegt u: Prediker, hoe kan dat dan? en dan zeg ik u....., maar zegt u:......
Ik vond dat zelf eerlijk gezegd een beetje dom aandoen, maar dat kan aan mij liggen.
Het feit dat een predikant vragen stelt aan de hoorder, vind ik wel goed. Dat houdt je scherp.
-
strik
Aardig, bij ons was dit afgelopen zondag de Evangelielezing.Origineel geplaatst door sochrioHet ging over de Sameritaanse vrouw.
Alleen de uitleg verschilt nogal.
De vrouw was alleen, kwam op een vreemd tijdstip putten, het zesde uur, het heetst van de dag. Alleen. Waarom? Ze stond niet goed bekend, ze werd gemeden door alle 'fatsoenlijke' vrouwen. Jezus weet dat, kent haar, zoals God iedereen kent (Ps. 139 [ps. 140 septuagint]). God weet wat haar op de lippen brand: Waarom bidden de Joden in de Tempel, terwijl vroeger op alle heilige plaatsen werd gebeden (ook door ons Samaritanen), zoals hier, bij de bron van Jacob.
Het antwoord van Jezus liegt er niet om: straks is die ene plek niet meer van belang ....
En, zoals St. Johannes Chrystostomos (+407) het zegt:
"Hij laat ons zien dat zij waardig is om naar geluisterd te worden en er bij te horen. En het is op dat moment dat Hij zichzelf onthult. Want zij, op het moment dat zij begreep wie Hij was, luisterde onmiddellijk naar Hem en verzorgde Hem (door Hem het water te geven). Dit kan niet van de Joden gezegd worden, want ondanks dat zij doorhadden wie Hij was, vroegen ze Hem niets, en wilden ook niets van Hem weten, op wat voor manier dan ook. Integendeel, zij beledigden Hem en joegen Hem weg.
Het is met reden dat zij Hem hier "Heer" noemt, en Hem eer bewijst.
Verbaas je er niet over dat zij niet alles wat hier gebeurt direct begrijpt, dat deed Nicodemus ook niet. Maar als een Samaritaanse vrouw er op gebrand is om iets goeds te leren; als zij bij Christus blijft ofschoon ze Hem nog niet kent; welk excuus hebben wij dan? Wij kennen Hem wel, maar toch zijn wij nog niet in staat om alles te begrijpen wat hier gezegd wordt: wij blijven steken in onze 'kennis'.
[Veranderd op 5/6/02 door strik]
ik denk niet dat jullie uitleg verschillend is maar aanvullend. Als je de perikoop achtereenvolgens leest dan komen beide zaken aan de orde. Dat zwakt een gedeelte van 'Striks' uitleg wel af, maar dat is niet zo erg. Een jaar geleden, of nog iets langer geleden, heeft onze predikant er een gehele serie over gehouden, waar alle aspecten naar voren komen. Erg interessant. Wat mij het meest in het geheugen is blijven zitten, is de eenvoudige zin 'Hij moest door Samaria gaan'. De rest van het verhaal moet je door die bril bekijken.
Het is trouwens ook zo'n diepzinnig zinnetje om in later tijden nog eens aan te refereren op de preekstoel.
Afgelopen zondag ging 's morgens de dienst over Psalm 116: God heb ik lief... De nooit door hem uitgesproken maar duidelijk herkenbare lievelingspsalm van een van onze ouderlingen die onlangs overleed.
Het is trouwens ook zo'n diepzinnig zinnetje om in later tijden nog eens aan te refereren op de preekstoel.
Afgelopen zondag ging 's morgens de dienst over Psalm 116: God heb ik lief... De nooit door hem uitgesproken maar duidelijk herkenbare lievelingspsalm van een van onze ouderlingen die onlangs overleed.
-
strik
-
strik
Wij zijn blind, nog steeds. Vervallen wij niet steeds in dezelfde fouten? Hebben wij niet allemaal onze eigen zwakheden? Ik in ieder geval wel!!Origineel geplaatst door Gerrie
Strik,
Zijn wij nog steeds blind, of zijn we ook ziende gemaakt?
Wat bedoel je met wij?
En wij? Gewoon, wij, de mensen op deze aarde!
-
strik
Volgens mij is het bij ons dat wij ziende worden, en weer blind, etc.
En dan vaker blind dan ziend.
Wij kennen het vervolgverhaal van de blinde niet, nietwaar?
Heb jij, lieve Gerrie, dat gevoel niet, dat het soms (of vaak) 'op en af' gaat?
Ik heb best het gevoel dat ik regelmatig genezen word. Maar ik word net zo vaak weer ziek!
[Veranderd op 13/6/02 door strik]
En dan vaker blind dan ziend.
Wij kennen het vervolgverhaal van de blinde niet, nietwaar?
Heb jij, lieve Gerrie, dat gevoel niet, dat het soms (of vaak) 'op en af' gaat?
Ik heb best het gevoel dat ik regelmatig genezen word. Maar ik word net zo vaak weer ziek!
[Veranderd op 13/6/02 door strik]
-
strik
-
strik
Dat denk ik ook wel, maar zou het ook voor ons opgaan?Origineel geplaatst door Gerrie
Ik denk dat de blinde uit het NT na zijn genezing altijd ziende is gebleven en dat de vergelijking met ons niet klopt.
Tja! moeilijke vraag. Ja hoor:)(ben jij ook lief?:%)
Ik voel dat niet altijd zo.Toch klopt er hier iets niet. Als je genezen bent (een christen geworden) dan blijf je dat toch. Er is geen afval der heiligen.
-
Zoeker
Zondag hoorde ik een preek over Openb. 3:20 "Zie, Ik sta aan de deur en Ik klop, indien iemand Mijn stem zal horen, en de deur opendoen, Ik zal tot hem inkomen, en Ik zal met hem avondmaal houden, en hij met Mij."
De indeling van de preek was als volgt:
Christus wil gemeenschap met zondaren:
1. De nodiging van Christus
2. De inkomst van Christus
3. De gemeenschap met Christus
Het was een ongelooflijk indrukwekkende preek. De dominee zei dat de nodiging tot ons allen komt. Maar hij legde er ook sterk de nadruk op dat wij uit onszelf niet op deze nodiging kunnen ingaan. Die deur zit op slot en God moet dat slot eruitslaan.
's Avonds preekte hij over de leer van de rechtvaardigmaking voor God, en daarbij heeft hij nog eens de leer met verve verdedigd. Ook tegen alle hedendaagse remonstrantse invloeden enz. De mens kan niet uit zichzelf 'geloven', ook al wordt dat soms wel zo voorgesteld.
Dit was trouwens wel een GGN-dominee. Is misschien gelijk die karikatuur uit de discussie "Gereformeerde Gemeenten in Nederland" een beetje rechtgezet. De oproep komt tot allen. Blijft overigens wel staande wat ik gezegd heb over verschillen tussen dominees en plaatsen e.d. binnen het kerkverband. Maar goed laten we niet in herhaling vallen, die discussie is gesloten.
Beseffen wij eigenlijk wel dat Christus de hele tijd staat te kloppen en dat het wel erg onbeleefd is om Hem niet binnen te laten? Dat dat een belediging is van Gods liefde, van Gods genade? Het is eigenlijk vreemd dat sommige mensen gerust kunnen slapen terwijl ze weten dat ze onbekeerd zijn en in de hel wakker kunnen worden? Dat ze ook nog weten dat er een weg ter ontkoming is, en dat die wetenschap het oordeel verzwaart?
Zoeker, een GGN-'er
De indeling van de preek was als volgt:
Christus wil gemeenschap met zondaren:
1. De nodiging van Christus
2. De inkomst van Christus
3. De gemeenschap met Christus
Het was een ongelooflijk indrukwekkende preek. De dominee zei dat de nodiging tot ons allen komt. Maar hij legde er ook sterk de nadruk op dat wij uit onszelf niet op deze nodiging kunnen ingaan. Die deur zit op slot en God moet dat slot eruitslaan.
's Avonds preekte hij over de leer van de rechtvaardigmaking voor God, en daarbij heeft hij nog eens de leer met verve verdedigd. Ook tegen alle hedendaagse remonstrantse invloeden enz. De mens kan niet uit zichzelf 'geloven', ook al wordt dat soms wel zo voorgesteld.
Dit was trouwens wel een GGN-dominee. Is misschien gelijk die karikatuur uit de discussie "Gereformeerde Gemeenten in Nederland" een beetje rechtgezet. De oproep komt tot allen. Blijft overigens wel staande wat ik gezegd heb over verschillen tussen dominees en plaatsen e.d. binnen het kerkverband. Maar goed laten we niet in herhaling vallen, die discussie is gesloten.
Beseffen wij eigenlijk wel dat Christus de hele tijd staat te kloppen en dat het wel erg onbeleefd is om Hem niet binnen te laten? Dat dat een belediging is van Gods liefde, van Gods genade? Het is eigenlijk vreemd dat sommige mensen gerust kunnen slapen terwijl ze weten dat ze onbekeerd zijn en in de hel wakker kunnen worden? Dat ze ook nog weten dat er een weg ter ontkoming is, en dat die wetenschap het oordeel verzwaart?
Zoeker, een GGN-'er
-
strik
Ik begrijp 'm ook niet helemaal. Maar als je reageert op wat mij overkomen is, helpt dat misschien:Origineel geplaatst door GerrieZoeker,Origineel geplaatst door ZoekerDe dominee zei dat de nodiging tot ons allen komt. Maar hij legde er ook sterk de nadruk op dat wij uit onszelf niet op deze nodiging kunnen ingaan.
Hoe voel je jezelf nu na zo'n preek. Het lijkt me dat de vrije nodiging ongedaan is gemaakt door de sterke benadrukking van onze onmacht. Waar is nu het evangelie? Moeten we wachten tot God het slot uit de deur slaat?
tweeëneenhalfjaar geleden. Ik wilde nou echt een keer naar die Orthodoxe Kerk (bij ons in Amersfoort). Toch wat angstig, drempelvrees, donkere novemberavond, beetje regenachtig. Zaterdagavond, volgens de krant zou er een Vespers moeten zijn. Bij de kerk was het donker, niks te zien niks te horen. Ja, er brandde een buitenlampje, maar verder niks eigenlijk. Ik loop wat, draal wat, denk: oude info in de krant, er is geen dienst. Ik draai me om, wil weglopen, en plotseling gaat de deur open. Zomaar. Er was niemand achter de deur of zo, hij zwaaide zo maar open. Kun je zo'n uitnodiging afslaan? En zoeker, wat voor nodiging is dit dan? Daar ben ik benieuwd naar.
Ik heb de nodiging niet afgeslagen, en ben daar dankbaar voor!
[Veranderd op 20/6/02 door strik]
-
Jelle
Ik hoorde en dat is al een behoorlijk lange tijd geleden een dominee over een preek dat ik weet zelf al niet meer waar het precies over ging, wel weet ik nog dat de man bijzonder saai sprak alles op een dreun zei en dat het een vrij oppervlakkige preek was waar ik bijna slaap van kreeg.
Het enigste wat me wel is bijgebleven was zijn verhaaltje aan het einde van de preek.
Er was een eilanden groep waar op el eiland wel mensen woonden. Bij een gezin op en van die eilanden werd een klein kind ziek en dat werd elke dag steeds erger. Totdat het zover kwam dat men tot de conclusie kwam als dit kind niet naar het ziekenhuis gaat zal het nog sterven. Alleen op dat eiland was geen ziekenhuis, wel op een ander en groter eiland dat twee kilometer verderop in de zee lag. Alleen het probleem was dat er een enorme storm was en ze hadden alleen maar kleine roeiboten om daar te komen en eigenlijk durfden niemand met die roeiboot de zee op. Uit eindelijke werd besloten dat er toch een roeiboot zou vertrekken en werden er mannen gezocht die wilden roeien.
Het kind werd in dekens gewikkeld en werd door de moeder naar het strand gedragen.Het kind rilde van de koorts en was werkelijk vreselijk bang om in de boot te moeten. En in zijn angst vroeg hij eerst nog wie er op die roeiboot aan het roer stond en toen de moeder sprak je Vader staat aan het stuur jongen, toen was het goed en kon hij zonder vrees instappen.
En als we nu in die vader De Hemelse Vader mogen zien dan mogen we in volvertrouwen ons geheel over geven aan Hem. We moeten kinderlijke vertrouwen in Hem hebben.
Kijk en ondanks dat de preek niet veel voorstelde maakte dat de dienst nog weer tot een goede dienst.
Het enigste wat me wel is bijgebleven was zijn verhaaltje aan het einde van de preek.
Er was een eilanden groep waar op el eiland wel mensen woonden. Bij een gezin op en van die eilanden werd een klein kind ziek en dat werd elke dag steeds erger. Totdat het zover kwam dat men tot de conclusie kwam als dit kind niet naar het ziekenhuis gaat zal het nog sterven. Alleen op dat eiland was geen ziekenhuis, wel op een ander en groter eiland dat twee kilometer verderop in de zee lag. Alleen het probleem was dat er een enorme storm was en ze hadden alleen maar kleine roeiboten om daar te komen en eigenlijk durfden niemand met die roeiboot de zee op. Uit eindelijke werd besloten dat er toch een roeiboot zou vertrekken en werden er mannen gezocht die wilden roeien.
Het kind werd in dekens gewikkeld en werd door de moeder naar het strand gedragen.Het kind rilde van de koorts en was werkelijk vreselijk bang om in de boot te moeten. En in zijn angst vroeg hij eerst nog wie er op die roeiboot aan het roer stond en toen de moeder sprak je Vader staat aan het stuur jongen, toen was het goed en kon hij zonder vrees instappen.
En als we nu in die vader De Hemelse Vader mogen zien dan mogen we in volvertrouwen ons geheel over geven aan Hem. We moeten kinderlijke vertrouwen in Hem hebben.
Kijk en ondanks dat de preek niet veel voorstelde maakte dat de dienst nog weer tot een goede dienst.
-
Christina
Jelle, jouw verhaal liet mij denken aan een van de mooiste preken die ik dit jaar gehoord hebt. Het ging over Petrus die op het water liep. En nu eens niet met de klemtoon op het feit dat hij zonk, maar op het feit dat hij zoveel geloof in de Heere Jezus had dat hij toch maar met zijn ogen op Hem, zijn benen over de rand van het bootje gezwaaid heeft en echt op het water liep. Ook weer nadat hij gezonken was. Durven wij dat ook? Met David die ook eens uitriep: Met mijn God spring ik over een muur!
-
Zoeker
Dat is wel een beetje waar ja. Maar het is moeilijk om zoiets te gaan denken, onze ds. is toch zeker een kind van God. En hij zegt zelf de zuivere waarheid te brengen.Origineel geplaatst door Gerrie
Zoeker,
Hoe voel je jezelf nu na zo'n preek. Het lijkt me dat de vrije nodiging ongedaan is gemaakt door de sterke benadrukking van onze onmacht. Waar is nu het evangelie? Moeten we wachten tot God het slot uit de deur slaat?