Zeg jij dit weleens - zomaar hardop?
En in welke gevallen dan?
Hallelujah!
-
Lecram
-
Adorote
-
Majorca
dat is het punt juist; zouden wij het als zwaar-gereformeerden niet wat vaker moeten roepen?Oorspronkelijk gepost door marsm104
Sommige gevallen kan ik het wel onderschrijven. Maar of ik het zelf ook zou roepen. Ik ben niet zo'n "zwaai-met-je-handen" type.
zo'n bijbelse uitroep hoeven we ons toch niet te laten ontnemen door allerlei evangelische types?
-
Majorca
Waar het hart vol van is.....Oorspronkelijk gepost door Majorcadat is het punt juist; zouden wij het als zwaar-gereformeerden niet wat vaker moeten roepen?Oorspronkelijk gepost door marsm104
Sommige gevallen kan ik het wel onderschrijven. Maar of ik het zelf ook zou roepen. Ik ben niet zo'n "zwaai-met-je-handen" type.
zo'n bijbelse uitroep hoeven we ons toch niet te laten ontnemen door allerlei evangelische types?
Want de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen.(SV, Titus 2:11)
Frisse bijdrage Majorca!Oorspronkelijk gepost door Majorca
Ik heb het laatst nog uit volle borst gezongen, maar ik zou het ook eens wat meer in het dagelijks leven moeten roepen (uiteraard dan wel uit de volheid van het gemoed, het moet geen stopwoord of showwoord zijn)
Het is in onze subcultuur idd niet gebruikelijk, maar dan kan veranderd worden... Laten we er maar eens aan beginnen! Dan zal je overigens wel een kruis op je moeten nemen, want je zit gelijk in de hoek van de clap-your-hands-and-stamp-your-feets..... Dat verzeker ik je.
-
Adorote
Oorspronkelijk gepost door PimFrisse bijdrage Majorca!Oorspronkelijk gepost door Majorca
Ik heb het laatst nog uit volle borst gezongen, maar ik zou het ook eens wat meer in het dagelijks leven moeten roepen (uiteraard dan wel uit de volheid van het gemoed, het moet geen stopwoord of showwoord zijn)
Het is in onze subcultuur idd niet gebruikelijk, maar dan kan veranderd worden... Laten we er maar eens aan beginnen! Dan zal je overigens wel een kruis op je moeten nemen, want je zit gelijk in de hoek van de clap-your-hands-and-stamp-your-feets..... Dat verzeker ik je.
Als we het over het Hallelujah hebben ,moeten wij niet denken aan de pinkstersektes,met een hoop herrie en hallelujah geroep te pas en te onpas.
Als de Eredienst gevierd wordt zoals het gevierd hoort te worden ,dan klinkt het H. op bepaalde plaatsen in de Eredienst steeds weer elke keer als de zij gevierd wordt,want men komt in de Kerk allereest om de Drieene God te loven prijzen en aanbidden.
-
Majorca
mee eens Adorote,Oorspronkelijk gepost door AdoroteOorspronkelijk gepost door PimFrisse bijdrage Majorca!Oorspronkelijk gepost door Majorca
Ik heb het laatst nog uit volle borst gezongen, maar ik zou het ook eens wat meer in het dagelijks leven moeten roepen (uiteraard dan wel uit de volheid van het gemoed, het moet geen stopwoord of showwoord zijn)
Het is in onze subcultuur idd niet gebruikelijk, maar dan kan veranderd worden... Laten we er maar eens aan beginnen! Dan zal je overigens wel een kruis op je moeten nemen, want je zit gelijk in de hoek van de clap-your-hands-and-stamp-your-feets..... Dat verzeker ik je.
Als we het over het Hallelujah hebben ,moeten wij niet denken aan de pinkstersektes,met een hoop herrie en hallelujah geroep te pas en te onpas.
Als de Eredienst gevierd wordt zoals het gevierd hoort te worden ,dan klinkt het H. op bepaalde plaatsen in de Eredienst steeds weer elke keer als de zij gevierd wordt,want men komt in de Kerk allereest om de Drieene God te loven prijzen en aanbidden.
maar de vraag is: zou het ook niet buiten de eredienst wat vaker uit onze monden moeten schallen?
-
Adorote
Oorspronkelijk gepost door Majorcamee eens Adorote,Oorspronkelijk gepost door AdoroteOorspronkelijk gepost door PimFrisse bijdrage Majorca!Oorspronkelijk gepost door Majorca
Ik heb het laatst nog uit volle borst gezongen, maar ik zou het ook eens wat meer in het dagelijks leven moeten roepen (uiteraard dan wel uit de volheid van het gemoed, het moet geen stopwoord of showwoord zijn)
Het is in onze subcultuur idd niet gebruikelijk, maar dan kan veranderd worden... Laten we er maar eens aan beginnen! Dan zal je overigens wel een kruis op je moeten nemen, want je zit gelijk in de hoek van de clap-your-hands-and-stamp-your-feets..... Dat verzeker ik je.
Als we het over het Hallelujah hebben ,moeten wij niet denken aan de pinkstersektes,met een hoop herrie en hallelujah geroep te pas en te onpas.
Als de Eredienst gevierd wordt zoals het gevierd hoort te worden ,dan klinkt het H. op bepaalde plaatsen in de Eredienst steeds weer elke keer als de zij gevierd wordt,want men komt in de Kerk allereest om de Drieene God te loven prijzen en aanbidden.
maar de vraag is: zou het ook niet buiten de eredienst wat vaker uit onze monden moeten schallen?
Marjorca.inderdaad ook buiten de Erediensten en getijdendiensten.
Totaal mee eens.Niet is mooier dan de vreugde en de blijheid van het geloof uit te dragen .
-
Majorca
Anemoon, eerlijk is eerlijk, dit is eerste van jouw postings waar ik echt van genoten heb!Oorspronkelijk gepost door anemoonhuh?Hallelujah!
Zeg jij dit weleens - zomaar hardop?
en dit is een vraag van jouw, majorca?
nou, dat vind ik dan een fantastische vraag!
mijn antwoord zal je verbazen, want het antwoord is: nee!
of ik het niet zou willen?
ja, dat wel
maar het mag gewoonweg niet
ik was een keer in gesprek met mijn predikant en ik zei: oh, ik heb zondag zo genoten van de preek dat ik wel had willen opspringen van vreugde en willen roepen: hallelujah!
hij antwoordde: o anemoon, doe me dat asjeblieft niet aan...
toen heb ik hem dat echt gebeurde verhaal verteld over die vrouw die was opgegroeid in het leger des heils
daar zijn ze wel gewend om tijdens de diensten op te staan of amen of hallelujah te roepen
maar op een gegeven moment is er iets gebeurd in het leven van die vrouw waardoor ze ontdekte dat ze het echte geloof toch niet kende
om kort te gaan: ze kwam tot bekering en vond vervolgens niet zoveel voedsel meer in haar gemeente waardoor ze voortaan naar een andere (ik meen hervormde?) kerk ging (ik dacht dat het was destijds bij ds boogaard, maar daarin kan ik me vergissen)
enfin, ze kreeg daar wel voedsel en dat verblijdde haar zo dat ze van tijd tot tijd 'hallelujah' riep...
nou, die mensen allemaal gek kijken, dat waren ze daar natuurlijk niet gewend
maar wat gebeurt er?
die vrouw werd nogal ziek (het was in een tijd waarin nog volop armoede was in nederland en ook zij was arm)
toen kwam de ds op ziekenbezoek en zag dat ze best wel wat extra's kon gebruiken
hij vroeg: zou je gebaat zijn bij een paar wollen dekens?
zij: o, ja, dat zou erg fijn zijn
ds: nou, als je dan belooft dat je niet meer telkens hallelujah zult roepen -want dat zijn wij zo niet gewend- dan zal ik zorgen dat je een paar dekens krijgt
ze keek wat bedenkelijk, want ja, dat was nog niet zo'n eenvoudige vraag, maar goed, ze zou zien...
toen brak het moment aan dat ze weer zover was genezen dat ze weer naar de kerk kon
en daar, zittend onder de preek, werd haar zodanig de Christus uitgeschilderd en mocht ze er zo vol van zijn dat ze het niet kon uithouden
ze sprong overeind en riep:
'dekens of geen dekens, HALLELUJAH!'
Oorspronkelijk gepost door anemoonhuh?Hallelujah!
Zeg jij dit weleens - zomaar hardop?
en dit is een vraag van jouw, majorca?
nou, dat vind ik dan een fantastische vraag!
mijn antwoord zal je verbazen, want het antwoord is: nee!
of ik het niet zou willen?
ja, dat wel
maar het mag gewoonweg niet
ik was een keer in gesprek met mijn predikant en ik zei: oh, ik heb zondag zo genoten van de preek dat ik wel had willen opspringen van vreugde en willen roepen: hallelujah!
hij antwoordde: o anemoon, doe me dat asjeblieft niet aan...
toen heb ik hem dat echt gebeurde verhaal verteld over die vrouw die was opgegroeid in het leger des heils
daar zijn ze wel gewend om tijdens de diensten op te staan of amen of hallelujah te roepen
maar op een gegeven moment is er iets gebeurd in het leven van die vrouw waardoor ze ontdekte dat ze het echte geloof toch niet kende
om kort te gaan: ze kwam tot bekering en vond vervolgens niet zoveel voedsel meer in haar gemeente waardoor ze voortaan naar een andere (ik meen hervormde?) kerk ging (ik dacht dat het was destijds bij ds boogaard, maar daarin kan ik me vergissen)
enfin, ze kreeg daar wel voedsel en dat verblijdde haar zo dat ze van tijd tot tijd 'hallelujah' riep...
nou, die mensen allemaal gek kijken, dat waren ze daar natuurlijk niet gewend
maar wat gebeurt er?
die vrouw werd nogal ziek (het was in een tijd waarin nog volop armoede was in nederland en ook zij was arm)
toen kwam de ds op ziekenbezoek en zag dat ze best wel wat extra's kon gebruiken
hij vroeg: zou je gebaat zijn bij een paar wollen dekens?
zij: o, ja, dat zou erg fijn zijn
ds: nou, als je dan belooft dat je niet meer telkens hallelujah zult roepen -want dat zijn wij zo niet gewend- dan zal ik zorgen dat je een paar dekens krijgt
ze keek wat bedenkelijk, want ja, dat was nog niet zo'n eenvoudige vraag, maar goed, ze zou zien...
toen brak het moment aan dat ze weer zover was genezen dat ze weer naar de kerk kon
en daar, zittend onder de preek, werd haar zodanig de Christus uitgeschilderd en mocht ze er zo vol van zijn dat ze het niet kon uithouden
ze sprong overeind en riep:
'dekens of geen dekens, HALLELUJAH!'
:u:u:u
Want de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen.(SV, Titus 2:11)