De aantrekkingskracht van radicaal rechts op de geref. gezindte

[Job]

Goedemorgen.

Om vanuit de recente publicaties lering te trekken voor het heden, zou ik graag meer willen begrijpen van de aantrekkingskracht van radicaal-rechts op de gereformeerde gezindte. Waardoor lijken mensen soms ogenschijnlijk 'zomaar' door te schieten van gezond-rechts (laat ik globaal zeggen: SGP) naar een radicaal-rechts denkwijze? Ik hoop dat er mensen met kennis van zaken ons/me hier wat over willen duiden, zonder dat het ontaardt in een lelijk topic.

Het hoeft geen wetenschappelijk relaas te worden, maar het is misschien goed om vooraf even te kaderen wat 'radicaal-rechts' is (ik neem bewust 'extreem-rechts' niet in de mond).

Er bestaan vele omschrijvingen van, zelf vond ik deze en hij leek me passend: "Autoritair in het denken en sterk hechtend aan law & order". Mogelijk zijn er anderen die ook een passende omschrijving kunnen geven? Misschien kan er dan enige consensus ontstaan in het uitgangspunt.

Dat autoritaire denken, zou daar een belangrijke link zijn met het exclusiviteitsdenken wat het christendom soms lijkt te stempelen, en zeker het bevindelijke volksdeel?

Ik wil ook verantwoorden waarom ik dit topic open. Ik schrik van vergaande xenofobe uitspraken die ik van mede-refo's hoor, van jongeren tot ouderen. Dit in combinatie van een bepaald niet brandschoon oorlogsverleden binnen onze gezindte brengt me tot deze vraag.

[Profesto]

Ik denk dat bij de definitie van radicaal rechts ook hoort dat belang wordt gehecht aan een homogene samenleving. In zekere zin een angst voor het vreemde. Dit leidt vaak tot ongelijke behandeling van minderheden of plannen in die richting.

[huisman]

Goedemorgen.

Om vanuit de recente publicaties lering te trekken voor het heden, zou ik graag meer willen begrijpen van de aantrekkingskracht van radicaal-rechts op de gereformeerde gezindte. Waardoor lijken mensen soms ogenschijnlijk 'zomaar' door te schieten van gezond-rechts (laat ik globaal zeggen: SGP) naar een radicaal-rechts denkwijze? Ik hoop dat er mensen met kennis van zaken ons/me hier wat over willen duiden, zonder dat het ontaardt in een lelijk topic.

Het hoeft geen wetenschappelijk relaas te worden, maar het is misschien goed om vooraf even te kaderen wat 'radicaal-rechts' is (ik neem bewust 'extreem-rechts' niet in de mond).

Er bestaan vele omschrijvingen van, zelf vond ik deze en hij leek me passend: "Autoritair in het denken en sterk hechtend aan law & order". Mogelijk zijn er anderen die ook een passende omschrijving kunnen geven? Misschien kan er dan enige consensus ontstaan in het uitgangspunt.

Dat autoritaire denken, zou daar een belangrijke link zijn met het exclusiviteitsdenken wat het christendom soms lijkt te stempelen, en zeker het bevindelijke volksdeel?

Ik wil ook verantwoorden waarom ik dit topic open. Ik schrik van vergaande xenofobe uitspraken die ik van mede-refo's hoor, van jongeren tot ouderen. Dit in combinatie van een bepaald niet brandschoon oorlogsverleden binnen onze gezindte brengt me tot deze vraag.

Ik denk dat je het over deze tijd wil hebben? Er worden namelijk veel te makkelijk parallellen getrokken tussen de NSB en de tijd van toen en deze tijd.
Ik hou het dus bij het geflirt met partijen als PVV,FvD,BBB en JA21. Denk dat daar twee bewegingen meespelen. Eerst een anti stem tegen vooral de woke en klimaat agenda van ‘links’ . Vooral jongere kiezers uit onze gezindte zien dat als een bedreiging en houden van stevige uitspraken.
Ook het dedain waarmee terechte zorgen van mensen door mainstream politici worden weggezet als racisme en vreemdelingenhaat helpt ook om mensen de rechterhoek in te duwen.

….en mensen uit onze gezindte vinden een Bijbels getuigenis in het parlement blijkbaar niet zo belangrijk meer.

[HHR]

Ik vermoed dat de aantrekkingskracht in eerste instantie ligt bij (m.i. terechte) angst en afkeer voor het progressieve denken van de laatste jaren en het opkomende, hernieuwde conservatisme.
En dat begrijp ik goed. Het is alleen jammer dat men dan de SGP niet goed genoeg vindt, en hun heil zoeken bij partijen die in een aantal zaken veel verder gaan.

Al is het ook wel zo dat linkse en progressieve mensen, partijen etc, wel heel snel de term extreem- of radicaal rechts gebruiken.
Wel ben ik blij met een opkomend conservatisme.
In Amerika zie je dat steeds groter worden, en zie je ook terug in de verkiezing van Trump.
Weer nuchter denken over genders, de herwaardering van het gezin en de positieve rol van de (huis)vrouw, maar ook als het gaat om ethische thema's rond het leven van een mens, zie je bij de jongere generaties een kentering ten goede.

Op dit vlak ben ik blij met het feit dat veel van wat in USA begint overwaait naar NL en EU.

[Wim Anker]

Goedemorgen.

Om vanuit de recente publicaties lering te trekken voor het heden, zou ik graag meer willen begrijpen van de aantrekkingskracht van radicaal-rechts op de gereformeerde gezindte. Waardoor lijken mensen soms ogenschijnlijk 'zomaar' door te schieten van gezond-rechts (laat ik globaal zeggen: SGP) naar een radicaal-rechts denkwijze? Ik hoop dat er mensen met kennis van zaken ons/me hier wat over willen duiden, zonder dat het ontaardt in een lelijk topic.

Het hoeft geen wetenschappelijk relaas te worden, maar het is misschien goed om vooraf even te kaderen wat 'radicaal-rechts' is (ik neem bewust 'extreem-rechts' niet in de mond).

Er bestaan vele omschrijvingen van, zelf vond ik deze en hij leek me passend: "Autoritair in het denken en sterk hechtend aan law & order". Mogelijk zijn er anderen die ook een passende omschrijving kunnen geven? Misschien kan er dan enige consensus ontstaan in het uitgangspunt.

Dat autoritaire denken, zou daar een belangrijke link zijn met het exclusiviteitsdenken wat het christendom soms lijkt te stempelen, en zeker het bevindelijke volksdeel?

Ik wil ook verantwoorden waarom ik dit topic open. Ik schrik van vergaande xenofobe uitspraken die ik van mede-refo's hoor, van jongeren tot ouderen. Dit in combinatie van een bepaald niet brandschoon oorlogsverleden binnen onze gezindte brengt me tot deze vraag.

Zoals gisteren al aangegeven heb ik geen enkele zin meer in gesprek hierover. Ik praat niet (meer) met mensen die te pas en te onpas mijn opvattingen - en die van andere erudiete mensen - vergelijken met Hitler, NSB, Poetin. Ik zou je adviseren - als je serieus van gedachten wil wisselen met mensen die kennis van zaken hebben - fatsoenlijk te blijven.

Het conservatieve gedachtengoed is overigens niet autoritair, integendeel.

[parsifal]

Je moet altijd uitkijken met ideeen op 1 hoop gooien. In de vorige eeuw waren het fascisme van Mussolini, het Nazisme van Hitler en het rechtse gedachtegoed van Franco en Salazar ook duidelijk verschillend van elkaar. Waarbij Salazar ook duidelijk veel minder kwaad aanrichtte dan de andere drie en ook van het antisemitisme wegbleef en eigenlijk gewoon sterker conservatief was.

Het radicaal rechtse in de Westerse politiek nu is voor een groot deel gedreven door angst denk ik en niet perse racistisch (mogelijk wel met idee dat culturen beter gescheiden zijn voor een gezonde samenleving, maar dat is niet racistisch). Soms is de angst wel zo erg dat liefde en medemenselijkheid niet meer lijkt te tellen. We hechten aan familiewaarden, maar gezinshereniging is niet relevant enz. Omdat we bang zijn voor moslimterrorisme, moeten mensen (met voorouders) uit moslimlanden er maar onder lijden en anders behandeld worden. De angst kan in refo-kring wat vergroot worden doordat we cultureel weinig internationaal zijn gericht (we hebben onze Nederlandse oudvaders, misschien nog wat Britten uit de zeventiende eeuw, maar dat zijn onze bronnen dan wel) en mogelijk doordat we op onze scholen ook niet echt veel buitenlanders tegenkomen blijft het allemaal wat vreemd.

Verder zit er ook wel wat in het drammen van progressieven. Dingen die vijftig jaar geleden nog verboden waren en vrij algemeen veroordeeld werden moeten nu opeens omarmd worden en er mag geen kritiek meer zijn. Dat gaat ook te hard.

[parsifal]

Om er toch op terug te komen. Ik zie bij FVD wel degelijk tekenen van fascisme (minder van nationaal socialisme). Zeker als Baudet ook vrij duidelijk het Christendom beoordeelt zoals Nietzsche deed, zie ik er een anti-Christelijke filosofie in en niet een doorgeslagen Christelijke filosofie (die ook weer anti-Christelijk kan worden/is geworden) zoals Wokisme.

PVV is echt wel een ander verhaal. Trump ook, hoewel het wel een beetje afhangt van Musk die nu radicaal rechts wel probeert te verenigen en internationalistisch probeert te maken.

[Philip]

Recent zag ik de volgende uitnodiging voor een lezing. Je zou er spontaan conservatief van worden.

Reproductieve rechtvaardigheid is een Zwart feministische term die wereldwijd steeds meer aandacht krijgt binnen zowel activisme als onderzoek. In Nederland is de term nog relatief onbekend. Wereldwijd worden we op dit moment geconfronteerd met reproductief onrecht: met de criminalisering van abortus, hogere moeder- en kind sterftecijfers voor mensen van kleur, en toenemend bewijs voor de structurele aard van obstetrisch geweld en racisme. De investeringen die we doen in vruchtbaarheid en voortplanting zijn ongelijk, met name in (post)koloniale contexten. De term reproductieve rechtvaardigheid probeert al deze verschillende facetten van onrecht in relatie tot vruchtbaarheid samen te nemen. Tijdens deze avond zal een divers panel van academici en verloskundigen het concept van reproductieve rechtvaardigheid introduceren en bespreken, wat er op het spel staat en wat we hiervan kunnen leren.

Reproductieve rechtvaardigheid betreft de strijd voor het recht: 1) om een kind te krijgen; 2) om geen kind te krijgen; en 3) om kinderen te krijgen in veilige en waardige omgevingen. Samen bespreken we deze drie pijlers in relatie tot obstetrisch geweld, obstetrisch racisme, reproductieve technologieën, reproductie in koloniale contexten, specifiek Palestina, en abortus. Door de drie pijlers met elkaar te verbinden, reflecteren we op hoe deze specifieke vormen van onderdrukking samen een staat van reproductieve onrechtvaardigheid vormen.

[Hendrien]

Ik denk dat het ook komt dat je opgroeit en woont in een wereld die goddeloos en vijandig is. Dat is al een heel ander startpunt dan bij iemand die niet christelijk is.

[Hendrien]

En bij refo’s is dit nog sterker omdat zij ook in de christelijke wereld uitzonderlijk zijn.

[Job]

Goedemorgen.

Om vanuit de recente publicaties lering te trekken voor het heden, zou ik graag meer willen begrijpen van de aantrekkingskracht van radicaal-rechts op de gereformeerde gezindte. Waardoor lijken mensen soms ogenschijnlijk 'zomaar' door te schieten van gezond-rechts (laat ik globaal zeggen: SGP) naar een radicaal-rechts denkwijze? Ik hoop dat er mensen met kennis van zaken ons/me hier wat over willen duiden, zonder dat het ontaardt in een lelijk topic.

Het hoeft geen wetenschappelijk relaas te worden, maar het is misschien goed om vooraf even te kaderen wat 'radicaal-rechts' is (ik neem bewust 'extreem-rechts' niet in de mond).

Er bestaan vele omschrijvingen van, zelf vond ik deze en hij leek me passend: "Autoritair in het denken en sterk hechtend aan law & order". Mogelijk zijn er anderen die ook een passende omschrijving kunnen geven? Misschien kan er dan enige consensus ontstaan in het uitgangspunt.

Dat autoritaire denken, zou daar een belangrijke link zijn met het exclusiviteitsdenken wat het christendom soms lijkt te stempelen, en zeker het bevindelijke volksdeel?

Ik wil ook verantwoorden waarom ik dit topic open. Ik schrik van vergaande xenofobe uitspraken die ik van mede-refo's hoor, van jongeren tot ouderen. Dit in combinatie van een bepaald niet brandschoon oorlogsverleden binnen onze gezindte brengt me tot deze vraag.

Zoals gisteren al aangegeven heb ik geen enkele zin meer in gesprek hierover. Ik praat niet (meer) met mensen die te pas en te onpas mijn opvattingen - en die van andere erudiete mensen - vergelijken met Hitler, NSB, Poetin. Ik zou je adviseren - als je serieus van gedachten wil wisselen met mensen die kennis van zaken hebben - fatsoenlijk te blijven.

Het conservatieve gedachtengoed is overigens niet autoritair, integendeel.

Wim, het spijt me dat het/ik je lijk(t) te intimideren. Ik vind conservatief gedachtengoed fundamenteel verschillen van rechts-radicalisme, overigens.

Als het over fatsoen gaat trouwens: hoe fatsoenlijk vind jij de omgangsvormen van ik noem er maar een paar... Wilders? Trump?

[MGG]

Ik vermoed dat de aantrekkingskracht in eerste instantie ligt bij (m.i. terechte) angst en afkeer voor het progressieve denken van de laatste jaren en het opkomende, hernieuwde conservatisme.
En dat begrijp ik goed. Het is alleen jammer dat men dan de SGP niet goed genoeg vindt, en hun heil zoeken bij partijen die in een aantal zaken veel verder gaan.

Al is het ook wel zo dat linkse en progressieve mensen, partijen etc, wel heel snel de term extreem- of radicaal rechts gebruiken.
Wel ben ik blij met een opkomend conservatisme.
In Amerika zie je dat steeds groter worden, en zie je ook terug in de verkiezing van Trump.
Weer nuchter denken over genders, de herwaardering van het gezin en de positieve rol van de (huis)vrouw, maar ook als het gaat om ethische thema's rond het leven van een mens, zie je bij de jongere generaties een kentering ten goede.

Op dit vlak ben ik blij met het feit dat veel van wat in USA begint overwaait naar NL en EU.

Duidelijk omschreven. Ik herken mij hier helemaal in. Waarbij ik nog zou willen aanvullen dat veel mensen met de negatieven kanten van de multiculturele samenleving geconfronteerd worden. Persoonlijk vind ik dat de SGP het goed doet. Hun migratiestandpunt deel ik niet, maar ethische punten zoals dat God over het leven gaat, zijn voor mij veel belangrijker.

[Delftenaar]

De zin over weer nuchter gaan denken over genoemde thema's onderschrijf ik volledig.

Alleen ga je dat bij figuren als Trump, waarbij het alleen gaat om zijn ego, echt niet op langere termijn halen.
Daarvoor is een "normale" politicus nodig i.p.v. een baby in de verpakking van een oude en verzuurde man.

[refo]

De zin over weer nuchter gaan denken over genoemde thema's onderschrijf ik volledig.

Alleen ga je dat bij figuren als Trump, waarbij het alleen gaat om zijn ego, echt niet op langere termijn halen.
Daarvoor is een "normale" politicus nodig i.p.v. een baby in de verpakking van een oude en verzuurde man.

We moeten hier toch met respect spreken over ambtsdragers? Of hoeft dat niet als je uit Delft komt?

[Scheepsbel]

De zin over weer nuchter gaan denken over genoemde thema's onderschrijf ik volledig.

Alleen ga je dat bij figuren als Trump, waarbij het alleen gaat om zijn ego, echt niet op langere termijn halen.
Daarvoor is een "normale" politicus nodig i.p.v. een baby in de verpakking van een oude en verzuurde man.

We moeten hier toch met respect spreken over ambtsdragers? Of hoeft dat niet als je uit Delft komt?

Is trump in dezelfde categorie als een door God geroepen predikant of ouderling en diaken?