Je zit nog in het werkhuis
Je zit nog in het werkhuis
Waar anders kan ik deze vraag stellen. Ooit (meer dan dertig jaar geleden) zei iemand: je zit nog in het werkhuis
Wat zou die vrouw bedoelen?
Wat zou die vrouw bedoelen?
Re: Je zit nog in het werkhuis
Bedoelt ze daarmee dat je (je) nog niet echt gezien/gerealiseerd hebt dat je 100% niet uit werken maar 100% uit genade zalig wordt? Heet het wel zien dan genadehuis? Of Thuis?
Ik hoop voor je dat je in die 30 jaar verhuisd bent
.
Ik hoop voor je dat je in die 30 jaar verhuisd bent

"Hoed u voor het "kan niet"." - Maarten Luther
Re: Je zit nog in het werkhuis
Aaaah, wat een lieve laatste zin. Ik heb speciaal het boek van Pleun Kleijn gekocht om er achter te komen wat ze bedoelde. Misschien was ik te wettisch ofzo? Maar wat jij zegt kan heel goed kloppen nu ik terugdenk.
- Maanenschijn
- Berichten: 5195
- Lid geworden op: 01 jan 2016, 14:33
Re: Je zit nog in het werkhuis
Ik meen dat er mee bedoeld wordt: als de Heere gaat trekken met Zijn liefde of ons gaat bezoeken met schuldbesef gaan we zelf aan het werk: we proberen geen zonden te doen, we gaan meer in de Bijbel lezen, we bezoeken kerkdiensten en zoeken omgang met mensen die we kennen als oprechte christenen. Wat we ook daarin ervaren dat we ons zelf daarin iedere keer zo tegenvallen. En we blijven maar aan het werk. Gedreven door de trekkende liefde, of juist uit angst voor het oordeel. Kortom, we zitten in een situatie waarin we zelf aan het werk zijn, een werkhuis.Arja schreef:Waar anders kan ik deze vraag stellen. Ooit (meer dan dertig jaar geleden) zei iemand: je zit nog in het werkhuis
Wat zou die vrouw bedoelen?
Als we van de Heere leren dat alleen de verzoening van Jezus Christus en het geloven van Zijn beloften ons kan redden komen we er achter dat al ons werken niets is en veelal het zicht op het borgtochtelijk werk (oude term) vertroebeld. Dan gaat het worden: Door het kennen van de grote waarde van het kruis en opstanding van de Heere Jezus willen we geen zonden meer doen en meer van hem leren. Maar niet om ons ‘op te poetsen voor Hem (werkhuis), maar uit dankbaarheid.
Het zijn geen eenvoudige zaken om onder woorden te brengen. Excuus als het niet helemaal theologisch goed verwoordt is.
Wie lege handen heeft, kan ze altijd vouwen.
Re: Je zit nog in het werkhuis
Een waar gelovige gaat van het werkhuis naar het klaaghuis dan in het armenhuis en dan nog in het rechthuis. Althans volgens sommigen.
De gelovigen in de bijbel gaan eerst naar het rechthuis en vertoeven daarna de rest van hun leven in het armenhuis.
De gelovigen in de bijbel gaan eerst naar het rechthuis en vertoeven daarna de rest van hun leven in het armenhuis.
Re: Je zit nog in het werkhuis
Handige tip: Deze begrippen staan volop in Digibron. Ik ga proberen enkele sprekende voorbeelden te zoeken.
© -DIA- 33.630 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Re: Je zit nog in het werkhuis
Een paar citaten waar uit de context duidelijk blijkt wat er met het werkhuis (Mozes, of de wet) wordt bedoelt.
Ds van Reenen in de Saambinder 1924 (in de serie Bart en Kees)
Zo stierf de zinnebeeldige Mozes en ligt hij (zoals men dat wel eens zegt) begraven op Golgotha.
Kees. Nu zouden we hem zien sterven als den tuchtmeester tot Christus.
Bart. Juist. Dat is juist de heerlijke betekenis van het sterven van Mozes aan deze zijde van den Jordaan. Mozes kon het volk niet inbrengen, dat zal Jozua doen, maar dan moet eerst Mozes sterven.
Zoo kan de wet ook ons niet inbrengen in de verzoende gemeenschap met den Heere. En toch, zo gauw als de Heere ons aan onze schuld en zonden zaligmakend komt te ontdekken, dan is dat ons streven, om door het doen der wet met God in vrede te komen.
Kees. Ja, dat vindt men nu toch bij al Gods bekommerde volk. Hoe zou dat nu toch komen, dat dit zo algemeen is?
Bart. Dat is omdat wij staan in een verbroken werkverbond. Wij allen worden in het werkhuis van Mozes geboren, Kees. En daarom willen wij, al moeten we dan ook vijf schaft per dag werken, langs den weg van het werkverbond met God in vrede zien te komen. Beter maken, wat wij bedorven hebben en betalen, wat wij schuldig zijn, dat is ons streven.
Een voorbeeld uit een meditaie in De Wachter Sions uit 1954
Want het is een zaligheid om niet. De Heere Jezus heeft om deze zaligheid gestreden. Hij heeft de pers alleen getreden en daar was niemand van de volkeren met Hem; en nu wordt daar niet anders vereist dan als een ontblote van alle geluk tot Hem te komen en de zalige vruchten te oogsten van Zijne overwinning. Waarom dan geld uitwegen voor hetgeen geen brood is en arbeid voor hetgeen niet verzadigen kan. Waarom dan naar het werkhuis te gaan om als ellendige slaven zich gebod op gebod en regel op regel te laten voorschrijven en dezelve te volbrengen, daar toch uit de werken der wet voor God geen vlees gerechtvaardigd kan worden. O, werd het toch eens geloofd, dat die grote zaligheid gans om niet is te verkrijgen
Uit meditatie van ds. G. Schipaanboord, De Saambinder 1965
Toen hebben Abraham en Sara zelf de ellende binnengehaald. Zij konden niet wachten op God en werkten zelf de belofte uit Sara doet.Abraham het voorstel: Huw Hagar, de Egyptische dienstmaagd; misschien zal uit. haar het kind der belofte gebouwd worden. Toen is de ellende begonnen. Ismaël wordt geboren. Abraham bidt: Och, dat Ismaël leve voor Uw aangezicht „Amen" heeft God gezegd. Maar weet dat Ik met Izak mijn verbond oprichten zal, het kind dat eenmaal uit de verstorven baarmoeder geboren zal worden. Ismaël wordt geboren uit de dienstbare, Hagar; Izak uit de vrije, dat is Sara. Eén vader, twee moeders, tweeërlei kinderen des verbonds. Als Izak wordt gespeend, wordt een feestmaal gehouden en Ismaël, zeventien jaar oud, bespot de kleine Izak. En lezer, lezeres, dat proces, begonnen in de tent van Abraham, zet zich voort Nog wordt het Kind der belofte bespot door de Ismaëls. Het is het geraffineerde stelsel van eigen werken te vermengen met het genadewerk van de Heilige Geest Zeer listig is de aanslag op het werk van soevereine genade Zo ook in de zielstent van Gods ontdekte volk. De Heilige Geest overtuigt ze van zonde, en dan komt Hagar de ziel binnen. De Heilige Geest gaat leren uit genade zalig te worden. Maar hoe kom ik daar nu aan? zegt zo iemand. Zo'n ziel komt in het werkhuis, men gaat aan de zelfverbetering beginnen om die genade en haar belofte zich waardig te maken. Denk maar aan Martha, de zuster van Maria (Lukas 10 : 38-42). Lees dat gedeelte eens met aandacht! Bewust of onbewust wordt het werkverbond in de sfeer van het genade verbond gebracht; precies als de roomse godsdienst, namelijk: de helpende hand bieden en genade alleen door daden Wat dan in de ziel plaats grijpt, openbaart zich door alle eeuwen in de kerk. Het is een stelsel dat de roomse kerk leert en huldigt
Ds van Reenen in de Saambinder 1924 (in de serie Bart en Kees)
Zo stierf de zinnebeeldige Mozes en ligt hij (zoals men dat wel eens zegt) begraven op Golgotha.
Kees. Nu zouden we hem zien sterven als den tuchtmeester tot Christus.
Bart. Juist. Dat is juist de heerlijke betekenis van het sterven van Mozes aan deze zijde van den Jordaan. Mozes kon het volk niet inbrengen, dat zal Jozua doen, maar dan moet eerst Mozes sterven.
Zoo kan de wet ook ons niet inbrengen in de verzoende gemeenschap met den Heere. En toch, zo gauw als de Heere ons aan onze schuld en zonden zaligmakend komt te ontdekken, dan is dat ons streven, om door het doen der wet met God in vrede te komen.
Kees. Ja, dat vindt men nu toch bij al Gods bekommerde volk. Hoe zou dat nu toch komen, dat dit zo algemeen is?
Bart. Dat is omdat wij staan in een verbroken werkverbond. Wij allen worden in het werkhuis van Mozes geboren, Kees. En daarom willen wij, al moeten we dan ook vijf schaft per dag werken, langs den weg van het werkverbond met God in vrede zien te komen. Beter maken, wat wij bedorven hebben en betalen, wat wij schuldig zijn, dat is ons streven.
Een voorbeeld uit een meditaie in De Wachter Sions uit 1954
Want het is een zaligheid om niet. De Heere Jezus heeft om deze zaligheid gestreden. Hij heeft de pers alleen getreden en daar was niemand van de volkeren met Hem; en nu wordt daar niet anders vereist dan als een ontblote van alle geluk tot Hem te komen en de zalige vruchten te oogsten van Zijne overwinning. Waarom dan geld uitwegen voor hetgeen geen brood is en arbeid voor hetgeen niet verzadigen kan. Waarom dan naar het werkhuis te gaan om als ellendige slaven zich gebod op gebod en regel op regel te laten voorschrijven en dezelve te volbrengen, daar toch uit de werken der wet voor God geen vlees gerechtvaardigd kan worden. O, werd het toch eens geloofd, dat die grote zaligheid gans om niet is te verkrijgen
Uit meditatie van ds. G. Schipaanboord, De Saambinder 1965
Toen hebben Abraham en Sara zelf de ellende binnengehaald. Zij konden niet wachten op God en werkten zelf de belofte uit Sara doet.Abraham het voorstel: Huw Hagar, de Egyptische dienstmaagd; misschien zal uit. haar het kind der belofte gebouwd worden. Toen is de ellende begonnen. Ismaël wordt geboren. Abraham bidt: Och, dat Ismaël leve voor Uw aangezicht „Amen" heeft God gezegd. Maar weet dat Ik met Izak mijn verbond oprichten zal, het kind dat eenmaal uit de verstorven baarmoeder geboren zal worden. Ismaël wordt geboren uit de dienstbare, Hagar; Izak uit de vrije, dat is Sara. Eén vader, twee moeders, tweeërlei kinderen des verbonds. Als Izak wordt gespeend, wordt een feestmaal gehouden en Ismaël, zeventien jaar oud, bespot de kleine Izak. En lezer, lezeres, dat proces, begonnen in de tent van Abraham, zet zich voort Nog wordt het Kind der belofte bespot door de Ismaëls. Het is het geraffineerde stelsel van eigen werken te vermengen met het genadewerk van de Heilige Geest Zeer listig is de aanslag op het werk van soevereine genade Zo ook in de zielstent van Gods ontdekte volk. De Heilige Geest overtuigt ze van zonde, en dan komt Hagar de ziel binnen. De Heilige Geest gaat leren uit genade zalig te worden. Maar hoe kom ik daar nu aan? zegt zo iemand. Zo'n ziel komt in het werkhuis, men gaat aan de zelfverbetering beginnen om die genade en haar belofte zich waardig te maken. Denk maar aan Martha, de zuster van Maria (Lukas 10 : 38-42). Lees dat gedeelte eens met aandacht! Bewust of onbewust wordt het werkverbond in de sfeer van het genade verbond gebracht; precies als de roomse godsdienst, namelijk: de helpende hand bieden en genade alleen door daden Wat dan in de ziel plaats grijpt, openbaart zich door alle eeuwen in de kerk. Het is een stelsel dat de roomse kerk leert en huldigt
© -DIA- 33.630 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Re: Je zit nog in het werkhuis
Dat geloof je zeker zelf niet.
© -DIA- 33.630 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Re: Je zit nog in het werkhuis
Over het algemeen wordt ermee bedoeld dat je nog heel druk bezig bent met je eigen zaligheid te bewerkstelligen. Dus je leven probeert te verbeteren, goed te leven, geboden te houden enz. Dus in feite de zaligheid zoekt in jezelf en je daden. En niet in Hem, waar we alleen maar met lege handen en als zondaar kunnen aankomen.
Re: Je zit nog in het werkhuis
Van Ruth zei men: "nu is haar te huis blijven weinig". En het leverde inderdaad nog wat op, ook. Volgens de kanttekenaren was Ruth "een spiegel van Gods onbegrijpelijke genade, en een voorbeeld van de beroeping der heidenen tot de gemeenschap van onzen Heere CHRISTUS, het beloofde Zaad".
Vergelijk Hosea 3 "En ik zeide tot haar: Gij zult vele dagen naar mij blijven zitten (gij zult niet hoereren, noch aan een anderen man geworden), en ik ook naar u. Want de kinderen Israëls zullen vele dagen blijven zitten, zonder koning en zonder vorst, en zonder offer, en zonder opgericht beeld, en zonder efod en terafim. Daarna zullen zich de kinderen Israëls bekeren en zoeken den HEERE, hun God, en David, hun Koning; en zij zullen vrezende komen tot den HEERE en tot Zijn goedheid, in het laatste der dagen."
Kanttek.: "Wachtende totdat ik u trouw. (Vgl. Deut. 21:11, en de manier van spreken met Ex. 24:14, ook Ruth 3:18 "Toen zeide zij: Zit stil, mijn dochter, totdat gij weet hoe de zaak zal vallen"). Ondertussen zal ik uw boetvaardigheid, in uw eenzamen toestand, verwachten."
Re: Je zit nog in het werkhuis
Je geeft nu antwoord op de vraag dat 'je moet zitten wachten', maar dat is wat anders dan in het werkhuis zitten. Dan ben je nog een slaaf van eigengerechtigheid.
Waarom breng je deze - op zich interessante- bijbelteksten in?
Re: Je zit nog in het werkhuis
Ruth moest inderdaad wachten. (Zit stil mijn dochter)
En werken... haar thuisblijven was weinig.
Gaat het niet net zo in het geestelijke? Als je in het 'werkhuis' zit?
Blijf je dan thuis zitten afwachten? Of ga je 'naarstig de middelen waarnemen'?
Een bekende uitdrukking onder onze oude leraars was wel:
"Ze gaan werken, zeven schoft op een dag".
© -DIA- 33.630 || ©Dianthus »since 03.10.2008«
Re: Je zit nog in het werkhuis
-DIA- schreef: ↑26 jun 2024, 13:45Ruth moest inderdaad wachten. (Zit stil mijn dochter)
En werken... haar thuisblijven was weinig.
Gaat het niet net zo in het geestelijke? Als je in het 'werkhuis' zit?
Blijf je dan thuis zitten afwachten? Of ga je 'naarstig de middelen waarnemen'?
Een bekende uitdrukking onder onze oude leraars was wel:
"Ze gaan werken, zeven schoft op een dag".
Het zijn uitdrukkingen vanuit het gezelschapsleven en ook niet terug te vinden in de Schrift. Of je moet wel heel veel fantasie hebben.....
En wat @ Refo schrijft klopt gewoon.
Re: Je zit nog in het werkhuis
Hola, niks je moet zitten wachten. Als je het met de kanttekenaren eens bent dat hier geestelijke lessen in liggen, kan ik verder citeren. Want Boaz bindt nl. op haar hart: "Ga niet om in een ander veld op te lezen, ook zult gij vanhier niet weggaan; maar hier zult gij u houden bij mijn maagden."
Waarom gaf Naomi dan de raad om stil te zitten? Er was wat gebeurd, Boaz had tegen haar gezegd: "Nu dan, wel is waar, dat ik een losser ben; maar er is nog een losser, nader dan ik. Blijf dezen nacht over; voorts in den morgen zal het geschieden, indien hij u lost, goed, laat hem lossen; maar indien het hem niet lust u te lossen, zo zal ik u lossen, zo waarachtig als de HEERE leeft; leg u neder tot den morgen toe."
Stilzitten terwijl de ogen geweld aandoen, wat is dat - "O Fontein der hoven, Put der levende wateren, die uit Libanon vloeien! Ontwaak, Noordenwind, en kom, Gij Zuidenwind, doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien. O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame, en ate zijn edele vruchten!" "Kom haastelijk, mijn Liefste, en wees Gij gelijk een ree, of gelijk een welp der herten, op de bergen der specerijen."
Re: Je zit nog in het werkhuis
Dat jouw voorbeelden een zaak van ware geloofsoefening zijn, dat had ik wel begrepen. Maar dat heeft weinig met het werkhuis te maken. Tenzij je dat 'werkhuis' uitlegt volgens het onderwijs van de Heilige Geest zoals John Bunyan dat beschrijft. Maar zo wordt dat toch niet bedoeld?Adagio schreef: ↑26 jun 2024, 14:17 Hola, niks je moet zitten wachten. Als je het met de kanttekenaren eens bent dat hier geestelijke lessen in liggen, kan ik verder citeren. Want Boaz bindt nl. op haar hart: "Ga niet om in een ander veld op te lezen, ook zult gij vanhier niet weggaan; maar hier zult gij u houden bij mijn maagden."
Waarom gaf Naomi dan de raad om stil te zitten? Er was wat gebeurd, Boaz had tegen haar gezegd: "Nu dan, wel is waar, dat ik een losser ben; maar er is nog een losser, nader dan ik. Blijf dezen nacht over; voorts in den morgen zal het geschieden, indien hij u lost, goed, laat hem lossen; maar indien het hem niet lust u te lossen, zo zal ik u lossen, zo waarachtig als de HEERE leeft; leg u neder tot den morgen toe."
Stilzitten terwijl de ogen geweld aandoen, wat is dat - "O Fontein der hoven, Put der levende wateren, die uit Libanon vloeien! Ontwaak, Noordenwind, en kom, Gij Zuidenwind, doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien. O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame, en ate zijn edele vruchten!" "Kom haastelijk, mijn Liefste, en wees Gij gelijk een ree, of gelijk een welp der herten, op de bergen der specerijen."