Wel of geen Bijbels-gefundeerde politiek

[Maanenschijn]

In de poging weer een serieus onderwerp (men snakt er naar, immers ) bij de kop te nemen snij ik het volgende onderwerp aan:

Waar vinden we Bijbelse aanknopingspunten om in het politieke bestel ons actief in te zetten, in de breedte van de onderwerpen en in alle ‘lagen’ (gemeente, provincie, EK en TK, EU), of zijn er juist argumenten om dat niet te doen?

Dit naar aanleiding van de volgende discussie hier op RF in een ander topic:

En, is dit acteren van de SGP een valide reden om mijn lidmaatschap van de SGP definitief op te zeggen?

Nee.

Sjonge. Dat is dan wel weer jammer dat ik zo'n direct en definitief antwoord krijg voorgeschoteld.

Het kan inderdaad wel meer woorden gebruiken.

Een lidmaatschap opzeggen op basis van een enkel (of aantal) ongelukkige acties of debatten lijkt mij geen goede reden. Als je er van overtuigd bent dat de SGP zich binnen ons staatsbestel nuttig maakt en een gereformeerd geluid in de politiek belangrijk is (in alle politieke gremia), dan gewoon lid blijven.

Je stipte al wel een ander belangrijk punt aan. Horen christenen zich actief te bemoeien met politiek? In veel landen is dat niet gebruikelijk. Wel dat personen in de persoonlijke sfeer christen zijn, maar daar niet aan refereren in hun bijdragen. Voor het goede begrip: ik bedoel met christenen degene die de drie Sola’s onderschrijven.

In Baptistenkringen (Oost Europa) is het vrijwel ondenkbaar dat er christelijke politiek wordt bedreven. Ook in veel andere landen is veel meer de gedachte dat een christen zich onderwerpt aan de wettige overheid, welke bestuursvorm dat dan ook heeft. Het is (vind ik) best de moeite waard om dit in een apart topic wat te bediscussiëren.
Ik heb nu geen gelegenheid daar een aanzet voor te geven, maar wie weet, volgende week, als ik me zit te vervelen tijdens een politieke vergadering .

Ik zie een inhoudelijke bijdrage graag tegemoet!

[Bertiel]

hartelijk dank!

In de tijd van het Oude Testament was (als het recht lag) er een theocratie, of een autocratie gebaseerd op de Thora
In de tijd van het Nieuwe Testament was er een dictatuur zonder rekening te houden met God en gebod (althans, met de enige ware God...)

We zitten nu in een compleet andere situatie, en dus weet ik niet of we met een beroep op Gods woord regeringsparticipatie op welk niveau dan ook kunnen goedkeuren of afwijzen.

Ik denk dat we meer moeten denken aan de teksten waarin staat dat we verantwoording moeten afleggen van de hoop die in ons is. En dan daar waar mogelijk is ook in de diverse besturen.
En dat levert een getuigend en praktisch optreden op.

[Mannetje]

Het ideaal, een samenleving waarin ieder leeft naar Gods goede geboden, wil ik niet loslaten. Vrees God en houd Zijn geboden, dat betaamt alle mensen, zo ongeveer zegt Prediker het.

Tegelijk sta je in een wereld en een maatschappij waarin dit helaas geen werkelijkheid is. Waarin je samenleeft met mensen met (bijna) gelijke gedachten en met mensen met gedachten die daar haaks op staan.
In die maatschappij sta je als Christen. Waarin je dus persoonlijk wel streeft naar het leven naar Gods goede geboden, dit in handel en wandel duidelijk laat zien. Daarin zie ik een voorbeeld in Daniël (maar helaas, soms voel ik me in de praktijk zo ver bij hem vandaan...) die op de positie waar hij stond heel helder was waar hij voor stond.
Daarnaast denk ik dat je, passend bij de situatie waarin je verkeert, wel degelijk stappen mag zetten om het grote ideaal, zoals in mijn eerste zin verwoord, te verwezenlijken. Dus ja, politieke keuzes, gebaseerd op Gods goede geboden, kunnen, ja moeten gemaakt worden.
Het zou vreemd zijn om in je stellingname in allerlei debatten je ideaal overboord te zetten.

Tegelijk ben ik geen politicus, en dat heeft een reden, ik zou er absoluut niet geschikt voor zijn. Verbaal vast wel. Ik denk ook dat ik diep genoeg kan nadenken , maar ondertussen denk ik ook dat ik wakker zou liggen van alle dilemma's.

[Maanenschijn]

Dank alvast voor de reacties. Dit zou meer betekenen dat je de politieke taken meer als een baan of functie beschouwd, net als alle andere taken of werkzaamheden. Waar je, als het goed is, ook je ideaal en grondslag laat doorklinken en doorwerken in het handelen.

Met andere woorden, in dat geval kan ik net zo goed voor een PVV of voor een PvdD in de politiek zitten, zolang ik maar mijn eigen keuzes en principes mag verwoorden en maken. Of moet ik mij dan toch aansluiten bij een partij die de grondslag (Bijbel) heeft?

Of zou het juist goed zijn om, net als in een aantal omringende landen, ons meer te mengen in bestaande grote partijen en daar zoutend zout te zijn? En zo minder partijen te hebben, maar op meer plaatsen onze getuigenis?

Zomaar wat vragen….

[Ararat]

Ik neig persoonlijk meer en meer naar het laatste. Ik heb er nog onvoldoende over nagedacht en het wordt oa ingegeven door het kleiner worden van de christelijke partijen. Ik volg deze discussie daarom met interesse.

Stel dat zowel SGP als CU zouden verdwijnen. Wat zouden we moeten doen als christen?

[Tiberius]

Ik denk dat het een kwestie is van beide.
Nu kan je je natuurlijk niet in tweeën knippen, maar de ene persoon is meer geschikt om als eenling een zoutend zout te zijn, een ander meer om samen met een groep zijn licht te laten schijnen.

[Henk J]

Binnen ons democratisch bestel wordt de mogelijkheid geboden om politiek te bedrijven bij een open Bijbel, dan moeten we die mogelijkheid ook aangrijpen lijkt mij. Anderen partijen opereren ook vanuit een bepaalde visie, ik zie niet in wat er mis mee kan zijn.

[ejvl]

In principe hebben de christelijke partijen als SGP en CU, maar een paar standpunten waar ze zich echt onderscheiden.
Ik denk vooral aan medisch ethische thema's.

Ik denk dat als er ruimte is voor persoonlijke overtuigingen, je ook best als christen actief kunt zijn bij een andere politieke partij, mits er dus de ruimte is om persoonlijk tegen te stemmen bij medisch ethische thema's.
Maar zelfs daar zit een dilemma. Het lijkt mij logisch dat een christen niet stemt op verruiming van de abortustermijn om maar een voorbeeld te noemen maar een christen kan wel stemmen op behoud van de abortustermijn, om erger, verruiming, te voorkomen.
De SGP doet dat zelf ook bij bepaalde onderwerpen.

Als het gaat om andere punten, sociaal economisch, agrarisch, immigratie of een hoop andere onderwerpen meer, kun je wat mij betreft als christen ook actief zijn binnen een andere partij, al lijkt een partij als D66 of Denk, om maar 2 voorbeelden te noemen, mij vrij lastig.
Maar het zou dan wel een voorwaarde moeten zijn dat je als christen dus ook niet gedwongen wordt om voor te stemmen bij principiele standpunten. Zelfs bij reguliere stemmingen is het mogelijk een aantekening te maken dat de fractie voorstemt met uitzonderen van het lid xxx.

[Bertiel]

Als christen bij een niet christelijke partij, zal je altijd moeten schipperen in opvattingen, compromis maken, etc.
Bij een volledig christelijke partij, met een redelijk generieke achterban, kan je hier duidelijker je geluid laten horen lijkt me.

[Henk J]

Dank alvast voor de reacties. Dit zou meer betekenen dat je de politieke taken meer als een baan of functie beschouwd, net als alle andere taken of werkzaamheden. Waar je, als het goed is, ook je ideaal en grondslag laat doorklinken en doorwerken in het handelen.

Met andere woorden, in dat geval kan ik net zo goed voor een PVV of voor een PvdD in de politiek zitten, zolang ik maar mijn eigen keuzes en principes mag verwoorden en maken. Of moet ik mij dan toch aansluiten bij een partij die de grondslag (Bijbel) heeft?

Of zou het juist goed zijn om, net als in een aantal omringende landen, ons meer te mengen in bestaande grote partijen en daar zoutend zout te zijn? En zo minder partijen te hebben, maar op meer plaatsen onze getuigenis?

Zomaar wat vragen….

Of je wel of niet voor een seculiere partij in de kamer kunt zitten vind ik wel lastig, bij ethische kwesties kun je op zijn best afdwingen dat je je geweten mag volgen maar dat kan ook alleen bij een hoofdelijke stemming, meeste stemmingen gaan per fractie. Daarnaast werk je dan mee aan een fractie die op sommige punten zoals abortus maar ook zondagsrust ingaat tegen Gods Woord. Zou ik niet kunnen maar ik hoef ook niet over andermans geweten te oordelen natuurlijk.
Ben je meer een zoutend zout als je je mengt in andere partijen dan zoals nu waar achter de schermen ook veel contact is tussen kamerleden? Denk dat dat wel meevalt. En vergis je niet hoe snel je zelf kunt wegglijden als je je in een grotendeels onchristelijke omgeving begeeft, er zal regelmatig 'druk' uitgevoerd worden om ergens toch maar voor te zijn. Dan is het noodzakelijk om mensen om je heen te hebben die op hetzelfde Fundament staan, en die heb je dan vaak niet.

[DDD]

Wat mij betreft, heeft het huidige bestel de voorkeur, maar christenen kunnen ook heel goed in andere politieke stelsels leven.

De a-politieke houding van bepaalde christenen is mijns inziens heel erg situationeel bepaald. Als je in een dictatuur leeft, dan is zoiets ook veel eerder voor te stellen dan als je leeft in een democratie. Je ziet het in Nederland ook vooral bij groeperingen die qua gedachtengoed uit een heel andere situatie komen. En er is natuurlijk de doperse traditie, die zeker in evangelische kringen en bij orthodoxe Doopgsgezinden nog doorwerkt.

[J.C. Philpot]

Ik zie in het oude testament voorbeelden in hoe Jozef en Daniël functioneerden in een seculiere omgeving buiten theocratisch Israel in de politiek. Wat mij betreft zijn die voorbeelden nog steeds veelzeggend voor ons, ondanks dat we nu in de bedeling van het Nieuwe Testament leven. We hoeven dus de participatie in de politiek wat mij betreft niet te schuwen of af te wijzen, mits we daar onze persoonlijke integriteit bewaren, en geen concessies doen aangaande Gods Woord en inzettingen.

[Philip]

In principe hebben de christelijke partijen als SGP en CU, maar een paar standpunten waar ze zich echt onderscheiden.
Ik denk vooral aan medisch ethische thema's.

Die medisch-ethische thema's zijn alleen maar een klein onderdeel van de hele politiek. Sinds de Tweede Kamerverkiezingen zijn er nog geen medisch-ethische voorstellen behandeld in het parlement. Dat je als christenparlementariër niet voor een verruiming van de abortuswetgeving kunt stemmen, lijkt me helder. In de stroom aan voorstellen die wekelijks in het parlement wordt behandeld, zitten veel meer voorstellen met een ethische afweging. Ik kan niet op de SGP stemmen, als ze in de Eerste Kamer er mede voor zorgen dat de sluiting van het Groninger gasveld wordt uitgesteld, of in de Tweede Kamer dat klimaatmaatregelen worden afgezwakt en de spreidingswet niet wordt aangenomen. Dat zijn voor mijn idee net zo goed ethische thema's. Stel dat je de CU wegdenkt, dan wordt dat een afweging tussen twee kwaden. Je kunt de ethiek niet beperken tot de gevallen waar (vrijwel) alle seculiere partijen tegenover de SGP en CU staan.

Aan de andere kant lijkt mij de scheiding van kerk en staat belangrijk. De kerk is niet van de wereld. Dat voorkomt dat de kerk, als vertegenwoordiging van God op aarde, medeverantwoordelijk wordt gehouden voor het geknoei van de staat en de politiek.

[DDD]

Volkomen eens.

[parsifal]

Democratie zoals wij dat kennen is natuurlijk iets anders dan wat bekend was in de tijd van de Bijbel. Ook de Griekse democratie was anders. Ik denk dat je als je aan een democratie deelneemt je dit ook moet doen met de regels van de huidige democratie in het achterhoofd. Dan kan politiek met Christelijke uitgangspunten natuurlijk nog steeds, net als dat kan met socialistische of libertijnse uitgangspunten, maar je moet altijd recht doen aan degenen die het niet met je eens zijn, en hun rechten beschermen.

Ik kan me goed voorstellen dat een Christelijke partij het huwelijk niet wil openstellen voor mensen van hetzelfde geslacht, of geen adoptiemogelijkheden geven, maar straf op seksuele gemeenschap tussen mensen van hetzelfde geslacht (in gelijke verhouding) gaat echt te ver. Tegen abortus zijn is volkomen begrijpelijk, maar euthenasie strafbaar willen stellen binnen een democratie, moet denk ik al op andere gronden dan dat euthanasie in zichzelf slecht is. Tornen aan godsdienstvrijheid is ook een probleem binnen een democratie.

Als je niet volgens de regels van democratie wilt spelen, moet je inderdaad niet meedoen.