Bedekt en vergeven

[refo]

In bevindelijk Nederland wordt wel eens de volgende uitdrukking gebruikt: "Bedekte schuld is nog geen vergeven schuld". Ik vermoed dat deze uitdrukking ontstaan is n.a.v. psalm 32, de eerste verzen.
Bij deze uitdrukking vraag ik me na het grondig lezen van psalm 32 wel wat dingen af.
1. Is deze uitdrukking werkelijk ontleend aan psalm 32?
2. Wat wordt met deze uitdrukking eigenlijk precies bedoeld?

Verstuurd vanaf mijn SM-A202F met Tapatalk

God bedekt geen schuld die niet vergeven is. In psalm 32 is de volgorde ook omgekeerd.

[Adagio]

Een forum is geen binnenkamer.

De wachters die in de stad omgingen, vonden mij, zij sloegen mij, zij verwondden mij; de wachters op de muren namen mijn sluier van mij. Ik bezweer u, gij dochteren van Jeruzalem, indien gij mijn Liefste vindt, wat zult gij Hem aanzeggen? Dat ik krank ben van liefde.

[Psalm]

Mensen tegen wie waarschuwend wordt gezegd dat een bedekte schuld nog geen vergeven schuld is kunnen beter worden opgeroepen tot het geloof in het reinigende Bloed van Jezus Christus. Al het andere is vrome poespas.

[-DIA-]

Dit gaat niet over dat hij niet kon sterven. De kanttekeningen zeggen erbij:
7 Hebr. weende een groot geween, of met een groot geween. Hij weende niet zozeer uit vreze des doods, als omdat hij bekommerd was over Gods volk, den zuiveren godsdienst, en den staat des rijks.

Zou het niet zo zijn dat Hizkia toen nog de dadelijkheid van de vergeving van zijn zonden, en derhalve van de Borg miste? Hij zegt immers zo duidelijk: Wees Gij mijn Borg! Zonder het toepassende werk van de Borg aan zijn ziel kon hij ook na ontvangen genade niet sterven. Ik begrijp de moderne gedachte wel, want die wil niets weten van standen in de genade. Toch is dit de Bijbelse bevinding. Zolang we niet willen erkennen dat er standen in het geestelijk leven zijn is het ook vruchteloos om dit nog eens te zeggen. Hizkia had genade ontvangen, maar hij miste de toegepaste Borg voor zijn ziel. En, dat horen we bijna niet meer, buiten die Borg, kan een mens, ook niet een mens met aanvankelijke genade, van zijn kant, God niet ontmoeten. Dan komen we op een punt dat we thans verwerpen: De dadelijke rechtvaardigmaking of het bewust aan de ziel toegepaste heil. Verder zal ik dus niet zoveel meer zeggen, want ik denk dat dit weinig nut heeft op deze plek.

[-DIA-]

In Psalm 32 is bedekken en vergeven hetzelfde. Maar als iemand er mee bedoelt, dat hij de zonde niet ziet en dat God hem weldaden schenkt alsof de zonde is weggedaan, ligt dit woordgebruik voor zijn rekening. En zoiets zal er wel mee bedoeld zijn, dacht ik.

Natuurlijk is het gevaarlijk om Bijbelse woorden in een andere zin te gebruiken dan de Bijbel het doet, maar dat gevaar vermindert als de hoorder of lezer er over ingelicht wordt wat men bedoelt. Als men er zo over spreekt moet men niet vergeten, dat zonden, die wel bedekt zijn, doch niet vergeven, tenvolle voor rekening van de zondaar liggen en dat hij voor eeuwig omkomt als hij niet door een waar geloof Christus wordt ingelijfd en in Christus de rechtvaardigmaking erlangt.

Sommige mensen genieten wel eens zoveel van Gods liefde, dat zij denken, dat zij zo wel kunnen sterven. Maar dan komen zij er later achter, dat de toorn Gods nog op hen ligt en dan wordt de Heere een verterend vuur voor hen. Er zijn vele wegen, waarlangs God de zondaar tot Christus brengt, maar het einde van deze wegen is altijd, dat de mens daar niet komt als een bekommerde of als een schuld-bedekte of als een mens rijk aan bevindingen, doch als een goddeloze, radeloze, onwillige en machteloze. Daar zal ieder het nodige van moeten ondervinden, omdat Christus zich aan geen anderen vertoont en God alleen goddelozen rechtvaardigt.

Dit bevond ook Hizkia, toen hij piepte als een kraan of zwaluw en kirde als een duif: O HEERE, ik wordt onderdrukt.
Hizkia kon zo niet sterven, al was hij door God bekeerd.
Wie verstaat het? Genade ontvangen, en niet te kunnen sterven? Hoe kan dat?

Wat is genade dan in jouw oog?
En in Gods oog?

Een geheel vrije en soevereine gift van God aan een geheel zich doemwaardig kennend mens. Daar behoeven niet anders over ten denken, want anders is genade geen genade meer en het wonder is geen wonder meer.

[Als gast hier]

Mensen tegen wie waarschuwend wordt gezegd dat een bedekte schuld nog geen vergeven schuld is kunnen beter worden opgeroepen tot het geloof in het reinigende Bloed van Jezus Christus. Al het andere is vrome poespas.

Zo zo, ik zou er voorzichtig mee zijn dit zomaar te zeggen. Voor Gods volk is het de bevinding.

[Als gast hier]

Dit bevond ook Hizkia, toen hij piepte als een kraan of zwaluw en kirde als een duif: O HEERE, ik wordt onderdrukt.
Hizkia kon zo niet sterven, al was hij door God bekeerd.
Wie verstaat het? Genade ontvangen, en niet te kunnen sterven? Hoe kan dat?

Wat is genade dan in jouw oog?
En in Gods oog?

Een geheel vrije en soevereine gift van God aan een geheel zich doemwaardig kennend mens. Daar behoeven niet anders over ten denken, want anders is genade geen genade meer en het wonder is geen wonder meer.

Volkomen mee eens, Dia! Door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen!

[CvdW]

Mensen tegen wie waarschuwend wordt gezegd dat een bedekte schuld nog geen vergeven schuld is kunnen beter worden opgeroepen tot het geloof in het reinigende Bloed van Jezus Christus. Al het andere is vrome poespas.

Zo zo, ik zou er voorzichtig mee zijn dit zomaar te zeggen. Voor Gods volk is het de bevinding.

Ook de bevinding dient getoetst te worden aan Gods Woord. Je zou verwachten dat je dit dan ook leest bij bijvoorbeeld Calvijn. Ik heb al heel veel gelezen van Calvijn, maar dit ben ik nog niet tegengekomen. Misschien is er iemand die mij een vindplaats kan geven in oude geschriften. Het kan niet zo zijn dat het vroeger niet werd geleerd en nu wel.

[Henk J]

Dit gaat niet over dat hij niet kon sterven. De kanttekeningen zeggen erbij:
7 Hebr. weende een groot geween, of met een groot geween. Hij weende niet zozeer uit vreze des doods, als omdat hij bekommerd was over Gods volk, den zuiveren godsdienst, en den staat des rijks.

Zou het niet zo zijn dat Hizkia toen nog de dadelijkheid van de vergeving van zijn zonden, en derhalve van de Borg miste? Hij zegt immers zo duidelijk: Wees Gij mijn Borg! Zonder het toepassende werk van de Borg aan zijn ziel kon hij ook na ontvangen genade niet sterven. Ik begrijp de moderne gedachte wel, want die wil niets weten van standen in de genade. Toch is dit de Bijbelse bevinding. Zolang we niet willen erkennen dat er standen in het geestelijk leven zijn is het ook vruchteloos om dit nog eens te zeggen. Hizkia had genade ontvangen, maar hij miste de toegepaste Borg voor zijn ziel. En, dat horen we bijna niet meer, buiten die Borg, kan een mens, ook niet een mens met aanvankelijke genade, van zijn kant, God niet ontmoeten. Dan komen we op een punt dat we thans verwerpen: De dadelijke rechtvaardigmaking of het bewust aan de ziel toegepaste heil. Verder zal ik dus niet zoveel meer zeggen, want ik denk dat dit weinig nut heeft op deze plek.

Met alle respect DIA, maar het bij elkaar houden van het ontvangen van genade en de vergeving der zonde is niet modern, dat is Bijbels en in lijn met de 3 formulieren van enigheid. Juist het uit elkaar trekken van deze zaken is pas later gekomen, maar dat hebben de Reformatoren nooit geleerd. In de hele Dordtse leerregels vinden we niets over dit soort standen in het geloofsleven. De vaderen hadden wel oog voor bestreden zondaren, afgelopen zondag bepreekte onze predikant D/L 5 art. 5 waar oog is voor mensen die, door grove zonden, soms zelfs voor een tijd het gevoel der genade verliezen. Maar God houdt ze vast! Andere momenten zijn ze juist vervuld van vreugde in God en zo kun je verschillende momenten of gangen of standen in het geloof hebben. Maar dat is echt iets anders dan de vergeving van zonde loskoppelen van het ontvangen van genade.

[-DIA-]

Dit gaat niet over dat hij niet kon sterven. De kanttekeningen zeggen erbij:
7 Hebr. weende een groot geween, of met een groot geween. Hij weende niet zozeer uit vreze des doods, als omdat hij bekommerd was over Gods volk, den zuiveren godsdienst, en den staat des rijks.

Zou het niet zo zijn dat Hizkia toen nog de dadelijkheid van de vergeving van zijn zonden, en derhalve van de Borg miste? Hij zegt immers zo duidelijk: Wees Gij mijn Borg! Zonder het toepassende werk van de Borg aan zijn ziel kon hij ook na ontvangen genade niet sterven. Ik begrijp de moderne gedachte wel, want die wil niets weten van standen in de genade. Toch is dit de Bijbelse bevinding. Zolang we niet willen erkennen dat er standen in het geestelijk leven zijn is het ook vruchteloos om dit nog eens te zeggen. Hizkia had genade ontvangen, maar hij miste de toegepaste Borg voor zijn ziel. En, dat horen we bijna niet meer, buiten die Borg, kan een mens, ook niet een mens met aanvankelijke genade, van zijn kant, God niet ontmoeten. Dan komen we op een punt dat we thans verwerpen: De dadelijke rechtvaardigmaking of het bewust aan de ziel toegepaste heil. Verder zal ik dus niet zoveel meer zeggen, want ik denk dat dit weinig nut heeft op deze plek.

Met alle respect DIA, maar het bij elkaar houden van het ontvangen van genade en de vergeving der zonde is niet modern, dat is Bijbels en in lijn met de 3 formulieren van enigheid. Juist het uit elkaar trekken van deze zaken is pas later gekomen, maar dat hebben de Reformatoren nooit geleerd. In de hele Dordtse leerregels vinden we niets over dit soort standen in het geloofsleven. De vaderen hadden wel oog voor bestreden zondaren, afgelopen zondag bepreekte onze predikant D/L 5 art. 5 waar oog is voor mensen die, door grove zonden, soms zelfs voor een tijd het gevoel der genade verliezen. Maar God houdt ze vast! Andere momenten zijn ze juist vervuld van vreugde in God en zo kun je verschillende momenten of gangen of standen in het geloof hebben. Maar dat is echt iets anders dan de vergeving van zonde loskoppelen van het ontvangen van genade.

Dat is ook niet los te koppelen, maar ken je het daarmee ook in de praktijk? Ik ga beter toch, zoals gezegd niet verder op in. Ik geloof niet dat dat hier nut heeft.

[Johann Gottfried Walther]

DIA, heeft Gods woord, hebben de Reformatoren, de 3 Formulieren, gelijk?
Of heeft de bevinding die daar tegenin gaat gelijk?

Het kan niet beide zijn?!

[Zeeuw]

Dit gaat niet over dat hij niet kon sterven. De kanttekeningen zeggen erbij:
7 Hebr. weende een groot geween, of met een groot geween. Hij weende niet zozeer uit vreze des doods, als omdat hij bekommerd was over Gods volk, den zuiveren godsdienst, en den staat des rijks.

Zou het niet zo zijn dat Hizkia toen nog de dadelijkheid van de vergeving van zijn zonden, en derhalve van de Borg miste? Hij zegt immers zo duidelijk: Wees Gij mijn Borg! Zonder het toepassende werk van de Borg aan zijn ziel kon hij ook na ontvangen genade niet sterven. Ik begrijp de moderne gedachte wel, want die wil niets weten van standen in de genade. Toch is dit de Bijbelse bevinding. Zolang we niet willen erkennen dat er standen in het geestelijk leven zijn is het ook vruchteloos om dit nog eens te zeggen. Hizkia had genade ontvangen, maar hij miste de toegepaste Borg voor zijn ziel. En, dat horen we bijna niet meer, buiten die Borg, kan een mens, ook niet een mens met aanvankelijke genade, van zijn kant, God niet ontmoeten. Dan komen we op een punt dat we thans verwerpen: De dadelijke rechtvaardigmaking of het bewust aan de ziel toegepaste heil. Verder zal ik dus niet zoveel meer zeggen, want ik denk dat dit weinig nut heeft op deze plek.

Nee DIA. De kanttekeningen zijn er duidelijk in. Je probeert er iets in te leggen dat er niet staat. De verklaring over de Borg staat weer in de kanttekeningen bij Jesaja 38:

37 Dat is, stel U tussen mij en mijn krankheid, gelijk zich een borg stelt tussen den schuldheer en den schuldenaar, om hem te bevrijden dat hij niet in de gevangenis geworpen worde. Zie Ps. 119:122. Anders: wees mij lieflijk. Anders: weef mij af, dat is, strek mijn leven uit totdat ik oud en krachteloos word en door natuurlijke zwakheid sterf, en snijd den draad mijns levens niet af eer hij ten einde gelopen is. Een manier van spreken van de wevers ontleend. verwijsteksten

[-DIA-]

Dit gaat niet over dat hij niet kon sterven. De kanttekeningen zeggen erbij:
7 Hebr. weende een groot geween, of met een groot geween. Hij weende niet zozeer uit vreze des doods, als omdat hij bekommerd was over Gods volk, den zuiveren godsdienst, en den staat des rijks.

Zou het niet zo zijn dat Hizkia toen nog de dadelijkheid van de vergeving van zijn zonden, en derhalve van de Borg miste? Hij zegt immers zo duidelijk: Wees Gij mijn Borg! Zonder het toepassende werk van de Borg aan zijn ziel kon hij ook na ontvangen genade niet sterven. Ik begrijp de moderne gedachte wel, want die wil niets weten van standen in de genade. Toch is dit de Bijbelse bevinding. Zolang we niet willen erkennen dat er standen in het geestelijk leven zijn is het ook vruchteloos om dit nog eens te zeggen. Hizkia had genade ontvangen, maar hij miste de toegepaste Borg voor zijn ziel. En, dat horen we bijna niet meer, buiten die Borg, kan een mens, ook niet een mens met aanvankelijke genade, van zijn kant, God niet ontmoeten. Dan komen we op een punt dat we thans verwerpen: De dadelijke rechtvaardigmaking of het bewust aan de ziel toegepaste heil. Verder zal ik dus niet zoveel meer zeggen, want ik denk dat dit weinig nut heeft op deze plek.

Nee DIA. De kanttekeningen zijn er duidelijk in. Je probeert er iets in te leggen dat er niet staat. De verklaring over de Borg staat weer in de kanttekeningen bij Jesaja 38:

37 Dat is, stel U tussen mij en mijn krankheid, gelijk zich een borg stelt tussen den schuldheer en den schuldenaar, om hem te bevrijden dat hij niet in de gevangenis geworpen worde. Zie Ps. 119:122. Anders: wees mij lieflijk. Anders: weef mij af, dat is, strek mijn leven uit totdat ik oud en krachteloos word en door natuurlijke zwakheid sterf, en snijd den draad mijns levens niet af eer hij ten einde gelopen is. Een manier van spreken van de wevers ontleend. verwijsteksten

Het schijnt me toe dat u nu op letter afgaat niet op de bevonden zaken, (die leggen toch als reformatorische belijders niet naast ons neer?) Ik bemerk een ijver om het Woord te onderzoeken, maar met het verstand alleen kunnen we dat niet. We hebben daartoe als eerste ontdekking nodig dat we blind zijn, dat we niets weten.
We moeten toch ook niet denken aan die farizeeërs die verwonderd vroegen: Maar zijn wij dan ook blind? Dat is toch wel openbaar gekomen. Maar ik moet uw ijver om het Woord te onderzoeken prijzen, alleen dat weten we allen wel, dat is niet genoeg.

[-DIA-]

DIA, heeft Gods woord, hebben de Reformatoren, de 3 Formulieren, gelijk?
Of heeft de bevinding die daar tegenin gaat gelijk?

Het kan niet beide zijn?!

Zo'n reactie verwachtte ik al wel, daarom heb vooraf al gezegd dat het me niet nuttig toeschijnt hier verder op in te gaan. Ik ken, dacht ik, toch de ligging van dit forum wel een beetje.

[Psalm]

Mensen tegen wie waarschuwend wordt gezegd dat een bedekte schuld nog geen vergeven schuld is kunnen beter worden opgeroepen tot het geloof in het reinigende Bloed van Jezus Christus. Al het andere is vrome poespas.

Zo zo, ik zou er voorzichtig mee zijn dit zomaar te zeggen. Voor Gods volk is het de bevinding.

Ja, maar de bevinding van Gods volk moet getoetst worden aan Gods Woord. Zou je mij een onderbouwing kunnen aanreiken die is gebaseerd op de Bijbel en 3FvE? Ik zie het namelijk niet terug. Dan past ons grote voorzichtigheid.