Het woord beslag staat wellicht niet in de Bijbel, net als bv. voorzienigheid. Misschien is 'verslagen in het hart' wat nabijkomend. Ik merk wel op, dat we in deze tijd het gezelschapsleven niet meer zo mogen. Dan wordt het al snel verdacht. En als we naar onze tijd kijken kan ik er wat begrijpen. Er worden zelfs gezelschapsdagen gehouden. Maar dat is niet het gezelschapsleven van vroeger. Dat was niet verdacht, maar tot opbouw in het allerheiligst geloof. Nu weet ook wel, dat waar God Zijn Kerk bouwt, de tegenstander er een kapel naast bouwt. We hebben natuurlijk wel acht te geven dat een gezegde niet te pas en te onpas wordt gebruikt, of ook om het bij voorbaat verachtelijk af te doen als gezelschapstaal. Er zijn van die uitspraken uit het gezelschapsleven die niet treffender kunnen worden verwoord dan zo. Onderzoekt ook hierin de Schriften. Want wat naar het Woord niet is, dat heeft geen dageraad.Ararat schreef:Ter aanvulling: In de grondtaal worden voor 'verslagen zijn' idd verschillende woorden gebruikt:Posthoorn schreef:Jij denkt nu aan Hand. 2. Maar woord komt veel vaker voor, bijv. in Matth. 19:25, Matth. 22:33. En dan betekent het dat niet. Het is idd. misschien niet helemaal 1 op 1 over te zetten, maar de strekking is toch dat er iets 'gebeurt' met de luisteraars, wat niet altijd zaligmakend hoeft te zijn.
Hand. 2: kata-nussō betekent ‘diep steken of treffen’.
Matt. 19 en 22: ek-plēssō betekent ‘(er)uit slaan’. In het NT komt ek-plēssō alleen voor in de overdrachtelijke zin ‘uit het veld slaan’
De oorspronkelijke vraag (naast een aantal algemene opmerkingen) was:Ik vermoed dat de term 'beslag' niet uit de Bijbel, maar uit het gezelschapsleven komt. Het geeft woorden aan wat je met elkaar ervaart. Dit kan iets heel moois zijn, maar is in mijn ogen niet zaligmakend. Hoe vaak zal het niet gebeuren dat een predikant op maandagochtend tot zijn Zender zucht dat hij aan niets merkte dat de boodschap landde (geen beslag), maar dat de Geest wel degelijk aan het werk was! Het zal vast ook andersom kunnen zijn. Dus wat mij betreft: het gevoel van beslag is fijn, mooi, prettig om onderling over te praten, maar de Geest kan zonder dat we dat gevoel hebben veel mooiere dingen hebben gedaan. Ik laat me in de eeuwigheid graag verrassen door de vrucht daarvan!Er kan wel uiterlijk beslag zijn, maar is dat een "garantie" voor zegen onder de prediking?
Als het goed ligt en en leven is, dan is het goed om elkaar te stichten. Stichten is een oud woord voor opbouwen. Bouwt uzelf in het allerheiligst geloof. Dat was het doel van de gezelschappen. En als het recht ligt zoekt het leven het leven. Het leven kan niet leven tussen de dood.
Zie de brief van Judas, de verzen 20 en in de context de verzen 17-23
https://www.statenvertaling.nl/tekst.ph ... hf=1&ind=3