Iemand vroeg me dit en ik kom geen antwoord geven omdat ik besefte dat ik het zelf niet eens wist.
Ik heb zelf altijd alleen maar openbaar onderwijs genoten en uit te mijn omgeving hier ken ik alleen het begrip christelijke basisschool waarvan je gerust kunt zeggen alleen maar in naam.
Zou iemand dit mij wat specifieker uit kunnen leggen? En dan met name het verschil tussen de laatste twee, als dat er überhaupt is natuurlijk.

Dank u.

Reformatorische scholen hebben vaak een gesloten toelatingsbeleid, leggen meestal de nadruk op psalmen bij het zingen, houden vast aan de belijdenisgeschriften en de achterban is meestal gelijk met de SGP achterban.

Christelijke scholen en scholen met de bijbel hebben vaak een open toelatingsbeleid. De identiteit vareert van Reformatorisch, vrijgemaakt, algemeen protestants, evangelisch tot alleen christelijk in naam. Heel verschillend dus wat er van het personeel verwacht word, en welke invulling er word gegeven aan het christelijk geloof.

Dat is het algemene beeld, maar er zijn zeker uitzonderingen.

Verschilt welke plaatsen
Plaats als Gameren school met de Bijbel is denk ik meer reformatorisch dan een refo-school in het Westen.

J.C. Philpot schreef:Reformatorische scholen hebben vaak een gesloten toelatingsbeleid, leggen meestal de nadruk op psalmen bij het zingen, houden vast aan de belijdenisgeschriften en de achterban is meestal gelijk met de SGP achterban.

Christelijke scholen en scholen met de bijbel hebben vaak een open toelatingsbeleid. De identiteit vareert van Reformatorisch, vrijgemaakt, algemeen protestants, evangelisch tot alleen christelijk in naam. Heel verschillend dus wat er van het personeel verwacht word, en welke invulling er word gegeven aan het christelijk geloof.

Dat is het algemene beeld, maar er zijn zeker uitzonderingen.

Ik heb het idee dat een "school met de Bijbel" vaak meer is dan alleen Christelijk in naam. Nu we zelf kijken naar waar we willen gaan wonen, kijken we voor scholen naar welke methode ze gebruiken voor Godsdienst/Bijbel onderwijs. "Levend Water" lijkt gereformeerder dan "kind op maandag".

Ik heb zelf een "School met den Bijbel" bezocht, geen reformatorische school dus. In het dorp waren destijds twee kerken, Hervormd en Gereformeerd. Deze beide waren ongeveer evenredig vertegenwoordigd. Er waren een paar uitzonderingen: Mijn broer en ik waren dooplid van de GG in een andere plaats dan daar waar we woonden. Er waren ook enkele Christelijk Gereformeerden, die kerkten in Almelo. Dat waren er dus heel weinig en op de vingers van één hand te tellen.
Wat me later pas opviel was dat er in onze tijd nog geen Schriftkritiek was. Alle Bijbelverhalen werden "serieus" verteld. Wel werd gebruik gemaakt van de NBG Bijbelvertaling en we leerden veel gezangen. Bij de invoering van de nieuwe psalmberijming gingen we niet meer naar deze school, maar op verzoek van mijn oom mochten mijn nichtjes toen nog de berijming van 1773 leren. Later is er wel veel veranderd. Als ik nu hoor dat velen in ons dorp niet eens meer gedoopt zijn moet dat ook wel gevolgen hebben voor de "School met den Bijbel". Overigens, die naam is nu gewijzigd. Onze school van toen heet nu: PC Basisschool "De Regenboog"...

-DIA- schreef:Ik heb zelf een "School met den Bijbel" bezocht, geen reformatorische school dus. In het dorp waren destijds twee kerken, Hervormd en Gereformeerd. Deze beide waren ongeveer evenredig vertegenwoordigd. Er waren een paar uitzonderingen: Mijn broer en ik waren dooplid van de GG in een andere plaats dan daar waar we woonden. Er waren ook enkele Christelijk Gereformeerden, die kerkten in Almelo. Dat waren er dus heel weinig en op de vingers van één hand te tellen.
Wat me later pas opviel was dat er in onze tijd nog geen Schriftkritiek was. Alle Bijbelverhalen werden "serieus" verteld. Wel werd gebruik gemaakt van de NBG Bijbelvertaling en we leerden veel gezangen. Bij de invoering van de nieuwe psalmberijming gingen we niet meer naar deze school, maar op verzoek van mijn oom mochten mijn nichtjes toen nog de berijming van 1773 leren. Later is er wel veel veranderd. Als ik nu hoor dat velen in ons dorp niet eens meer gedoopt zijn moet dat ook wel gevolgen hebben voor de "School met den Bijbel". Overigens, die naam is nu gewijzigd. Onze school van toen heet nu: PC Basisschool "De Regenboog"...

Toevallig. Zo heette mijn vroegere basisschool op het laatst ook, nu opgegeven of opgegaan in een andere school, ik weet het niet.
Ik weet wel dat en aantal christelijke kinderen vroeger door hun ouders werden overgedaan naar een christelijke school omdat ze de onze "te werelds" vonden.
Anderzijds kwamen er op een gegeven moment ook weer kinderen bij ons die juist van een christelijke school vandaan kwamen en duidelijk schrokken van het vrije klimaat dat er heerste onder de leerlingen.

Geytenbeekje schreef:Verschilt welke plaatsen
Plaats als Gameren school met de Bijbel is denk ik meer reformatorisch dan een refo-school in het Westen.

Dat hangt er maar vanaf wat je definitie van reformatorische school is. In Gameren is alleen de school met de Bijbel. Voor openbaar onderwijs moet je uitwijken. Op het moment dat je daar een reformatorische school van maakt, ben je alle onkerkelijke leerlingen kwijt. Die bereik je dan ook niet meer met het evangelie. Daarom is het goed dat het een school is met een open toelatingsbeleid. Ik heb zelf, inmiddels tientallen jaren geleden, op die school gezeten en ook toen zaten er al heel wat kinderen in de klas die nooit in de kerk kwamen. Ze hoorden wel iedere dag de Bijbelvertelling en kenden op maandagochtend hun Psalmversje en leerden hun godsdienstles.

Rare regeltjes als verplicht een rok of jurk voor de meisjes waren er niet. Ieder kind mocht zichzelf zijn. De herinnering aan die school maakt dat ik nu nog steeds een groot voorstander ben van christelijke scholen met een open toelatingsbeleid in plaats van reformatorische scholen waar we moeten voldoen aan een aantal kenmerken. Wat dat betreft is Gameren dus inderdaad een perfect voorbeeld om te laten zien hoe christelijk onderwijs ooit is bedoeld.

Ditbenik schreef:

Geytenbeekje schreef:Verschilt welke plaatsen
Plaats als Gameren school met de Bijbel is denk ik meer reformatorisch dan een refo-school in het Westen.

Dat hangt er maar vanaf wat je definitie van reformatorische school is. In Gameren is alleen de school met de Bijbel. Voor openbaar onderwijs moet je uitwijken. Op het moment dat je daar een reformatorische school van maakt, ben je alle onkerkelijke leerlingen kwijt. Die bereik je dan ook niet meer met het evangelie. Daarom is het goed dat het een school is met een open toelatingsbeleid. Ik heb zelf, inmiddels tientallen jaren geleden, op die school gezeten en ook toen zaten er al heel wat kinderen in de klas die nooit in de kerk kwamen. Ze hoorden wel iedere dag de Bijbelvertelling en kenden op maandagochtend hun Psalmversje en leerden hun godsdienstles.

Rare regeltjes als verplicht een rok of jurk voor de meisjes waren er niet. Ieder kind mocht zichzelf zijn. De herinnering aan die school maakt dat ik nu nog steeds een groot voorstander ben van christelijke scholen met een open toelatingsbeleid in plaats van reformatorische scholen waar we moeten voldoen aan een aantal kenmerken. Wat dat betreft is Gameren dus inderdaad een perfect voorbeeld om te laten zien hoe christelijk onderwijs ooit is bedoeld.

Ik heb wel een beetje moeite met de nogal negatieve framing van een reformatorische school.
Maar in principe kan ik goed begrijpen dat je een voorstander bent van een open toelatingsbeleid. In de praktijk kan dit echter wel betekenen - en daar zijn een heleboel voorbeelden van - dat de identiteit enorm verwatert, als het personeelsbeleid ook verandert. En die kant gaat het ook op, dat je ook aan je personeel niet meer mag vragen de 3FvE te onderschrijven.
Daarnaast gaat ook je oudergeleding van kleur veranderen.
Als we het bestaansrecht van christelijke scholen willen behouden, moeten we deze verwatering tegen gaan. En dan komt het in de praktijk erop neer dat het gesloten toelatingsbeleid daarvoor de beste waarborg geeft.
Dus ik ben uiteindelijk voor een gesloten toelatingsbeleid, met een milde toepassing in de praktijk (d.w.z. in gesprekken met ouders kun je de deur nog wel eens open stellen).

Overigens ben ik het oude ideaal niet kwijt: een openbare school met de Bijbel. Maar dat is totaal onhaalbaar.

De kans op verwatering van het christelijk onderwijs deel ik met je. Dat zie ik op onze lagere school ook gebeuren.. Erg blij word ik daar niet van. Overstappen naar een andere school is voor ons geen optie, omdat deze school wel andere dingen biedt, die andere scholen in de omgeving veel minder bieden. Het vraagt alleen wel meer investering en gesprekken van ouders over de keuzes die wij maken. Deze gesprekken voeren wij sowieso wel vanwege de sport waar zij op zitten en de seculiere familie die wij hebben.
Een gesloten toelatingsbeleid en het onderschrijven van de 3FvE vind ik zelf niet noodzakelijk. Een overtuigd christen ( van welke gezindte ook) mag wat mij betreft ook lesgeven op de school.

eilander schreef:

Ditbenik schreef:

Geytenbeekje schreef:Verschilt welke plaatsen
Plaats als Gameren school met de Bijbel is denk ik meer reformatorisch dan een refo-school in het Westen.

Dat hangt er maar vanaf wat je definitie van reformatorische school is. In Gameren is alleen de school met de Bijbel. Voor openbaar onderwijs moet je uitwijken. Op het moment dat je daar een reformatorische school van maakt, ben je alle onkerkelijke leerlingen kwijt. Die bereik je dan ook niet meer met het evangelie. Daarom is het goed dat het een school is met een open toelatingsbeleid. Ik heb zelf, inmiddels tientallen jaren geleden, op die school gezeten en ook toen zaten er al heel wat kinderen in de klas die nooit in de kerk kwamen. Ze hoorden wel iedere dag de Bijbelvertelling en kenden op maandagochtend hun Psalmversje en leerden hun godsdienstles.

Rare regeltjes als verplicht een rok of jurk voor de meisjes waren er niet. Ieder kind mocht zichzelf zijn. De herinnering aan die school maakt dat ik nu nog steeds een groot voorstander ben van christelijke scholen met een open toelatingsbeleid in plaats van reformatorische scholen waar we moeten voldoen aan een aantal kenmerken. Wat dat betreft is Gameren dus inderdaad een perfect voorbeeld om te laten zien hoe christelijk onderwijs ooit is bedoeld.

Ik heb wel een beetje moeite met de nogal negatieve framing van een reformatorische school.
Maar in principe kan ik goed begrijpen dat je een voorstander bent van een open toelatingsbeleid. In de praktijk kan dit echter wel betekenen - en daar zijn een heleboel voorbeelden van - dat de identiteit enorm verwatert, als het personeelsbeleid ook verandert. En die kant gaat het ook op, dat je ook aan je personeel niet meer mag vragen de 3FvE te onderschrijven.
Daarnaast gaat ook je oudergeleding van kleur veranderen.
Als we het bestaansrecht van christelijke scholen willen behouden, moeten we deze verwatering tegen gaan. En dan komt het in de praktijk erop neer dat het gesloten toelatingsbeleid daarvoor de beste waarborg geeft.
Dus ik ben uiteindelijk voor een gesloten toelatingsbeleid, met een milde toepassing in de praktijk (d.w.z. in gesprekken met ouders kun je de deur nog wel eens open stellen).

Overigens ben ik het oude ideaal niet kwijt: een openbare school met de Bijbel. Maar dat is totaal onhaalbaar.

Iemand beschuldigen van framen is de meest efficiënte manier om een discussie te beëindigen. Neemt niet weg dat ik die beschuldiging ver van me werp. Het benoemen van feiten is heel iets anders dan framen. Mijn kinderen hebben op reformatorische scholen gezeten. Voor de basisschool was aanmelden voldoende. De middelbare school stuurde een waslijst met vragen. Daar is het van belang op welke partij je stemt, of je TV hebt, hoe vaak je naar de kerk gaat, wat je vrouw voor kleding draagt, enzovoort. Dat zijn kenmerken waar je aan moet voldoen. Dat is wat ik schreef. Voor alle helderheid, ik heb die lijst niet ingevuld maar voorzien van een briefje waarin ik stelde dat ik verantwoordelijk ben voor de opvoeding van mijn kinderen en niet de school en dat ik daarom graag wilde weten op welke manier zij mijn kinderen wilden onderwijzen en wat zij mijn kinderen binnen het vak godsdienst inhoudelijk wilde leren. Antwoord heb ik nooit gekregen maar ergens in de zomervakantie kwam een uitnodiging voor de opening van het schooljaar.

Het 'framen' is een zijspoortje, maar toch even: omdat je iets zei over 'rare regeltjes', kom ik er toe om dat te zeggen. Dat gaat verder dan het benoemen van feiten. Iets dergelijks geldt voor je opmerking dat je op een reformatorische school moet voldoen aan een aantal kenmerken. Ik vind dat geen objectieve beschouwing, dat verklaart mijn opmerking.

Ditbenik schreef:
Iemand beschuldigen van framen is de meest efficiënte manier om een discussie te beëindigen. Neemt niet weg dat ik die beschuldiging ver van me werp. Het benoemen van feiten is heel iets anders dan framen. Mijn kinderen hebben op reformatorische scholen gezeten. Voor de basisschool was aanmelden voldoende. De middelbare school stuurde een waslijst met vragen. Daar is het van belang op welke partij je stemt, of je TV hebt, hoe vaak je naar de kerk gaat, wat je vrouw voor kleding draagt, enzovoort. Dat zijn kenmerken waar je aan moet voldoen. Dat is wat ik schreef. Voor alle helderheid, ik heb die lijst niet ingevuld maar voorzien van een briefje waarin ik stelde dat ik verantwoordelijk ben voor de opvoeding van mijn kinderen en niet de school en dat ik daarom graag wilde weten op welke manier zij mijn kinderen wilden onderwijzen en wat zij mijn kinderen binnen het vak godsdienst inhoudelijk wilde leren. Antwoord heb ik nooit gekregen maar ergens in de zomervakantie kwam een uitnodiging voor de opening van het schooljaar.

De brief over de wijze van leven was kennelijk gericht aan 'het hoofd van het gezin'? Dat zijn inderdaad hele rare vragen. Wij moesten na aanmelding van onze oudste alleen voor een gesprek naar school waarin wij met elkaar open konden praten over de wijze waarop de school 'christen zijn' in de praktijk bracht en hoe wij dat thuis vorm gaven. Een heel prettig gesprek.

Ik bemerk nu al dat de christelijke insteek op de middelbare school beter is dan op de lagere school. Terwijl op beide scholen een open toelatingsbeleid hebben.

eilander schreef:
Overigens ben ik het oude ideaal niet kwijt: een openbare school met de Bijbel. Maar dat is totaal onhaalbaar.

Inmiddels wel, helaas.
De ouders van mijn vriendin hadden haar op zo'n school aangemeld, omdat deze dicht bij hun huis was. Moeder was erg overbezorgd nl.
Maar ze heeft daar gedegen bijbelonderwijs gekregen.

Ditbenik schreef: De middelbare school stuurde een waslijst met vragen. Daar is het van belang op welke partij je stemt, of je TV hebt, hoe vaak je naar de kerk gaat, wat je vrouw voor kleding draagt, enzovoort. Dat zijn kenmerken waar je aan moet voldoen.

Ik zou die lijst weleens willen zien.

eilander schreef:Ik zou die lijst weleens willen zien.

Ik kan het wel bevestigen. Ik heb recent weer een dergelijke lijst (online, via een e-formulier) ingevuld omdat de aanmelding van de eerdere kinderen te lang geleden was. Het is best een hele lijst, met ook behoorlijk directe vragen. Ik heb die overigens niet als hinderlijk ervaren, maar zou soms wel feedback willen.

Edit: Je vraag of je de lijst weleens wil zien is retorisch?