Eerst even een vraag aan Grace en de Paus:
Ik kreeg een bericht in mijn e-mailbox dat jullie gereageerd hebben op mijn laatste poster,maar als ik deze topic open kan ik het niet vinden.Kunnen jullie mij uitleggen hoe dat komt?
Toeschouwer,je stelt mij een persoonlijke en uiterst praktische vraag,ik wil graag proberen daar een duidelijk antwoord op te geven:
De roeping geschiedt altijd allereerst door het Woord,zonder geloof in het Woord heeft de doop geen enkele waarde maar als de Heere op een voor ons onbegrijpelijke wijze het beginsel van het geloof in ons hart legt zonder dat wij het daar nog voor houden kunnen, dan kan Hij die doop gebruiken als een persoonlijke toepassing van de algemene roeping door het Woord. Dan wordt het een wonder dat de Heere onder al die duizenden ook mij op het oog heeft. Nu beweer ik niet dat de doop daarvoor ingesteld is, maar het is dan wel een gezegende bijwerking die de Heere gebruikt om het geloof te versterken.Ik zeg een bijwerking omdat de doop eigenlijk is ingesteld als een teken van de afwassing der zonde en de inlijving in Christus in de gemeenschap van Zijn dood en opstanding. En zover zijn wij in dit stadium van ons geloofsleven nog lang niet,integendeel, Christus is dan voor ons in Zijn persoon nog totaal verborgen.Daarom ben ik ook niet tegen de kinderdoop als zodanig; ik zeg alleen dat het van het begin zo niet geweest is en dat het verbond met Abraham en de besnijdenis als bewijs niet opgaat.
De discussie op die eindtijdbalk volg ik met belangstelling, ik kan mij op de hoofdlijnen in de postings van jou en Grace heel goed vinden. Ereunao.
doopformulier
Ereunao,Oorspronkelijk gepost door Ereunao
Eerst even een vraag aan Grace en de Paus:
Ik kreeg een bericht in mijn e-mailbox dat jullie gereageerd hebben op mijn laatste poster,maar als ik deze topic open kan ik het niet vinden.Kunnen jullie mij uitleggen hoe dat komt?
Ik had je passage doorgelezen en dacht dat ik het met één zin niet eens was. Toen ik mij reactie gepost had en het nog een keer over las, kwam ik opeens tot de conclusie dat het wel juist was. Je gebruikte een dubbele ontkenning en dat had ik over het hoofd gezien!
Dan heb ik nog een vraag aan jou en ook de anderen. Ik sprak pas een predikant uit de ger.gez. die een aantal lezingen hield over het 'de leer der toekomende dingen'. Bekering der Joden, Grote Verdrukking, 1000-jarig rijk en dat soort vraagstukken.
Op een gegeven moment in een persoonlijk gesprek kwam het ook even op het punt van de verbondsgedachte. Hem werd de vraag gesteld: 'komt u dan wel uit met de kinderdoop?'. Toen zei hij het volgende: 'Ik sta vrijmoedig achter de kinderdoop(natuurlijk van gelovige ouders, anders kan het niet), en je moet maar eens het woord 'verbond' in de bijbel invullen voor 'koninkrijk'. Dan kom je een heel eind, aldus deze ds. De vraag kwam immers naar boven omdat we het gehad hadden over Israël en de Gemeente en het onderscheid, etc.
Ik begrijp wat hij hiermee bedoelde. Mijn vraag aan jou, ik vermoed namelijk dat je een beetje dezelfde gedachte toegedaan bent, wat de achtegrond van deze visie is.
Ondanks dat we pas door het geloof deel hebben aan het geestelijke zaad van Abraham is er voor de kinderen toch meer dan alleen een pleitgrond, niet?
Ik zou willen vragen of je hier wat over kan zeggen en hier wat over uit zou willen wijden.
mvrgr, Grace
[Aangepast op 16/8/04 door Grace]
Want de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen.(SV, Titus 2:11)
-
Toeschouwer
- Berichten: 951
- Lid geworden op: 19 jul 2004, 22:47
Grace,
Ik wil me graag met je vraag bij jou aansluiten. Maar in je laatste zin die begrijp ik niet goed. Is er het woordje 'dan' soms weggevallen?
Van Ereunao zou ik dan graag willen weten: als hij aan een verbond voor de kerk wil blijven vasthouden, waar hij dat op baseert. Dan bedoel ik niet dat wij gelovigen uit de heidenen delen in de weldaden die Christus verworven heeft. Maar ik ben benieuwd naar je antwoord beste broeder.
Ik wil me graag met je vraag bij jou aansluiten. Maar in je laatste zin die begrijp ik niet goed. Is er het woordje 'dan' soms weggevallen?
Van Ereunao zou ik dan graag willen weten: als hij aan een verbond voor de kerk wil blijven vasthouden, waar hij dat op baseert. Dan bedoel ik niet dat wij gelovigen uit de heidenen delen in de weldaden die Christus verworven heeft. Maar ik ben benieuwd naar je antwoord beste broeder.
-
Ereunao
Grace
En net zo min als hij de naam Israël van de ongelovige Joden aftrekt, noemt hij ooit de gelovigen uit de heidenen Israël.
Dit is de enige dubbele ontkenning die ik in mijn posting vinden kan; als je deze bedoelt is het inderdaad wel van cruciaal belang dat je dit ter elfde ure nog opgemerkt hebt, want anders lees je precies het tegenovergestelde van wat ik bedoeld heb te zeggen.
Wat je vraag over de achtergrond van deze visie betreft; je schiet hier midden in de roos; dit is nu het kardinale punt in heel deze discussie! Heel de Schrift wordt onder de noemer van een kerk en een verbond gebracht, de grenzen van kerk en Koninkrijk vallen dan restloos samen. Maar dit massieve, ongenuanceerde verbondsdenken doet geen recht aan de veelkleurigheid van de Schrift.Daarom is er naast de kerk in de gereformeerde theologie geen plaats voor Israël. Maar als men in plaats van het verbond het Koninkrijk eens als uitgangspunt nam zouden alle dingen vanzelf op hun eigen plaats vallen en tot hun recht komen. Want in het koninkrijk is wel ruimte voor een hersteld Israël met Jeruzalem als hoofdstad een tempel als centrum van de Godsverering. Als men de kerk als de enigst denkbare gestalte van het Koninkrijk ziet blijft er natuurlijk geen andere mogelijkheid over om alles wat niet bij de kerk maar wel en alleen bij Israël past op een gewelddadige manier te vergeestelijken en wordt het Koninkrijk een abstract begrip van in de hemel zwevende zieltjes met palmtakken in de hand.De opstanding hangt er dan nog maar zo´n beetje bij als een soort toegift. Dit is een gevolg van het Grieks-filosofische,puur heidense denken dat reeds in de vroege kerk zijn intrede gedaan heeft.Het materiële, het aardse wordt dan iets minderwaardigs, het geestelijke, het spirituele daar gaat het eigenlijk om. Die dominee zit met zijn opmerking m.i. wel op het goede spoor, het zou al veel gewonnen zijn als niet verbond en kerk maar het Koninkrijk de hoofdgedachte in de theologie werd.
Maar dan wel in zijn verschillende fasen en gestalten. Want het Koninkrijk Gods is in de Schrift geen statisch maar een dynamisch begrip.Het kent in zijn ontwikkeling vanaf de zondeval tot aan de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waar God weer alles zal zijn en in allen (1 Kor. 15:28), verschillende fasen en gestalten. De hoofdgedachte is dat in het geheel van het geschapen universum deze aarde een opstandige provincie is, die weer onderworpen moet worden aan Gods soevereine wil en gezag. Overal waar redelijk denkende schepselen, hetzij engelen of mensen, zich van harte aan Gods wil onderwerpen, daar is het Koninkrijk. In zijn verborgen gestalte is dit Koninkrijk al eeuwenlang aanwezig in de gemeente (Koll. 1:13). Tot aan de wederkomst van de Koning staat dit Koninkrijk in het teken van het kruis.maar als de Koning bij zijn wederkomst Israël verlost en bekeerd zal hebben komt het in het teken van de overwinning en van de manifeste Christusregering te staan Openb.11;15.Daarom mogen wij beloften die exclusief Israël gelden nooit op de Gemeente van Christus toepassen en ook niet omgekeerd, ook al is het waar dat Verbond en Koninkrijk in wezen een zijn. Want het Verbond is wel de dragende grond van het Koninkrijk, maar de Schrift kent binnen dat ene Verbond nog verschillende andere verbonden die allen in hun eigen context hun functie hebben in het realiseren van het ene Verbond. Daarom gebruik ik voor dit ene Verbond een hoofdletter en voor de andere een kleine.God heeft er veertig eeuwen aan gewerkt om de komst van Zijn Zoon in het vlees voor te bereiden en het verbond met Abraham was eeuwenlang de bedding van het Verbond. Binnen het verbond met Abraham lezen wij nog van het verbond aan de Sinaï,het verbond met Levi, het verbond met David en tenslotte van het nieuwe verbond, waarvan wij kortheidshalve nu van stuk tot stuk niet zullen spreken. En hiermee kom ik dan bij de vraag van Toeschouwer:
.
qoute: Dan bedoel ik niet dat wij gelovigen uit de heidenen delen in de weldaden die Christus verworven heeft.
Maar dat bedoel ik nu juist wel.Want dat zijn wel degelijk Verbondsweldaden. Het bloed der verzoening is het bloed van het Verbond; daarom verwees ik o.m.naar Mat.26:26-28. Het bloed der verzoening is de rode draad die door heel de Schrift heenloopt.In het Grieks wordt zowel voor testament als verbond het woord diathekè gebruikt. In de Septuaginta, de Gr.vert.van het O.T wordt voor het verzoendeksel hetzelfde woord (hilasterion) gebruikt dat Paulus in Rom.3:25 voor de verzoening gebruikt. Dat bewijst dat de verzoening en daarmee het Verbond in oud en nieuw testament een is.Maar dat wil niet zeggen dat het Nieuwe Verbond nu ook voor Israël en de Gemeente van Christus in het eschaton van het Koninkrijk dezelfde heilsperspectieven biedt en dat God zijn verbond met Abraham in de kerk heeft voortgezet.Er is voor de kinderen inderdaad meer dan een pleitgrond, echter niet in de doop noch in het verbond met Abraham, maar in het bloed der verzoening. Wie steekt er nu een kaars aan waar de zon is opgegaan? Een teken kan dienen tot versterking van het geloof, zoals ik hierboven heb uitgelegd, maar is op zich nooit een pleitgrond. Ik heb trouwens nooit gehoord dat het H.A. als pleitgrond gepredikt wordt terwijl het toch een teken van dezelfde orde is als de doop.
.Maar daarover later misschien meer,ik heb een hekel aan lange postings, vooral omdat ik merk dat de mensen het dan niet meer bij kunnen houden en afhaken. Ereunao.
En net zo min als hij de naam Israël van de ongelovige Joden aftrekt, noemt hij ooit de gelovigen uit de heidenen Israël.
Dit is de enige dubbele ontkenning die ik in mijn posting vinden kan; als je deze bedoelt is het inderdaad wel van cruciaal belang dat je dit ter elfde ure nog opgemerkt hebt, want anders lees je precies het tegenovergestelde van wat ik bedoeld heb te zeggen.
Wat je vraag over de achtergrond van deze visie betreft; je schiet hier midden in de roos; dit is nu het kardinale punt in heel deze discussie! Heel de Schrift wordt onder de noemer van een kerk en een verbond gebracht, de grenzen van kerk en Koninkrijk vallen dan restloos samen. Maar dit massieve, ongenuanceerde verbondsdenken doet geen recht aan de veelkleurigheid van de Schrift.Daarom is er naast de kerk in de gereformeerde theologie geen plaats voor Israël. Maar als men in plaats van het verbond het Koninkrijk eens als uitgangspunt nam zouden alle dingen vanzelf op hun eigen plaats vallen en tot hun recht komen. Want in het koninkrijk is wel ruimte voor een hersteld Israël met Jeruzalem als hoofdstad een tempel als centrum van de Godsverering. Als men de kerk als de enigst denkbare gestalte van het Koninkrijk ziet blijft er natuurlijk geen andere mogelijkheid over om alles wat niet bij de kerk maar wel en alleen bij Israël past op een gewelddadige manier te vergeestelijken en wordt het Koninkrijk een abstract begrip van in de hemel zwevende zieltjes met palmtakken in de hand.De opstanding hangt er dan nog maar zo´n beetje bij als een soort toegift. Dit is een gevolg van het Grieks-filosofische,puur heidense denken dat reeds in de vroege kerk zijn intrede gedaan heeft.Het materiële, het aardse wordt dan iets minderwaardigs, het geestelijke, het spirituele daar gaat het eigenlijk om. Die dominee zit met zijn opmerking m.i. wel op het goede spoor, het zou al veel gewonnen zijn als niet verbond en kerk maar het Koninkrijk de hoofdgedachte in de theologie werd.
Maar dan wel in zijn verschillende fasen en gestalten. Want het Koninkrijk Gods is in de Schrift geen statisch maar een dynamisch begrip.Het kent in zijn ontwikkeling vanaf de zondeval tot aan de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waar God weer alles zal zijn en in allen (1 Kor. 15:28), verschillende fasen en gestalten. De hoofdgedachte is dat in het geheel van het geschapen universum deze aarde een opstandige provincie is, die weer onderworpen moet worden aan Gods soevereine wil en gezag. Overal waar redelijk denkende schepselen, hetzij engelen of mensen, zich van harte aan Gods wil onderwerpen, daar is het Koninkrijk. In zijn verborgen gestalte is dit Koninkrijk al eeuwenlang aanwezig in de gemeente (Koll. 1:13). Tot aan de wederkomst van de Koning staat dit Koninkrijk in het teken van het kruis.maar als de Koning bij zijn wederkomst Israël verlost en bekeerd zal hebben komt het in het teken van de overwinning en van de manifeste Christusregering te staan Openb.11;15.Daarom mogen wij beloften die exclusief Israël gelden nooit op de Gemeente van Christus toepassen en ook niet omgekeerd, ook al is het waar dat Verbond en Koninkrijk in wezen een zijn. Want het Verbond is wel de dragende grond van het Koninkrijk, maar de Schrift kent binnen dat ene Verbond nog verschillende andere verbonden die allen in hun eigen context hun functie hebben in het realiseren van het ene Verbond. Daarom gebruik ik voor dit ene Verbond een hoofdletter en voor de andere een kleine.God heeft er veertig eeuwen aan gewerkt om de komst van Zijn Zoon in het vlees voor te bereiden en het verbond met Abraham was eeuwenlang de bedding van het Verbond. Binnen het verbond met Abraham lezen wij nog van het verbond aan de Sinaï,het verbond met Levi, het verbond met David en tenslotte van het nieuwe verbond, waarvan wij kortheidshalve nu van stuk tot stuk niet zullen spreken. En hiermee kom ik dan bij de vraag van Toeschouwer:
.
qoute: Dan bedoel ik niet dat wij gelovigen uit de heidenen delen in de weldaden die Christus verworven heeft.
Maar dat bedoel ik nu juist wel.Want dat zijn wel degelijk Verbondsweldaden. Het bloed der verzoening is het bloed van het Verbond; daarom verwees ik o.m.naar Mat.26:26-28. Het bloed der verzoening is de rode draad die door heel de Schrift heenloopt.In het Grieks wordt zowel voor testament als verbond het woord diathekè gebruikt. In de Septuaginta, de Gr.vert.van het O.T wordt voor het verzoendeksel hetzelfde woord (hilasterion) gebruikt dat Paulus in Rom.3:25 voor de verzoening gebruikt. Dat bewijst dat de verzoening en daarmee het Verbond in oud en nieuw testament een is.Maar dat wil niet zeggen dat het Nieuwe Verbond nu ook voor Israël en de Gemeente van Christus in het eschaton van het Koninkrijk dezelfde heilsperspectieven biedt en dat God zijn verbond met Abraham in de kerk heeft voortgezet.Er is voor de kinderen inderdaad meer dan een pleitgrond, echter niet in de doop noch in het verbond met Abraham, maar in het bloed der verzoening. Wie steekt er nu een kaars aan waar de zon is opgegaan? Een teken kan dienen tot versterking van het geloof, zoals ik hierboven heb uitgelegd, maar is op zich nooit een pleitgrond. Ik heb trouwens nooit gehoord dat het H.A. als pleitgrond gepredikt wordt terwijl het toch een teken van dezelfde orde is als de doop.
.Maar daarover later misschien meer,ik heb een hekel aan lange postings, vooral omdat ik merk dat de mensen het dan niet meer bij kunnen houden en afhaken. Ereunao.
-
Toeschouwer
- Berichten: 951
- Lid geworden op: 19 jul 2004, 22:47
Bedankt Ereunao voor je heldere uiteenzetting. Er zou een misverstand tussen ons kunnen ontstaan omdat ik ook met jou van mening ben, dat ook wij delen in de weldaden van het verbond en dat zeg je heel duidelijk. Ik zal het trachten met een voorbeeld duidelijk te maken wat ik bedoel.
Jij hebt een mooi zwembad en Grace mag daar van jou altijd gebruik van maken. Nu zegt Grace omdat ik van dat zwembad gebruik mag maken daarom is het nu ook van mij. We gaan weer terug naar het verbond.
Ik denk dat ook het nieuwe verbond met Israël is gesloten (het laatste Avondmaal) maar wij als gelovigen uit de volken delen in de weldaden van het verbond. Ik hoop dat ik zo duidelijk ben.
Jij hebt een mooi zwembad en Grace mag daar van jou altijd gebruik van maken. Nu zegt Grace omdat ik van dat zwembad gebruik mag maken daarom is het nu ook van mij. We gaan weer terug naar het verbond.
Ik denk dat ook het nieuwe verbond met Israël is gesloten (het laatste Avondmaal) maar wij als gelovigen uit de volken delen in de weldaden van het verbond. Ik hoop dat ik zo duidelijk ben.
-
Toeschouwer
- Berichten: 951
- Lid geworden op: 19 jul 2004, 22:47
Ik wil er nog wat aan toevoegen wat ik las in de bijdragen van Ereunao over de Doop en dat is vers 28 van 1 Kor. 15: 'En wanneer Hem alle dingen onderworpen zijn, dan zal ook de Zoon Zelf onderworpen worden Dien, Die Hem alle dingen onderworpen heeft, opdat God zij alles in allen'. Dat is aan het einde van de 'toekomende aionen'. dan zal er geen tijd meer zijn, geen zonde, geen dood.
-
Ereunao
Toeschouwer.
Even een paar voetnoten bij je laatste posting:
Da Costa zegt in dit verband:Dit behoort in de eerste plaats aan Israël, doch wij mogen het in de tweede plaats wel op onszelf toepassen; nochtans mogen wij niet doen als sommigen, die zeggen: dat is voor ons en het gaat de Joden niet aan; nee, wel is het tot gemeenschappelijk gebruik gegeven, maar zonder het aan de wettige eigenaar te ontnemen. Het is ook hier: gij moogt wel eten zoveel gij wilt, maar niets meenemen als ware het van uzelven.
Hier geldt het woord van Jezus:vele eersten zullen de laatsten zijn en vele laatsten de eersten Mat.19:30. Want het nieuwe verbond is wel het eerst aan Israël beloofd, en de Messias is ook het eerst tot hen gekomen maar nu zij Hem niet aangenomen hebben wordt het pas bij de wederkomst van de Messias met Israël opgericht.Zach.12:10-13:1
Het nieuwe verbond wordt bij de instelling van het H.A.dan ook.niet met Israël opgericht,maar is een teken van de vergeving der zonden door het geloof in Zijn bloeddoor voor de gemeente totdat Hij Komt Want de apostelen waren weliswaar Joden,maar zij moeten hier niet als Israël, maar als grondleggers van de gemeente gezien worden zie Efeze 2:20. Het H.A.behoort niet bij Israël maar bij de Gemeente. De verbondstekenen voor Israël zijn en blijven de besnijdenis en het Pascha, ook in het nieuwe verbond zie Luk.22:15-18. Ezech.44:9 en 45:21. Ook leert Hebr.8 ons duidelijk dat het hier over de vergeving der zonde en de besnijdenis des harten door de H.Geest gaat Maar in het O.T. zijn de beloften van het N.V. altijd verbonden met het herstel van Israël en de zegeningen van het Messiaanse rijk bij de (weder)komst van de Messias. En dat zijn beloften die nooit op de kerk toegepast mogen worden. In zoverre gaat jouw voorbeeld van dat zwembad dus niet op. Dat bedoelde ik ook in mijn vorige poster toen ik schreef dat het N.V. voor de gemeente van Christus niet dezelfde heilsperspectieven biedt als voor Israël. zie hiervoor ook mijn antwoord aan de Paus .mvrgr. Ereunao
Even een paar voetnoten bij je laatste posting:
Da Costa zegt in dit verband:Dit behoort in de eerste plaats aan Israël, doch wij mogen het in de tweede plaats wel op onszelf toepassen; nochtans mogen wij niet doen als sommigen, die zeggen: dat is voor ons en het gaat de Joden niet aan; nee, wel is het tot gemeenschappelijk gebruik gegeven, maar zonder het aan de wettige eigenaar te ontnemen. Het is ook hier: gij moogt wel eten zoveel gij wilt, maar niets meenemen als ware het van uzelven.
Hier geldt het woord van Jezus:vele eersten zullen de laatsten zijn en vele laatsten de eersten Mat.19:30. Want het nieuwe verbond is wel het eerst aan Israël beloofd, en de Messias is ook het eerst tot hen gekomen maar nu zij Hem niet aangenomen hebben wordt het pas bij de wederkomst van de Messias met Israël opgericht.Zach.12:10-13:1
Het nieuwe verbond wordt bij de instelling van het H.A.dan ook.niet met Israël opgericht,maar is een teken van de vergeving der zonden door het geloof in Zijn bloeddoor voor de gemeente totdat Hij Komt Want de apostelen waren weliswaar Joden,maar zij moeten hier niet als Israël, maar als grondleggers van de gemeente gezien worden zie Efeze 2:20. Het H.A.behoort niet bij Israël maar bij de Gemeente. De verbondstekenen voor Israël zijn en blijven de besnijdenis en het Pascha, ook in het nieuwe verbond zie Luk.22:15-18. Ezech.44:9 en 45:21. Ook leert Hebr.8 ons duidelijk dat het hier over de vergeving der zonde en de besnijdenis des harten door de H.Geest gaat Maar in het O.T. zijn de beloften van het N.V. altijd verbonden met het herstel van Israël en de zegeningen van het Messiaanse rijk bij de (weder)komst van de Messias. En dat zijn beloften die nooit op de kerk toegepast mogen worden. In zoverre gaat jouw voorbeeld van dat zwembad dus niet op. Dat bedoelde ik ook in mijn vorige poster toen ik schreef dat het N.V. voor de gemeente van Christus niet dezelfde heilsperspectieven biedt als voor Israël. zie hiervoor ook mijn antwoord aan de Paus .mvrgr. Ereunao
Hoi Ereunao,Oorspronkelijk gepost door Ereunao
Grace
En net zo min als hij de naam Israël van de ongelovige Joden aftrekt, noemt hij ooit de gelovigen uit de heidenen Israël.
Dit is de enige dubbele ontkenning die ik in mijn posting vinden kan; als je deze bedoelt is het inderdaad wel van cruciaal belang dat je dit ter elfde ure nog opgemerkt hebt, want anders lees je precies het tegenovergestelde van wat ik bedoeld heb te zeggen.
Dit is inderdaad precies de zin die ik bedoelde. Ik dacht dat er een 'n' voor 'ooit' zou moeten staan, echter in het begin van je zin begon je met 'net zo min'. Dat merkte ik alter pas op!
Ik vind, teruglezend in dit topic, je samenvatting aan het eind met de discussie met Rose heel goed.
Ik kan eigenlijk niet echt iets toevoegen aan je uiteenzetting. Ik waardeer je heel erg, omdat je mi. één van de weinigen bent op het forum die een helder zicht heeft op wat Israël is en wat de Gemeente.
Het misverstand kan ook voor velen ontstaan omdat de cathechismus over de Kerk zegt dat zij vanaf het begin der Schepping is, terwijl het mi. Schriftuurlijker is om de Gemeente te laten beginnen bij de Pinksterdag. Op deze Petra, zal Ik Mijn Gemeente bouwen! Als je daar al fout gaat, dan is het logisch dat je ze in elkaar over laat lopen, terwijl God een aparte weg gaat met Israël.
Het is net als Jozef in het OT. Hij wordt verkocht door zijn broers. Hij trouwt met een heidense bruid. Zo ook Christus. Hij wordt verwopren door ZIjn Volk. Trouwt met een heidense Bruid, de Gemeente. En zoals Jozef zich destijds bekendmaakte aan zijn broeders, zo zal Christus Zichzelf eenmaal aan Zijn Broeders, de Joden bekendmaken. Hoewel je uit moet kijken met dit in alles te vergelijken, zie je toch profetische inzichten in deze geschiedenis. Je ziet Israël en de Gemeente 2 verschillende 'dingen' zijn, die allebei een eigen plaats in het Koninkrijk hebben. Als je dan iets mag zien van dat heilsplan wat God uitgedacht heeft, en hoe alles letterlijk tot uitdrukking komt, dan wordt het steeds stiller van binnen...
mvrgr, Grace
Want de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen.(SV, Titus 2:11)
-
Toeschouwer
- Berichten: 951
- Lid geworden op: 19 jul 2004, 22:47
Eurenao,
Ik heb toch wat moeite met je uitleg, jij wil wel de eigen identiteit van Israël en de gemeente handhaven, maar ergens wringt je uitleg. Bij deze de uitleg die ik heb gelezen en die ik eigenlijk heel logisch vind. Zie ik iets verkeerd dan lees ik dat wel.
Mozes sloot met de kinderen Israëls het nieuwe verbond (Deut. 29:1). In Jer. 31:31-34 zegt de Heere dat Hij met het huis van Israël en het huis van Juda een nieuw verbond zou maken, maar tot nu toe had het bloed van het nieuwe verbond niet gevloeid. Bij een verbond hoort bloed (Ex. 24:8), zonder bloed is een verbond niet effectief (Lev. 17:11, Hebr. 9:22. Nu gaat Jezus Zijn bloed storten en Zijn ziel geven tot een rantsoen voor velen (Matth. 20:28, Lev. 17:14). Zo is het nieuwe verbond vast, (Gal 3:17, Hebr. 10:12-18).
De Heere Jezus wijzigt helemaal niets aan het verbond, Hij bevestigt het verbond (Gal. 3:17). Hij is gekomen om de Tora en de profeten te vervullen (Matth. 5:17) . Het verbond met het volk Israël, het huis van Israël en het huis van Juda wordt niet ongemerkt gewijzigd. Hij bevestigt daarom het verbond met Zijn discipelen, de twaalf apostelen, die Hij daarvoor had uitgezonden om alleen naar het Joodse volk te gaan (Matth. 10:5). Deze twaalf Joodse mannen zijn de vertegenwoordigers van het hele volk. De Heere Jezus verandert het verbond niet, Hij legt het ook niet uit, het is al eeuwenlang vastgelegd in Tenach. Hij gaat het verbond bevestigen door Zijn bloed te storten en geeft een extra betekenis aan de symbolen die al eeuwen lang door het volk worden onderhouden in de pesachmaaltijd. Hij ontbindt de Tora niet en zo ontbindt Hij ook de pesachmaaltijd niet. Een instelling wordt niet ontbonden door die instelling getrouw te onderhouden.
Wij, heidenvolken, mogen delen in de zegen van het nieuwe verbond wat met Israël, het Joodse volk, is gesloten en is bevestigd in het bloed van de Heere Jezus. En wanneer wij delen in de pesachmaaltijd tijdens ons Heilig Avondmaal, het brood nuttigen en de beker drinken zijn dit tekenen van het nu ongeveer 3500 jaar oude verbond met Israël die over de hele wereld zichtbaar zijn. In plaats van afgeschaft te zijn, wordt over de hele wereld verkondigd dat God getrouw is aan Zijn verbond met Israël en dat ook wij met de gelovige Joden vergeving van onze zonden hebben in het bloed van Jezus de Messias!
[Aangepast op 20/8/04 door Toeschouwer]
Ik heb toch wat moeite met je uitleg, jij wil wel de eigen identiteit van Israël en de gemeente handhaven, maar ergens wringt je uitleg. Bij deze de uitleg die ik heb gelezen en die ik eigenlijk heel logisch vind. Zie ik iets verkeerd dan lees ik dat wel.
Mozes sloot met de kinderen Israëls het nieuwe verbond (Deut. 29:1). In Jer. 31:31-34 zegt de Heere dat Hij met het huis van Israël en het huis van Juda een nieuw verbond zou maken, maar tot nu toe had het bloed van het nieuwe verbond niet gevloeid. Bij een verbond hoort bloed (Ex. 24:8), zonder bloed is een verbond niet effectief (Lev. 17:11, Hebr. 9:22. Nu gaat Jezus Zijn bloed storten en Zijn ziel geven tot een rantsoen voor velen (Matth. 20:28, Lev. 17:14). Zo is het nieuwe verbond vast, (Gal 3:17, Hebr. 10:12-18).
De Heere Jezus wijzigt helemaal niets aan het verbond, Hij bevestigt het verbond (Gal. 3:17). Hij is gekomen om de Tora en de profeten te vervullen (Matth. 5:17) . Het verbond met het volk Israël, het huis van Israël en het huis van Juda wordt niet ongemerkt gewijzigd. Hij bevestigt daarom het verbond met Zijn discipelen, de twaalf apostelen, die Hij daarvoor had uitgezonden om alleen naar het Joodse volk te gaan (Matth. 10:5). Deze twaalf Joodse mannen zijn de vertegenwoordigers van het hele volk. De Heere Jezus verandert het verbond niet, Hij legt het ook niet uit, het is al eeuwenlang vastgelegd in Tenach. Hij gaat het verbond bevestigen door Zijn bloed te storten en geeft een extra betekenis aan de symbolen die al eeuwen lang door het volk worden onderhouden in de pesachmaaltijd. Hij ontbindt de Tora niet en zo ontbindt Hij ook de pesachmaaltijd niet. Een instelling wordt niet ontbonden door die instelling getrouw te onderhouden.
Wij, heidenvolken, mogen delen in de zegen van het nieuwe verbond wat met Israël, het Joodse volk, is gesloten en is bevestigd in het bloed van de Heere Jezus. En wanneer wij delen in de pesachmaaltijd tijdens ons Heilig Avondmaal, het brood nuttigen en de beker drinken zijn dit tekenen van het nu ongeveer 3500 jaar oude verbond met Israël die over de hele wereld zichtbaar zijn. In plaats van afgeschaft te zijn, wordt over de hele wereld verkondigd dat God getrouw is aan Zijn verbond met Israël en dat ook wij met de gelovige Joden vergeving van onze zonden hebben in het bloed van Jezus de Messias!
[Aangepast op 20/8/04 door Toeschouwer]
-
Ereunao
Toeschouwer
Ik zie wel dat ik je niet overtuigen kan, dat is Gods werk,maar ik wil wel trachten naar het licht dat Hij mij in Zijn woord geschonken heeft de knopen waar je nu kennelijk in verward zit los te maken.
Tot dat einde zal ik trachten punt voor punt op je problemen in te gaan.
Mozes sloot met de kinderen Israëls het nieuwe verbond (Deut. 29:1)
Een testament is vast in de doden en heeft geen kracht voor de dood van de testamentmaker Hebr.9:17. Daarom kon er in het O.T. wel sprake zijn van de belofte maar niet van het maken van een nieuw verbond. In Deut.29 gaat het niet over het nieuwe verbond,maar over een vernieuwing van het verbond dat de Heere aan Horeb met het volk gemaakt had Deut.1:2. Het geslacht dat aan de Horeb gestaan had was inmiddels uitgestorven Num.14:28-32,daarom staan de kinderen hier om in de plaats van hun vaderen het verbond te vernieuwen. Zulke verbondsvernieuwingen vinden wij ook in 2 Kron. 15:16; 29: 10 en 34:31,32. Je zegt zelf dat het bloed van het nieuwe verbond nog niet gestort was, hoe kan het dan reeds door Mozes gesloten zijn? Het gaat in Deut.29 duidelijk om de zegen en de vloek van het verbond der wet.
1. De Heere Jezus wijzigt helemaal niets aan het verbond, Hij bevestigt het verbond (Gal. 3:17). Hij is gekomen om de Tora en de profeten te vervullen (Matth. 5:17) .
De Heere Jezus wijzigt inderdaad niets aan het verbond, maar Hij neemt het eerste weg om het tweede te stellen Hebr 10:9; 8:13.Maar het verschil is niet hierin dat de wet nu afgeschaft wordt, maar dat de wet de mens geen kracht kon geven om haar te onderhouden,terwijl de belofte van het nieuwe verbond is dat de Heere hen Zijn Geest zou geven en hun hart te besnijden om Zijn wetten te onderhouden. Onder het nieuwe verbond geeft God Zelf wat Hij onder het oude van hen eist en zo worden wet en profeten niet afgeschaft,maar vervuld.Hebr.8:10;Ezech.36:27 etc.
2. Deze twaalf Joodse mannen zijn de vertegenwoordigers van het hele volk
Deze twaalf vertegenwoordigen niet het hele volk,zij vertegenwoordigen de gelovigen uit Israël die, later uitgebreid met de gelovigen uit de heidenen, de gemeente vormen.Overal in de Handelingen komen de apostelen in hun bediening juist tegenover Israël te staan zie o.a. Hand.4:8,10,27. Ook in Rom.9-11 bedoelt Paulus met de naam Israël altijd de verharde,ongelovige natie en niet de gelovige Joden. Wel is het getal twaalf hier een profetisch type,zij vormen de eerstelingen uit Israël en als zodanig de garantie voor de volle oogst zie Rom.11:26.
3. Hij ontbindt de Tora niet en zo ontbindt Hij ook de pesachmaaltijd niet
De gemeente is een interimperiode,Hij ontbindt inderdaad het pascha niet, het wordt opgeschort en vervangen door het H.A totdat Hij komt Luk.13:35;22:15-18.Daarna zal het opnieuw gevierd worden in het Messiaanse rijk.zie Ezech.45:21.
4. Wij, heidenvolken, mogen delen in de zegen van het nieuwe verbond wat met Israël, het Joodse volk, is gesloten en is bevestigd in het bloed van de Heere Jezus. En wanneer wij delen in de pesachmaaltijd tijdens ons Heilig Avondmaal, het brood nuttigen en de beker drinken zijn dit tekenen van het nu ongeveer 3500 jaar oude verbond met Israël
Wij delen niet in het nieuwe verbond dat met Israël is gesloten,maar dat aan Israël is beloofd,maar waar zij niet is ingegaan door ongeloof. Het verbond gaat wel eenzijdig van God uit, maar het wordt pas effectief met toestemming van beide partijen.Ook het verbond aan Horeb werd met instemming van het volk gesloten Ex.19:8; Deut.5:27,28.Het nieuwe verbond is dus geen 3500 maar ongeveer 2000 jaar oud. Ik begrijp werkelijk niet hoe je maar een ogenblik kunt denken dat iemand in het nieuwe verbond kan zijn zonder de Heere Jezus door het geloof aangenomen te hebben, Want Hijzelf is het verbond in eigen Persoon Jes.49:8. Bovendien moet je dan kunnen bewijzen dat wij nu reeds in het Messiaanse Rijk leven.Je kunt Ezech.36:27 niet los maken van de rest van dit
hoofdstuk en de honderden andere Messiaanse profetieën.Wij delen ook niet in de pesechmaaltijd,de Heere heeft eerst het pascha gevierd met Zijn discipelen en toen enkele voor handen zijnde ingrediënten van het pascha gebruikt om het H.A. in te stellen. Het pascha heeft een heel andere historische achtergrond dan het H.A.. Het is een herinnering aan de uittocht uit Egypte. Er zijn wel parallellen te trekken met de dood van het Lam, 1Kor 5:7 maar dat neemt het verschil niet weg. Het pascha behoort bij Israël, het H.A.bij de gemeente.
5. dat ook wij met de gelovige Joden vergeving van onze zonden hebben in het bloed van Jezus de Messias!
Met de gelovige Joden, maar niet met Israël, dat is nu juist de fout in je redenering, je verwart gedurig de gelovige Joden uit Israël met het volk Israël. Israël in plaats van de Kerk is ook een vorm van vervangingstheologie,zij het dan in omgekeerde richting .
mvrgr.Ereunao
Ik zie wel dat ik je niet overtuigen kan, dat is Gods werk,maar ik wil wel trachten naar het licht dat Hij mij in Zijn woord geschonken heeft de knopen waar je nu kennelijk in verward zit los te maken.
Tot dat einde zal ik trachten punt voor punt op je problemen in te gaan.
Mozes sloot met de kinderen Israëls het nieuwe verbond (Deut. 29:1)
Een testament is vast in de doden en heeft geen kracht voor de dood van de testamentmaker Hebr.9:17. Daarom kon er in het O.T. wel sprake zijn van de belofte maar niet van het maken van een nieuw verbond. In Deut.29 gaat het niet over het nieuwe verbond,maar over een vernieuwing van het verbond dat de Heere aan Horeb met het volk gemaakt had Deut.1:2. Het geslacht dat aan de Horeb gestaan had was inmiddels uitgestorven Num.14:28-32,daarom staan de kinderen hier om in de plaats van hun vaderen het verbond te vernieuwen. Zulke verbondsvernieuwingen vinden wij ook in 2 Kron. 15:16; 29: 10 en 34:31,32. Je zegt zelf dat het bloed van het nieuwe verbond nog niet gestort was, hoe kan het dan reeds door Mozes gesloten zijn? Het gaat in Deut.29 duidelijk om de zegen en de vloek van het verbond der wet.
1. De Heere Jezus wijzigt helemaal niets aan het verbond, Hij bevestigt het verbond (Gal. 3:17). Hij is gekomen om de Tora en de profeten te vervullen (Matth. 5:17) .
De Heere Jezus wijzigt inderdaad niets aan het verbond, maar Hij neemt het eerste weg om het tweede te stellen Hebr 10:9; 8:13.Maar het verschil is niet hierin dat de wet nu afgeschaft wordt, maar dat de wet de mens geen kracht kon geven om haar te onderhouden,terwijl de belofte van het nieuwe verbond is dat de Heere hen Zijn Geest zou geven en hun hart te besnijden om Zijn wetten te onderhouden. Onder het nieuwe verbond geeft God Zelf wat Hij onder het oude van hen eist en zo worden wet en profeten niet afgeschaft,maar vervuld.Hebr.8:10;Ezech.36:27 etc.
2. Deze twaalf Joodse mannen zijn de vertegenwoordigers van het hele volk
Deze twaalf vertegenwoordigen niet het hele volk,zij vertegenwoordigen de gelovigen uit Israël die, later uitgebreid met de gelovigen uit de heidenen, de gemeente vormen.Overal in de Handelingen komen de apostelen in hun bediening juist tegenover Israël te staan zie o.a. Hand.4:8,10,27. Ook in Rom.9-11 bedoelt Paulus met de naam Israël altijd de verharde,ongelovige natie en niet de gelovige Joden. Wel is het getal twaalf hier een profetisch type,zij vormen de eerstelingen uit Israël en als zodanig de garantie voor de volle oogst zie Rom.11:26.
3. Hij ontbindt de Tora niet en zo ontbindt Hij ook de pesachmaaltijd niet
De gemeente is een interimperiode,Hij ontbindt inderdaad het pascha niet, het wordt opgeschort en vervangen door het H.A totdat Hij komt Luk.13:35;22:15-18.Daarna zal het opnieuw gevierd worden in het Messiaanse rijk.zie Ezech.45:21.
4. Wij, heidenvolken, mogen delen in de zegen van het nieuwe verbond wat met Israël, het Joodse volk, is gesloten en is bevestigd in het bloed van de Heere Jezus. En wanneer wij delen in de pesachmaaltijd tijdens ons Heilig Avondmaal, het brood nuttigen en de beker drinken zijn dit tekenen van het nu ongeveer 3500 jaar oude verbond met Israël
Wij delen niet in het nieuwe verbond dat met Israël is gesloten,maar dat aan Israël is beloofd,maar waar zij niet is ingegaan door ongeloof. Het verbond gaat wel eenzijdig van God uit, maar het wordt pas effectief met toestemming van beide partijen.Ook het verbond aan Horeb werd met instemming van het volk gesloten Ex.19:8; Deut.5:27,28.Het nieuwe verbond is dus geen 3500 maar ongeveer 2000 jaar oud. Ik begrijp werkelijk niet hoe je maar een ogenblik kunt denken dat iemand in het nieuwe verbond kan zijn zonder de Heere Jezus door het geloof aangenomen te hebben, Want Hijzelf is het verbond in eigen Persoon Jes.49:8. Bovendien moet je dan kunnen bewijzen dat wij nu reeds in het Messiaanse Rijk leven.Je kunt Ezech.36:27 niet los maken van de rest van dit
hoofdstuk en de honderden andere Messiaanse profetieën.Wij delen ook niet in de pesechmaaltijd,de Heere heeft eerst het pascha gevierd met Zijn discipelen en toen enkele voor handen zijnde ingrediënten van het pascha gebruikt om het H.A. in te stellen. Het pascha heeft een heel andere historische achtergrond dan het H.A.. Het is een herinnering aan de uittocht uit Egypte. Er zijn wel parallellen te trekken met de dood van het Lam, 1Kor 5:7 maar dat neemt het verschil niet weg. Het pascha behoort bij Israël, het H.A.bij de gemeente.
5. dat ook wij met de gelovige Joden vergeving van onze zonden hebben in het bloed van Jezus de Messias!
Met de gelovige Joden, maar niet met Israël, dat is nu juist de fout in je redenering, je verwart gedurig de gelovige Joden uit Israël met het volk Israël. Israël in plaats van de Kerk is ook een vorm van vervangingstheologie,zij het dan in omgekeerde richting .
mvrgr.Ereunao
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Niek,Oorspronkelijk gepost door ndonselaarWat bedoel je hiermee Grace?[...]terwijl God een aparte weg gaat met Israël.
Ik bedoel hiermee, dat er voor Israël nog vele beloften liggen die onvervuld zijn en die wel aan Israël vervuld zullen worden. Ik bedoel niet dat ze via een eigen en andere weg zalig kunnen worden dan de heidenen, maar wel dat God een hersteld Israël beloofd heeft met Jeruzalem als hoofdstad een tempel als centrum van de Godsverering. Deze beloften gelden exclusief Israël. Hier spreekt het Woord op vele malen van. Misschien is 'aparte weg' ongelukkig geformuleerd en zou het verwarring kunnen scheppen, maar zo heb ik het niet bedoeld.
Dat is de hele opzet van het OT, waar de Gemeente nog een verborgenheid was. Wat openbaar is geworden toen Christus in het vlees gekomen is.
mvrgr, Grace
Want de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen.(SV, Titus 2:11)
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
En uit de hoeken des ganse volks stelden zich al de stammen van Israel in de vergadering van het volk Gods, vierhonderd duizend man te voet, die het zwaard uittrokken. [Richteren 20,2]
Mijn voet staat op effen baan; ik zal den HEERE loven in de vergaderingen. [Psalm 26,12]
Die door plettering verwond of uitgesneden is aan de mannelijkheid, zal in de vergadering des HEEREN niet komen. [Deut. 23,1]
Ten dage, als gij voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, aan Horeb stondt, als de HEERE tot mij zeide: Vergader Mij dit volk, en Ik zal hun Mijn woorden doen horen, die zij zullen leren, om Mij te vrezen al de dagen, die zij op den aardbodem zullen leven, en zij zullen ze hun kinderen leren. [Deut. 4,1)]
Beste Grace,
We moeten maar niet teveel verborgenheden in de Schrift lezen. De Schrift is helder en duidelijk in haar boodschap. Ook in het Oude Testament vinden we de kahal gemeente. Heel verassend is het om te zien dat de LXX het woord ‘kahal’ in bovenstaande verzen hebben vertaald met ekklesia, het griekse woord voor de gemeente.
Was er nu een verborgenheid? Nee! Was er een belofte, ja!
Een verborgenheid, nee! Een belofte, ja! De profeet Jesaja spreekt al van de belofte voor de heidenen: ‘Ik ben gevonden van hen, die naar Mij niet vraagden; Ik ben gevonden van degenen, die Mij niet zochten; tot het volk, dat naar Mijn Naam niet genoemd was, heb Ik gezegd: Ziet, hier ben Ik, ziet, hier ben Ik.’ Zo mogen we ook hier de Schrift lezen zoals we Schrift moeten lezen: belofte en vervulling: ‘Ook de Dat gij in dien tijd waart zonder Christus, vervreemd van het burgerschap Israels, en vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende, en zonder God in de wereld.’
Ook Mozes profeerde wat eeuwen later door de apostel werd opgetekend: ‘Zij hebben Mij tot ijver verwekt door hetgeen geen God is; zij hebben Mij tot toorn verwekt door hun ijdelheden; Ik dan zal hen tot ijver verwekken door diegenen, die geen volk zijn; door een dwaas volk zal Ik hen tot toorn verwekken.’
Liggen er dan geen beloften voor het volk Israël? Ik ga er hier niet op in, of er beloften zijn voor het volk Israël of voor de gemeente van jood en heiden samen. Dat is een theologische discussie. Paulus schrijft in zijn Romeinenbrief: ‘Ik zeg dan: Heeft God Zijn volk verstoten? Dat zij verre; want ik ben ook een Israeliet, uit het zaad Abrahams, van den stam Benjamin. God heeft Zijn volk niet verstoten, hetwelk Hij te voren gekend heeft. Of weet gij niet, wat de Schrift zegt van Elia, hoe hij God aanspreekt tegen Israel, zeggende: Heere! zij hebben Uw profeten gedood, en Uw altaren omgeworpen; en ik ben alleen overgebleven en zij zoeken mijn ziel. Maar wat zegt tot hem het Goddelijk antwoord? Ik heb Mijzelven nog zeven duizend mannen overgelaten, die de knie voor het beeld van Baal niet gebogen hebben. Alzo is er dan ook in dezen tegenwoordigen tijd een overblijfsel geworden, naar de verkiezing der genade.
Ik lees hier in elk geval dat er nog hoop is voor de jood en heiden, maar dus ook voor de jood! Waarom? Omdat er een overblijfsel is naar de verkiezing.
Hartelijke groet,
Niek
Mijn voet staat op effen baan; ik zal den HEERE loven in de vergaderingen. [Psalm 26,12]
Die door plettering verwond of uitgesneden is aan de mannelijkheid, zal in de vergadering des HEEREN niet komen. [Deut. 23,1]
Ten dage, als gij voor het aangezicht des HEEREN, uws Gods, aan Horeb stondt, als de HEERE tot mij zeide: Vergader Mij dit volk, en Ik zal hun Mijn woorden doen horen, die zij zullen leren, om Mij te vrezen al de dagen, die zij op den aardbodem zullen leven, en zij zullen ze hun kinderen leren. [Deut. 4,1)]
Beste Grace,
We moeten maar niet teveel verborgenheden in de Schrift lezen. De Schrift is helder en duidelijk in haar boodschap. Ook in het Oude Testament vinden we de kahal gemeente. Heel verassend is het om te zien dat de LXX het woord ‘kahal’ in bovenstaande verzen hebben vertaald met ekklesia, het griekse woord voor de gemeente.
Was er nu een verborgenheid? Nee! Was er een belofte, ja!
Een verborgenheid, nee! Een belofte, ja! De profeet Jesaja spreekt al van de belofte voor de heidenen: ‘Ik ben gevonden van hen, die naar Mij niet vraagden; Ik ben gevonden van degenen, die Mij niet zochten; tot het volk, dat naar Mijn Naam niet genoemd was, heb Ik gezegd: Ziet, hier ben Ik, ziet, hier ben Ik.’ Zo mogen we ook hier de Schrift lezen zoals we Schrift moeten lezen: belofte en vervulling: ‘Ook de Dat gij in dien tijd waart zonder Christus, vervreemd van het burgerschap Israels, en vreemdelingen van de verbonden der belofte, geen hoop hebbende, en zonder God in de wereld.’
Ook Mozes profeerde wat eeuwen later door de apostel werd opgetekend: ‘Zij hebben Mij tot ijver verwekt door hetgeen geen God is; zij hebben Mij tot toorn verwekt door hun ijdelheden; Ik dan zal hen tot ijver verwekken door diegenen, die geen volk zijn; door een dwaas volk zal Ik hen tot toorn verwekken.’
Liggen er dan geen beloften voor het volk Israël? Ik ga er hier niet op in, of er beloften zijn voor het volk Israël of voor de gemeente van jood en heiden samen. Dat is een theologische discussie. Paulus schrijft in zijn Romeinenbrief: ‘Ik zeg dan: Heeft God Zijn volk verstoten? Dat zij verre; want ik ben ook een Israeliet, uit het zaad Abrahams, van den stam Benjamin. God heeft Zijn volk niet verstoten, hetwelk Hij te voren gekend heeft. Of weet gij niet, wat de Schrift zegt van Elia, hoe hij God aanspreekt tegen Israel, zeggende: Heere! zij hebben Uw profeten gedood, en Uw altaren omgeworpen; en ik ben alleen overgebleven en zij zoeken mijn ziel. Maar wat zegt tot hem het Goddelijk antwoord? Ik heb Mijzelven nog zeven duizend mannen overgelaten, die de knie voor het beeld van Baal niet gebogen hebben. Alzo is er dan ook in dezen tegenwoordigen tijd een overblijfsel geworden, naar de verkiezing der genade.
Ik lees hier in elk geval dat er nog hoop is voor de jood en heiden, maar dus ook voor de jood! Waarom? Omdat er een overblijfsel is naar de verkiezing.
Hartelijke groet,
Niek
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
De Gemeente kon er niet zijn voordat Christus uit de dood was opgestaan, ten hemel was gevaren en de Heilige Geest had uitgestort om de gelovigen tot één lichaam te dopen (1 Kor. 12:13). Dit is geen additioneel, maar essentieel verschil (Joh.7:39).
De gelovigen van het oude verbond zijn nooit tot één lichaam gedoopt en kenden ook geen verheerlijkt Mens in de hemel, Die als zodanig het Hoofd van Zijn gemeente is.
Daarom zie je nooit een orthodoxe Jood zonder hoofddeksel (1 Kor 11). Zij behoorden tot de kahal, de volksvergadering, die alle Israëlieten omvatte en met wie God een nationaal verbond gesloten had aan de Horeb (Deut.5:2).
De kerk is echter een heilige vergadering (ecclesia, inderdaad het Griekse woord voor kahal) van ware christ-gelovigen (art.27 NGB) terwijl de hypocrieten wel in maar niet van de kerk zijn (art.29).
Daarom gaan die vergelijkingen die men zo graag gebruikt om te bewijzen dat de kahal hetzelfde is als de kerk helemaal niet op. Ook in het Nieuwe Testament heeft het woord ecclesia niet altijd dezelfde betekenis. Hand.19:40: “en dit gezegd hebbende liet hij de vergadering gaanâ€
De gelovigen van het oude verbond zijn nooit tot één lichaam gedoopt en kenden ook geen verheerlijkt Mens in de hemel, Die als zodanig het Hoofd van Zijn gemeente is.
Daarom zie je nooit een orthodoxe Jood zonder hoofddeksel (1 Kor 11). Zij behoorden tot de kahal, de volksvergadering, die alle Israëlieten omvatte en met wie God een nationaal verbond gesloten had aan de Horeb (Deut.5:2).
De kerk is echter een heilige vergadering (ecclesia, inderdaad het Griekse woord voor kahal) van ware christ-gelovigen (art.27 NGB) terwijl de hypocrieten wel in maar niet van de kerk zijn (art.29).
Daarom gaan die vergelijkingen die men zo graag gebruikt om te bewijzen dat de kahal hetzelfde is als de kerk helemaal niet op. Ook in het Nieuwe Testament heeft het woord ecclesia niet altijd dezelfde betekenis. Hand.19:40: “en dit gezegd hebbende liet hij de vergadering gaanâ€
Want de zaligmakende genade Gods is verschenen aan alle mensen.(SV, Titus 2:11)