Voor de toekomst van de christenheid hebben we dit standpunt mijns inziens hard nodig. Ik ben het er helemaal mee eens. Alleen vanuit deze oecumenische zienswijze (die van de grote concilies) kon het christendom zich presenteren en groeien.Oorspronkelijk gepost door David J
Dag allemaal
Weer terug van weg geweest, bemerk ik dat deze discussie nog steeds loopt. Ik denk echter dat we elkaar onderhand wel begrijpen en dat de verschillen meer een kwestie van accent zijn dan fundamenteel. Nog een opmerking wil ik maken: Men kan m.i. op twee cruciaal verschillende manieren afwijken van de belijdenis. De eerste is door bewust af te wijken van de Bijbel. Kortweg gezegd: liberalisme, atheisme, andere godsdiensten (en, op een andere manier, het rooms-katholicisme). De tweede is door tot andere conclusies te komen over wat de Bijbel leert t.a.v. bepaalde onderwerpen, terwijl zij wel als enige bron en norm voor leer en leven blijft staan. Dan gaat het over de verschillen tussen calvinisten, lutheranen, baptisten, evangelischen, pinkstermensen etc. Vierhonderd jaar geleden bestond de eerste afwijking nauwelijks, en lag alle accent op de tweede afwijking. Heden ten dage zijn liberalisme, atheisme en de islam de grote uitdagers van de kerk in het Westen, en verbleken alle verschillen tussen Bijbelgetrouwe gelovigen hierbij. Dat wil niet zeggen dat de discussies van de tweede soort overbodig zijn, of dat de verschillen tussen de tradities kleiner zijn geworden. Maar voor wie de moeite neemt te focussen op de overeenkomsten, blijkt steeds opnieuw dat al deze christenen een gemeenschappelijke basis hebben, die hen scherp onderscheidt van niet-christenen. Mij althans is dat twee weken geleden weer overkomen.
Daarmee blijf ik zelf wel voluit in de gereformeerde traditie staan, maar erken ik dat dat afwijkende posities t.a.v. doop, avondmaal, geestesgaven etc. etc. mogelijk zijn, zonder dat daarmee de fundamentele eenheid wordt ondergraven. Die erkenning relativeert de belijdenisgeschriften, niet in de zin dat ik denk dat ze dwalingen bevatten, maar door het besef dat het menselijke en tijdgebonden geschriften zijn. De Bijbel daarentegen, als gezamenlijke bron van al die tradities, wordt door zo'n ontmoeting dierbaarder er waardevoller. En dat lijkt me juist.
Groet,
David
Gravo