Er is nu vrijwel geen enkele predikant meer die de anderhalf uur ruim overschrijdt. Bij het luisteren naar internetdiensten zie je dat ook.
Ik las een uitspraak van ds. W.J. op 't Hof:
Ik vind namelijk luisteren veel inspannender dan zelf preken. Wellicht is dat kenmerkend voor dominees. Dat althans beweert mijn dierbare eega. Hoe dan ook, als ik te lang moet luisteren krijg ik hoofdpijn en is zo’n hele dag voor mij bedorven.
Voor het geval dit misschien verkeerd opgevat kan worden, er stond dit nog achter:
Ik had echter buiten de waard – in dit geval de vrouw des huizes – gerekend. Die wilde wel beide diensten meemaken. Dus….(collega Egas zal het wel begrijpen!). En opnieuw moet ik erkennen dat mijn vrouw het beter weet dan ik.
Ik heb zo aangenaam gekerkt, dat ik geen last van mijn hoofd heb gehad. Beide voorgangers hebben een preek gehouden met een heldere lijn. Op zulke predikanten ben ik als warhoofd jaloers. Exegetisch heb ik zelfs nog iets van mijn vriend geleerd. Maar het doorslaggevende is de geestelijke herkenning. De mens niets en God in Christus alles!
(Dit ging over de bevestiging van ds. A. Vlietstra in de gemeente Harskamp, door ds. N.P.J. Kleiberg)
Ik vond het wel "grappig" om te lezen dat een dominee moeite kan hebben met luisteren.

Dat hoor je niet zo vaak.
Wat is wat jullie betreft de max?