eilander schreef:
Ik vind het heel slecht. Moeders die nu dus de keuze maken om alleen thuis voor hun kinderen te zorgen, worden zwaar gediscrimineerd, zie de voorbeelden die de SGP heeft laten doorrekenen. Ik vind dat echt oneerlijk en ook niet liberaal.
Een niet werkende moeder moest op een formulier invullen bij beroep: geen.
Terwijl de meesten 5 of 10 ballen in de lucht moeten houden.
Tuurlijk heb je daar bankzitters onder, maar die heb je onder de betaalde werkenden evengoed, dan lopen ze de kantjes eraf.
Als je van een situatie uitgaat: beide ouders geestelijk en lichamelijk gezond, kinderen ook, zal het allemaal met veel geregel lukken.
Maar er zijn situaties dat dit niet zo is. Ook een
aanwezige ouder, kan een
afwezige zijn!
Ik zag laatst een
reclamespotje waarin Beau aan haar moeder vraagt:
“
Mam, kun je een dagje zonder gsm, zodat je aandacht hebt voor mij op het voetbalveld?”
We zijn verslaafd:
Wat ik wel zeker weet, is dat we verslaafd zijn aan onze smartphones en zijn we de hele tijd afgeleid. Gemiddeld zijn we slechts 3,05 minuten met een activiteit bezig zijn, en dan switchen we weer naar een andere activiteit. Sommige onderzoeken geven zelfs een tijdsspanne aan van 1,15 minuten (Mark 2005, Mark, 2012, Su & Mark 2008). Wat nog veel kwalijker is dat het een enorme tijd duurt voordat we weer geconcentreerd met onze oude taak verder gaan. Meer dan 80% van de taken en activiteiten worden weliswaar op dezelfde werkdag weer opgepakt, heeft Greist-Bousquet beschreven. Het duurt echter 23 minuten en 15 seconden gemiddeld voordat mensen weer keren naar de taak waar ze mee bezig waren voor de onderbreking. Een bekend en vaak voorkomend patroon is dat mensen na de onderbreking naar een andere taak gaan, dan nog naar een andere taak en dan pas terugkeren naar hun origineel taak. Zakelijk een enorm verlies aan productiviteit, maar privé een verlies aan contact en belangrijke momenten. Stel je voor die arme Beau op het voetbalveld, scoort ze net en dan….. Maar eerlijk gezegd, hoe vaak overkomt ons dat niet allemaal. We zijn fysiek wel aanwezig maar mentaal……..zitten we ergens heel anders.
Zou het niet beter zijn om mannen met kinderen in de basisschool/puberleeftijd niet op de verkiezingslijst voor k.r. leden te zetten, zeker als ze een veeleisende baan hebben?
En het begrip
ouderlingen iets letterlijker nemen dus.
