zonnebloem96 schreef:De bestaande versies wijken mij teveel af van de grondtekst en - maar dat is subjectief - ik vind het gebruik van verouderde woorden in de Bijbel eerbiediger. Als ik de HSV lees (soms gebeurt dat op mijn werk), dan heb ik veel minder het besef dat ik Gods heilig Woord aan het lezen ben dan dat ik de Statenvertaling lees. Nogmaals: dat is mijn ervaring. En het is ook niet mijn bedoeling om die zo vaak gevoerde discussie weer op te rakelen.
Dat is ook het probleem. Oude taal word aan eerbiedigheid gekoppeld. Men vind "gij" eerbiediger dan "u" of jij/jouw terwijl dat niks met elkaar te maken heeft.
Zelf vind ik dat bevindelijke taal en hedendaags taalgebruik prima samen kunnen gaan, bevindelijke taal is niet perse ouderwetse taal, heeft er zelfs niets mee te maken.
Citaat van evangelist van Dooijeweert:
In de bevindelijke preek komt vanuit de Bijbel naar voren wat Gods kinderen ervaren in hun omgang met de Heere God. Een voorbeeld: Johannes de Doper stuurt zijn discipelen naar Jezus met de vraag of Hij nu echt de Messias was, of “verwachten wij een ander”. Vanuit de Bijbel komt hier een vraag naar voren die misschien ook leeft in het hart van een man of een vrouw een meisje of een jongen van nu.
Wat de bevindelijke prediking niet is: Vaak hoor je in de prediking eindeloos uitleggen wat er allemaal gebeurt met je als je bekeerd wordt. Of wat nog erger is; wat er allemaal gebeuren moet met je. Hoe diep je je zonden moet kennen. Dat je bijna in de wanhoop terecht moet komen en veel dingen meer. Voor veel mensen is een preek met veel volzinnen en veel heenwijzingen hoe het allemaal moet gaan, een echt bevindelijke preek. Maar dat is niet juist.
In de “bijbels bevindelijke prediking” worden dingen tot je hart gezegd, wordt je hart “blootgelegd”. Kortweg, daar kom je jezelf tegen. De preek is dan geen verhaal maar werkelijkheid voor je ziel.
Tot slot nog dit: Een kerk zonder bevindelijke prediking wordt stapje voor stapje kil, dor en zonder hoop voor den toekomst. Een kerk met verkeerd opgezette bevindelijke prediking verwordt ook tot iets anders dan wat de Heiland verwacht dat Zijn gemeente zal zijn. Het wordt een droog en dor instituut met veel voorschriften en regeltjes zonder de warmte van het Woord van God. Onder een bijbels bevindelijke prediking worden zielen getroost, wordt de weg naar Jezus gewezen als de enige weg tot behoud. Daar mag je zitten met een hart vol zonden en horen over vergeving. Daar mag je horen hoe precies Jezus past bij een zondig mens. Daar gaat dan ook je hart open voor de Heere God en daar leer je zingen van heil dat bereidt is voor allen die de Heere vrezen.
