Het punt is dat het stuk over een heel specifieke vraag gaat. Het gaat niet over de vraag wat bekering is. Evenmin over de vraag hoe je tot bekering komt. Maar het gaat over de vraag wat de verhouding is tussen onze onmacht enerzijds en de oproep tot bekering in de Bijbel anderzijds - en hoe deze verhouding moet doorklinken in de prediking. Wat het geheel van de bekering betreft, gaat deze vraag dus eigenlijk alleen over het allereerste begin van die bekering.eilander schreef:Vind je het dan logisch dat wat jij hier terecht als de kern benoemt, in dit stuk niet genoemd wordt?
Begrijp me goed, ik vind deze tekst niet goed. Ik ga er echter zonder meer van uit dat deze predikant dezelfde kern zal leren.
Ik vind dit een uitstekend antwoord op de gestelde vraag naar de verhouding tussen Gods werk en het eigen werk:
Daar komt bij dat het geschreven is in een kerkbode van de eigen gemeente, dus deel van het geheel van het onderwijs van deze predikant aan de gemeente - en duidelijk geen poging om alles rond bekering te zeggen. Ik denk dan inderdaad dat je over deze dingen kunt spreken, zonder Christus te noemen. Dat is natuurlijk iets heel anders dan de vraag of bekering mogelijk is zonder Christus.Leer de kinderen te vragen om een nieuw hart. En leer hen dat zij zich moeten bekeren, niet morgen, maar vandaag.
Ik ken verder trouwens deze predikant niet, noch zijn achtergrond/gemeente.