Luther schreef: Mijn ervaring is juist dat je er in de vakantie achter komt dat je weer veel te veel bent meegegaan in de sneltrein die 'leven in 2015' heet. Ik denk steeds vaker: Leefden we nog maar in 1990 bijv.... Wat was het leven toen nog overzichtelijk.
Overzichtelijker wel ja. Maar wat was het irritant om in zo'n lange rij te moeten wachten bij de telefooncel in het vakantiepark.
Als we met zn allen teruggezet zouden worden in het tempo van pakweg 40 jaar geleden, zouden we ons waarschijnlijk allemaal zwaar gaan ergeren. Want we zijn wel gewend geraakt aan het hier en nu en wel meteen.
Als je een filmpje van het polygoonjournaal of een docu van een paar decennia geleden bekijkt, zie je dat de mensen veel minder gehaast en dus minder gestresst zijn.
Pech met de auto, pa loopt naar de dichtstbijzijnde praatpaal, moeder klapt de stoeltjes uit, gaat lekker zitten en de kinderen spelen in de grasberm. Vader komt terug en ze wachten een uur op de vrolijke meneer van de wegenwacht. Die duikt onder de motorkap en verhelpt al pratend en lachend het euvel. Ze zwaaien nog even hartelijk naar elkaar en de familie vervolgt hun weg, evenals de WW-meneer.
Niemand die tegen vader zei: ik kon je niet bereiken, waar bleef je nou zo lang?
Maar ja, dat is de prijs van de vooruitgang.