Wat is het verschil tussen ziel en geest.

[hilbrand1988]

Ik vroeg me af wat het verschil is tussen ziel en geest. Het is in ieder geval niet hetzelfde want in Hebreeen 4:12 staat :

SV1750

Want het woord van god is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard
en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes

Alvast bedankt,

Hilbrand

[albion]

Ik vroeg me af wat het verschil is tussen ziel en geest. Het is in ieder geval niet hetzelfde want in Hebreeen 4:12 staat :

SV1750

Want het woord van god is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard
en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes

Alvast bedankt,

Hilbrand

voor je gegoogled:
De “ziel” en de “geest” zijn gelijksoortig wat betreft de manier waarop deze gebruikt worden in het geestelijke leven van de gelovige. Ze zijn verschillend wat betreft de dingen waar zij aan refereren. De “ziel” is het horizontale oogpunt van de mens in de wereld. De “geest” is het verticale oogpunt naar God toe. Het is belangrijk om te begrijpen dat beiden refereren aan het immateriële gedeelte van de mens, maar dat alleen de “geest” betrekking heeft op de levenswandel met God. De “ziel” refereert aan de levenswandel in de wereld, zowel materieel als immaterieel. www.gotquestions.org.

Bij Wikipedia wordt het ook uitgelegd.

[-DIA-]

Ik vroeg me af wat het verschil is tussen ziel en geest. Het is in ieder geval niet hetzelfde want in Hebreeen 4:12 staat :

SV1750

Want het woord van god is levend en krachtig, en scherpsnijdender dan enig tweesnijdend zwaard
en gaat door tot de verdeling der ziel, en des geestes

Alvast bedankt,

Hilbrand

Het lijkt hier om een verborgenheid te gaan. Ik vond via Digibron een artikel van wijlen ds. L. Rijksen in De Saambinder ]
van 18 maart 1965.

Ds. L. Rijksen schrijft daar:

Eén onzer lezers had gaarne nadere uiteenzetting van de beantwoording van de vraag in de „Vragenbus" van het nummer van
11 febr. jl., betreffende de zaak of een levenloos geboren kind een ziel heeft, voor de eeuwigheid geschapen.
Hij meent in Gods Woord te kunnen lezen dat dit niet het geval is, en verwijst daartoe naar Genesis 2 : 7. Daar staat geschreven:
„En God had de mens geformeerd uit het stof der aarde en in zijn neusgaten geblazen de adem des levens, alzo werd de mens tot
een levende ziel". Volgens de geachte vraagsteller is er dus een onlosmakelijk verband tussen adem en ziel.
Ook meent hij bewijs te hebben daarin, dat als een mens de laatste adem uitblaast, de ziel tegelijk het lichaam verlaat.
Ter beantwoording hiervan zou ik willen zeggen, dat het mij niet vreemd valt enig commentaar op de beantwoording, destijds
gegeven, te ontvangen.
Temeer waar deze zaak een zeer diepe verborgenheid bevat, waarop ik reeds in de vorige beantwoording wees. Allereerst moet
worden opgemerkt, dat „de Schepping" van de mens zeer moeilijk als norm kan worden gesteld voor deze zaak. Denk slechts
er aan, dat Adam niet door voortteling, maar onmiddellijk van God zijn aanzijn verkreeg. Ook werd Adam niet als een pas
geboren kind, doch als een volwassen mens door God voortgebracht. Zeer duidelijk is dus wel het Godswoord: „alzo werd de
mens tot een levende ziel".
Ook is er rechtstreeks verband tussen het ontvangen van de ziel en het weerkeren daarvan tot God, want Salomo zegt:
"de geest weder tot God keert, Die hem gegeven heeft". Pred. 12:7. Maar daar staat niet bij „wanneer" God de geest of ziel
gegeven heeft, terwijl zoals wij reeds zeiden, Adam als volwassen mens geschapen werd.
Waaruit moet het leven vóór de geboorte in de moeder dan verklaard worden? Is dit het leven van de moeder in het kind?
Wanneer dit zo zou zijn, dan moet het verkrijgen van het leven („de ziel") dus onmiddellijk verklaard worden door voortplanten
in traducianistische zin, waarvan wij straks iets meer hopen te zeggen, en dus niet van God gegeven zijn, doch door de moeder.
Hierbij moet dan doorgedacht, dus geleerd worden, denk hierbij aan Jacob en Ezau voor de geboorte, zie Genesis 25 : 22-26
en Johannes de Doper, Lukas 1 : 44, dat er tweeërlei „leven" zou zijn, eerst in de moeder, wat bij de geboorte dus afgesneden
zou worden, en daarna dan een ander leven (de ziel), dat pas dan van God gegeven zou worden. Geen enkele grond kunnen wij
voor deze gedachte in Gods Woord vinden.
Bij de overdenking van deze diepe verborgenheden gingen mijn gedachten uit naar enige stelsels, die ten deze reeds vele
eeuwen opgeld doen en waarvan het éne stelsel (het creatianisme) vrijwel door al de Gereformeerden van al die tijden als
meest aannemelijk aanvaard is.
Ten eerste denken wij echter aan het „praeëxistentianisme" wat van heidense oorsprong is. Plato leert dat de zielen reeds lang
er waren vóór ze in het lichaam kwamen. God schiep alle zielen tegelijk. Ze vertoefden in hemelse sferen, doch moeten door
opstand uit straf op bepaalde tijd verduisterd in het lichaam komen. De lichamen zijn dus de kerker van de ziel, en worden
slechts verlaten als de zielen verlost worden doordat zij zich aan de heerschappij van het stof onttrekken. Dit stelsel is door de
kerk terecht afgewezen als onaanvaardbaar.
Het tweede stelsel is het „traducianisme", waarop wij al wezen. Dit stelsel is Luthers. Zij leren dat de zielen voortgeplant worden
doorgeneratie, gelijk met het lichaam. Zij beroepen zich er op dat bij de schepping der vrouw niet afzonderlijk gesproken
wordt van de schepping der ziel, en dat dit ook verder bij de mens niet plaats grijpt. Verder voeren zij aan dat de schepping in
zes dagen is volbracht en dus God niet voortgaat met scheppen van zielen.
Ook wijzen zij er op dat er kennelijke overeenstemming en gelijkheid is bij voortplanting, waardoor de kinderen veel het
beeld hunner ouders dragen, niet alleen naar het lichaam, doch ook in de geestelijke eigenschappen der ziel. Tenslotte meent
het traducianisme, de smet der zonde te kunnen verklaren uit de voortplanting.
Deze voortplanting geschiedt niet door het lichaam, maar door de ziel, en dat kan volgens hen alléén door een zielenzaad, dat
de zielen vermenigvuldigt gelijk het lichaamszaad het lichaam.
Tegen het traducianisme bestaan echter ernstige bezwaren. Leidekker wijst er op dat de ziel niet kan voortgeplant worden door
de ziel van de ouders, want zij is een ondeelbare geest, ook niet door het lichaam, daar de ziel uit het lichamelijke haar oorsprong
niet heeft. God formeert de geest in het binnenste van de mens, Zacharia 12 : 1.
Bovendien heeft de aangevoerde reden van Luthers zijde, dat de wijze van overerving der zondesmet door voortplanting der
zielen plaats zou grijpen, geen kracht. Die overerving is echter gevolg van onmiddellijke toerekening van de zonde, in ons
verbondshoofd Adam bedreven. Die toerekening nu krachtens Gods rechtvaardigheid komt bij het traducianisme geheel op
de achtergrond. En daarmede ook weer de verantwoordelijkheid van de mens, omdat door dit stelsel de erfschuld schuil gaat
„achter de erfsmet".
De vermenigvuldiging van de mens, waarvan in Genesis 1 : 22, 23 en 9 : 1 gesproken wordt, geldt het lichaam, maar niet de
ziel des mensen.
Het traducianisme krenkt ook het geestdijk bestaan der ziel door de voortplanting uit een stoffelijk zaad te leren. Ook wordt
de ziel hierbij deelbaar en sterfdijk, wat immers tegen Gods Woord is.
Hierbij komt dat dit stelsel vast moet lopen inzake de onzondige geboorte van Christus. Hoe moet Christus hierbij onzondig
geboren kunnen worden?
Thans willen wij tenslotte nog stilstaan bij het laatste van dit genoemde drietal, nl. het „creatianisme". Dit stelsel is door
de Gereformeerden van oudste tijden af geleerd.
Het creatianisme leert de voortdurende schepping der zielen op het ogenblik dat God de ziel in het lichaam inbrengt.
Wanneer dit plaats grijpt, heeft men nimmer vast durven stellen.
Wel waren in de loop der tijden hierover zeer verschillende inzichten, doch daar Gods Woord hierover zwijgt, zullen wij op
deze onderscheiden gedachten thans niet nader ingaan.
Wel was men het er over eens dat dit geschiedt reeds lang vóór de geboorte, alsook dat de ziel rechtstreeks van God
afkomstig is.
In Prediker 12 : 7, vgl. Hebreeën 12: 9, Zacharia 12 : 1, 1 Petrus 4 : 19, wordt duidelijk aangewezen dat God de Gever van de
zielen is, wat niet als zodanig van toepassing is op andere levende schepselen en ook niet van het menselijke lichaam geldt.
De genoemde Schriftplaatsen wijzen geen van alle op voortplanting der zielen.
Ook voert het creatianisme terecht aan dat Christus ziel en lichaam is deelachtig geworden. Zijn ziel heeft Hij echter niet
ontvangen uit een zielenzaad, noch des mans, noch der vrouw, hoewel Hij naar het lichaam het vlees en bloed van Maria was.
Verder wijzen zij er op dat het lichaam onbekwaam is een geestdijk wezen voort te brengen, en nog verder dat anders met de
dood ook de ziel zou moeten sterven.
Tenslotte wijzen ze er nog op dat de besmetting der ziel niet is door voortplanting van het lichaam, maar onmiddellijke
toerekening van Adams zonde aan al diens nakomdingen is, als hun aller verbondshoofd.
Verder hebben wij deze gewichtvolle zaak, die voor ons een verborgenheid betreft, niet nader te onderzoeken. Omdat, zoals
wij reeds zeiden, Gods Woord hierover zwijgt.
Wel hebben wij de Heere te aanbidden ook voor deze diepe geheimen, en Zijn beeld te bewonderen.
Veel meer dan hierin met ons verduisterd verstand te willen afdalen, hebben wij te zoeken voor onszelf en voor onze kinderen in
Zijn genade, die in Christus is, met ziel en lichaam te mogen delen, waarbij wij dan zeker zullen ervaren dat de Rechter van
hemel en aarde geen onrecht doet, maar dat Zijn doen enkel majesteit is en Zijn gerechtigheid oneindig.

Bron: De Saambinder 18 maart 1965

[Floppy]

Dat was een prachtig en leerzaam stuk uit de Saambinder wat ik met erg veel genoegen heb gelezen! Bedankt voor het opzoeken!

[hilbrand1988]

dankjewel voor jullie uitleg. het is me een stuk duidelijker

[refo]

[Marco]

Heb 4:12:

Ziel: ψυχή - psyche
Geest: πνεῦμα - pneuma

Ik denk dat deze beide woorden - hoewel niet één op één overeenkomend met de huidige betekenis in het Nederlands - een indruk geven van het verschil.

Maar het verschil is de ene keer groter dan de andere. Zie ook:
http://www.blueletterbible.org/lang/lex ... 4151&t=KJV
waar bij pneuma als een van de mogelijke vertalingen: 'soul' wordt genoemd.

[Gian]

dankjewel voor jullie uitleg. het is me een stuk duidelijker

Wat is er nu duidelijker?

[Orchidee]

Deze vraag heeft mijn moeder bijna 60 jaar geleden al eens aan haar predikant gevraagd op catechesatie.
Ze kreeg als antwoord: "die zijn een en hetzelfde"