Heer, herinner U de namen
van hen die gestorven zijn,
en vergeet niet, dat zij kwamen
langs de straten van de pijn,
langs de wegen van het lijden,
door het woud van eenzaamheid,
naar het dag en nacht verbeide
Vaderhuis, hun toebereid.

Heer, herinner U hun luist`rend
wakker iiggen in de nacht
en hun roepen in het duister,
de armzaalgheid van hun kracht,
en wil zeer aandachtig lezen
in de rimpels van hun huid
de verscheurdheid van hun wezen,
en wis hunne zonden uit.

Die Maria* hebt vergeven
en de rover aan het kruis,
laat de doden eeuwig leven
met U in het paradijs.
Heer, herinner U de namen,
oordeel hen en spreek hen vrij,
en bedek hun schuld en laat hen
zitten aan uw rechterzij.
*Maria Magdalena

Waarheen zal de mens zich keren
die, staand voor uw aangezicht,
uwe liefde moet ontberen
bij het eindelijk gericht?
Heer, zo Gij niet wordt bewogen
door het breken van zijn stem,
door de droefheid in zijn ogen,
id bij niemand heil voor hem.


Mattheus Verdaasdonk (1918-1966)

Liedboek voor de Kerken Gezang 273

(met een prachtige melodie van Herman Strategier

Eppo Gremdaat schreef:Heer, herinner U de namen
van hen die gestorven zijn,
en vergeet niet, dat zij kwamen
langs de straten van de pijn,
langs de wegen van het lijden,
door het woud van eenzaamheid,
naar het dag en nacht verbeide
Vaderhuis, hun toebereid.

Heer, herinner U hun luist`rend
wakker iiggen in de nacht
en hun roepen in het duister,
de armzaalgheid van hun kracht,
en wil zeer aandachtig lezen
in de rimpels van hun huid
de verscheurdheid van hun wezen,
en wis hunne zonden uit.

Die Maria* hebt vergeven
en de rover aan het kruis,
laat de doden eeuwig leven
met U in het paradijs.
Heer, herinner U de namen,
oordeel hen en spreek hen vrij,
en bedek hun schuld en laat hen
zitten aan uw rechterzij.
*Maria Magdalena

Waarheen zal de mens zich keren
die, staand voor uw aangezicht,
uwe liefde moet ontberen
bij het eindelijk gericht?
Heer, zo Gij niet wordt bewogen
door het breken van zijn stem,
door de droefheid in zijn ogen,
id bij niemand heil voor hem.


Mattheus Verdaasdonk (1918-1966)

Liedboek voor de Kerken Gezang 273

(met een prachtige melodie van Herman Strategier

In het nieuwe Liedboek Gez. 730, waarbij strofe 4 is gesneuveld.
Dat heeft te maken met de regel "Zo Gij niet wordt bewogen", een discussie die ik maar al te goed herkende van "Die met ons lot bewogen" uit de Lofzang van Zacharias. God wordt niet bewogen door het breken van een stem of door droefheid in onze ogen.

Dat is maar net of je de tekst op Christus laat slaan. Maar dat God met ons lot bewogen is blijkt heel duidelijk uit de bijbel, en niet alleen uit de lofzang van Zacharias. Daar staat heel duidelijk 'door de innerlijk bewegingen der barmhartigheid van onze God'. Duidelijker kan toch niet.

Het is een van mijn favoriete gezangen, jammer dat het laatste couplet is gesneuveld.

Is er ook een openbare bron met betrekking tot de keuze van de coupletten?

DDD schreef:Is er ook een openbare bron met betrekking tot de keuze van de coupletten?

Nee, dat niet...

Mij bekruipt nog steeds het idee dat er gebeden wordt voor de zielen in het vagevuur...

Marco schreef:Mij bekruipt nog steeds het idee dat er gebeden wordt voor de zielen in het vagevuur...

In ieder geval gebeden voor de doden ja.

Mag je niet bidden voor de doden?

Wat heeft het voor zin?

Als mensen mij lief zijn, bid ik voor ze. Daaronder zijn ook mensen die gestorven zijn. Die noem ik ook in mijn gebeden.

boontje schreef:Als mensen mij lief zijn, bid ik voor ze. Daaronder zijn ook mensen die gestorven zijn. Die noem ik ook in mijn gebeden.

Wij geloven toch dat een mens direct na zijn sterven naar zijn eeuwige bestemming gaat. (Zie b.v. de gelijkenis van de rijke man en de arme Lazarus) . Dan hebben gebeden voor gestorven geen zin meer...bid maar voor al diegenen die ten dode toe wankelen maar nog in het heden der genade zijn.
Gebeden voor de doden is m.i. een Rooms overblijfsel i.v.m hun vagevuurtheorie

boontje schreef:Als mensen mij lief zijn, bid ik voor ze. Daaronder zijn ook mensen die gestorven zijn. Die noem ik ook in mijn gebeden.

Vanmorgen - tijdens de rouwplechtigheid voor ons familielid (zie: `Hoe is je stemming`) heb ik er toch wat moeite mee. Uit iemands leven moet blijken of hij/zij God diende. Maar desalniettemin mag je bidden of God genadig wil zijn. En de nabestaanden in hun verlies van de dierbare die ze liefhadden.

Ik zou niet weten waarom die gebeden geen zin zouden hebben. God wist die gebeden immers van tevoren? Aangezien bij de Heere duizend jaar zijn als één dag en Hij de loop van de hele wereldgeschiedenis in zijn hand heeft lijkt me dat geen verstoring van de goddelijke orde.

Het Compendium bij het Liedboek van 1973 geeft achtergrondinformatie bij de liederen. Over 273 wordt vermeld dat het een lied is van RK huize en dat er in de Hervormde Gezangencommissie nogal wat over te doen is geweest: het zou in reformatorische kerken nooit gezongen kunnen worden, omdat het in wezen een gebed is voor de gestorvenen - en daar waren de reformatoren tégen.
Ad den Besten, die de toelichting bij dit lied schreef voor het Compendium, zegt dan "Niet te ontkennen lijkt mij echter, dat het lied de werkelijkheid van het vagevuur tot voorwaarde heeft, maar daarvoor kon de roomskatholieke kerk wel eens betere bijbelse gronen hebben dan door protestanten doorgaans wordt aangenomen".
Hij onderbouwt dat dan, maar dat is me teveel werk om over te typen. Wie het lezen wil, schaffe een Compendium aan. Jammer dat er bij het nieuwe Liedboek niet wéér zo'n waardevol naslagwerk gaat verschijnen. Er is sprake van een online naslagwerk, een soort Liedboek-wiki, maar dat staat nog in de kinderschoenen. Hoewel, http://www.kerkmuzieknetwerk.nl/ is er druk mee doende, achter de schermen. Vóór de schermen is vooralsnog niet veel te zien....

Ik zal eens kijken, want ik heb het compendium.

Maar dat heeft geen haast.