Verterend vuur of liefdevolle Vader?

[Mara]

Hoe zou het toch komen dat mensen zo verschillend over God denken? Ik zie het ook vandaag weer terugkomen in een ander topic.
De één legt de nadruk op het kleine kuddeke, maar de ander heeft het over een schare die niemand tellen kan.
Ik lees bij veel forummers dat Hij als liefdevolle Vader wordt gezien, nodigend, ruimhartig, barmhartig.
Maar daar staat tegenover dat er ook forummers zijn die Hem als rechtvaardig Heerser zien.
Waar komt dit nu vandaan? Is het de opvoeding, de prediking?
Kan dat beeld veranderen in de loop van het leven?
Wat zeggen wij tegen onze kinderen als zij ons een vraag hierover stellen?

[J.C. Philpot]

De titel is een verkeerde tegenstelling. God is in Christus een liefdevolle vader, voor wie in Hem geloven. Buiten Hem is God een verterend vuur.

[-DIA-]

Het komt voort uit een recht zien wie God is.
God is buiten Christus een verterend vuur....
En als ik dit zo typ kan ik het niet onder woorden brengen wat dit inhoudt.
Wat is de hel?
Dat is ook zoiets wat zich niet onder woorden laat brengen voor degenen
die er niet wat kennis mee hebben gemaakt.
Ik bedoel dit. We kunnen overtuigd zijn dat we helwaardigen zijn,
maar dat nog wat anders als God ons een helwaardige maakt.
Misschien wel eens termen gehoord over 'houdbare nood'...
Dat is het waar we zo makkelijk in kunnen blijven, en als God het niet
verhoedt tot de dood toe.
Wie kennis krijgt aan eigen schuld en het Recht van God dat voldoenig
eist zal wel eens aan de rand van de hel terecht komen.
Ik weet het, er zijn er velen die dit niet meer nodig achten, maar toch,
God verslost wat in zichzrelf hopeloos, goddeloos en helwaardig is.
Die Hem leren aanbidden, (daar heb je het aanbidden, wat anders is
als bidden) als ze met hun eigen doemvonnis instemmen en het met
God eens worden. Dan hoeft (het wonder aller wonderen!) een doem-
waardig niet verloren te gaan in eeuwigheid, maar is hij in de tijd gestorven
aan alles buite Christus.
Dan komt er ook plek voor een aanbidden in verwondering: Waarom was
het op mij gemunt, ik, die niet beter was dan wie ook. Ik, die mezelf
leerde kennen als de grootste der zondaren.
Hoe kom ik op die plek? Daar vlucht ik van nature vandaan, want dit
voelen we wel, dat wordt sterven, en wie zal daar gewillig voor zijn?
Niemand, en daarom is er ook van nature geen plaats voor Christus,
al roemen we ook met de mond in Hem.

[Jvslooten]

Het is de HEERE zelf die in Amos 4 zijn kinderen brandhout noemt, aan het vuur ontrukt. Het is de wil van God niet om de mensen door het vuur te verteren, maar wil ze juist door Zijn Goddelijke hand uit het vuur redden om ten leven te behouden. En ja, inderdaad zegt Deuteronomium 4: ´´De Heere, uw God is een verterend vuur´´. Wij moeten echter niet weglaten wat daarna komt: ´´Want de HEERE, uw God, is een barmhartig God; Hij zal u niet loslaten, en u niet te gronde richten; Hij zal het verbond met uw vaderen, dat Hij onder ede met hen gesloten heeft, niet vergeten.´´

[GJdeBruijn]

Het is de HEERE zelf die in Amos 4 zijn kinderen brandhout noemt, aan het vuur ontrukt. Het is de wil van God niet om de mensen door het vuur te verteren, maar wil ze juist door Zijn Goddelijke hand uit het vuur redden om ten leven te behouden. En ja, inderdaad zegt Deuteronomium 4: ´´De Heere, uw God is een verterend vuur´´. Wij moeten echter niet weglaten wat daarna komt: ´´Want de HEERE, uw God, is een barmhartig God; Hij zal u niet loslaten, en u niet te gronde richten; Hij zal het verbond met uw vaderen, dat Hij onder ede met hen gesloten heeft, niet vergeten.´´

En nog verder lezend in hoofdstuk 5 en 6?

[Jvslooten]

Het is de HEERE zelf die in Amos 4 zijn kinderen brandhout noemt, aan het vuur ontrukt. Het is de wil van God niet om de mensen door het vuur te verteren, maar wil ze juist door Zijn Goddelijke hand uit het vuur redden om ten leven te behouden. En ja, inderdaad zegt Deuteronomium 4: ´´De Heere, uw God is een verterend vuur´´. Wij moeten echter niet weglaten wat daarna komt: ´´Want de HEERE, uw God, is een barmhartig God; Hij zal u niet loslaten, en u niet te gronde richten; Hij zal het verbond met uw vaderen, dat Hij onder ede met hen gesloten heeft, niet vergeten.´´

En nog verder lezend in hoofdstuk 5 en 6?

De herhaling van de wet en het bevel om zich aan Gods geboden te houden. Wat wil je hier mee zeggen?

[Eppo Gremdaat]

De hel is dààr waar God niet is.
En laten we het hier maar op houden!

[Mara]

Mijn vraag is dus nog niet beantwoord. Ik lees in de postings hoe we zouden moeten denken, maar mijn vraag was:
hoe komt het dat er verschillend wordt gedacht en over Hem gesproken.
We hebben allemaal een beeld, misschien door opvoeding, later prediking, dus daarmee is een deel verklaard, maar verandert dit in de loop van je leven?
M.a.w. waar de één te klein denkt, denkt de ander te ruim.
En dat lijkt moeilijk bij elkaar te komen.

[SecorDabar]

Mijn vraag is dus nog niet beantwoord. Ik lees in de postings hoe we zouden moeten denken, maar mijn vraag was:
hoe komt het dat er verschillend wordt gedacht en over Hem gesproken.
We hebben allemaal een beeld, misschien door opvoeding, later prediking, dus daarmee is een deel verklaard, maar verandert dit in de loop van je leven?
M.a.w. waar de één te klein denkt, denkt de ander te ruim.
En dat lijkt moeilijk bij elkaar te komen.

Ik denk dat dit komt door selectief de Bijbel te lezen.
Zodat we aan de ene bijbeltekst meer waarde
hechten dan aan een andere bijbeltekst.
Terwijl we belijden met de kerk van alle eeuwen dat Gods Woord onfeilbaar is:
Uw Woord is de waarheid!

[Afgewezen]

Mijn vraag is dus nog niet beantwoord. Ik lees in de postings hoe we zouden moeten denken, maar mijn vraag was:
hoe komt het dat er verschillend wordt gedacht en over Hem gesproken.
We hebben allemaal een beeld, misschien door opvoeding, later prediking, dus daarmee is een deel verklaard, maar verandert dit in de loop van je leven?
M.a.w. waar de één te klein denkt, denkt de ander te ruim.
En dat lijkt moeilijk bij elkaar te komen.

Het heeft te maken met wat je van thuis meekrijgt.

[Mara]

Als ik het op mezelf toepas, denk ik dat ook.
Ik heb eens gelezen dat we geestelijk ook volwassen moeten worden.
Maar toch, wat je in je jeugd hebt geleerd, dus ook over deze zaken, raak je nooit echt kwijt.
En dan zie ik bij mezelf meer een stempel van mijn vader, dan van mijn moeder.
En dat zal dan wel wellicht weer te maken hebben met karakterovereenkomsten.(?)

[jakobmarin]

opvoeding idd.

Maar ook, denk ik, wat je zoal met God meemaakt en hoe Hij met jou omgaat en op je reageert.
Zal bijv. Jozef Hem meer als liefdevolle Vader kennen, Mannasse zal Hem meer gekend hebben (uiteindelijk) als een tuchtigende Vader (en dat was nodig ook).

Zal bij de een Jezus meer als een Borg zien (die juridisch de straf voor je heeft opgeheven) een ander zal Hem meer zien als een Oudste Broeder die je leven leidt.

God heeft zoveel verschillende kanten (die niet met elkaar in tegenstelling zijn) en aangezien een mens die nooit allemaal ten diepste kan kennen, zit daar gewoon verscheidenheid in.
Maar dat lijkt me helemaal niet erg en juist gezond ook.

En je ziet het zelfs in de geschiedenis optreden: in de onze Westerse Kerk (Augustinus) is Jezus vooral de Leidende Borg (Goede Vrijdag).
In de Oosterse Kerk (Athanasius) is Jezus meer de Overwinaar (Pasen).

Hoe kan het ook anders, met zo'n grote, veelkleurige, niet te begrijpen God!!

[François Turretini]

De hel is dààr waar God niet is.
En laten we het hier maar op houden!

Ik heb dit wel vaker gehoord, maar ik meen toch in mijn Bijbel te lezen dat het God is Die de straf uitvoert, niet dat de straf daarin zou bestaan, dat we van Gods aanwezigheid gescheiden zijn. In Openbaringen 14, wanneer er van het oordeel gesproken wordt, staat er:

"Die zal ook drinken uit den wijn des toorn Gods, die ongemengd ingeschonken is, in den drinkbeker Zijns toorns; en hij zal gepijnigd worden met vuur en sulfer voor de heilige engelen en voor het Lam." (Op 14:10)

Kun je dan echt zeggen, de hel is daar waar God niet is? God is toch alomtegenwoordig.

Het zou correcter zijn om zoiets te zeggen als:
De Hemel is daar waar God is als liefdevolle Vader voor Zijn kinderen.
De hel is daar waar God is als een verterend Vuur, voor allen die niet in Hem geloofd hebben.

[Desiree]

Luther had een beeld van God omdat zijn vader streng was. Hij was echt heel bang voor God. Later heeft Hij de Heere leren kennen.

We hebben hier een Luther op het forum, die kan dat verder wel uitleggen

Ik heb een heel fijne vader, helemaal niet streng, maar was vroeger als kind wel bang voor God. Door school en kerk etc. kwam het je over dat de kans dat je 'God' zou leren kennen, vrij klein was. Dan is 'God' wel ver weg. (Daarom vraag ik me nog altijd af, of onze wijze van het evangelie = blijde boodschap brengen wel juist is.)

Dwars door vreugde en verdriet heb ik de Heere leren kennen. Hij openbaarde zich verschillend, verrassend.

Ik denk daarom dat het heel kostbaar is, misschien soms te kostbaar en teer om het daar over te hebben.

Zou de relatie met de Heere niet zoiets zijn als een relatie met een persoon. Hoe langer je op weg bent, hoe meer je iemand leert kennen/vertrouwen?

'God' maakt het alleen nooit meer uit, maar het doet je soms zeer dat je niet liever voor Hem was en dat je tekort schoot.

[-DIA-]

Luther had een beeld van God omdat zijn vader streng was. Hij was echt heel bang voor God. Later heeft Hij de Heere leren kennen.

We hebben hier een Luther op het forum, die kan dat verder wel uitleggen

Ik heb een heel fijne vader, helemaal niet streng, maar was vroeger als kind wel bang voor God. Door school en kerk etc. kwam het je over dat de kans dat je 'God' zou leren kennen, vrij klein was. Dan is 'God' wel ver weg. (Daarom vraag ik me nog altijd af, of onze wijze van het evangelie = blijde boodschap brengen wel juist is.)

Dwars door vreugde en verdriet heb ik de Heere leren kennen. Hij openbaarde zich verschillend, verrassend.

Ik denk daarom dat het heel kostbaar is, misschien soms te kostbaar en teer om het daar over te hebben.

Zou de relatie met de Heere niet zoiets zijn als een relatie met een persoon. Hoe langer je op weg bent, hoe meer je iemand leert kennen/vertrouwen?

'God' maakt het alleen nooit meer uit, maar het doet je soms zeer dat je niet liever voor Hem was en dat je tekort schoot.

Weet je nog van die oudjaarspreek van ds. Van Dieren? Die zou toch een antwoordje op jou vragen kunnen gegeven hebben. Ik hoop dat je die preek nog onthouden hebt. Want het ligt niet aan God als we verloren gaan, dan staat bij wijze van spreken de poort nog wijd open. Nu is het nog de welaangename tijd, nu is het nog de dag der zaligheid.