Kerstfeest: Daar ruist niets langs de wolken....

[Gian]

Het is een prachtig lied.
Alleen die eerste zin heb ik ook niet zoveel mee.
Verder heb ik ook niks met een frisse roze die ontloken is, en ik weet ook nog steeds niet wat een beltrom is.

[Hendrikus]

Het is een prachtig lied.
Alleen die eerste zin heb ik ook niet zoveel mee.
Verder heb ik ook niks met een frisse roze die ontloken is, en ik weet ook nog steeds niet wat een beltrom is.

Die roze is een slechte vertaling van "Es ist ein Reis entsprungen", en dat heeft natuurlijk alles te maken met het rijsje uit Jes. 11.
Een beltrom is het instrument dat we meestal tamboerijn noemen: een trommel met belletjes. Maar ja, tamboerijn heeft een lettergreep teveel, dus dat paste niet.

[caprice]

Daar ruist niets anders langs de wolken dan Gods oordelen.

[henriët]

Daar ruist niets anders langs de wolken dan Gods oordelen.

Dat is niet volledig caprice.

Lees oa hc vraag 10/11/12

[caprice]

Daar ruist niets anders langs de wolken dan Gods oordelen.

Dat is niet volledig caprice.

Lees oa hc vraag 10/11/12

Ik lees daar niets over iets wat langs de wolken ruist. Nu ken ik dat lied verder ook nauwelijks, maar als het al zo zoetsappig begint heb ik er weinig trek in. Er staat: Hebt zout in uzelven. Geen suiker.
Ik houd het liever bij de Psalmen.

[caprice]

Ik heb het lied eens opgezocht. Volgens mij is dit het?
En wat wordt er dan bedoeld met de eerste regel van het laatste couplet? Want dat dit waarheid is, dat is gewis. Dat ook de vijanden eens voor deze Rechter zullen moeten buigen.


Daar ruist langs de wolken een lieflijke naam
die hemel en aarde verenigt tezaam.
Geen naam is er zoeter en beter voor ’t hart,
hij balsemt de wonden en heelt alle smart.
Kent gij, kent gij die naam nog niet,
die naam draagt mijn Heiland, mijn lust en mijn lied.

Die naam is naar waarheid mijn Jezus ook waard,
want Hij kwam om zalig te maken op aard.
Zo lief had Hij zondaars dat Hij voor hen stierf,
genade bij God door zijn zoenbloed verwierf.
Kent gij, kent gij die Jezus niet,
die om ons te redden de hemel verliet.

Eens buigt zich ook alles voor Jezus in ’t stof
en d’ engelen zingen voortdurend zijn lof.
O mochten w’ om Jezus verheerlijkt eens staan,
dan hieven wij juichend een jubeltoon aan.
Jezus, Jezus, uw naam zij d’ eer,
want Gij zijt der mensen en engelen Heer.

[Hendrikus]

Ik lees daar niets over iets wat langs de wolken ruist. Nu ken ik dat lied verder ook nauwelijks, maar als het al zo zoetsappig begint heb ik er weinig trek in. Er staat: Hebt zout in uzelven. Geen suiker.
Ik houd het liever bij de Psalmen.

Mopperdemopper
Je bent wel de eerste die ik hoor beweren dat ´ie "Daar ruist langs de wolken” niet kent. Dat leerden wij op de kleuterschool al.
Maar troost je: het is geen kerklied. Veel kerkmensen kennen het wel, maar het komt in geen enkele bundel voor die voor gebruik tijdens de eredienst is bedoeld.
De bekendste bron is de zangbundel van Joh. de Heer, die bedoeld was voor evangelisatiedoeleinden, maar die ook veel in huiselijke kring werd gebruikt.

[refo]

Goed, vergeten we de wolken even:

"Er is een lieflijke Naam,
Die hemel en aarde verenigt te zaam.
Geen naam is er zoeter en beter voor 't hart.
Hij balsemt de wonden en heelt alle smart!
Kent gij, kent gij, die Naam nog niet?
Die Naam draagt mijn Heiland, mijn lust en mijn lied!

Die Naam is naar waarheid mijn Jezus ook waard,
Want Hij kwam om zalig te maken op aard'.
Zo liefhad Hij zondaars, dat Hij voor hen stierf.
Genade bij God door Zijn zoenbloed verwierf.
Kent gij, kent gij, die Jezus niet,
Die om ons te redden de hemel verliet?

Eens buigt zich ook alles voor Jezus in 't stof,
En d'engelen zingen voortdurend Zijn lof.
O, mochten w'om Jezus verheerlijkt eens staan,
Dan hieven wij juichend de jubeltoon aan:
Jezus, Jezus, Uw Naam zij d'eer,
Want Gij zijt der mensen en engelen Heer!"

Nog meer problemen met de tekst?

[caprice]

Goed, vergeten we de wolken even:

"Er is een lieflijke Naam,
Die hemel en aarde verenigt te zaam.
Geen naam is er zoeter en beter voor 't hart.
Hij balsemt de wonden en heelt alle smart!
Kent gij, kent gij, die Naam nog niet?
Die Naam draagt mijn Heiland, mijn lust en mijn lied!

Die Naam is naar waarheid mijn Jezus ook waard,
Want Hij kwam om zalig te maken op aard'.
Zo liefhad Hij zondaars, dat Hij voor hen stierf.
Genade bij God door Zijn zoenbloed verwierf.
Kent gij, kent gij, die Jezus niet,
Die om ons te redden de hemel verliet?

Eens buigt zich ook alles voor Jezus in 't stof,
En d'engelen zingen voortdurend Zijn lof.
O, mochten w'om Jezus verheerlijkt eens staan,
Dan hieven wij juichend de jubeltoon aan:
Jezus, Jezus, Uw Naam zij d'eer,
Want Gij zijt der mensen en engelen Heer!"

Nog meer problemen met de tekst?

Ja, helaas wel. Nu je het vraagt:

1. Zoals ik al aangaf mag de eerste regel van het laatste couplet wel enige toelichting. Ik hoop dat die niet in het teken staat van algemene verzoening, anders is de strekking wel duidelijk.

2. Verder: Hij balsemt de wonden en heelt alle smart!
Dat is wel waar, maar daar kun je in algemene zin niet spreken van aardse kruizen. Laten we in het voordeel van de dichter denken en er vanuit gaan dat dit er niet mee bedoeld wordt.

3. Zo liefhad Hij zondaars, dat Hij voor hen stierf.
Hij had de zondaars niet lief, maar 's Vaders deugden. Dat deugdenbeeld Gods zijn we kwijt geraakt door de zonde. Deze is hersteld geworden, en dat heeft Christus gedaan uit liefde tot de deugden des Vaders. Dat volk kan alleen maar delen in die liefde van Christus door het verkiezend welbehagen des Vaders, verworven door de Zoon, toegepast door God de Heilige Geest. In Christus is die Kerk een bruid zonder vlek en zonder rimpel. God kan dus de zondaar niet liefhebben, want dan zou Hij ook gemeenschap moeten hebben met hun zonden. Enkel de gerechtvaardigde, de gewassen en gereinigde Kerk kan maar delen in de liefde Gods die in Christus Jezus is. Daarom kunnen wij niet spreken over zondaarsliefde. De oorzaak van dat liefhebben ligt niet in Jezus, nog minder in de zondaar, maar vloeit voort uit het Goddelijke en eeuwige welbehagen.

4. Verder gaat het wel over 'mijn Jezus', maar ik lees er niets van hoe Hij dan eigendom geworden is, en hoe het bloed toegepast is in een weg van recht.
Het gaat wel over redden, maar er staat niet waarvan.
Christus is een Middelaar van verdienste, maar ook van toepassing! En dat laatste wordt hier gemist.

5. Want Gij zijt der mensen en engelen Heer!
De laatste regel. Jammer dat het toch eindigt met de mensen en de engelen als onderwerp. Zou men echt de lof Godes willen zingen, dan dient toch een drie-enig God verheerlijkt te worden. Dat doet me willekeurig denken aan de avondzang: 'Drie-enig God, u zij al d' eer'.
'En zij begonnen vrolijk te zijn'

6. Misschien wel het zwaarwegendste argument tegen dit lied en reeds aangehaald in de voorgaande punten is dat het wel over Jezus gaat, maar dat ik er geen enkel spoortje terug vindt over de bewegende Oorzaak van deze liefde en verzoening, God de Vader. Het gaat dan wel op een bepaalde manier over de verwervende of verdienende Oorzaak, Christus, maar gemist wordt de toepassende Oorzaak, God de Heilige Geest.

Zoals wel vaker met dit soort liederen staan er wel veel waarheden in, maar de diepte wordt er veel in gemist, vergeleken met de Psalmen.

[Jongere]

Ik kan je hele lap tekst op heel wat van de psalmen toepassen, caprice.

[caprice]

Ik kan je hele lap tekst op heel wat van de psalmen toepassen, caprice.

Lees je ze dan wel goed? Het komt er op neer dat als de Schrift ergens spreekt, dat zij in het verband geheel Gods Woord is. Dit lied is een halve waarheid. Dat is geen enkele Psalm in mijn ogen.
Je mag een voorbeeld te geven van zo'n Psalm, maar laten we in het achterhoofd houden dat het beter is niet wijzer te willen zijn dan God.

[henriët]

Daar ruist niets anders langs de wolken dan Gods oordelen.

Dat is niet volledig caprice.

Lees oa hc vraag 10/11/12

Ik lees daar niets over iets wat langs de wolken ruist. Nu ken ik dat lied verder ook nauwelijks, maar als het al zo zoetsappig begint heb ik er weinig trek in. Er staat: Hebt zout in uzelven. Geen suiker.
Ik houd het liever bij de Psalmen.

Waar ik op doelde is dat God niet alleen een
God van oordeel is.

[Jongere]

Je mag een voorbeeld te geven van zo'n Psalm, maar laten we in het achterhoofd houden dat het beter is niet wijzer te willen zijn dan God.

Laten we psalm 150 nemen:
Hallelujah! Looft God in Zijn heiligdom; looft Hem in het uitspansel Zijner sterkte!
Looft Hem vanwege Zijn mogendheden; looft Hem naar de menigvuldigheid Zijner grootheid!
Looft Hem met geklank der bazuin; looft Hem met de luit en met de harp!
Looft Hem met de trommel en fluit; looft Hem met snarenspel en orgel!
Looft Hem met hel klinkende cimbalen; looft Hem met cimbalen van vreugdegeluid!
Alles, wat adem heeft, love den HEERE! Hallelujah!

Ik lees hier wel veel van loven en prijzen, maar niets over een weg van recht. Er staan veel waarheden in, maar er staan er ook veel niet in.

Wil ik met die constatering wijzer zijn dan God?
Welnee. Het enige wat ik constateer is dat dit een lied op zijn tijd is. Zoals ook psalm 88 een lied op zijn tijd is.

Ik denk dat Prediker hierin wel een wijs woord spreekt met het 'Wees niet al te rechtvaardig'. Er zijn ook heel wat andere gezangen die weer andere dingen bezingen.

Niet dat ik nu zo´n fan ben van dit lied overigens. Maar ik houd ook niet zo van de overdreven rechtzinnige meetlat die langs alle gezangen ligt. Je mag best kritisch zijn, maar dat je 'iets mist' is natuurlijk vaagheid ten top. Dan mis ik in alles iets, waarin niet voor 100% alle waarheden worden verteld die we kennen.
Maar dan houd je geen lied meer over - alleen nog maar dogmatiek.

Gelukkig wisten zelfs de psalmdichters dat zingen iets anders is. En mogen wij ons soms herkennen in hun schijnbaar eenzijdige roep van verlatenheid als in psalm 88. Of op andere momenten misschien wel in de vreugde van psalm 150. Hoe heerlijk is het als de evenwichtigheid plaats maakt voor oprechte lofprijzing.

[Gian]

3. Zo liefhad Hij zondaars, dat Hij voor hen stierf.
Hij had de zondaars niet lief, maar 's Vaders deugden.

Wat een verschrikkelijke uitspraak. Wat jammer Caprice dat je Zijn liefde blijkbaar nooit ervaren hebt, maar dat je je eigen zaligheid laat liggen door je te conformeren aan bizarre leerstellingen.
Of je verloren gaat is dan niet van belang. Als men Gods 'deugden' maar lief hebt. Als je de heilsleer helemaal laat beheersen door de uitverkiezing mis je alle zicht op Gods plan met deze schepping. Dan mis je alles Caprice.
Dan kan je er maar beter een feestje van maken hier, het lot is immers beslist.

[SecorDabar]

Van verschillende predikanten heb ik hetzelfde gehoord; Nee, er ruist niet langs de wolken,. maar er ruist door de diepte.

In onderstaande meditatie van ds. J. van Haaren komt het ook even ter sprake.
Maar ik denk dat het vroeger meer gehoord werd als nu.

De meditatie van ds. van Haaren in zijn geheel:

De opgestane Christus heeft Zijn kerk onderricht

En Hij zeide tot hen: Gaat heen in de gehele wereld, predikt het Evangelie aan alle creaturen. Die geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet zal geloofd hebben. Zal verdoemd worden. ''
Marcus 16 : 15-16.

Het gaat in deze woorden over het Evangelie. Evangelie, betekent blijde boodschap. Het is de boodschap, dat er genade is voor verlorenen. God Zelf zorgde voor een Zaligmaker. En deze Zaligmaker kan zalig maken allen, die door Hem tot God gaan. Hij heeft immers niet alleen de zaligheid verworven door Zich tot in de dood te vernederen, maar Hij past die verworven zaligheid ook toe als de Opgestane uit de doden! In Hem is alles te vinden, wat zondaren nodig hebben tot zaligheid. Christus in Zijn vernedering en verhoging is dus de inhoud en het hart van het Evangelie. En dat moet gepreekt worden.

Zeker, ook de wet moet gepreekt worden. Het is de ploeg, die het hart openscheurt zodat het ontvankelijk wordt voor het zaad van het Evangelie. Doch het gaat uiteindelijk niet om de wet, maar om het Evangelie. Het gaat om Christus; om de enige Naam, die onder de hemel gegeven is tot zaUgheid. Daarom ook moet dat Evangelie alle creaturen, dat is alle redelijke schepselen in heel de wereld, gepredikt worden.

De Heere toch wil Zich een volk formeren uit alle geslacht en taal en natie en tong. Maar dan zullen zij ook die enige Naam moeten kennen! Die Naam ruist niet langs de wolken! Het ruime hemelrond vertelt wel met blijde mond Gods eer en heerlijkheid, maar het predikt ons niet de enige Naam! De natuur leert ons wel dat er ellende is, maar zegt niet, dat de zonde daarvan de oorzaak is en ook niet, dat er verlossing der zonde is in Christus Jezus. En waar men zijn zonde niet kent, daar heeft men ook geen behoefte aan een Zondenverlosser.

Dat Evangelie moet dan ook recht gepredikt worden! Wee degene, die het verdraait, of verzwijgt, en die een iegelijk zalig spreekt op grond van doop en belijdenis. Van Jezus te weten is op zichzelf genomen, niet genoeg; wij zullen Hem moeten kennen! En die zaligmakende kennis werkt de Heilige Geest. Hij doet dat door middel van het Woord! Ja, dat Woord is het genademiddel bij uitnemendheid, omdat de Heilige Geest Zich ervan bedient om het geloof in het hart te werken en het gewerkte geloof te versterken! Maar als dat Woord zo'n belangrijk genademiddel is, hoe nodig is dan ook om trouw op te gaan onder de prediking van het Woord.

Kan een mens thuis dan niet bekeerd worden? Ach, wat de Heere niet allemaal kan! Hij doet echter niet alles wat Hij kan! Onze ouden zeiden: „Voegt u bij de Godgezinden, wie weet ge mocht er Jezus vinden!" En waar er twee of drie in Zijn Naam vergaderd zijn, daar wil Hij in het midden wezen. Waar het Woord recht gepredikt wordt, daar wandelt Christus in het gewaad der Schrift, zo zei Calvijn. Om Hem te ontmoeten, hebben wij te gaan naar de plaats, waar Hij Zich openbaren wil. En dan is nodig, dat wij ons biddend zetten onder de'' prediking van het Woord. Doch dan is tevens neutraliteit uitgesloten.

Dan zijn er slechts twee mogelijkheden: Wij geloven het, of wij geloven het niet! En als wij geloven, worden wij zalig, maar als wij niet geloven, worden wij verdoemd! Dat is dus nogal wat. En vanzelf komt het dan op het ware geloof aan! Nee, niet wie het gehoord hebben, zal zalig worden, maar wie het geloofd zal hebben! Velen horen het, zonder er evenwel acht op te geven! Velen hebben het Evangelie uit Jezus'' eigen mond gehoord en toch zei Hij hen: „Gij wilt tot Mij niet komen, opdat gij het leven moogt hebben".
Er staat in onze tekst ook niet, dat degenen, die het beleden zal hebben, zalig zal worden! Paulus moest van vele uitwendige belijders wenende zeggen, dat ze vijanden van het kruis van Christus waren en dat hun einde was het verderf. Er staat ook niet, dat degenen, die het met blijdschap ontvangen, zalig zullen worden. Velen, die eerst „Hosanna" riepen, lieten later hun „Kruist Hem" horen! Ook staat er niet, die méént te geloven en voor een gelovige gehouden wordt, zal zalig worden! Ons hart is immers zo arglistig en mensen kunnen zich vergissen. Werd ook Judas niet voor een ware discipel gehouden?

Nee, er staat, die het geloofd zal hebben! En geloven is „amen" zeggen op de goddelijke waarheden van het Evangelie. Die gelooft, gaat God op Zijn Woord geloven. Die gaat geloven, dat hij de zondaar is, die bedoelt wordt; die gaat geloven, dat hij een verdoeme-Hjke zondaar is. En niemand kan hem tot rust brengen. O, wee mij, dat ik zo gezondigd heb! Hij gaat geloven, dat hij tijdeUjke en eeuwige straffen verdiend heeft. Hij is het dan ook niet waard, dat de Heere ooit naar Hem om zou zien!

Doch nu gaat het Evangelie oplichten, waar de Heilige Geest het voor hem ontsluit! O. dat wonder, dat zelfs hij nog zalig kan worden! Wat wordt Christus dan dierbaar en noodzakeiijk. Daar wordt de bede geboren: Och, dat ik ÏJem kennen mocht! En nu doet de Heere -nooit een half werk! Die Hij heilbegerig maakt, schenkt Hij ook het heil, waarnaar Hij begerig maakte! En wat al zaligheid wordt daar ge smaakt, waar Christus Zich openbaart en zegt: „Ik ben uw heil alleen".
Dan wordt hun weeklacht en geschrei veranderd in een blijde rei! Of ze dan uitgeleerd zijn? Zij wensen Hem nader te leren kennen in Zijn namen, ambten, staten en weldaden. Zij krijgen de héle Christus nodig. Daarom is het, dat de Heilige Geest hen van alles buiten Hem afbrengt, opdat Christus alleen hun gerechtigheid voor God worde! En waar zij uit Hem mogen leven en door Hem Gods gunst smaken, daar zet dit een stempel op hun leven! Dat wil niet zeggen, dat ze altijd in het licht wandelen, maar het is ook niet altijd duisternis! En al gaan ze in het duister, dan nog zijn ze gelukkig!

Zij zijn zalig en zullen het straks nog meer worden! De Heere zegt immers: Die geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, die zal zalig worden. Maar die niet geloofd zal hebben, al is hij ook gedoopt, die zal verdoemd worden! Ontzettend toch, gedoopt te zijn en de waarheid beleden te hebben, maar toch die waarheid niet te hebben geloofd! Hoe zwaar zal hun oordeel zijn. Want wie niet gelooft, verklaart God tot een leugenaar en de waarheid tot een leugen! De Heere sprak tot Nicodemus: Die in Hem, dat is in Christus, gelooft, wordt niet veroordeeld, maar die niet gelooft, is alrede veroordeeld, dewijl hij niet heeft geloofd in de Naam van de eniggeboren Zoon van God. En wat is dan hun oordeel? Dat zij de duisternis liever gehad hebben dan het licht! En die de duisternis liever hadden dan het licht, zullen straks met de, vorst der duisternis geworpen worden in de buitenste duisternis, waar wening is en knarsing der tanden!

Dat wij dan toch ons hart zouden zetten op het Evangelie, dat ons gepredikt wordt en dat aan onze voorhoofden verzegeld werd door de doop! De doop immers verzegelt het Evangelie. Het is een uitroepteken achter het Evangelie! De Heilige Doop roept ons toe om voor God te bukken, ons. tot Hem te bekeren en in het geloof ons tot Hem te bekeren en in het geloof tot Hem de toevlucht te nemen, aangezien voor Hem geen schuld te hoog en geen zonde te groot is! De doop wijst ons, net zoals het Evangelie op de enige grond der behoudenis, namelijk het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon. Zo zegt de doop hetzelfde als het Evangelie, namelijk dat wij tot zaligheid besprengd moeten worden met het bloed van het Lam!

En wat is dat dan een persoonlijke sprake! Dat doopwater is immers op ons voorhoofd gesprengd en dat betekent, dat het ons persoonlijk is gezegd, dat God in onze dood geen lust =heeft: dat het bloed van het Lam ook óns van al onze zonden reinigt! O, als wij de betekenis van de doop recht zouden verstaan, het zou ons bewaren voor wanhoop. Wij zijn niet te slecht of te hard, of te oud om genade te ontvangen. Wij behoeven nimmer te twijfelen aan de bereidheid Gods om ook óns genade te schenken!

Maar, wij zouden ook op de knieën terechtkomen om de Heere te smeken om die genade, waarvan de doop op grond van het Evangelie gewaagt! Daarom heeft de Heere ook de HeiUge Doop ingesteld. Ontzettend, als die doop ons niet op de knieën brengt, want dan zal het een gedoopte, die bekend was met de weg der Waarheid zwaarder vallen in de dag des oordeels, dan Tyrus en Sidon. Dan zal die doop een zegel zijn in onze verdoemenis.

Dat dan het Evangelie, dat ons gepredikt werd en de Doop, die aan ons bediend werd ons niet bewogen en onberoerd liet, maar dat wij uit de nood des harten tot God gingen roepen om genade. Gewis, wij zouden ervaren, dat God de nooddruftige redt, die daar roept, mitsgaders de ellendige en die geen helper heeft. En wat zou de doop ons dan tot sterkte zijn, want dan verzegelt de doop ons, dat het Evangelie waarachtig is en dat de God van het Evangelie zo trouw is als sterk, en dat Zijn onbezweken trouw, hoe ontrouw wij ook zijn, nooit onze val zal gedogen.

Ds. J. van Haaren.

Ds. J. van Haaren heeft inderdaad gelijk als hij de bedoeling van Psalm 19 aanhaalt in zijn meditatie:

De Heere toch wil Zich een volk formeren uit alle geslacht en taal en natie en tong. Maar dan zullen zij ook die enige Naam moeten kennen! Die Naam ruist niet langs de wolken! Het ruime hemelrond vertelt wel met blijde mond Gods eer en heerlijkheid, maar het predikt ons niet de enige Naam! De natuur leert ons wel dat er ellende is, maar zegt niet, dat de zonde daarvan de oorzaak is en ook niet, dat er verlossing der zonde is in Christus Jezus. En waar men zijn zonde niet kent, daar heeft men ook geen behoefte aan een Zondenverlosser.