Van dit soort nieuws raak ik nogal droevig. Dit is toch niet normaal meer? In andere geseculariseerde westerse landen zijn gaat men toch ook niet zo makkelijk met euthanasie?

http://www.refdag.nl/nieuws/binnenland/ ... n_1_687657

"AMSTERDAM (ANP) – 456 mensen hebben zich aangemeld bij de Levenseindekliniek sinds die in maart van dit jaar werd geopend. Van hen hebben 51 personen euthanasie of hulp bij zelfdoding gekregen. Dat blijkt uit donderdag in Amsterdam gepresenteerde cijfers van de NVVE (Nederlandse Vereniging voor een Vrijwillig Levenseinde).

De Levenseindekliniek is voor mensen die niet meer willen leven maar om uiteenlopende redenen niet bij hun eigen huisarts terecht kunnen. In 30 gevallen honoreerde de huisarts toch het verzoek van de patiënt na bemoeienis van de kliniek.

Een deel van de aanvragen, 94 in totaal, werd afgewezen omdat de patiënten niet aan de criteria voldeden. Bijvoorbeeld omdat ze niet eerst hun verzoek om het leven te beëindigen bij de huisarts hadden neergelegd. 54 mensen waren overleden voordat de Levenseindekliniek in actie kon komen.

Meteen na de oprichting van de kliniek, kwamen veel aanvragen binnen. Dat stabiliseerde zich later, momenteel komen er gemiddeld bijna drie hulpvragen binnen per werkdag.

Landelijk gezien wordt bij mensen met de ziekte kanker het meest euthanasie gepleegd, namelijk in drie van de vier gevallen. Bij de Levenseindekliniek melden zich echter weinig mensen met kanker in een vergevorderd stadium. Daar komen juist mensen die niet direct in een levensbedreigende toestand zitten, maar wel in een situatie die volgens hen uitzichtloos en ondraaglijk is. „Dit is het gebied waar, blijkbaar, behandelend artsen met meer moeite gehoor geven aan de euthanasieaanvraag”, aldus de kliniek.

Meer dan de helft van de aanvragen komt van mensen met lichamelijke aandoeningen. Bijna een derde heeft psychiatrische aandoeningen. 7 procent wil niet meer verder leven omdat ze dementie hebben, 10 procent zegt dat zijn of haar leven voltooid is.

De hulpvragen komen uit heel Nederland. De meeste aanvragen komen van mensen boven de 61 jaar, namelijk 68 procent. 19 aanvragen kwamen van mensen onder de 30 jaar."

Maar de tijd kan ook wel eens aanstaaande zijn dat mensen de dood
zouden begeren te zoeken, maar dat de dood van hen vlieden zal....

-DIA- schreef:Maar de tijd kan ook wel eens aanstaaande zijn dat mensen de dood
zouden begeren te zoeken, maar dat de dood van hen vlieden zal....

Dat zal pas kunnen wanneer de mensen zich lichamelijk met computers hebben verbonden.
Die worden nl ingebouwd in de toekomst..(in voorhoofd of rechterhand)
Intelligentie wordt een controleerbaar onderdeel van de persoon. Vandaar dat het beter zal zijn te sterven dan dit teken van het beest te ontvangen, waardoor de mensen de drinkbeker van Gods gramschap onverdund zullen moeten drinken.
Hij heeft ons nl al gekocht en betaald.

-DIA- schreef:Maar de tijd kan ook wel eens aanstaaande zijn dat mensen de dood
zouden begeren te zoeken, maar dat de dood van hen vlieden zal....

Maar doet ons dat nog wat, dat er terwijl die kliniek nog maar pas open is, honderden mensen zich in zulke ellende storten? Zijn we nog bewogen met de zondaren die op deze manier voor eeuwig verloren gaan?

Of lezen we zo een bericht in de krant en doet het ons niets, dat er zoveel mensen zo ver bij God vandaan zijn, dat ze er in hun verdwaasdheid zelf een einde aan maken, en zich zo in het verderf storten?

François Turretini schreef:Of lezen we zo een bericht in de krant en doet het ons niets, dat er zoveel mensen zo ver bij God vandaan zijn, dat ze er in hun verdwaasdheid zelf een einde aan maken, en zich zo in het verderf storten?

Gezien de soms zeer onzinnige discussies in onze gezindte ben ik hier bang voor FT....
We hebben het veel te druk met microscopische details van een bekering, dat de noodzaak van bekering zelf van onze naasten ons vaak ontgaat...

jakobmarin schreef:

François Turretini schreef:Of lezen we zo een bericht in de krant en doet het ons niets, dat er zoveel mensen zo ver bij God vandaan zijn, dat ze er in hun verdwaasdheid zelf een einde aan maken, en zich zo in het verderf storten?

Gezien de soms zeer onzinnige discussies in onze gezindte ben ik hier bang voor FT....
We hebben het veel te druk met microscopische details van een bekering, dat de noodzaak van bekering zelf van onze naasten ons vaak ontgaat...

Dat niet alleen,
Wist je dat er elk jaar meer dan 10 miljoen kindjes sterven aan honger en te voorkomen ziektes - dat is meer dan 30.000 per dag en 1 elke drie seconde.
En wij maar discussieren over ongeboren vruchten.

Het aantal euthanasieaanvragen bij de Levenseindekliniek stijgt zo snel dat de organisatie tientallen nieuwe artsen zoekt. In 2016 kreeg de kliniek ongeveer 1.800 hulpvragen, waarvan zo'n 500 leidden tot levensbeëindiging. Dit jaar verwacht de kliniek 2.500 verzoeken, waarvan er 750 tot euthanasie leiden.
kopte de Volkskrant.

Artsen die de eed gezworen hebben, gaan helpen met het humaan doden van mensen.
Het is echt de wereld op de kop.
Als de mens denkt het beter te weten dan Zijn Schepper en op de troon gaat zitten, krijg je dus dat het leven geen enkele waarde meer heeft, ook al ben j (vaak) nog gezond, heb je een gezin, familie of vrienden om je heen.
Dat is het niet, men is klaar met het leven.
Al onderschat ik het psychisch lijden niet, wat ook een reden kan zijn.

Ik werk momenteel bij een oude dame die levensmoe is. Ze heeft nog heel veel, maar voor haar is het waardeloos geworden omdat ze haar man verloren heeft en ze lichamelijk in moet leveren.
Zoals ze zelf zegt, ze sleept zich door de dagen heen, maar medicatie tegen depressie weigert ze.

Maar waarom weigert ze die medicatie dan? Ze kan er toch alleen maar van opknappen?

Dodo schreef:Maar waarom weigert ze die medicatie dan? Ze kan er toch alleen maar van opknappen?

Ze heeft het een tijdje geslikt, kort nadat haar man overleden was. Maar alles vlakte af en ze had best bijwerkingen.
Ze slikt best veel medicatie voor haar andere kwalen.
Nu wil ze geen slaap- of depressiemiddelen meer. Ze heeft nl. geen depressie.
Ze is laatst 3 dagen met haar dochter meegeweest in een hotel in België en dan geniet ze volop.
En als ze uitgenodigd wordt voor een diner of bbq gaat ze er naar toe en geniet op dat moment.
Maar eenmaal thuis, die lange dagen alleen, vliegt alles haar aan.
Zij vindt dat geen depressie en kan ik begrijpen waarom ze die pillen niet wil.
Maar als ze morgen niet wakker zou worden, zou ze daar vrede mee hebben en daar verlangt ze eigenlijk wel naar, omdat het leven voor haar geen waarde meer heeft.

Zo iemand kan onder de huidige wetgeving geen euthanasie-aanvraag doen.
Maar het aantal vragen stijgt elk jaar, dat is ook wel te verwachten. Dat is ook wat ik mijn omgeving hoor. Pas geleden nog iemands vader overleden; maar het proces van sterven duurde wel een week. Dat zou niet nodig moeten zijn, vindt men. Overigens is ook in zo'n geval geen euthanasie mogelijk.
Maar je merkt wel dat de publieke opinie (in mijn beperkte werkomgeving) aan het omslaan is. Het lijkt heel normaal om 'eruit te stappen' als je ongeneeslijk ziek bent. Als je gelooft dat er alleen maar iets mooiers na dit leven is, en je gelooft in het geheel niet in God, is het nog wel te begrijpen ook.

eilander schreef:Zo iemand kan onder de huidige wetgeving geen euthanasie-aanvraag doen

Nee dat klopt.
Maar ze heeft wel een niet-reanimatie verklaring.

eilander schreef: Het lijkt heel normaal om 'eruit te stappen' als je ongeneeslijk ziek bent.

En de regie over je leven te houden.
Het is de mens gezet om te sterven en daarna het oordeel. Dat kan een mens doen huiveren.
Maar als alles rondom het sterven opgesierd wordt met dankdiensten voor het leven, bloemen, een gezellige maaltijd, drankjes en hapjes, valt dat weg.
Maar ik las vanmorgen wel in de krant dat de zus van H. jarenlang doodsangsten had uitgestaan, vanwege de bedreigingen van haar broer.
DOODSANGST. Het bestaat dus toch nog!
Een bekende schrijfster - zij is ernstig ziek - zei: de sterke wil om te overleven, het vechten tegen de ziekte, is eigenlijk de angst voor het sterven.

Ik denk dat 'niet bang zijn voor de dood' nog wel iets anders is dan bang zijn om vermoord te worden. Als je daar niet bang voor bent, moet je óf de genade van God hebben gekregen daarvoor, of erger zijn dan een dier.

Mara schreef:

Dodo schreef:Maar waarom weigert ze die medicatie dan? Ze kan er toch alleen maar van opknappen?

Ze heeft het een tijdje geslikt, kort nadat haar man overleden was. Maar alles vlakte af en ze had best bijwerkingen.
Ze slikt best veel medicatie voor haar andere kwalen.
Nu wil ze geen slaap- of depressiemiddelen meer. Ze heeft nl. geen depressie.
Ze is laatst 3 dagen met haar dochter meegeweest in een hotel in België en dan geniet ze volop.
En als ze uitgenodigd wordt voor een diner of bbq gaat ze er naar toe en geniet op dat moment.
Maar eenmaal thuis, die lange dagen alleen, vliegt alles haar aan.
Zij vindt dat geen depressie en kan ik begrijpen waarom ze die pillen niet wil.
Maar als ze morgen niet wakker zou worden, zou ze daar vrede mee hebben en daar verlangt ze eigenlijk wel naar, omdat het leven voor haar geen waarde meer heeft.

Wat lijkt me dit moeilijk om mee om te gaan.
Ze geniet soms nog met volle teugen schrijf je en ook van andere dingen en toch wil ze net zo lief dood, wat akelig en ook wel tegenstrijdig....
Ik ga er dan vanuit dat het geen wedergeboren christen is en daar zit 'm ten diepste de kneep.
Dood voor de dood....totaal geen idee wat het werkelijk inhoud en ten diepste de inhoud van het onomkeerbare hiervan niet verstaan.
Sterkte!

Terri schreef: Wat lijkt me dit moeilijk om mee om te gaan.

Dat is het ook, dat maakt het werk zwaar.

Terri schreef:Ze geniet soms nog met volle teugen schrijf je en ook van andere dingen en toch wil ze net zo lief dood, wat akelig en ook wel tegenstrijdig....

Van die ene bbq per jaar en dat ene tripje met haar dochter.
Ze hebben het druk en wonen ver weg.
Zelfs op haar verjaardag kreeg ze alleen maar een paar appjes.

Terri schreef:Ik ga er dan vanuit dat het geen wedergeboren christen is en daar zit 'm ten diepste de kneep.

Nee, ze is geen christen.

Terri schreef:Dood voor de dood...

Mijn schoondochter maakt dit ook mee in het ziekenhuis.
Sommige mensen praten er over (als ik straks tussen 6 plankjes lig, of, ik wil er wel uitstappen) alsof ze even een vervelende reis moeten maken. De dood is onherroepelijk en het jaagt geen angst meer aan.

“Nu jaagt de dood geen angst meer aan, want alles, alles is voldaan.”

Dat is vermoedelijk niet de gedachte die mensen met dergelijke ‘aanvragen’ hebben. Wel een gedachte die bij mij boven komt bij dergelijk verschrikkelijk nieuws. En toch ligt daar ook een taak voor mij als christen om niet de hoeveelheid ‘aanvragen’ als een gegeven of voldongen feit te zien. Welke boodschap en opdracht ligt er nog meer in voor mij?