Opvoeden en de jeugd van tegenwoordig

[irmo]

naar aanleiding van het ADHD-topic..en de reacties daarop..dacht ik, als beroepsopvoeder, dat het wel tof zou zijn om een speciaal topic te openen met dit thema.

Om het gemakkelijk te maken heb ik een paar stellingen gemaakt.

- de jeugd van tegenwoordig is brutaal en onbeschoft
- ouders spenderen geen tijd aan hun kinderen
- tv programma`s zijn er de schuld van dat jongeren zoveel met sex en geweld bezig zijn
- kleurstoffen en kunstmatige toevoegingen zorgen ervoor dat jongeren door het lint gaan
- er is zoveel te doen dat er niks meer te doen is
- de jeugd wordt dommer wat betreft algemene levenskennis maar slimmer wb techniek
- de jeugd is egoistisch
- de ouders zijn egoistisch

zo...das wel ff genoeg. je kunt dit soort themas benaderen middels je eigen mening en ervaringen...maar ook via psychologische denkwijzen zoals, nature-nurture....systeemtheorie...etc

Ik zal straks , als ik weer thuis ben..een paar ervaringen en zienswijzen van mijzelve opschrijven, maar ik moet nu dringend naar een rommelmarkt....

[Mara]

Leuk, maar de opvoeders van tegenwoordig gebruiken soms geen hoofdletters

[deejee]

kleurstoffen en kunstmatige toevoegingen zorgen ervoor dat jongeren door het lint gaan.

is er iets wat hier uberhaupt op zou duiden ?:quoi

[henriët]

kleurstoffen en kunstmatige toevoegingen zorgen ervoor dat jongeren door het lint gaan.

is er iets wat hier uberhaupt op zou duiden ?:quoi

Toch is daar nog veel onduidelijkheid over binnen de wetenschap.

[deejee]

Toch is daar nog veel onduidelijkheid over binnen de wetenschap.

De onduidelijkheid is geen bewijs, of zelfs maar een argument in de waarheidsvinding...

[refo]

Er staat vandaag een artikel in de krant van iemand die daar verstand van heeft.
Als iemand er plezier in heeft een appeltaart te bakken zonder e-nummers moet hij of zij dat niet laten.
Maar let er dan wel op dat hij niet ongezond wordt door een overdaad aan zgn 'gezonde' ingrediënten.

[henriët]

Toch is daar nog veel onduidelijkheid over binnen de wetenschap.

De onduidelijkheid is geen bewijs, of zelfs maar een argument in de waarheidsvinding...

Wanneer er nog geen duidelijke argumenten zijn of er nog geen afgerond onderzoek naar is, kun je dat dus nog niet als stelling poneren.

[irmo]

Leuk, maar de opvoeders van tegenwoordig gebruiken soms geen hoofdletters

Excuseer me, ik zal een poging wagen

Nou daar gaat ie dan....

Ik werk al 10 jaar als sociaal pedagogisch medewerker in een leefgroep voor jongeren.
En ondanks alle mooie theorieen en onderzoeken, werk ik als 10 jaar volgens het oude weeshuisprincipe van de 3 R-ren.
Rust
Reinheid en
Regelmaat.

In modern nederlands...structuur, structuur en structuur.
Dat werkt...En het is heel simpel, maar je moet er wel eelt voor op je hart kweken, een brede gladde rug hebben en ogen achterin je hoofd, plus een uithoudingsvermogen van een topsporter.
Elk kind weet bij ons wat mag en wat moet, wat kan en wat niet kan..en dat gaat van het eten met mes en vork, tot uitgaan.
Niet aan de afspraak gehouden is een consequentie, wel aan de afspraak gehouden is meer vertrouwen en dus meer vrijheden..
Als ze iets stuk maken , moeten ze dat zelf betalen EN gaan kopen...binnen een bepaalde termijn. Alles is leren en ervaren..
Op de pc of playstation of WII mogen ze maar 30 min per dag...let wel, OF OF..niet EN EN. En de tv gaat pas om 19.00 aan. Kids varen daar wel bij...die vragen om regels,middels wangedrag...Ik geef die regels graag. Want ik zie dat het werkt.

Heel dat gezeur van..poeh, wat zijn jullie streng....blablabla. Niks ervan. We zijn helemaal niet streng, de anderen zijn te laks.
Een meiske van 14 gaat bij ons gewoon om 21.15 naar haar kamer..en om 21.30 gaat het licht uit. Er wordt niet meer gebeld, geXboxt of wat dan ook...lezen mag wel...elk kind heeft een biebabo..Maar dat betekent dus dat je als opvoeder ook es met ze naar de bieb moet gaan. Moeite doen als ouder/opvoeder...

Ik merk tot mijn spijt dat ouders moe zijn...Moe van het werken, en helaas zijn er veel 1-ouder gezinnen waar men MOET werken om het hoofd boven water te houden...Moe van de voortdurende dwang van de omgeving om dit te doen en dat te doen..En moe van het gezeur van hun kids..Moe van de teleurstellingen die het leven in zich meedraagt...en moe van de mislukking die ze ervaren omdat hun kind uit huis geplaatst is.

De wereld is ook zo veranderd...kinderen leren hele andere vaardigheden..op pc gebied..moeten heel vroeg een beroepsrichting kiezen --> ik was 21 toen ik me bedacht dat ik wel creatief dramatherapeute wilde worden..en 24 toen dat toch niet zo bleek te zijn en ik alsnog van studie wisselde..En daarvoor heb ik wat rondgehangen op de middelbare school die toen nog gewoon havo en mavo heette...Ouders moeten dat allemaal bijbenen en bijhouden...en kinderen ook. Ze worden overstroomd met keuzes en beelden, elke dag weer..

Dus ik ben een groot voorstander van enige strengheid...ik vind niet dat kleine kinderen zo zelfstandig kunnen denken in hun doen en laten...Die moeten begeleid worden..en daar moet een betrouwbare basis voor zijn. Iedereen maakt ook overal zo`n ophef over tegenwoordig...
Als ik nu klein was geweest had ik 100 % zeker het stempel " ADHD" gekregen...maar voor mijn ouders was ik gewoon een levendig, druk kind..We woonden op het platteland en dus kom ik naar hartelust rennen en buiten spelen en ravotten..En ik mocht ook lekker vies worden, want daar heb je gewoon wasmachines voor. Ik kreeg gewoon geen dure kleding ( is ook niet nodig voor kleine kids ) want ik had steeds kniegaten en altijd wel ergens een schaafwond. Je kind is geen popje, het is gemaakt om te bewegen en te friemelen en te rennen.
Maar in de stad wonen is geen excuus..dan ga je met kind lekker naar het park elke dag...kost nix...alleen moeite.

Allen hier in het rijke westen hebben kinderen zindelijkheidsproblemen...Allemaal de schuld van pampers, die hun luiers zo maken, dat de kleine niks voelt van zijn ontlasting...en het dus helemaal niet erg vind als hij zich onder schijt. En dus blijven ouders ze kopen en verzuchten ze de hoge kosten...eigen schuld...ben maar wat strenger..( en ik heb het zelf gedaan met 1 van onze ukken van 1.5 ) gewoon geen luier en laat maar een dagje lopen , buiten, in de koude wind, heel onplezierig..die zijn in no time zindelijk. Alle kids die bij ons uitvoerig getest werden omdat ze maar in bed bleven piesen...bleken volkomen gezond te zijn..

Ouders kunnen zoveel meer dan ze denken...mits ze wat meer moeite doen. Men is het ouder-zijn verleerd.
Gezinnen zijn ook heel klein...terwijl er vroeger meer sociale controle was...en ja, mamma thuis maakt echt een verschil. dan is zij de basis die er altijd is..en dat merk je ook aan kinderen...

Maar scholen moet ook es ophouden met zeuren..Het is waar dat zij geen grote opvoedkundige rol hoeven in te nemen...Wat mij betreft helemaal niet zelfs, maar ik wil wel dat scholen weer eens gaan lesgeven...gewoon elke dag van 8.30 tot 16.00...MET huiswerk..en als er een les uitvalt...op school blijven,en dingen doen die je zoal op school doet...geen eerste uren vrij..een gewone dag, zodat kinderen leren wat een werkdag eigenlijk is..En dan de inhoud, die mag ook wel omhoog....

3 van onze kids hebben de eerste week na de vakantie een " doe rustig aan-week " gehad..en daarna een " workshop-week "

Mijn mening?

Dat meen je toch niet serieus he?! Gewoon in de banken en les volgen...Wij maken van onze kids mietjes en kleine tirannetjes..die vinden dat ze overal wat op te zeggen moeten hebben...maar , de ouders zijn de baas. En hoe je het ook draait of keert...zo hoort het ook.

Dus aan alle ouders: neem de macht weer in eigen handen..en besef dat je kinderen wilde, en dat je vrijheid dus ingeperkt is, cijfer je niet weg, en laat niet over je heen lopen, maar ben wel altijd bezig met je kids op hun nivo.

[henriët]

Leuk, maar de opvoeders van tegenwoordig gebruiken soms geen hoofdletters

Excuseer me, ik zal een poging wagen

Nou daar gaat ie dan....

Ik werk al 10 jaar als sociaal pedagogisch medewerker in een leefgroep voor jongeren.
En ondanks alle mooie theorieen en onderzoeken, werk ik als 10 jaar volgens het oude weeshuisprincipe van de 3 R-ren.
Rust
Reinheid en
Regelmaat.

In modern nederlands...structuur, structuur en structuur.
Dat werkt...En het is heel simpel, maar je moet er wel eelt voor op je hart kweken, een brede gladde rug hebben en ogen achterin je hoofd, plus een uithoudingsvermogen van een topsporter.
Elk kind weet bij ons wat mag en wat moet, wat kan en wat niet kan..en dat gaat van het eten met mes en vork, tot uitgaan.
Niet aan de afspraak gehouden is een consequentie, wel aan de afspraak gehouden is meer vertrouwen en dus meer vrijheden..
Als ze iets stuk maken , moeten ze dat zelf betalen EN gaan kopen...binnen een bepaalde termijn. Alles is leren en ervaren..
Op de pc of playstation of WII mogen ze maar 30 min per dag...let wel, OF OF..niet EN EN. En de tv gaat pas om 19.00 aan. Kids varen daar wel bij...die vragen om regels,middels wangedrag...Ik geef die regels graag. Want ik zie dat het werkt.

Heel dat gezeur van..poeh, wat zijn jullie streng....blablabla. Niks ervan. We zijn helemaal niet streng, de anderen zijn te laks.
Een meiske van 14 gaat bij ons gewoon om 21.15 naar haar kamer..en om 21.30 gaat het licht uit. Er wordt niet meer gebeld, geXboxt of wat dan ook...lezen mag wel...elk kind heeft een biebabo..Maar dat betekent dus dat je als opvoeder ook es met ze naar de bieb moet gaan. Moeite doen als ouder/opvoeder...

Ik merk tot mijn spijt dat ouders moe zijn...Moe van het werken, en helaas zijn er veel 1-ouder gezinnen waar men MOET werken om het hoofd boven water te houden...Moe van de voortdurende dwang van de omgeving om dit te doen en dat te doen..En moe van het gezeur van hun kids..Moe van de teleurstellingen die het leven in zich meedraagt...en moe van de mislukking die ze ervaren omdat hun kind uit huis geplaatst is.

De wereld is ook zo veranderd...kinderen leren hele andere vaardigheden..op pc gebied..moeten heel vroeg een beroepsrichting kiezen --> ik was 21 toen ik me bedacht dat ik wel creatief dramatherapeute wilde worden..en 24 toen dat toch niet zo bleek te zijn en ik alsnog van studie wisselde..En daarvoor heb ik wat rondgehangen op de middelbare school die toen nog gewoon havo en mavo heette...Ouders moeten dat allemaal bijbenen en bijhouden...en kinderen ook. Ze worden overstroomd met keuzes en beelden, elke dag weer..

Dus ik ben een groot voorstander van enige strengheid...ik vind niet dat kleine kinderen zo zelfstandig kunnen denken in hun doen en laten...Die moeten begeleid worden..en daar moet een betrouwbare basis voor zijn. Iedereen maakt ook overal zo`n ophef over tegenwoordig...
Als ik nu klein was geweest had ik 100 % zeker het stempel " ADHD" gekregen...maar voor mijn ouders was ik gewoon een levendig, druk kind..We woonden op het platteland en dus kom ik naar hartelust rennen en buiten spelen en ravotten..En ik mocht ook lekker vies worden, want daar heb je gewoon wasmachines voor. Ik kreeg gewoon geen dure kleding ( is ook niet nodig voor kleine kids ) want ik had steeds kniegaten en altijd wel ergens een schaafwond. Je kind is geen popje, het is gemaakt om te bewegen en te friemelen en te rennen.
Maar in de stad wonen is geen excuus..dan ga je met kind lekker naar het park elke dag...kost nix...alleen moeite.

Allen hier in het rijke westen hebben kinderen zindelijkheidsproblemen...Allemaal de schuld van pampers, die hun luiers zo maken, dat de kleine niks voelt van zijn ontlasting...en het dus helemaal niet erg vind als hij zich onder schijt. En dus blijven ouders ze kopen en verzuchten ze de hoge kosten...eigen schuld...ben maar wat strenger..( en ik heb het zelf gedaan met 1 van onze ukken van 1.5 ) gewoon geen luier en laat maar een dagje lopen , buiten, in de koude wind, heel onplezierig..die zijn in no time zindelijk. Alle kids die bij ons uitvoerig getest werden omdat ze maar in bed bleven piesen...bleken volkomen gezond te zijn..

Ouders kunnen zoveel meer dan ze denken...mits ze wat meer moeite doen. Men is het ouder-zijn verleerd.
Gezinnen zijn ook heel klein...terwijl er vroeger meer sociale controle was...en ja, mamma thuis maakt echt een verschil. dan is zij de basis die er altijd is..en dat merk je ook aan kinderen...

Maar scholen moet ook es ophouden met zeuren..Het is waar dat zij geen grote opvoedkundige rol hoeven in te nemen...Wat mij betreft helemaal niet zelfs, maar ik wil wel dat scholen weer eens gaan lesgeven...gewoon elke dag van 8.30 tot 16.00...MET huiswerk..en als er een les uitvalt...op school blijven,en dingen doen die je zoal op school doet...geen eerste uren vrij..een gewone dag, zodat kinderen leren wat een werkdag eigenlijk is..En dan de inhoud, die mag ook wel omhoog....

3 van onze kids hebben de eerste week na de vakantie een " doe rustig aan-week " gehad..en daarna een " workshop-week "

Mijn mening?

Dat meen je toch niet serieus he?! Gewoon in de banken en les volgen...Wij maken van onze kids mietjes en kleine tirannetjes..die vinden dat ze overal wat op te zeggen moeten hebben...maar , de ouders zijn de baas. En hoe je het ook draait of keert...zo hoort het ook.

Dus aan alle ouders: neem de macht weer in eigen handen..en besef dat je kinderen wilde, en dat je vrijheid dus ingeperkt is, cijfer je niet weg, en laat niet over je heen lopen, maar ben wel altijd bezig met je kids op hun nivo.

Beste Irno,
In grote lijnen ben ik het met je eens. Het ontbreekt aan consequent gedrag en regels stellen. Daar is niets zieligs voor kinderen aan, maar ze hebben recht op regels en die ook te houden.
Kinderen hebben te luisteren, als ze dat als kind niet leren, worden het misselijke draakjes..
Anderzijds is het wel zo dat kinderen de ruimte moeten krijgen hun eigen mening te leren vormen en ook te uiten waarom ze iets deden, maar vervolgens hoeven de ouders dan verkeerd gedrag niet te vergoeiielijken, maar consequent zijn.
De tijd is weerbarstig, absoluut, maar daar moet je dan als ouders positief op in springen.
Materialisme((ook in refo gezinnen helaas))) viert hoogtij en de opvoeding/ tijd vrijmaken voor de kinderen wordt meer en meer minder. De eisen die gesteld worden aan zowel ouders als kinderen zijn hoog. Maar leren en durven jezelf te zijn. JE eigen gezin vormen en je eigen standpunten vasthouden. Dan kan je 'buiten de boot vallen' ook als ouders, maar kies je wel voor je gezin. Wees gelukkig binnen je gezin, werk aan je huwelijk, zorg voor liefde voor elkaar, dat zien kinderen ook en gedijen daarbij. Daarnaast, maak tijd vrij voor de kinderen. Zorg dat je er bent, als ze uit school komen, hun verhaal kunnen doen enz enz.
Wat betreft zindelijkheidstraining ben ik het volledig met je eens. Mijn moeder had vier kinderen 2 van de vier waren met 1,5 '24 u p dag, en 2 op hun 2 e. Ik ben met mijn dochtertje begonnen bij 1 jaar en 3 maanden en het gaat al aardig goed..
(((maar dan moet je als moeder er wel voor gaan en de tijd voor nemen, en ook consequent zijn)

Ik pleit ook voor fulltime moederschap, al kan dat niet altijd, dat ben ik me terdege bewust. Wel ervaar ik zelf, dat het dan belangrijk is om als moeder 'bij te blijven', en bijv iets te doen, zoals vrijwilligerswerk, dat kan al door bij iemand op de koffie te gaan uit de kerk. Gewoon om zelf ook energiek te blijven, al zal dat per vrouw verschillen.

Men vindt het onderwijs zo uitstekend geschikt naast een gezin, maar als er een beroep is wat heftig is naast het gezin is het het onderwijs wel.. vergaderingen, voorbereiden, ouderavonden, enz

Waar ik het niet mee eens ben in je betoog, is deze zin
...en ja, mamma thuis maakt echt een verschil. dan is zij de basis die er altijd is..en dat merk je ook aan kinderen...

Ja, het is een veiligheid voor de kinderen en het maakt veschil.
Maar laten we dat ook niet idealiseren. Ook dan kun je kinderen hebben die toch echt adhd of iets dergelijks hebben.
En dan is dat heftig voor thuismoeders, die er alles aan doen, structuur, hulp in huis enz enz. Maar als het daadwerkelijk in het kind zit, en dan bedoel ik, niet een druk kind, maar echt een kind met oppositioneel gedrag, en dwars enz enz. Wat echt moeilijk is om door te dringen en ieselijk veel geduld van met name de moeder vraagt, heeft zo'n kind recht op extra hulp, het zij door speltherapie, hetzij door ritalin oid.

Ja, er worden veel kinderen onterecht gestempeld.
Nee, de tijd brengt met zich mee, dat stoornissen enz meer en meer zullen zijn.


mvg Jet

[Arie]

Ik kan me helemaal aansluiten bij de mail van irmo, behalve de laatste uitglijder..

..en besef dat je kinderen wilde...

Wij hebben negen kinderen gekregen. Uiteraard hadden wij een kinderwens, maar dit zouden wij ons bij ons trouwen toch niet voorgesteld kunnen hebben..

Ik ben het ook in grote lijnen met Jet eens. Alleen onderschrijf ik deze zin wél:

Gezinnen zijn ook heel klein...terwijl er vroeger meer sociale controle was...en ja, mamma thuis maakt echt een verschil. dan is zij de basis die er altijd is..en dat merk je ook aan kinderen...

Afgezien van het feit dat het op dit moment onmogelijk is, om erbij te gaan werken, zijn mijn vrouw en ik van de 'oude stempel' en vinden wij dat moeder thuis bij de kinderen hoort te zijn. Hoewel ook wij soms 'horendol' worden van alle aandacht die de kinderen vragen, blijken ze die aandacht ook gewoon nódig te hebben; op elk moment als het de kinderen uitkomt. En dan maakt het zeker een verschil als je er bént, al is het niet altijd even leuk om op zo'n moment 'pispaal' te zijn, je weet wel dat er iets is.
Ik wil niet oordelen over de 'eigen tijd' die ouders nodig hebben, maar wij zien om ons heen dat veel ouders vaak lang niet alles niet weten wat kun kind (bijvoorbeeld op de basisschool) die dag meegemaakt (of: uitgevreten) hebben.
Tenslotte, inderdaad kun je kinderen hebben met een bepaalde aandoening (ik weet even geen beter woord); dat kost zeker nog veel meer energie! En hulp is dan vaak gewenst en nodig. Maar dat staat wel los van het thuismoederschap.

(PS, er kan in sommige gevallen een financiële noodzaak zijn voor de vrouw om te gaan werken)

[helma]

Onze zoon van 16 zei vorige week: mam, nu snap ik waarom mijn vrienden thuis zo slecht luisteren. Hun vaders zijn gewoon watjes. Ze zeggen wel dat iets niet mag, maar als ze het toch doen krijgen ze geen straf.

(ik heb echt even met mijn oren staan klapperen.....)

[J.C. Philpot]

Onze zoon van 16 zei vorige week: mam, nu snap ik waarom mijn vrienden thuis zo slecht luisteren. Hun vaders zijn gewoon watjes. Ze zeggen wel dat iets niet mag, maar als ze het toch doen krijgen ze geen straf.

(ik heb echt even met mijn oren staan klapperen.....)

[irmo]

Ik kan me helemaal aansluiten bij de mail van irmo, behalve de laatste uitglijder..

..en besef dat je kinderen wilde...

Wij hebben negen kinderen gekregen. Uiteraard hadden wij een kinderwens, maar dit zouden wij ons bij ons trouwen toch niet voorgesteld kunnen hebben..

Dan zijn ze toch ook heel erg gewenst? Want dat was wat ik bedoelde...

[Bert Mulder]

Mijn mening, en volgens mij die der Schrift ook...

Is dat het probleem met de opvoeding en de jeugd van tegenwoordig is, dat lijfstraffen niet toegestaan zijn. En dan heb ik het niet over 'er op los slaan' of 'een pak rammel'. Nee, ik heb het over weldoordachte, uitgemeten lijfstraffen. Waarbij drift of ook kwaadheid geen parten speelt. En die lijfstraf hoort altijd met een gesprek over de redenen samen te gaan, en ook over vergeving, door God en de ouders, te gaan.

[irmo]

Beste Irno,
In grote lijnen ben ik het met je eens. Het ontbreekt aan consequent gedrag en regels stellen. Daar is niets zieligs voor kinderen aan, maar ze hebben recht op regels en die ook te houden.
Kinderen hebben te luisteren, als ze dat als kind niet leren, worden het misselijke draakjes..
Anderzijds is het wel zo dat kinderen de ruimte moeten krijgen hun eigen mening te leren vormen en ook te uiten waarom ze iets deden, maar vervolgens hoeven de ouders dan verkeerd gedrag niet te vergoeiielijken, maar consequent zijn.
De tijd is weerbarstig, absoluut, maar daar moet je dan als ouders positief op in springen.
Materialisme((ook in refo gezinnen helaas))) viert hoogtij en de opvoeding/ tijd vrijmaken voor de kinderen wordt meer en meer minder. De eisen die gesteld worden aan zowel ouders als kinderen zijn hoog. Maar leren en durven jezelf te zijn. JE eigen gezin vormen en je eigen standpunten vasthouden. Dan kan je 'buiten de boot vallen' ook als ouders, maar kies je wel voor je gezin. Wees gelukkig binnen je gezin, werk aan je huwelijk, zorg voor liefde voor elkaar, dat zien kinderen ook en gedijen daarbij. Daarnaast, maak tijd vrij voor de kinderen. Zorg dat je er bent, als ze uit school komen, hun verhaal kunnen doen enz enz.
Wat betreft zindelijkheidstraining ben ik het volledig met je eens. Mijn moeder had vier kinderen 2 van de vier waren met 1,5 '24 u p dag, en 2 op hun 2 e. Ik ben met mijn dochtertje begonnen bij 1 jaar en 3 maanden en het gaat al aardig goed..
(((maar dan moet je als moeder er wel voor gaan en de tijd voor nemen, en ook consequent zijn)

Ik pleit ook voor fulltime moederschap, al kan dat niet altijd, dat ben ik me terdege bewust. Wel ervaar ik zelf, dat het dan belangrijk is om als moeder 'bij te blijven', en bijv iets te doen, zoals vrijwilligerswerk, dat kan al door bij iemand op de koffie te gaan uit de kerk. Gewoon om zelf ook energiek te blijven, al zal dat per vrouw verschillen.

Men vindt het onderwijs zo uitstekend geschikt naast een gezin, maar als er een beroep is wat heftig is naast het gezin is het het onderwijs wel.. vergaderingen, voorbereiden, ouderavonden, enz

Waar ik het niet mee eens ben in je betoog, is deze zin
...en ja, mamma thuis maakt echt een verschil. dan is zij de basis die er altijd is..en dat merk je ook aan kinderen...

Ja, het is een veiligheid voor de kinderen en het maakt veschil.
Maar laten we dat ook niet idealiseren. Ook dan kun je kinderen hebben die toch echt adhd of iets dergelijks hebben.
En dan is dat heftig voor thuismoeders, die er alles aan doen, structuur, hulp in huis enz enz. Maar als het daadwerkelijk in het kind zit, en dan bedoel ik, niet een druk kind, maar echt een kind met oppositioneel gedrag, en dwars enz enz. Wat echt moeilijk is om door te dringen en ieselijk veel geduld van met name de moeder vraagt, heeft zo'n kind recht op extra hulp, het zij door speltherapie, hetzij door ritalin oid.

Ja, er worden veel kinderen onterecht gestempeld.
Nee, de tijd brengt met zich mee, dat stoornissen enz meer en meer zullen zijn.

mvg Jet

MOeder thuis, vader thuis...boeie. Als er maar Iemand thuis is!

en kinderen die adhd hebben, daar ben ik het niet zo mee eens....Want waarom bestaat adhd..omdat de criteria voor ziekte zijn aangepast...niet omdat de kinderen nu zo veranderd zijn.....

En dus wordt er zo gediagnosticeerd....want voor adhd bestaat er een pilletje.. voor een oppositionele gedragsstoornis niet....dus wordt dat voorgeschreven....en klaar is kees!