Bedrukt....
Ik kan me niet aan de indruk ontworstelen dat, naarmate de tijd ernstiger wordt, er minder over gezegd kan worden.
Dat de wereld, en ook de kerkmensen meer verkillen is. Dat de onderlinge band der liefde gaat wijken. Dat de vreze voor de zonde minder wordt. Dat dit ons geen van allen voorbij gaat.

-DIA- schreef:Bedrukt....
Ik kan me niet aan de indruk ontworstelen dat, naarmate de tijd ernstiger wordt, er minder over gezegd kan worden.
Dat de wereld, en ook de kerkmensen meer verkillen is. Dat de onderlinge band der liefde gaat wijken. Dat de vreze voor de zonde minder wordt. Dat dit ons geen van allen voorbij gaat.

Kijk niet zo naar jezelf, en naar de mensen om je heen. Leg je vertrouwen bij God. Zondag hebben we een preek over David en Goliath gehoord. Als je in geloof en vertrouwen doet wat je hand vindt om te doen, kunnen er grote dingen gebeuren.

Dodo schreef:

-DIA- schreef:Bedrukt....
Ik kan me niet aan de indruk ontworstelen dat, naarmate de tijd ernstiger wordt, er minder over gezegd kan worden.
Dat de wereld, en ook de kerkmensen meer verkillen is. Dat de onderlinge band der liefde gaat wijken. Dat de vreze voor de zonde minder wordt. Dat dit ons geen van allen voorbij gaat.

Kijk niet zo naar jezelf, en naar de mensen om je heen. Leg je vertrouwen bij God. Zondag hebben we een preek over David en Goliath gehoord. Als je in geloof en vertrouwen doet wat je hand vindt om te doen, kunnen er grote dingen gebeuren.

Dat is waar. Maar hoe kom je aan geloof?
Christen, uit de Christenreis van Bunyan wist het ook niet. Tot Evangelist hem zei: Zie je dat poortje daar? Nee dat zag hij niet. Kijk nog eens goed? En zie je dan niets? Ja, nu ik goed kijk zie ik daar iets schemeren... (ik zeg het even met eigen woorden)
Christen wist niet hoe hij aan het geloof moest komen. Hij wist de weg niet. En toch werd hem de weg gewezen. Een weg die hij geen meter vooruit kon berekenen.

Ik heb daar pas ook een mooie preek over gehoord. Er staan gemeente-avonden uit Middelburg op YouTube, waar ds. E. Venema de Christenreis uitlegt. Die zijn zo zuiver en bevindelijk. Ik zou dan ook een ieder aanraden om die zuiver en praktisch verklaard te beluisteren. Dan is het wel goed als mensen je een goede raad willen geven, maar je kunt er niks mee in de praktijk. Daar moest ik even aan denken.

Hier de tweede gemeente-avond:
https://www.youtube.com/watch?v=XRGDl3V5SME

PS als de link verwijderd moet worden moet de moderater maar beslissen.
Dan zeg ik weer: Zoek dan op "Ds. E. Venena" en "Bunjan"

-DIA- schreef: Ik kan me niet aan de indruk ontworstelen dat, naarmate de tijd ernstiger wordt, er minder over gezegd kan worden.

Meer mensen worstelen hiermee. En als ze er iets over kwijt willen, wordt het vaak weggerelativeerd.

Dodo schreef: Als je in geloof en vertrouwen doet wat je hand vindt om te doen, kunnen er grote dingen gebeuren.

Dat is niet helemaal wat DIA bedoelt, denk ik.
En geloof en vertrouwen pak je niet zomaar uit je zak.

-DIA- schreef:Er staan gemeente-avonden uit Middelburg op YouTube, waar ds. E. Venema de Christenreis uitlegt. Die zijn zo zuiver en bevindelijk. Ik zou dan ook een ieder aanraden om die zuiver en praktisch verklaard te beluisteren

Ah dank je wel. Ik ga het straks opzoeken, ik wist het niet.

Stil...

Kwam net een berichtje dat mijn nicht is overleden. De gevreesde ziekte, in de leeftijd van 67 jaar. D.w.z. net zo oud als ik.
DV Vrijdag de begrafenis vanuit de Dorpskerk in Wierden.

Gecondoleerd, Dia.

Gecondoleerd, DIA. Sterkte in alles.

Gecondoleerd!

Gecondoleerd @Dia

Heel veel sterkte DIA. Gecondoleerd.

Iedereen dank voor de condoleances.
De laatste jaren komen de begrafenissen maar steeds dichter op elkaar.
Ik weet als kind dat de bruiloften achter elkaar kwamen.
Nu vinden de we de gang naar het klaaghuis vaker dan naar het huis van maaltijden en vreugde.
We zien de praktijk van het leven: Het is opgaan, eventjes blinken, en...
dan het einde. Maar niet het definitieve einde.
Het leven is een damp en de dood wenkt ieder uur.
Ons einde is tweeërlei. Dat weten we ook allen wel.

@Dia, gecondoleerd.

Beetje tegenstrijdig in 1 post, maar een van mijn broers gaat over 3 weken trouwen.
Wij kijken erg uit naar de bruiloft!

Gecondoleerd en Sterkte vandaag Dia!

-DIA- schreef:We zien de praktijk van het leven: Het is opgaan, eventjes blinken, en...
dan het einde. Maar niet het definitieve einde.
Het leven is een damp en de dood wenkt ieder uur.
Ons einde is tweeërlei. Dat weten we ook allen wel.

Sterkte vandaag, DIA. We kennen elkaar niet, maar ik wens je het beste. Ik herinner me vaag een beschreven voorval dat rond WO II gebeurd moet zijn. Een moeder verloor twee kinderen tegelijk. De begrafenis moest geleid worden door een student. Deze ging op reis, in figuurlijke zin met knikkende knieën. Wat moest híj toch zeggen? Op plaats van bestemming vond hij een moeder, die wel twee kinderen was kwijt geraakt, maar God overhield, en het met Hem eens was geworden en daarover haar mond niet kon houden. Dan wens ik ook mezelf toe: laten we geen beletselen bedenken om niet te roepen: Gij Zone Davids, ontferm u mijner.

Moedeloos

"t Zij ik, mijn God, bij dag moog' bitter klagen, Gij antwoordt niet; 't Zij ik des nachts moog' kermen"