Goede Vrijdag en de stille week

[Luther]

Je kunt je denk ik wel oprecht afvragen of er een verschil moet zijn in de 'weging' van verschillende heilsfeiten.

Ik zal maar niet vragen of je de heilsfeiten chronologisch bevindelijk moet beleven? Dat is een andere en vaak heftiger discussie.

Is die wel eens gevoerd dan? In de bekering begint het toch met Pasen. De dood overwonnen?

Het begint inderdaad met de levendmaking. Klopt!

[huisman]

Je kunt je denk ik wel oprecht afvragen of er een verschil moet zijn in de 'weging' van verschillende heilsfeiten.

Ik zal maar niet vragen of je de heilsfeiten chronologisch bevindelijk moet beleven? Dat is een andere en vaak heftiger discussie.

Is die wel eens gevoerd dan? In de bekering begint het toch met Pasen. De dood overwonnen?

In diverse topics is het aan de orde geweest. Dit wordt er dan geleerd.

Wanneer wordt het nu Kerstfeest voor de ziel? Wanneer wij het van Godswege horen mogen: „Dat u heden geboren is de Zaligmaker, Welke is Christus, de Heere!" Onvergetelijke ure voor die herders. O, wat zagen zij een schoonheid, gepastheid en dierbaarheid in dat Kindeke. Maar zeg eens, wat verstonden zij van de noodzaak van Zijn lijden? Zij zagen slechts Zijn vriendelijk aangezicht, dat hun predikte, dat er bij de Heere voor hen geen grimmigheid meer was. Wat wist Johannes in die tiende, onvergetelijke ure, van de noodzakelijkheid van Christus" lijden? Wat verstond hij van de Goede Vrijdag? Zeer weinig. Wanneer wordt het nu echter Goede Vrijdag voor de ziel? Daar, waar wij gaan inleven, dat vanwege de gerechtigheid en de waarheid Gods niet anders voor onze zonden kan betaald worden, dan door de dood van de Zoon van God (Zondag 16).

Daar, waar wij met alles, wat in ons leven is gebeurd, óók met onze zoete omgang met de Heere Jezus, óók met onze onvergetelijke „tiende ure" gaan verstaan, dat Gods gerechtigheid onze dood vordert. Daar waar wij — met al onze liefde voor de Heere Jezus — aan Hem geërgerd worden en onszelf leren kennen als tot in de diepste vezels van ons bestaan doodsvijanden van vrije genade. Daar, waar alle hoop ons gaat ontvallen. Daar, waar zalig worden met alles wat er gebeurd is, onmogehjk wordt! Zie, daar hebt ge de gestalte van de Kerk toen het Goede Vrijdag was. Wanneer wordt het nu Pasen voor de ziel? Niet zolang na Goede Vrijdag. Neen, dat zou ook niet kunnen. Wij zouden in onze druk vergaan. Pasen wordt het, wanneer de nieuwverworven gerechtigheid aan het hart wordt toegepast. „Welke overgeleverd is om onze zonden, en opgewekt om onze rechtvaardigmaking" (Romeinen 4 : 25). Dan gaat de verrezen Christiis het spreken: vrede zij ulieden! Een staat van vrede, (wel te onderscheiden van een gevoel van vrede!) is dan aangebracht. De vertoornde Rechter» is een verzoend Rechter geworden. De vrucht van de hemelvaart van Christus mag worden ondervonden, wanneer de Heere de ziel inleidt in het geheimenis, dat Christus nu niet alleen de straf gedragen en de gerechtigheid aangebracht heeft, maar dat Hij ook de Weg is, waarin wij mogen worden hersteld in de volle gemeenschap Gods. De gesloten hemel is voor de Kerk geopend!

Wanneer tenslotte het Pinksterfeest mag worden „beleefd", mag de vervulling met de drieënige God worden gekend. Door de Geest der aanneming tot kinderen mag de Heere worden aangeroepen, nu niet meer als een toornend , Rechter, zelfs niet als een verzoend Rechter, maar als een liefdevol Vader. Christus mag dan worden gekend als Profeet, Priester en Koning. De Heilige Geest — de éérste Persoon Die in het hart gaat werken, de Laatste Die als Persoon wordt gekend! — mag als de Trooster en Toepasser van Christus' weldaden worden gekend. Over die ervaring van het Pinksterfeest schrijft de onder ons zo beminde Ds. G. van Reenen: „Nu viel het volle licht op Hem. Welk een liefde! Welk een vlam van innige, heilige, zalige liefde ontbrandde toen in mijn ziel tot die Heüige Geest. Mijn ziel riep enkel uit: „Lieve Geest! Zoete Geest! Dierbare Geest!" Ja, ik kon geen namen vinden, , die uit konden drukken, wat ik voor die lieve Geest gevoelde. En... daar had ik nu mijn kwitantie, het zegel van mijn erfrecht, het pand van Gods liefde, van Jezus' trouw, mijn pas voor de hemel: U wilt zeer zeker wel geloven, dat ik tevoren nooit over de Heilige Geest kon preken, als toen op het eerstvolgende Pinksterfeest? " (Het boek Ruth, blz. 14).

En hier een tegenstem

De gedachte dat de heilsfeiten chronologisch nabeleefd worden als het gaat om de toe-eigening ervan en dat in deze zin de weg van de Borg de weg van de kerk is, noemde hij strijdig met de apostolische brieven. "Wanneer men zegt dat kinderen Gods de dingen zo beleefd hebben, is dit geen argument. Want geloofservaring die strijdig is met de Schrift moet als ballast overboord of moet in ieder geval anders worden verwoord

Best wel een groot verschil van inzicht

[Ad Anker]

ik kreeg een pb met de opmerking: let op, huisman komt met een citaat. En ja, het citaat is er.

[Luther]

ik kreeg een pb met de opmerking: let op, huisman komt met een citaat. En ja, het citaat is er.

Voor de zekerheid maar even weer het citaat uit een preek van ds. M.J. van Gelder (adventsweken - GG Woerden):
"Het herdenken van Advent en Kerst heeft ook een gevaar in zich. U zou zomaar de gadchte kunnen krijgen dat het geestelijk leven zich ook voltrekt volgens de volgorde Advent-Kerst- etc. Maar daarvoor vindt u in de Schrift géén grond."

[Cees]

-

[huisman]

ik kreeg een pb met de opmerking: let op, huisman komt met een citaat. En ja, het citaat is er.

betrouwbaar mannetje toch?

[freek]

ik kreeg een pb met de opmerking: let op, huisman komt met een citaat. En ja, het citaat is er.

Het is hier vaker citatenoorlog

[Tiberius]

On-topic maar weer, aub

[Luther]

Ik blijf het vreemd vinden dat posters die hier de biddag en de dankdag te vuur en te zwaard verdedigen als 'dag van afzondering' hier zo gemakkelijk de traditie van een avonddienst op Goede Vrijdag honoreren.

[huisman]

Ik blijf het vreemd vinden dat posters die hier de biddag en de dankdag te vuur en te zwaard verdedigen als 'dag van afzondering' hier zo gemakkelijk de traditie van een avonddienst op Goede Vrijdag honoreren.

Ik hoor bij die biddag en dankdagverdedigers maar zou best voorstander zijn van twee diensten op Goede Vrijdag.
Als mijn kerkenraad dat zou besluiten heb ik de opdracht om de onderlinge samenkomsten niet te verzuimen.

[Zita]

Waarin onderscheidt de stille week zich in praktische zin van niet-stille weken (afgezien dan van het bezoeken van kerkdiensten)? In hoeverre moet deze week zich inderdaad kenmerken door stilte en ingetogenheid?
Ik ben bijvoorbeeld grootgebracht met het idee dat het not done was om op Goede Vrijdag overdag lekker te gaan shoppen etc. Nu zie ik om mij heen dat er volop verjaardagen, verlovingen enzovoorts worden gevierd op stille zaterdag. Mensen berichten met vreugde op Facebook dat ze 'een lekker lang weekend' hebben.
Kortom: wat doen we in de stille week, buiten de extra kerkdiensten om?

[Ad Anker]

Ik blijf het vreemd vinden dat posters die hier de biddag en de dankdag te vuur en te zwaard verdedigen als 'dag van afzondering' hier zo gemakkelijk de traditie van een avonddienst op Goede Vrijdag honoreren.

Bedoel je mij hiermee? Ik begrijp je probleem niet zo, eigenlijk.
Wel ben ik het met Zita eens. Wees wat sober, ook op zo'n dag als stille zaterdag. Dat mag best een dag van herdenken zijn. Wat mij betreft hoeft dat niet in de kerk.

[Luther]

Ik blijf het vreemd vinden dat posters die hier de biddag en de dankdag te vuur en te zwaard verdedigen als 'dag van afzondering' hier zo gemakkelijk de traditie van een avonddienst op Goede Vrijdag honoreren.

Bedoel je mij hiermee? Ik begrijp je probleem niet zo, eigenlijk.
Wel ben ik het met Zita eens. Wees wat sober, ook op zo'n dag als stille zaterdag. Dat mag best een dag van herdenken zijn. Wat mij betreft hoeft dat niet in de kerk.

Ik bedoel jou hiermee inderdaad. Zie je laatste zin: als ik dat over biddag zou zeggen, zou ene Anker over me heen komen...

[Bert Mulder]

Uit een ander topic citeer ik mezelf even:

Ds. A. Beens stelde zelf de vraag al, en ik herhaal 'm: Wat is erop tegen dat in de week voor Goede Vrijdag, de stille week, elke avond een uurtje in de kerk, een sobere bijeenkomst is, waarbij wat gezongen wordt en er een meditatie uitgesproken wordt over het gelezen Bijbelgedeelte?
Beter dan vele kerkelijke vergaderingen.

Andere vraag: Is het niet heel vreemd dat we op de 'betaaldag van de Kerk', zoals Goede Vrijdag toch ook weleens genoemd wordt, er maar één dienst is, meestal 's avonds, terwijl Kerst, Pasen en Pinksteren er 3 tellen? Daarenboven: de scholen zijn ook nog eens vrij op Goede Vrijdag. Onlangs hadden we op RF een discussie over bid- en dankdag: scholen vrij, het zou een dag van afzondering moeten zijn volgens meerdere posters. Als dat voor biddag geldt, dan toch helemaal voor Goede Vrijdag?

Hier is goede vrijdag een vrije dag, inplaats van bidddag.

Nou ja, na de kerk werk ik altijd goede vrijdag...

Het is de oude roomse gewoonte om bepaalde dagen speciaal te 'vieren'. Ook vonden de roomsen de 'kerkelijke kalender' erg belangrijk, met alle 'heilige dagen'. Dat is met de reformatie verdwenen, zie bijvoorbeeld Calvijn. De presbyriaanse traditie gaan niet eens naar de kerk op goede vrijdag en kerstdag (behalve als het op zondag is). De Nederlandse reformatie, wat dat betreft, gaat in het vieren van de kerkelijke kalender weer terug naar Rome.

[Hendrikus]

Wij kunnen dankbaar terug zien op een reeks van vier mooie avonden waarin het Woord centraal stond (thema dit jaar: Christus' lijden in de psalmen), met passende liederen, meditatie, gebed, instrumentale en vocale muziek. Ingetogen en stijlvol, waardevolle avonden, met elke avond weer zo'n 700 à 800 bezoekers, uiteraard gemeenteleden maar ook ettelijke GG'ers, een enkele OGG'er, eerder deze weel ook een enkele RK (maar die hadden vanavond hun eigen dienst op Witte donderdag). Opvallend veel jongeren ook. Ja, ik ben er blij mee!