Behoudend maar niet behouden
de gevaren van het hypercalvinisme
Auteur: Petrus Coudekercke

Behoudend maar niet behouden gaat over de gevaren van het hypercalvinisme. Het boek bevat geen systematische, theologische weerlegging, maar wil graag dit onderwerp vanuit andere invalshoeken belichten. Daarbij maakt de auteur gebruik van verschillende schrijfvormen, waaronder columns en zinnebeeldige verhalen. Op die manier hoopt de schrijver nieuw licht op het onderwerp te kunnen laten schijnen. De rode draad in al deze teksten vormt het hypercalvinisme en de ernstige gevolgen van dit theologische denkkader voor de prediking en toehoorders.

Het is ons gebed dat God dit boek zal gebruiken om ‘gevangenen vrijheid te schenken’, in het verlangen dat mensen in mogen gaan zien dat de Waarheid niet in de eerste plaats een leer is, maar een Persoon: Jezus Christus, de Weg, de Waarheid en het Leven!

Het kistje van de Koning


In het land Kosmos leefde er eens een Koning. Hij was er al voordat er ander leven was. De Koning regeerde het land met haar vele onderdanen. In alles kwam tot uitdrukking dat hij het goede met hen voor had. Op een dag kwamen de onderdanen in opstand en deden een poging om de Koning van zijn troon te stoten. Ze waren de heerschappij van de Koning zat en wilden nu zelf regeren. De poging mislukte. De Koning eiste gerechtigheid. Alle rebellerende onderdanen moesten met de eeuwige dood gestraft worden. De Koning, die ook barmhartig was, zorgde voor een middel ter ontkoming. De Koning had een kistje. Dat kistje bevatte een kruik met water. Dat water werd het Levend Water genoemd. Wat dat water zo bijzonder maakte, was de belofte van de Koning: een ieder die van dat Levende Water zou drinken, zou niet sterven maar leven, eeuwig verder mogen leven in het paleis van de Koning.

De barmhartigheid van de Koning kwam tot uitdrukking in teksten op het kistje die beloften bevatten. Die beloften spraken over het kruikje met Levend Water. Zo was te lezen: “Als u dorst heeft, dan mag u komen en het Levende Water tot u nemen, om niet.’ Weer andere teksten wezen erop dat iedereen die dit Levende water níet zou drinken, zijn verdiende straf zou moeten ontvangen. De Koning had in zijn soevereiniteit een gedeelte van zijn onderdanen uitverkoren door hen een kistje te schenken. Hij gaf hen daarbij de opdracht om de Blijde Boodschap aan alle inwoners van Kosmos te verkondigen. Wat voor hen overbleef, was de verwondering om zoveel onverdiende Genade.

Veel mensen gingen echter heel anders met de Gift om. Ze begrepen niet dat het kistje levensbelangrijk was, sterker, dat het eeuwigheidswaarde had en dat het wel of niet gebruiken ervan hun eeuwige bestemming zou bepalen. Zo was er een groep onderdanen die zich gingen toeleggen op het verzamelen van de kistjes als kunstobject. Vooral de oude en verweerde exemplaren hadden hun interesse. Een andere groep bestudeerde de zinsopbouw en de grammatica van de teksten en schreven daar allerlei boeken over. Weer anderen hielden zich bezig met de kistjes vanwege het sociale gehalte van de teksten. Zij waren zeer deskundig in het uitleggen van de symbolische betekenissen.

Er was echter ook een groep onderdanen die heel goed wist, dat het kistje geen kunstobject was, geen literair meesterwerk en dat de teksten meer bevatten dan een sociaalethische boodschap. Deze groep nam de teksten wel letterlijk. Zij begrepen dat het kistje eeuwigheidswaarde had. Toch dronken ook velen van hen niet van dat Levende Water. Wel waren ze op allerlei wijze bezig met het kistje. Sommigen van hen zetten zich in voor de instandhouding van de oude taal waarin de teksten op het kistje geschreven waren. Anderen schreven dikke handleidingen over het kistje, vooral over de vraag hoe het nu geopend moest worden, welke moeilijkheden er dan ondervonden werden en ook hoe je het Levende Water op een verkeerde manier kon drinken. Zij toetsten ook degenen die zeiden dat ze
gedronken hadden, aan de hand van de door hen opstelde criteria. Weer anderen gingen zich afvragen of de Koning wel werkelijk meende dat iedereen gebruik mocht maken van het kistje. Vele boeken met de gedachten van deze mensen stapelden zich bovenop het kistje.

Ondertussen werden dagelijks onderdanen opgeroepen om voor de koning te verschijnen. De Koning vroeg zijn onderdanen wat ze met zijn Gift gedaan hadden. Hij vroeg ze of ze ook van dat Levende Water gedronken hadden.

JolandaOudshoorn schreef:Ik kan erg weinig met zo'n boekje, afgaande op wat Luther en Huisman schrijven. Het verhaal van de koning vind ik wel erg oppervlakkig.

Luther schreef:Wie kent dit boekje? Ik heb enkele bladzijdes gelezen, en er stonden schokkende dingen in over de gereformeerde gezindte.

Germanicus schreef:Mooie cover, in elk geval. Verder ken ik het boekje noch de schrijver.

Hendrikus schreef:

Germanicus schreef:Mooie cover, in elk geval. Verder ken ik het boekje noch de schrijver.

De schrijver lijkt zich achter een pseudoniem te verschuilen.
Het kerkje op de cover is Engels.

-DIA- schreef:Als ik bedenk wat men tegenwoordig onder hyercalvinisme verstaat wordt ik vuurbang voor dat boek!

Zaterdagavond in een preek van ds. J. Roos nog een ernstige waarschuwing gehoord wat er tegenwoordig onder hypecalvinisme wordt verstaan.

Cees schreef:

-DIA- schreef:Als ik bedenk wat men tegenwoordig onder hyercalvinisme verstaat wordt ik vuurbang voor dat boek!

Zaterdagavond in een preek van ds. J. Roos nog een ernstige waarschuwing gehoord wat er tegenwoordig onder hypecalvinisme wordt verstaan.

Nou en wat wordt er dan onder verstaan volgens ds J. Roos?

-DIA- schreef:Wat is het toch dat de Waarheid zo kriebelig maakt. Ik merk dat hier al sinds dat ik dit forum ken... Blijkbaar is het reformatorische denken tot een aanstoot. En zo gek is dat ook weer niet, wat ook dat is naar het Woord. Ik ben er misschien in mijn naïviteit misschien vanuit gagaan dat iedereen die onder het Woord der Waarheid leeft er nog wel iets van verstaat (met het natuurlijk vestand toch zeker!)