Wie kan mij hier meer over vertellen? Is het een Bijbelse opvatting?

oma schreef:Wie kan mij hier meer over vertellen? Is het een Bijbelse opvatting?

God bekeert niet alleen de ziel, maar de hele mens. Wanneer het geestelijke leven niet zichtbaar wordt in het alledaagse leven, dus ook in de materiële zaken, dan moet de vraag eens serieus gesteld worden, of er wel sprake is van écht geestelijk leven...

oma schreef:Wie kan mij hier meer over vertellen? Is het een Bijbelse opvatting?

Volgens mij niet.
Maar het kan zijn dat ik je vraag niet goed begrijp, misschien kan je wat toelichting geven?

memento schreef:

oma schreef:Wie kan mij hier meer over vertellen? Is het een Bijbelse opvatting?

God bekeert niet alleen de ziel, maar de hele mens. Wanneer het geestelijke leven niet zichtbaar wordt in het alledaagse leven, dus ook in de materiële zaken, dan moet de vraag eens serieus gesteld worden, of er wel sprake is van écht geestelijk leven...

Stel iemand is door God bekeert, en God gaat beproeven, er komt een chaos in het leven van de bekeerde persoon op materieel gebied, terwijl er wel een geestelijk leven is. Moet men dan het geestelijke van het materiële scheiden of is dat onmogelijk. Kan iemand dat ook bijbels onderleggen?

oma schreef:

memento schreef:

oma schreef:Wie kan mij hier meer over vertellen? Is het een Bijbelse opvatting?

God bekeert niet alleen de ziel, maar de hele mens. Wanneer het geestelijke leven niet zichtbaar wordt in het alledaagse leven, dus ook in de materiële zaken, dan moet de vraag eens serieus gesteld worden, of er wel sprake is van écht geestelijk leven...

Stel iemand is door God bekeert, en God gaat beproeven, er komt een chaos in het leven van de bekeerde persoon op materieel gebied, terwijl er wel een geestelijk leven is. Moet men dan het geestelijke van het materiële scheiden of is dat onmogelijk. Kan iemand dat ook bijbels onderleggen?

God kan een waar gelovige beproeven, door hem/haar in het materiële veel af te nemen. Denk aan de geschiedenis van Job: Deze rechtvaardige wordt alles ontnomen. Maar juist in deze beproeving komt openbaar, dat het geestelijke en het materiële niet te scheiden is: God beproeft het geestelijke leven van Job door hem het materiële af te nemen. In onze omgang met materiële zaken komt openbaar hoe het geestelijk met ons gesteld is.

Soms treft God ook in het materiële als straf op de zonde. Wanneer Hij dat doet, zal het voor de persoon duidelijk zijn dat er een verband is tussen de straf en de zonde. Dus wie gefraudeerd heeft of geldgierig geweest is, en er gebeurt iets waardoor hij een deel van zijn bezit kwijtraakt, zal daarin de straffende hand van God zien. Hierbij hoeven wij niet ons leven af te speuren naar een zonde waarvoor de straf bedoeld is: Als het een straf van God is, zal het de betrokkene heel duidelijk zijn dat het een straf is voor die ene zonde. God kan ook een gelovige straffen, óók voor beleden en vergeven zonden! Hij doet dat, om (1) ons tot bekering te brengen indien we deze zonde nog niet beleden en gebeterd hadden, en (2) ons door de straf beschermen tegen toekomstige verleidingen om weer in die zonde te vallen.

In dit en dat andere topic over wedergeboorte poneer je met grote stelligheid dat een waar geloof zus en zo moet wezen en dat het anders niet klopt. Waar haal je dat allemaal vandaan? Het is me allemaal wat te theoretisch. Een kind van God kan door eigen schuld een rommeltje van zijn tijdelijk leven maken, door eigen schuld.
De bijbelheiligen blijven ook allemaal gewone mensen.

oma schreef:

memento schreef:

oma schreef:Wie kan mij hier meer over vertellen? Is het een Bijbelse opvatting?

God bekeert niet alleen de ziel, maar de hele mens. Wanneer het geestelijke leven niet zichtbaar wordt in het alledaagse leven, dus ook in de materiële zaken, dan moet de vraag eens serieus gesteld worden, of er wel sprake is van écht geestelijk leven...

Stel iemand is door God bekeert, en God gaat beproeven, er komt een chaos in het leven van de bekeerde persoon op materieel gebied, terwijl er wel een geestelijk leven is. Moet men dan het geestelijke van het materiële scheiden of is dat onmogelijk. Kan iemand dat ook bijbels onderleggen?

Het is me nog steeds niet helemaal duidelijk.
Ik denk dat het ook per karakter verschilt of iemand een rommeltje van zijn materiële zaken maakt. Als iemand dan door God bekeerd wordt, zal hij denk ik niet echt op dat gebied veel ordelijker worden.
Daar komt nog bij dat wat de één vindt alsof er een bom ontploft is, een ander dat een gezellige boel vindt.

We moeten - ook - wat betreft deze vraag maar te rade gaan naar wat de Schrift ons zelf openbaart. En dan denk ik met name aan het gebed dat we allemaal zo goed kennen: het onze Vader, waar we zo heel duidelijk zien dat de Heere van doen wil hebben met zowel ons dagelijks brood als de vergeving van onze schulden.
M.i. moeten we dus niet teveel een onderscheid tussen geestelijk en 'aards' maken.

memento schreef:

oma schreef:

memento schreef:

oma schreef:Wie kan mij hier meer over vertellen? Is het een Bijbelse opvatting?

God bekeert niet alleen de ziel, maar de hele mens. Wanneer het geestelijke leven niet zichtbaar wordt in het alledaagse leven, dus ook in de materiële zaken, dan moet de vraag eens serieus gesteld worden, of er wel sprake is van écht geestelijk leven...

Stel iemand is door God bekeert, en God gaat beproeven, er komt een chaos in het leven van de bekeerde persoon op materieel gebied, terwijl er wel een geestelijk leven is. Moet men dan het geestelijke van het materiële scheiden of is dat onmogelijk. Kan iemand dat ook bijbels onderleggen?

God kan een waar gelovige beproeven, door hem/haar in het materiële veel af te nemen. Denk aan de geschiedenis van Job: Deze rechtvaardige wordt alles ontnomen. Maar juist in deze beproeving komt openbaar, dat het geestelijke en het materiële niet te scheiden is: God beproeft het geestelijke leven van Job door hem het materiële af te nemen. In onze omgang met materiële zaken komt openbaar hoe het geestelijk met ons gesteld is.

Soms treft God ook in het materiële als straf op de zonde. Wanneer Hij dat doet, zal het voor de persoon duidelijk zijn dat er een verband is tussen de straf en de zonde. Dus wie gefraudeerd heeft of geldgierig geweest is, en er gebeurt iets waardoor hij een deel van zijn bezit kwijtraakt, zal daarin de straffende hand van God zien. Hierbij hoeven wij niet ons leven af te speuren naar een zonde waarvoor de straf bedoeld is: Als het een straf van God is, zal het de betrokkene heel duidelijk zijn dat het een straf is voor die ene zonde. God kan ook een gelovige straffen, óók voor beleden en vergeven zonden! Hij doet dat, om (1) ons tot bekering te brengen indien we deze zonde nog niet beleden en gebeterd hadden, en (2) ons door de straf beschermen tegen toekomstige verleidingen om weer in die zonde te vallen.

Hartelijk dank voor uw antwoord, het verwoord precies mijn gedachten.

Een waar geestelijk leven kan er alleen zijn als we door het geloof verenigd zijn met de Heere Jezus Christus.
Dan gaan we door de Heilige Geest: Christus kennen, toestemmen en vertrouwen in Zijn profetisch, in Zijn Priesterlijk en in Zijn Koninklijk ambt.
In Zijn Menselijke natuur en in Zijn Goddelijke natuur.

Dan wordt het ook in het aardse leven openbaar welk een Profeet, Priester en Koning we dienen.
Dan zijn we een leesbare brief van Christus.
Dan is het voor ons ook tot troost dat Hij gekomen is, en almachtig is om de werken des duivels te verbreken, omdat Hij een Menselijke en een Goddelijke natuur deelachtig is.
Natuurlijk is er wel een zwak of een sterk geloof, maar het wezen van het geloof is wel aanwezig.
Aan de vruchten komt het ook in het materiële dan ook openbaar, al kan dit zwak aanwezig zijn.

@SecorDabar
En in welk opzicht bedoel je dat iemand een leesbare brief word, hoe kun je dat zien en wat veranderd er dan?
Welke materiële zaken zullen dan anders worden?

ejvl schreef:@SecorDabar
En in welk opzicht bedoel je dat iemand een leesbare brief word, hoe kun je dat zien en wat veranderd er dan?
Welke materiële zaken zullen dan anders worden?

Beste Ejvl,

Tja…, welke zaken dan anders worden ? Dat ligt per persoon verschillend wat er dan veranderd. Bij de één zal er meer veranderen , dan bij de ander.
Dit beslaat natuurlijk wel een heel breed terrein, als het om materiële zaken gaat.
Er zijn dus veel zaken te noemen, maar ik denk dan o.a. aan de Christelijke matigheid en ingetogenheid en naarstigheid.
Laat ons bovenal niet uit het oog verliezen dat ook buiten de Christelijke religie men matig en ingetogen en naarstig kan zijn. Dus gaat het hier om de Christelijke matigheid en ingetogenheid, en naarstigheid, niet als een constatering, maar om de noodzaak te kennen van de innerlijke vereniging met Christus door het geloof.
Al wat men doet of nalaat buiten het geloof in Christus is ten diepste zonde.

Christelijke matigheid, onder andere:
1 Korinthe 9:25 het lichaam bedwingen
Spreuken 20:1 en Spreuken 31:4-5 , Leviticus 10:8-10, Efeze 5:18, Pred.10:17, Daniël 1:8, 12, 15, Hab.2:15, Hosea 4:11, Jesaja 28:7, 1 Kor.5:11, Galaten 5: 19-21 Lukas 21:34 als het gaat om wijn, sterke drank, vraatzucht, brasserijen

Christelijke ingetogenheid, onder andere:
Titus 2: 11-12, Romeinen 13:13, Efeze 5:4

Christelijke naarstigheid,(vlijtigheid) omdat materiële zaken ook weer niet onbelangrijk zijn, onder andere:
Spreuken 10::4, Spreuken 28:19, Spreuken 31:27-28, 1 Tim.5:8, 2 Thess.3: 8-12,


Bij dit alles zijn er natuurlijk veel meer dingen te noemen.

Ik zou willen benadrukken dat de gelovige van nu gezegend is met geestelijke zegeningen. Verder leert de Bijbel ons dat we geen zorgen hoeven te hebben over aardse zaken, en dat we altijd dankbaar zouden zijn. Materiële zaken worden in het NT veelal als verleiding of belemmering gekenschetst.
De gelovige van het oude testament leefde onder het zegen-vloek principe. Gehoorzaamheid werd beloond met aardse zegeningen, ongehoorzaamheid met de vloek. Van geestelijke zegeningen lezen we niet zoveel (alhoewel die er uiteraard wel zijn/waren).

oma schreef:

memento schreef:

oma schreef:Wie kan mij hier meer over vertellen? Is het een Bijbelse opvatting?

God bekeert niet alleen de ziel, maar de hele mens. Wanneer het geestelijke leven niet zichtbaar wordt in het alledaagse leven, dus ook in de materiële zaken, dan moet de vraag eens serieus gesteld worden, of er wel sprake is van écht geestelijk leven...

Stel iemand is door God bekeert, en God gaat beproeven, er komt een chaos in het leven van de bekeerde persoon op materieel gebied, terwijl er wel een geestelijk leven is. Moet men dan het geestelijke van het materiële scheiden of is dat onmogelijk. Kan iemand dat ook bijbels onderleggen?

Dat kan niet onderscheiden wordne. Want iemand die de Heere dient, zal Hem willen volgen.
Wanneer het materieel een chaos wordt, dan zal de gelovige dat bij de Heere brengen en ondanks de omstandigheden rust vinden in Hem.
En de gelovige zal dan mogen ervaren dat Hij ZAL zorgdragen.

SecorDabar schreef:

ejvl schreef:@SecorDabar
En in welk opzicht bedoel je dat iemand een leesbare brief word, hoe kun je dat zien en wat veranderd er dan?
Welke materiële zaken zullen dan anders worden?

Beste Ejvl,

Tja…, welke zaken dan anders worden ? Dat ligt per persoon verschillend wat er dan veranderd. Bij de één zal er meer veranderen , dan bij de ander.
Dit beslaat natuurlijk wel een heel breed terrein, als het om materiële zaken gaat.
Er zijn dus veel zaken te noemen, maar ik denk dan o.a. aan de Christelijke matigheid en ingetogenheid en naarstigheid.
Laat ons bovenal niet uit het oog verliezen dat ook buiten de Christelijke religie men matig en ingetogen en naarstig kan zijn. Dus gaat het hier om de Christelijke matigheid en ingetogenheid, en naarstigheid, niet als een constatering, maar om de noodzaak te kennen van de innerlijke vereniging met Christus door het geloof.
Al wat men doet of nalaat buiten het geloof in Christus is ten diepste zonde.

Christelijke matigheid, onder andere:
1 Korinthe 9:25 het lichaam bedwingen
Spreuken 20:1 en Spreuken 31:4-5 , Leviticus 10:8-10, Efeze 5:18, Pred.10:17, Daniël 1:8, 12, 15, Hab.2:15, Hosea 4:11, Jesaja 28:7, 1 Kor.5:11, Galaten 5: 19-21 Lukas 21:34 als het gaat om wijn, sterke drank, vraatzucht, brasserijen

Christelijke ingetogenheid, onder andere:
Titus 2: 11-12, Romeinen 13:13, Efeze 5:4

Christelijke naarstigheid,(vlijtigheid) omdat materiële zaken ook weer niet onbelangrijk zijn, onder andere:
Spreuken 10::4, Spreuken 28:19, Spreuken 31:27-28, 1 Tim.5:8, 2 Thess.3: 8-12,


Bij dit alles zijn er natuurlijk veel meer dingen te noemen.

Bedankt voor je antwoord!