Zachtmoedigheid(math 5:5)

[henriët]

"Zalig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen het aardrijk beërven"


Een paar vragen bij deze tekst.
Hoe zouden wij zachtmoedigheid het best kunnen beoefenen?
Vaak wordt gezegd bij humanisten ontdek je meer zachtmoedigheid dan bij christenen. Hoe zie je dit?
Over het beërven van het aardrijk kun je nadenken en dan denkend aan de nieuwe aarde, waar wij niet aan kunnen bouwen. Waarom niet.

[Jo-Ann]

Ik ben zo zachtmoedig niet...
Bij een preek over het zesde gebod niet lang geleden, trof me wat er verderop in Mattheüs staat, waar de Heere Jezus iets zegt over het opnemen van Zijn juk en Zijn last, en dan: 'en leert van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart'. Die les heb ik steeds weer nodig en ik weet niet of ik zachtmoedigheid zelf kan beoefenen.

Bij je volgende vraag (van de humanisten) heb ik er wel gedachten over, maar vind ik nog even lastig om goed te verwoorden. Ik denk in elk geval dat humanisten, over het algemeen, dichter bij hun eigen gevoelens leven. Christenen hebben meer de strijd dat 'haat'-gevoelens niet mogen, waardoor ze het willen ontkennen, maar ondertussen is het er wel degelijk en gaat het een soort eigen leven leiden. En zolang het ontkend wordt, is het moeilijk om het te erkennen en het daardoor ook een plaats te geven.

[Desiree]

ff.

Betekent zachtmoedigheid ook de zachtmoedigheid wat wij voor ogen hebben? Ik heb nu geen verklaringen bij de hand... maar daar moeten we echt even kijken. Helaas gaat dat nu ff niet.

Zoals draagt elkanders lasten, dat betekent niet, zieken verzorgen etc. maar elkaars karakter accepteren.

Of zeur ik nu?

[refo]

Jezus houdt daar niet een toespraak over een aantal categorieën mensen.
Het gaat steeds over dezelfde mensen. Die zijn waren gelovigen en bezitten daarom zeven eigenschappen.

De kern waarom hun leven draait is hongeren en dorsten naar de gerechtigheid. Die eigenschap staat in het midden.

Ervoor drie eigenschappen:
Deze mensen zijn arm van geest, dáárom treuren zij (zij kennen zichzelf) en dáárom zijn zij zachtmoedig (zij zijn daardoor mild voor anderen).

Erna ook drie: barmhartig (heeft er mee te maken dat zij zachtmoedig zijn), rein van hart (vanwege de de oorzaak van hun treuren) en vreedzaam (omdat ze arm van geest zijn).

Ogenschijnlijk is bij een humanist ook zachtmoedigheid te vinden, maar dat is om bovenstaande reden onjuist. Het is bij Jezus' rede niet een eigenschap die op zichzelf kan voorkomen.

Maar anderzijds: een Christen die niet zachtmoedig is moet toch zijn papieren nog eens nakijken.

[-DIA-]

Het zachtmoedig zijn is een eigenschap die met de genade in de mens wordt gestort...
Vanzelf zijn er karakterverchillen, en die blijven ook na ontvangen genade.
Toch wordt met ontvangen genade een mens milder en zachtmoediger.
Dit is wat ik zelf vaak geconstateerd heb, al zie je de het tegenwoordig niet zo veel
meer.
De zaligsprekingen zijn een reeks van genaden die een de begendigden ontavangen,
en teven een kenmerk van het werk Gods.

[dennis]

Ik geloof dat zowel Refo als Dia gelijk hebben.
Als de Heere in een mens kent wordt o.a. zijn wil vernieuwd. Omdat hij zichzelf als zondaar leert kennen, kijkt hij met andere ogen naar de zonden van anderen. Een vinger op een ander gericht wordt ook een vinger op jezelf.

Laten we overigens zachtmoedigheid nooit verwarren met slapheid of toegeeflijkheid. Dat wordt wel veel gedaan, maar is zeker niet bijbels.

De Heere Jezus was - in Zijn menselijke gestalte, de zachtmoedigste van alle mensen, maar juist Hij toornde ook tegen de zonde. Denk alleen maar aan de tempelreiniging.

[vlinder]

al zie je de het tegenwoordig niet zo veel
meer.

al zie ik dat het tegenwoordig.....
Geen algemene stellingen doen zonder onderbouwing. Mijn ervaring is namelijk anders. Ik zie in mijn omgeving gelukkig veel mensen waar na hun bekering een zachter karakter is gekomen, van sommige mensen moet het m.i. zelfs een afspiegeling van Christus zelf zijn. Gezegend de man en vrouw die zó zachtmoedig kan zijn. Zelf heb ik er af en toe flink moeite mee.

[EdgarB]

Zachtmoedigheid valt m.i. ook onder ; "hebt uw vijanden lief"..

[albion]

al zie je de het tegenwoordig niet zo veel
meer.

al zie ik dat het tegenwoordig.....
Geen algemene stellingen doen zonder onderbouwing. Mijn ervaring is namelijk anders. Ik zie in mijn omgeving gelukkig veel mensen waar na hun bekering een zachter karakter is gekomen, van sommige mensen moet het m.i. zelfs een afspiegeling van Christus zelf zijn. Gezegend de man en vrouw die zó zachtmoedig kan zijn. Zelf heb ik er af en toe flink moeite mee.

Begrijp ik. Ik vind het soms ook zeer lastig en om eerlijk te zijn vraag ik me soms ook af in hoeverre het gemeend is. Mijn waarneming is dat er ook mensen zijn die erg vriendelijk en zachtmoedig overkomen, maar toch bitter tegenvallen. En ik spreek net als jij uit ervaring.
Wat DIA zegt is dus geen algemene stelling maar dat beleeft hij in zijn waarneming en hoeft hij niets te onderbouwen. Het is al erg genoeg dat hij dat zo waarneemt.

[hervormde]

Mag ik een vraag stellen richting Dia over de 'gratia infusia'. Wordt de genade in een zondaar gestort? Riekt dit niet teveel naar Rome? Of bedoel je het anders? Leeft een zondaar niet van het 'extra nos'.

[-DIA-]

.

[-DIA-]

al zie je de het tegenwoordig niet zo veel
meer.

al zie ik dat het tegenwoordig.....
Geen algemene stellingen doen zonder onderbouwing. Mijn ervaring is namelijk anders. Ik zie in mijn omgeving gelukkig veel mensen waar na hun bekering een zachter karakter is gekomen, van sommige mensen moet het m.i. zelfs een afspiegeling van Christus zelf zijn. Gezegend de man en vrouw die zó zachtmoedig kan zijn. Zelf heb ik er af en toe flink moeite mee.

Wat bedoelt u?
Verklaar het eens? En dit is toch geen subjectiviteit?
Als ik waarneem dat de algemene kennis van de Waarheid in 25 jaar
zeer verontrustend minder is geworden is dat een objectieve waarneming.
Vanavond zei ds. Beens in de preek trouwens precies hetzelfde...
Dan wordt het toch blijkbaar niet alleen door mij waargenomen...
Wat een belangrijke rol speelt in het elkaar misverstaan is dat de een
een ander geloof (dat blijkt) heeft als een ander.
Wie niet de ernst van deze tijd ziet is stekeblind, net als de farizeeën
die dat ook maar niet geloofden (van zichzelf al helemaal niet)
Sorry dat ik het nu iets hard zeg, maar hier is een fundamenteel verschil
in het belijden en geloven.

[-DIA-]

Mag ik een vraag stellen richting Dia over de 'gratia infusia'. Wordt de genade in een zondaar gestort? Riekt dit niet teveel naar Rome? Of bedoel je het anders? Leeft een zondaar niet van het 'extra nos'.

Lees het nu eens door een reformatorische bril... dan begrijp je het wel.
Wat de kant die je hier op gaat bedoel ik ten enen male niet.

[-DIA-]

Het zachtmoedig zijn is een eigenschap die met de genade in de mens wordt gestort...
Vanzelf zijn er karakterverchillen, en die blijven ook na ontvangen genade.
Toch wordt met ontvangen genade een mens milder en zachtmoediger.
Dit is wat ik zelf vaak geconstateerd heb, al zie je de het tegenwoordig niet zo veel
meer.
De zaligsprekingen zijn een reeks van genaden die een de begenadigden ontvangen,
en teven een kenmerk van het werk Gods.

Toevoeging voor de misverstaanders
Als een mens genade ontvangt veranderd alles, ook het uitwendige.
Vroeger hoorde het algemeen, tegenwoordig (weeral!) niet zo vaak meer:
Als je je uitgeeft voor een begenadigde: Weten de buren het ook?
En de hond? en de kat?
Begrijp u het? Met het natuurlijk verstand toch zeker wel?

[JolandaOudshoorn]

Het zachtmoedig zijn is een eigenschap die met de genade in de mens wordt gestort...
Vanzelf zijn er karakterverchillen, en die blijven ook na ontvangen genade.
Toch wordt met ontvangen genade een mens milder en zachtmoediger.
Dit is wat ik zelf vaak geconstateerd heb, al zie je de het tegenwoordig niet zo veel
meer.
De zaligsprekingen zijn een reeks van genaden die een de begenadigden ontvangen,
en teven een kenmerk van het werk Gods.

Toevoeging voor de misverstaanders
Als een mens genade ontvangt veranderd alles, ook het uitwendige.
Vroeger hoorde het algemeen, tegenwoordig (weeral!) niet zo vaak meer:
Als je je uitgeeft voor een begenadigde: Weten de buren het ook?
En de hond? en de kat?
Begrijp u het? Met het natuurlijk verstand toch zeker wel?

Soms zien de buren, de hond en de kat het wel. De kerkmens ziet het echter niet....