Niet alleen op dit forum, maar overal en in elke kerk kom je veel verschillende opvattingen tegen. Niet alleen over de betekenis van bepaalde tekstgedeelte, maar ook over de beleving van het geloof ed. Dat gaat niet zelden zelfs zo ver, dat de een de ander zijn geloof in twijfel trekt.

Aan het niveau van opleiding kan het niet liggen, want in alle geledingen komen hoogopgeleiden voor.

Komen die verschillen doordat men koste wat het kost wil vasthouden aan eigen gelijk? Of zijn er andere oorzaken aan te wijzen?

Oorspronkelijk gepost door Lecram
Niet alleen op dit forum, maar overal en in elke kerk kom je veel verschillende opvattingen tegen. Niet alleen over de betekenis van bepaalde tekstgedeelte, maar ook over de beleving van het geloof ed. Dat gaat niet zelden zelfs zo ver, dat de een de ander zijn geloof in twijfel trekt.

Aan het niveau van opleiding kan het niet liggen, want in alle geledingen komen hoogopgeleiden voor.

Komen die verschillen doordat men koste wat het kost wil vasthouden aan eigen gelijk? Of zijn er andere oorzaken aan te wijzen?

Volgens mij gaat het, simpel geredeneerd, meestal zo:
Het begint bij hoe je dingen beleeft.
Je zoekt aansluiting bij gelijkgevoelenden; men herkent zich in wat anderen uiten. Dit worden vervolgens de ware-verkondigers-van-het-gelijk.
Vervolgens is het niet moeilijk om argumenten te verzamelen die dat (inmiddels eigen) gelijk moeten onderstrepen.

Kortom: wat objectief lijkt is vaak slechts een uiting van het subjectieve.



[Aangepast op 5/8/04 door wim]

Oorspronkelijk gepost door Lecram
Niet alleen op dit forum, maar overal en in elke kerk kom je veel verschillende opvattingen tegen. Niet alleen over de betekenis van bepaalde tekstgedeelte, maar ook over de beleving van het geloof ed. Dat gaat niet zelden zelfs zo ver, dat de een de ander zijn geloof in twijfel trekt.

Discussieren of een visie wel juist is, is m.i. prima, maar hetgeen jij in je laatste zin terecht signaleert is een kwalijke zaak. Het is ook al opgemerkt in het topic Hakketakken en kissebissen (of zoeits).

Komen die verschillen doordat men koste wat het kost wil vasthouden aan eigen gelijk? Of zijn er andere oorzaken aan te wijzen?

Ben bang dat het eigen gelijk hier op OSW erg belangrijk is. Vul dan voor 'men' overigens maar gewoon 'we' in. We hebben er allemaal wel last van denk ik.....

Oorspronkelijk gepost door wim

Oorspronkelijk gepost door Lecram
Volgens mij gaat het, simpel geredeneerd, meestal zo:
Het begint bij hoe je dingen beleeft.
Je zoekt aansluiting bij gelijkgevoelenden; men herkent zich in wat anderen uiten. Dit worden vervolgens de ware-verkondigers-van-het-gelijk.

Ik denk niet dat dat het enige is. Wat ook sterk meespeelt is de omgeving waarin je bent opgegroeid en de mensen waarmee je intensief te maken hebt.
Daarom zullen de meeste GG'ers ook GG'er blijven, de meeste CGK'en CGK'e enz. enz.

Als diezelfde persoon in een andere omgeving zou zijn opgegroeid, zal het denkbeeld ook anders zijn.

[Aangepast op 5/8/04 door Lecram]

Oorspronkelijk gepost door Lecram

Oorspronkelijk gepost door wim
Volgens mij gaat het, simpel geredeneerd, meestal zo:
Het begint bij hoe je dingen beleeft.
Je zoekt aansluiting bij gelijkgevoelenden; men herkent zich in wat anderen uiten. Dit worden vervolgens de ware-verkondigers-van-het-gelijk.

Ik denk niet dat dat het enige is. Wat ook sterk meespeelt is de omgeving waarin je bent opgegroeid en de mensen waarmee je intensief te maken hebt.
Daarom zullen de meeste GG'ers ook GG'er blijven, de meeste CGK'en CGK'e enz. enz.

Als diezelfde persoon in een andere omgeving zou zijn opgegroeid, zal het denkbeeld ook anders zijn.

En dan te bedenken dat de ene GG'er de andere niet is......

Oorspronkelijk gepost door Pim

Oorspronkelijk gepost door Lecram

Oorspronkelijk gepost door wim
Volgens mij gaat het, simpel geredeneerd, meestal zo:
Het begint bij hoe je dingen beleeft.
Je zoekt aansluiting bij gelijkgevoelenden; men herkent zich in wat anderen uiten. Dit worden vervolgens de ware-verkondigers-van-het-gelijk.

Ik denk niet dat dat het enige is. Wat ook sterk meespeelt is de omgeving waarin je bent opgegroeid en de mensen waarmee je intensief te maken hebt.
Daarom zullen de meeste GG'ers ook GG'er blijven, de meeste CGK'en CGK'e enz. enz.

Als diezelfde persoon in een andere omgeving zou zijn opgegroeid, zal het denkbeeld ook anders zijn.

En dan te bedenken dat de ene GG'er de andere niet is......

Daar geloof ik nu helemaal niets van, alle GG'ers denken toch hetzelfde?

Het eigen gelijk van je persoonlijke devotie/bevinding of bepaalde spiritualiteit boven de leer stellen van de ongedeelde Kerk van de eerste tien eeuwen en de zeven oecumenische concillies,leidt tot schismas en scheuring .

De vele kloosterorders die de Westerse Kerk kent komt voor uit een bepaalde geloofsbeleving en spiritualiteit en bevinding ,maar bleven wel onverkort vast houden aan de leer der Kerk vanaf het eerste begin,in navolging van Jezus Christus---Opdat zij allen een zijn---.

De nadere Reformatie is een geloofsbeleving een spiritualiteit zo niet een bevinding,niets nieuws onder de zon ,dat is altijd al geweest in de Kerk.Maar gelijkertijd is de zwakte van de nadere Reformatie de grote verdeeldheid binnen de nadere Reformatie,en daardoor krachteloos geworden en niet een geloofsaantrekkelijkheid bezit voor de mensen die op zoek zijn.

Heeft de nadere Reformatie wat te bieden waarchijnlijk wel,maar dan zal men op moeten houden elkaar naar de hel te verwijzen of uit te sluiten van jij hoort er bij en jij niet; het oordeel is nog altijd aan de Drieene God.


Als men op een christelijk forum dus ook hier uit zouden gaan van die ongedeelde Kerk van de eerste tien eeuwen ,zou er anders met elkaat omgegaan worden.Christelijke forum waar men dat doet zie je de geloofsblijheid en het liefdevol met elkaar om gaan.Vervelend om te zeggen ,maar er zijn er hier behoorlijk wat die nog een lange weg te gaan hebben.

Het gaat niet om het gelijk ,maar om Jezus Christus en Zijn Kerk in Eeuwigheid.

Verschillen zijn niet erg. Paulus behandelt de vraag van het verschil van mening ook. Hij geeft als leidraad dat de sterken rekening moeten houden met de zwakkeren, en dat je het moet doen voor de Heere.

Oorspronkelijk gepost door Robert
Verschillen zijn niet erg. Paulus behandelt de vraag van het verschil van mening ook. Hij geeft als leidraad dat de sterken rekening moeten houden met de zwakkeren, en dat je het moet doen voor de Heere.

Verschillen zijn niet erg nee,maar wel als door die verschillen de een de ander naar de hel verwijst.

Oorspronkelijk gepost door anemoon
misschien mag ik hier nog een keer attenderen op het boek: de hemelse man
in dit boek staat iets heel treffends
nou ja, heel veel treffends, natuurlijk, maar 1 ding is in het kader van deze topic wel heel treffendn
en jaren later, terugkijkend, schrijft hij:
ik geloof dat daar de verdeeldheid is begonnen die geleid heeft tot versnippering in de ondergrondse kerk
[Aangepast op 5/8/04 door anemoon]

Inderdaad Anemoon,

Toen ontstonden er meningsverschillen en er was geen eenheid meer. Iedere groep was overtuigd van zijn eigen gelijk.
Maar hoe vonden ze elkaar weer ???

Ze spraken samen een ontmoeting met elkaar af en de verschillen bleken enorm, dit wordt nooit een eenheid dachten de leiders.

TOT op het moment dat ze gingen BIDDEN en de één de ander de voeten ging wassen !!!!! TOEN begrepen ze het en vroegen de Heere om vergeving en dankten dat ze elkaar weer gevonden hadden.

Beschamende les.

:

Oorspronkelijk gepost door Adorote

Oorspronkelijk gepost door Robert
Verschillen zijn niet erg. Paulus behandelt de vraag van het verschil van mening ook. Hij geeft als leidraad dat de sterken rekening moeten houden met de zwakkeren, en dat je het moet doen voor de Heere.

Verschillen zijn niet erg nee,maar wel als door die verschillen de een de ander naar de hel verwijst.

Er zijn verschillen in de leer zoals de Godheid van Christus, de opstanding van Christus, de zondige aard van de mens, de vergeving van zonden, zaligheid door goede werken, etc. etc. die m.i. een meningsverschil rechtvaardigen.

Maar meningsverschillen over symboliek, uiterlijkheden en leefregels kunnen relevant zijn voor een discussie, maar zijn wel van minder belang.

Het is jammer dat heel veel christenen elkaar de maat vooral op dat soort zaken nemen.

Ik was pas op zoek op internet naar wat informatie mbt een bepaalde tekst. Surfend langs veel christelijke sites las ik:

- 7e dag adventisten maken iedereen die niet de sabbath houden uit voor van alles.
- Charismatische christenen vinden christenen die de charismatha niet hebben nep-christenen
- Evangelische christenen vinden dat de 'zwarte kousen' een verkeerd evangelie verkondigen
- De refo's maken alles wat in hun opinie op 'eigen wil' lijkt uit voor onchristelijk.

En dat is maar een kleine greep. Het is om moedeloos van te worden. Elke groep heeft zo z'n eigen stokpaardje waar alles aan wordt gereleteerd.

Die 7e dagadventisten bv. zien de anti-christ vooral in hen die de zondag houden.

Kortom, elke christen z'n stokpaardje, en elke christen maakt de ander daarop af?

Is iedereen die jouw mening niet deelt op een minder-belangrijk deel van het christelijk geloof meteen een nep-christen?

En natuurlijk vindt de 7e dag adventist de sabbath hét belang waard.
En natuurlijk vindt een pinksterman de charismatha het belangrijkste, en de afwezigheid als een teken van ongeloof.
En natuurlijk vindt een refo dat iemand die arminiaans aanvoelt meteen geen echte christen is.......

Jij in jouw klein hoekje en ik in het mijne!

Oh wacht, in dat lied wordt dat getuichend bedoeld, niet jezelf op de schouderkloppend......

De klus is nu: vindt je eigen fout, waar vind je dat je zelf goed bent en de rest van de christen-wereld fout?

Bij anderen kunnen we het ongetwijfeld aanwijzen. Maar nu bij jezelf.

er lopen twee dingen door elkaar:
1) we voelen ons veilig tussen ons soort mensen (zelfde gewoontes enzo)
2) meer wezenlijk: verschillen in uitleg of leer kunnen cruciaal zijn en van levensbelang.

je hebt allerlei wind van leer. daar waarschuwt de Bijbel op meerdere plaatsen tegen.
dus aan ons de taak om de geesten te beproeven.
Probleem: we hebben zo weinig licht van nature in zulke zaken.
Tweede probleem: we denken dat we zoveel licht hebben.

we denken dat we zelf wel even zullen vertellen wat de bijbel bedoelt op bepaalde cruciale plaatsen waar eeuwen over gesteggeld is, en die dus voor het doornsee mensenverstand niet zo helder zijn, in eerste instantie! En we gooien de wijsheid van Gods Geest, gewerkt in de lijn van Reformatie en Nadere Reformatie maar al te gauw en graag weg door te beweren dat we alleen naar de Bijbel moeten kijken! wat dwaas, want deze stromingen zijn volledig gefundeerd op de Bijbel!

Oorspronkelijk gepost door Majorca
er lopen twee dingen door elkaar:
1) we voelen ons veilig tussen ons soort mensen (zelfde gewoontes enzo)
2) meer wezenlijk: verschillen in uitleg of leer kunnen cruciaal zijn en van levensbelang.

je hebt allerlei wind van leer. daar waarschuwt de Bijbel op meerdere plaatsen tegen.
dus aan ons de taak om de geesten te beproeven.
Probleem: we hebben zo weinig licht van nature in zulke zaken.
Tweede probleem: we denken dat we zoveel licht hebben.

Correct.

Oorspronkelijk gepost door Majorca
we denken dat we zelf wel even zullen vertellen wat de bijbel bedoelt op bepaalde cruciale plaatsen waar eeuwen over gesteggeld is, en die dus voor het doornsee mensenverstand niet zo helder zijn, in eerste instantie! En we gooien de wijsheid van Gods Geest, gewerkt in de lijn van Reformatie en Nadere Reformatie maar al te gauw en graag weg door te beweren dat we alleen naar de Bijbel moeten kijken! wat dwaas, want deze stromingen zijn volledig gefundeerd op de Bijbel!

Een aantal gedachten (in willekeurige volgorde):
Punt 1. De reformatie en nadere reformatie onderwijzen ons 3 dingen: sola scriptura, sola fide, sola gratia. Dus een oproep om terug te gaan naar de Bijbel is door en door reformatorisch.
Punt 2 is wel dat het hoogst onverstandig zou zijn om geen gebruik te maken van wat in het verleden uit de Bijbel al is opgediept en geleerd. Het zou inderdaad dom zijn als we bijv. geen notie zouden nemen wat bijv. Calvijn in zijn Institutie heeft geschreven of wat a Brakel in zijn Redelijke Godsdienst heeft geschreven. Deze verklaringen bij de Schrift kunnen ons voor dwalingen behoeden, want dwalingen zijn er helaas veel, ook onder stromingen die zeggen zich alleen op de Bijbel te baseren (maar die dat ondertussen niet doen).
Punt 3 is daarnaast dat de reformatie en nadere reformatie zichzelf onder kritiek durven stellen, en dan met name kritiek vanuit het Woord. Er is dus maar 1 bron en norm en dat is uiteindelijk de Bijbel zelf, hoe hoog we de belijdenisgeschriften en de andere geschriften van reformatoren en nadere reformatoren ook mogen achten (ik acht ze in elk geval zeer hoog, maar deze geschriften beogen 1 ding: terugverwijzen naar de Schrift). Alleen de Bijbel bevat uiteindelijk (en bestaat uit) de canonieke boeken.
Punt 4 is dat zowel de reformatie als de nadere reformatie de nodige stromingen omvatten (Comrie leert bijv. niet altijd hetzelfde als van der Groe, Calvijn niet hetzelfde als Luther enz.) Reformatie en nadere reformatie zijn dus niet als eenvormigheden op te vatten, maar kennen elk de nodige diversiteit. Wat wel beide stromingen kenmerkt, is dat men zich wil laten gezeggen door de Bijbel. Dus bij verschil van mening tussen de reformatoren of nadere reformatoren moeten we altijd terug naar de Bijbel zelf (of beter: we moeten eerst de Bijbel (biddend) lezen en pas daarna moeten/mogen we er een verklaring bijpakken).

[Aangepast op 11/8/04 door elbert]

Oorspronkelijk gepost door Robert
Ik was pas op zoek op internet naar wat informatie mbt een bepaalde tekst. Surfend langs veel christelijke sites las ik:

- 7e dag adventisten maken iedereen die niet de sabbath houden uit voor van alles.
- Charismatische christenen vinden christenen die de charismatha niet hebben nep-christenen
- Evangelische christenen vinden dat de 'zwarte kousen' een verkeerd evangelie verkondigen
- De refo's maken alles wat in hun opinie op 'eigen wil' lijkt uit voor onchristelijk.

En dat is maar een kleine greep. Het is om moedeloos van te worden. Elke groep heeft zo z'n eigen stokpaardje waar alles aan wordt gereleteerd.

Die 7e dagadventisten bv. zien de anti-christ vooral in hen die de zondag houden.

Kortom, elke christen z'n stokpaardje, en elke christen maakt de ander daarop af?

Is iedereen die jouw mening niet deelt op een minder-belangrijk deel van het christelijk geloof meteen een nep-christen?

Ben in "gesprek" met 7edagsadventisten op refoweb en wat je over hen zegt klopt als een bus: ik wordt voor van alles en nog wat uitgemaakt (zonaanbidder, satanist, noem maar op). De moderators daar krijgen het nog zwaar.

Van belang blijft om ook tegen hen de Bijbelse boodschap uit te dragen en daarbij niet met gelijke munt terug te betalen (ik geef toe dat dit moeilijk is). Het is niet mijn bedoeling om ze "af te maken", maar wel om hun dwaalleer (want dat is het echt) aan de kaak te stellen.