Geka schreef:Beste Memento,
Bedankt voor je reactie.
Je reactie geeft inhoudelijk je visie helder weer (en die deel ik op zich), maar waar het mij om gaat is de grond waarop jij beweert dat er een onderscheid is tussen Calvijn/Fuller en de door jouw genoemde 'Engelse variant' waarvan de Erskines en Boston vertegenwoordigers zouden zijn. Daar ben ik erg benieuwd naar.
Ook al heeft Calvijn (begrijpelijk gezien de tijd waarin hij leefde) zich minder expliciet uitgesproken over de leer van de verzoening, toch vind je bij hem zowel de algenoegzaamheid van het offer van Christus voor de hele wereld, alsook de particuliere verzoening voor Gods uitverkorenen. Beide aspecten vind je eveneens bij Boston en de Erskines.
Naast deze overeenkomst in de 'grondstructuur' van de verzoeningsleer zijn er zeker ook accentverschillen tussen Calvijn en wie dan ook, maar de continuiteit is hier m.i. vele malen groter dan de verschillen.
De leer van de beperkte verzoening is dus nadrukkelijk ook de leer van Calvijn, in tegenstelling tot de visie van Arminius en de latere Amyraldisten die juist hiervan niet willen weten. Een leerzaam boekje hierover is het boekje van ds. C. Harinck over de uitgestrektheid van de verzoening.
@jvdg: Jammer dat je je niet begrepen voelt. Begrijp je wel de strekking van het laatste zinnetje van het Engelstalige artikel over de beperkte verzoening?
Inmiddels hebben we via PB hier nog wat verder over nagedacht, en dat is altijd zinvol.
@JvdG: Het antwoord van Eilander (citaat A Brakel) is een schitterend antwoord op je vraag. Zo mag en moet het ook telkens in de prediking doorklinken. Daarin gaat het inderdaad over Gods geopenbaard wil in het evangelie.
Maar het is daarnaast ook goed om op meer dogmatisch vlak na te denken over deze vragen in het licht van de Schrift, juist daar is dit forum toch ook mede voor bedoeld. Het een sluit het ander m.i. niet uit, maar in.