Hypercalvinisme

[Fjodor]

Ik begrijp je opmerking, sterker nog, ik had hem al verwacht.
Maar ik had de hoop dat jij het zou begrijpen, want als ik het uit zou moeten leggen treed ik teveel in persoonlijke details die ik niet graag op een forum plaats.

Jvdg, zonder persoonlijke details te hoeven geven, kun je toch objectief aangeven wát er gekend moet worden tot zaligheid?
En dan is het van tweeën een: 1. of je erkent dat je mist wat er gekend moet worden, of 2. je twijfelt eraan of je datgene kent wat er gekend moet worden. Hierover hoef je op het forum uiteraard geen uitspraken te doen.

En dan kan 2 hetzelfde zijn als 1.

Nee, niet eens.

Dus twijfel is altijd bezitten? Ik denk dat ik je verkeerd begrijp..

[Fjodor]

Mij rest alleen het roepen, smeken, kermen en hopen op Zijn Genade.

Maar is dat een gelovig roepen? Kan er überhaupt hopen zijn zonder geloof?
Is het Heere, ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp; of is het Heere, ik geloof niet, nu moet U het doen? Het is één van die twee, een tussenweg is er niet..

Kijk, dat is weer zo'n zwart/wit en fout/goed antwoord.
Op afstand kun je zoiets makkelijk roepen, maar een "patiënt" is hier niet mee geholpen.

Ik probeer het nog een keer.

Is het Heere, ik kan van mezelf niet geloven, nu moet U het doen; of is het Heere, ik kan van mezelf niet geloven, maar nochtans hoop ik op U?

Het is één van beide. Er is geen tussenweg.

[jvdg]

Mij rest alleen het roepen, smeken, kermen en hopen op Zijn Genade.

Maar is dat een gelovig roepen? Kan er überhaupt hopen zijn zonder geloof?
Is het Heere, ik geloof, kom mijn ongelovigheid te hulp; of is het Heere, ik geloof niet, nu moet U het doen? Het is één van die twee, een tussenweg is er niet..

Kijk, dat is weer zo'n zwart/wit en fout/goed antwoord.
Op afstand kun je zoiets makkelijk roepen, maar een "patiënt" is hier niet mee geholpen.

Ik probeer het nog een keer.

Is het Heere, ik kan van mezelf niet geloven, nu moet U het doen; of is het Heere, ik kan van mezelf niet geloven, maar nochtans hoop ik op U?

Het is één van beide. Er is geen tussenweg.

Ik begrijp echt wel wat je bedoelt, maar ik mis de nuanceringen.
Vandaar mijn opmerking zwart/wit, fout goed.

[Fjodor]

Ik probeer het nog een keer.

Is het Heere, ik kan van mezelf niet geloven, nu moet U het doen; of is het Heere, ik kan van mezelf niet geloven, maar nochtans hoop ik op U?

Het is één van beide. Er is geen tussenweg.

Ik begrijp echt wel wat je bedoelt, maar ik mis de nuanceringen.
Vandaar mijn opmerking zwart/wit, fout goed.

Wat is dan separerende prediking volgens jou?

[jvdg]

Ik probeer het nog een keer.

Is het Heere, ik kan van mezelf niet geloven, nu moet U het doen; of is het Heere, ik kan van mezelf niet geloven, maar nochtans hoop ik op U?

Het is één van beide. Er is geen tussenweg.

Ik begrijp echt wel wat je bedoelt, maar ik mis de nuanceringen.
Vandaar mijn opmerking zwart/wit, fout goed.

Wat is dan separerende prediking volgens jou?

Mag ik dat heel kort weergeven: Het onderwijzen en aanwijzen van schijn en zijn vanuit de Heilige Schrift.
Ik kan me jouw vervolgvraag al bedenken: Hoe?
Daar kan ik niet op ingaan, dat heeft zeer veel facetten, maar recapitulerend is dat een prediking waarin God op het hoogst vereerd wordt en de zondaar op het diepst vernederd.
Waarom? Omdat de zondaar dan leert zien uit welke nood en dood Goddrieënig hem heeft verlost.
Soli Deo Gloria!!

[rekcor]

2) God wil jou levend maken, en het je hoeft (en kunt!) er niets voor mee te brengen, want Christus heeft betaald. Vraag Hem maar om dat nieuwe leven, Hij laat geen bidder staan.

Dus in plaats van geloven en bekeren eerst bidden?

Het vetgedrukte gedeelte is dogmatische vraag. Erg interessant, maar niet passend in een preek.

Het enige wat ik - als ik dominee zou zijn - de gemeente voor wil houden, is het bijbelse 'bidt en u zal gegeven zijn'.

Wat er 'achter de schermen' precies plaatsvind: of men eerst gelooft en dan bidt en dan bekeerd is, ofwel of men eerst bekeerd is, dan bidt, dan gelooft, ofwel of men eerst bidt, dan bekeerd is, dan gelooft...is voer voor theologen, waarmee we de toehoorders van de preek niet in verwarring moeten brengen.

En hoe weet je dan of het gebed uiteindelijk verhoord is?

Dat weet je, omdat God dat in de bijbel belooft.

Werpt dit een mens niet op zichzelf door het gebed hier als voorwaarde te brengen?

Nee, want het is geen voorwaarde, maar - denk ik - wel de gewone gang van zaken.

[albion]

goed.

Geloof komt, in tijdsvolgorde, gelijk met levendmaking en inwendig roeping.
Dus kan ik schrijven over een tenzij.

fout. als het in de tijd gelijkvalt, is het nog niet tenzij. Men gelooft, EN men leeft....

En de duivelen dan? Zij geloven ook, en zij sidderen.... Alleen geloven lijkt me toch te kort.

Wie dood is, gelooft de opstanding van de Heere zonder de minste zwarigheid, ja, die bekommert zich weinig, of er in het geheel wel een opstanding uit de doden is; zo is het in het algemeen; ja! Zoals aan een verstandsbegrip of leerstuk, geloven duizenden er aan in het uitwendige Christendom, hoewel ze er niets van geloven. Wie echter door God zelf levend is gemaakt, gelooft en belijdt met mond en hart het stuk van de opstanding. En terwijl zulk een ziel gelooft, kan zij het tot haar bittere smart toch niet geloven: de zaak is haar te groot, te hoog, te heerlijk!

en verderop staat er:

Maar ik zal u, lieve lezer, eens een vraag voorleggen: is die Jezus, in Wiens opstanding u zo goed kunt geloven, veel beter en vaster dan die arme vrouwen, wel de Christus Gods? Is het wel de rechte Jezus? O, al heeft die er ons honderdmaal van overtuigd, dat Hij de rechte, dat Hij onze Jezus is, toch weten wij nog niets als Hij ons geloof in de smeltkroes werpt, als wij in nood en dood op Hem alleen moeten hopen. Als Hij Zelf dan niet tot ons komt, staan we radeloos en verlegen. En kunnen niet geloven, hoe graag wij ook willen geloven.

[Bert Mulder]

En de duivelen dan? Zij geloven ook, en zij sidderen.... Alleen geloven lijkt me toch te kort.

dat is

daar we het hier hadden over een waar geloof. Ik meen wel dat dat duidelijk was.

[PvS]

Ik begrijp je opmerking, sterker nog, ik had hem al verwacht.
Maar ik had de hoop dat jij het zou begrijpen, want als ik het uit zou moeten leggen treed ik teveel in persoonlijke details die ik niet graag op een forum plaats.

Jvdg, zonder persoonlijke details te hoeven geven, kun je toch objectief aangeven wát er gekend moet worden tot zaligheid?
En dan is het van tweeën een: 1. of je erkent dat je mist wat er gekend moet worden, of 2. je twijfelt eraan of je datgene kent wat er gekend moet worden. Hierover hoef je op het forum uiteraard geen uitspraken te doen.

En dan kan 2 hetzelfde zijn als 1.

Nee, niet eens.

Je hebt gelijk, maar dan is het van drieën één...

[eenvoudige]

Je twijfelt eraan of je datgene kent, wat gekend moet worden, kan een twijfelen zijn van verwondering of een twijfelen van aanvechting.

Van verwondering, het wonder is te groot om waar te zijn vanwege de zonden.
Van aanvechting door zonden, satan en eigen vlees.

[PvS]

Je twijfelt eraan of je datgene kent, wat gekend moet worden, kan een twijfelen zijn van verwondering of een twijfelen van aanvechting.

Van verwondering, het wonder is te groot om waar te zijn vanwege de zonden.
Van aanvechting door zonden, satan en eigen vlees.

Zal mogelijk zijn na ontvangen genade.
Maar of het wijs is deze ervaringen te koesteren lijkt mij niet.
Heb eens gelezen dat wanneer iemand de gerechtigheid van Christus omhelsd, dan is deze mens boven de zonde geplaatst.
Vanaf de eerste werking van het geloof in Christus is de mens niet meer onder de macht van satan. Hoewel satan nog wel lastig zal vallen.
Joh. 8:36; Indien dan de Zoon u zal vrijgemaakt hebben, zo zult gij waarlijk vrij zijn.
Rom. 8:2; Want de wet des Geestes des levens in Christus Jezus heeft mij vrijgemaakt van de wet der zonde en des doods.
Gal. 5:1; Staat dan in de vrijheid met welke ons Christus vrijgemaakt heeft, en wordt niet wederom met het juk der dienstbaarheid bevangen.

[GJdeBruijn]

En hoe weet je dan of het gebed uiteindelijk verhoord is?

Dat weet je, omdat God dat in de bijbel belooft.

Hoe weet je dan dat je datgene wat beloofd is, op enig moment ontvangen hebt?

[rekcor]

Dat weet je omdat God doet wat Hij beloofd!

[GJdeBruijn]

Dat weet je omdat God doet wat Hij beloofd!

Dat is het wát, maar als je dat van te voren niet kent, hoe weet je dan dat je het naderhand wél kent? Er is toch verschil tussen bidden om iets en het ontvangen daarvan? Als het gaat om geloof en bekering, wat maakt dan het verschil tussen de tijd dat iemand verlegen zit om die zaken en kennelijk op enig moment moet vaststellen dat het gebed verhoord is? Wat moet een mens concreet met een pastoraal advies om te bidden om geloof en bekering?
Is er niet eerst geloof nodig om te kunnen bidden en te weten waarom er gebeden wordt?

[refo]

Dat weet je omdat God doet wat Hij beloofd!

Dat is het wát, maar als je dat van te voren niet kent, hoe weet je dan dat je het naderhand wél kent? Er is toch verschil tussen bidden om iets en het ontvangen daarvan? Als het gaat om geloof en bekering, wat maakt dan het verschil tussen de tijd dat iemand verlegen zit om die zaken en kennelijk op enig moment moet vaststellen dat het gebed verhoord is? Wat moet een mens concreet met een pastoraal advies om te bidden om geloof en bekering?
Is er niet eerst geloof nodig om te kunnen bidden en te weten waarom er gebeden wordt?

Tsja, doe eens een voorstel. Hoe gaan we dit nu oplossen?
God belooft, maar hoe kom je erachter dat het over jou gaat?