Waar staat dat zijn weg een voorbeeld is voor allen die zullen geloven?Tiberius schreef:Je zou bijvoorbeeld ook de bekering van Paulus kunnen nemen. Alhoewel dat is dan weer geen apostolische brief.
Maar van die weg zegt hij wel tegen Timotheus dat dat een voorbeeld voor allen die zullen geloven.
Er is wel wat tegenin geroepen, ja, voornamelijk uit onkunde, maar aangetoond is het niet, laat stil staan lang en breed.Afgewezen schreef:Waar staat dat zijn weg een voorbeeld is voor allen die zullen geloven?Tiberius schreef:Je zou bijvoorbeeld ook de bekering van Paulus kunnen nemen. Alhoewel dat is dan weer geen apostolische brief.
Maar van die weg zegt hij wel tegen Timotheus dat dat een voorbeeld voor allen die zullen geloven.
(We gaan de rotonde weer in, maar ja, je blijft deze tekst maar aanvoeren, terwijl al lang en breed is aangetoond dat er niet in staat wat jij erin leest.)
Het op de persoon spelen laat ik maar even voor jezelf liggen, maar terzake: je kan beter even de hele perikoop lezen. Dan zie je hoe het woord voorbeeld hier bedoeld is. Al vaker gezegd: de Engelse vertaling "patroon" past beter bij de Griekse grondtekst, hoewel het Nederlandse woord "voorbeeld" die betekenis ook nog wel heeft.Afgewezen schreef:Er is niet wat tegenin geroepen, ook niet uit onkunde, maar er is duidelijk aangetoond dat er niet staat wat jij erin leest:
1 Tim. 1:16 Maar daarom is mij barmhartigheid geschied, opdat Jezus Christus in mij, die de voornaamste ben, al Zijn lankmoedigheid zou betonen, tot een voorbeeld dergenen, die in Hem geloven zullen ten eeuwigen leven.
Staat hier één woord over de manier waarop Paulus tot bekering gekomen is en dat dát een voorbeeld zou zijn voor alle gelovigen? Moeten alle gelovigen dan ook een visioen gezien hebben, drie dagen blind geweest zijn, etc. etc.? Natuurlijk niet.
Ik adviseer je de kanttekening bij deze tekst eens te lezen, met name kantt. 41, misschien dat je dan overtuigd raakt, niet van mijn, maar van je eigen onkunde ten aanzien van de betekenis van deze tekst.
Volgens mij begrijp je niet de boodschap van die tekst door deze vragen te stellen. Er zijn kenmerken van een Bijbelse bekering. Die zijn aantoonbaar in de bekering van Saulus. Nee, en daar hoeven we inderdaad niet voor naar Damascus maar de grondtrekken zijn duidelijk. En volgens mij is dat al meer aangetoond hier. Natuurlijk moeten we de Romeinenbrief lezen waar ook heel duidelijk de driedeling beschreven is: ellende, verlossing en dankbaarheid. Maar dan is Joh. 9 daarmee niet ineens op de tweede plaats verdwenen.MarthaMartha schreef:m.i. is in de genoemde tekst niet Paulus het voorbeeld, maar de grote lankmoedigheid van de Heere, die Zijn genade bewijst aan een grote zondaar.
Probleem van de bekering van Saulus centraal stellen is dat je als mens al keuzes moet maken wat er dan wel en wat er niet hetzelfde moet gaan. En wie zijn wij om die keuzes te maken? wordt iedereen drie dagen blind? valt iedereen van zijn paard? hoort iedereen een hoorbare stem terwijl de omstanders het geluid van bliksem horen? nee, zal niemand zeggen, dus je moet als mensen al kenmerken uit de kenmerken gaan selecteren. Daarom zou ik Romeinen lezen over de bekering, en dan met Romeinen terug naar de geschiedenis en kijken of dat met elkaar overeenkomt.
Nee, die keuzes hoef je niet te maken: die lees je vanzelf in die perikoop terug.MarthaMartha schreef:m.i. is in de genoemde tekst niet Paulus het voorbeeld, maar de grote lankmoedigheid van de Heere, die Zijn genade bewijst aan een grote zondaar.
Probleem van de bekering van Saulus centraal stellen is dat je als mens al keuzes moet maken wat er dan wel en wat er niet hetzelfde moet gaan. En wie zijn wij om die keuzes te maken? wordt iedereen drie dagen blind? valt iedereen van zijn paard? hoort iedereen een hoorbare stem terwijl de omstanders het geluid van bliksem horen? nee, zal niemand zeggen, dus je moet als mensen al kenmerken uit de kenmerken gaan selecteren. Daarom zou ik Romeinen lezen over de bekering, en dan met Romeinen terug naar de geschiedenis en kijken of dat met elkaar overeenkomt.
Hier maakt hij melding van de overvloedige genade van Jezus Christus, vers 14. De bekering en
zaliging van grote zondaren zijn te danken alleen aan de genade van Christus, Zijn uitnemendovervloeiende
genade, de genade van Christus, die verschijnt in het Evangelie, vers 15. Dit is een
getrouw woord enz. Hier hebben wij den inhoud van het gehele Evangelie: dat Jezus Christus in de
wereld gekomen is. De Zoon van God nam onze natuur aan, werd vlees en woonde onder ons,
Johannes 1:14. Hij kwam in de wereld, niet om rechtvaardigen maar om zondaren tot bekering te
roepen, Mattheus 9:13. Zijn zending in de wereld was te zoeken, te vinden en te redden die verloren
waren, Lukas 19:10.Debekendmaking daarvan is een getrouw woord en aller aanneming waardig.
Het is goed nieuws, waard door allen aangenomen te worden, en toch niet te goedomwaar te zijn,
want het is een getrouw woord. Het is een getrouw woord, en verdient daarom met de armen des
geloofs omhelsd te worden, het is alle aanneming waardig, en moet derhalve met heilige liefde
ontvangen worden. Dat zegt ons het vorige vers, waar van de genade van Christus gemeld wordt
dat zij zeer overvloedig geweest is, met geloofen liefde. In het slot van dit vers zegt Paulus vanzich
zelven: Waarvan ik de voornaamste ben. Paulus was een zondaar van den eersten rang, hij erkende
dat zelf, omdat hij was blazende (ademende) dreiging en moord tegen de discipelen des Heeren,
Handelingen 9:1, 2. Vervolgers zijn soms de slechtste der zondaren, en Paulus was een hunner. Of,
waarvanik een hoofd ben, vande zondaren, die vergeving ontvingen, stond hijbovenaan. Het is een
uitdrukking van zijn grote nederigheid, hij, die zich op een andere plaats noemt den minsten van al de
heiligen, Efeziërs 3:8, noemt zich hier den voornaamsten der zondaren. Merk hier op:
a. Christus Jezus is in de wereld gekomen, de profetieën betrekkelijk Zijn komst zijn nu vervuld,
b. Hij kwam om zondaren zalig te maken, Hij kwam om zalig te maken hen, die zich zelven niet
konden redden en helpen,
c. Godslasteraars en vervolgers zijn de grootste zondaren, als zodanig beschouwde Paulus hen,
d. De voornaamste der zondaren kan de voornaamste der heiligen worden, zo ging het dezen
apostel, want hij was in geen ding minder dan de voornaamste apostelen. 2 Corinthiërs 11:5,
Christus kwam om de grootste zondaren zalig te maken.
e. Dit is een zeer grote waarheid, een getrouw woord, het zijn ware en getrouwe woorden, waar
men zich op verlaten kan.
f. Het verdient door ons allen aangenomen en geloofd te worden, tot onze troost en bemoediging.
C. De barmhartigheid, welke Paulus bijGod vond, niettegenstaande zijn grote goddeloosheid voor
zijn bekering. Daarvan zegt hij het volgende:
a. Ter aanmoediging van anderen om berouw te hebben en te geloven. Maar daarom is mij
barmhartigheid geschied, opdat Jezus Christus in mij, die de voornaamste ben, al Zijne
lankmoedigheid zou betonen, tot een voorbeeld dergenen, die inHemgeloven zullen ten eeuwigen
leven, vers 16. Het was een openbaring van de lankmoedigheid van Christus, dat Hij zo handelde
met iemand, die Hem zo beledigd had, en dat was ten voorbeeld voor anderen, opdat zelfs de
grootste zondaren nooit zouden wanhopen aan de barmhartigheid van God. Merk hier op: Ten
eerste. Onze apostel was een van de grootste zondaren voor zijne bekering tot het Christendom.
Ten tweede. Hij werd bekeerd en verkreeg barmhartigheid, zowel terwille van anderen als voor hem
zelven, hij werd een voorbeeld voor anderen. Ten derde. De Heere Jezus Christus toont grote
lankmoedigheid in de bekering van grote zondaren. Ten vierde. Zij, die barmhartigheid verkrijgen,
geloven in den Heere Jezus Christus, want zonder geloof is het onmogelijk Gode te behagen,
Hebreeën 11:6. Ten vijfde. Zij, die in Christus geloven, geloven in Hem ten eeuwigen leven, zij
geloven tot zaligheid der ziel, Hebreeën 10:39.
Over de drieslag ellende verlossing en dankbaarheid gaat de discussie niet, daarover zijn we het ws. eens.Ander schreef:Volgens mij begrijp je niet de boodschap van die tekst door deze vragen te stellen. Er zijn kenmerken van een Bijbelse bekering. Die zijn aantoonbaar in de bekering van Saulus. Nee, en daar hoeven we inderdaad niet voor naar Damascus maar de grondtrekken zijn duidelijk. En volgens mij is dat al meer aangetoond hier. Natuurlijk moeten we de Romeinenbrief lezen waar ook heel duidelijk de driedeling beschreven is: ellende, verlossing en dankbaarheid. Maar dan is Joh. 9 daarmee niet ineens op de tweede plaats verdwenen.MarthaMartha schreef:m.i. is in de genoemde tekst niet Paulus het voorbeeld, maar de grote lankmoedigheid van de Heere, die Zijn genade bewijst aan een grote zondaar.
Probleem van de bekering van Saulus centraal stellen is dat je als mens al keuzes moet maken wat er dan wel en wat er niet hetzelfde moet gaan. En wie zijn wij om die keuzes te maken? wordt iedereen drie dagen blind? valt iedereen van zijn paard? hoort iedereen een hoorbare stem terwijl de omstanders het geluid van bliksem horen? nee, zal niemand zeggen, dus je moet als mensen al kenmerken uit de kenmerken gaan selecteren. Daarom zou ik Romeinen lezen over de bekering, en dan met Romeinen terug naar de geschiedenis en kijken of dat met elkaar overeenkomt.
Ik ben het hier wel mee eens, met deze kanttekening, zoals ook hieronder is opgemerkt, dat Paulus dit hier dus zegt dat de barmhartigheid van God zich uitstrekt tot de grootste der zondaren. Daarvan is zijn geschiedenis een voorbeeld.memento schreef:In mijn vorige post heb ik met commentaren die zich richten op de taal en het standaard woordenboek aangetoond dat hier het woord voor voorbeeld gebruikt wordt, een prototype.
De vraag is: Wat is een prototype waarvan? Laten we eens naar de tekst kijken:
1 Ti 1:16
Maar daarom is mij barmhartigheid geschied, opdat Jezus Christus in mij, die de voornaamste ben, al Zijn lankmoedigheid zou betonen, tot een voorbeeld dergenen, die in Hem geloven zullen ten eeuwigen leven. (SV)
Yet for this reason I found mercy, so that in me as the foremost, Jesus Christ might demonstrate His perfect patience as an example for those who would believe in Him for eternal life. (New American Standard Bible)
However, for this reason I obtained mercy, that in me first Jesus Christ might show all longsuffering, as a pattern to those who are going to believe on Him for everlasting life. (New King James Version)
Laten we de zin eens ontleden:
1. Mij is barmhartigheid geschied
2. Opdat Christus in mij (...) al Zijn lankmoedigheid zou betonen
3. Als prototype voor hen die in Hem zullen geloven (...)
Nogmaals de vraag: Wat is een prototype waarvan?
Wat is het prototype? De barmhartigheid die Paulus geschied is
Waarvan is het een prototype? Van het betonen van al Zijn lankmoedigheid
(zo ook de commentaren). Volgens mij is dit een puur taalkundige vraag. Waarbij de grammatica de antwoorden dicteert. Het gaat hier niet om de bekering van Paulus die als prototype geldt, maar om de barmhartigheid waarin God Zijn lankmoedigheid betoond.
