Bezorgd schreef:
Ik zie een steeds grotere kloof ontstaan tussen het "grondvlak" en de "kerkleiding"
De GG kerkleiding verabsoluteerd het eigene van de Gereformeerde gemeente. Steeds nadrukkelijker en steeds strakker wordt de koers bepaald door een klein aantal ambtsdragers. Dit alles vanuit de gedachte om een eenheid tot stand te brengen.
Of het dan de kerkleiding is die weggroeit of de gemeente, dat kunnen we nog ter discussie stellen. Ook is het interessant om je af te vragen of de verdere gebeurtenissen die je beschrijft geen typering zijn van een ontwikkeling waarin gezag en autoriteit niet geaccepteerd wordt.
Er bestaat vanuit die lijn een gevaar:
En Ik zal jongelingen stellen tot hun vorsten, en kinderen zullen over hen heersen;
En het volk zal gedrongen worden, de een zal zijn tegen den ander, en een iegelijk tegen zijn naaste; de jongeling zal stout zijn tegen den oude, de verachte tegen den eerlijke. (Jesaja 3:4,5)
Bezorgd schreef:
Bij het grondvlak zie ik juist heel wat anders gebeuren.
Jongeren kijken over kerkmuren heen, onder andere door omgang met anderen op school etc.
Ouderen hebben tal van mogelijkheden om via internet in aanraking te komen met prediking van buiten het kerkverband. En men komt er achter dat er over kerkmuren heen veel meer herkenning is als dat ze jarenlang voor mogelijk gehouden hadden.
Deze beide ontwikkelingen geven spanning. De kerkleiding wil zo duidelijk mogelijk het eigene van de gemeenten laten staan, niet in de laatste plaats om eigen bestaansrecht te rechtvaardigen en beschermen.
Het grondvlak vraagt om openheid, transparantie contacten over kerkmuren heen en denkt steeds minder in structuren van een kerkverband.
Ik wil mijn ogen niet sluiten voor het mooie van het zoeken en vinden van eenheid. Maar laten we eerlijk zijn, er is een groot gevaar van het feit dat 'het vlees' & 'het verstand' eenheid ziet maar geestelijke onderscheiding blijft altijd geboden.
Je zet hier, evenals een mede forummer, de kerkleiding op een generalistische manier in een verdacht licht om daarmee je standpunt te onderbouwen. Ik vind het kwalijk om deze stelling op deze manier publiek te maken.
Het afbreken van structuren is meer een typisch beeld van deze tijd, dat 'het grondvlak' wil dat kerk- en kerkleiding meebewegen is niet meer dan logisch. Maar of dit de beste raadgevers zijn om het kerkelijk leven te 'ont-structureren' dat durf ik in twijfel te trekken.
Bezorgd schreef:
Dit gegeven betekent dat er juist steeds minder sprake is van een modaliteiten kerk. Kerkleiding stuurt op eenheid, ook al kost dat (veel)leden. Leden hebben het geduld niet om dit proces af te wachten en vertrekken naar elders, zodat er steeds minder modaliteiten aanwezig zijn binnen een gemeente wat ook weer voor een verdere verstarring zorgt.
Tja, daar zit het spanningsvlak. In hoeverre moet de kerkleiding de gemeente volgen in hang/drang naar vernieuwing, verbreding, verandering etc. Vanwáár die drang. Komt het voort uit een verootmoedigd hart wat uit liefde zoekt naar wat samenbind? Of heeft het een andere wortel?
Heeft de gemiddelde kerkganger meer en geestelijker licht en onderscheidingsvermogen dan diverse gerespecteerde vaderen, die uit hun leven en werken hun grote geestelijke betrokkenheid toonden?
Ik weet dat het een mening is maar ik zie het zelf als niets anders dan een oordeel van de tijd over óns doen en laten en wereldgelijkvorming zijn. Alle wanhopige pogingen tot veranderen en meebewegen van kerkleiding met de wensen en geest van de tijd ten spijt. Is er dan geen hoop, zeker wel, maar ik geloof dat we daar met elkaar eerst een andere plaats voor moeten vinden. Aan Zijn voeten.