Gereformeerde Gemeenten

[Valcke]

Zoals ik schrijf, inderdaad, ben ik het met de eerste uitleg van de Kanttekening niet eens. Dat staat er gewoon niet en het volgt ook niet uit de tekst.

Een tekst staat nog altijd in een bepaalde context; die context neem je nu niet mee. Bovendien is de passieve vorm niet ongebruikelijk als stijlvorm, waarbij inhoudelijk er geen verschil is met de actieve betekenis. Ook staat in het tweede deel van het vers wél een actieve vorm; dat heeft tevens invloed op de exegese van het eerste deel van het vers (parallellisme).

[DDD]

Dat is wel waar, maar heeft er verder niet mee te maken. Het gaat hier om twee uitspraken, die je in gezamenlijk verband moet lezen, en in het verband van de tekst, en die geen aanleiding geven om te zeggen dat God de volken beschouwt als een stofje. Dat Gods macht zo groot is dat hij eilanden kan bewegen als een mens een stofje, is evenzeer beeldspraak, maar geeft geen reden om aan te nemen dat hij eilanden ook als stof behandelt.

Verder zou die stelling ook geheel in strijd zijn met andere uitspraken in de heilige Schrift, zoals bijvoorbeeld Joh. 3, 16.

[Valcke]

Dat is wel waar, maar heeft er verder niet mee te maken. Het gaat hier om twee uitspraken, die je in gezamenlijk verband moet lezen, en in het verband van de tekst, en die geen aanleiding geven om te zeggen dat God de volken beschouwt als een stofje. Dat Gods macht zo groot is dat hij eilanden kan bewegen als een mens een stofje, is evenzeer beeldspraak, maar geeft geen reden om aan te nemen dat hij eilanden ook als stof behandelt.

Verder zou die stelling ook geheel in strijd zijn met andere uitspraken in de heilige Schrift, zoals bijvoorbeeld Joh. 3, 16.

Nogmaals, het gaat om de context waarin de tekst staat. Hier gaat het om Gods raad en wijsheid, waarbij alle dingen als niets bij God zijn; God heeft geen raadsman gehad en niemands raad nodig. In dát verband volgt de uitspraak over de volken die als niets bij Hem zijn. Deze context blijkt duidelijk uit de voorgaande verzen 12, 13 en 14.

Wanneer het echter gaat om het werk van de schepping van de mens en de verlossing door Christus is het duidelijk dat de aarde en de mens een zeer bijzondere plaats hebben binnen Gods raadsplan.

Deze beide zaken mag je niet tegen elkaar uitspelen. Het zijn geheel verschillende dingen.

[DDD]

Nogmaals inderdaad, maar je gaat in de kern niet in op wat ik schrijf, terwijl je dingen herhaalt alsof ik ze niet zou begrijpen.

Ook als het gaat om Gods raad geldt dat de haren van het hoofd van de gelovigen alle zijn geteld, al kun je er over twisten of dat beeldspraak is, maar dat terzijde. Dat geldt in het gewone leven niet voor het aantal stofjes op een weegschaal of het aantal druppels aan een emmer. Ook als het gaat om Gods raad is deze beeldspraak dus niet aan de orde. Dat staat er ook helemaal niet, zoals Samanthi al heel duidelijk heeft geschreven.

De beeldspraak ziet alleen op Gods oneindige macht en grootheid, en inderdaad ook wijsheid, dus op zijn positie tegenover de mens, maar niet op zijn houding tegenover de mens, in wel opzicht dan ook. En een opmerking daarover was de aanleiding tot dit gesprek.

[Valcke]

Nogmaals inderdaad, maar je gaat in de kern niet in op wat ik schrijf, terwijl je dingen herhaalt alsof ik ze niet zou begrijpen.

Ook als het gaat om Gods raad geldt dat de haren van het hoofd van de gelovigen alle zijn geteld, al kun je er over twisten of dat beeldspraak is, maar dat terzijde. Dat geldt in het gewone leven niet voor het aantal stofjes op een weegschaal of het aantal druppels aan een emmer. Ook als het gaat om Gods raad is deze beeldspraak dus niet aan de orde. Dat staat er ook helemaal niet, zoals Samanthi al heel duidelijk heeft geschreven.

De beeldspraak ziet alleen op Gods oneindige macht en grootheid, en inderdaad ook wijsheid, dus op zijn positie tegenover de mens, maar niet op zijn houding tegenover de mens, in wel opzicht dan ook. En een opmerking daarover was de aanleiding tot dit gesprek.

De aanleiding tot dit gesprek was of de bedoeling van de tekst wel of niet was dat de volken bij God geacht zijn (en niet alleen vergelijkenderwijs) als een druppel van een emmer, en als een stofje van de weegschaal. Ik heb laten zien dat hier inderdaad méér is dan alleen een vergelijking, maar dat het ook daadwerkelijk de bedoeling van de tekst in zijn context is dat God de volken in Zijn raad als niets acht, namelijk dat Hij alles onafhankelijk van mens of volk werkt; alle volken acht hij in dit verband als niet meer dan een druppel van de emmer, enzovoort. Het eerste deel van de kanttekening - die jij verwierp - sluit daar op aan.

... de volken zijn geacht als ... Te weten van den Heere, en bij Hem vergeleken zijnde.

[DDD]

Nee! De vraag was of God de volken als stof acht aan de weegschaal of als een druppel aan de weegschaal. Dat is iets heel anders. En daarvan heb ik gezegd dat dat er niet staat, en ook niet bedoeld kan zijn.

Ik vind niet dat je hebt laten zien dat ik dat verkeerd zie. Maar goed, daar zijn wij het dus niet over eens. Het is verder een onbelangrijke kwestie en het is zonder meer waar dat jouw interpretatie ook die van de kanttekenaar is.

[Jantje]

Ik heb voor de aardigheid eens de HSV-vertaling er bij gepakt. En zelfs die vertaling zegt dat de volken worden beschouwd als een druppel aan de emmer en als een stofje aan de weegschaal.

Ik zou graag horen waar jij je op baseert dat deze tekst niet bedoelt wordt zoals de kanttekeningen dat formuleren en zelfs de HSV daarover schrijft.

[DDD]

Ik vind de vertaling van de HSV prima, dus ik denk dat je mijn opmerkingen niet goed begrijpt.

[Valcke]

Nee! De vraag was of God de volken als stof acht aan de weegschaal of als een druppel aan de weegschaal. Dat is iets heel anders. En daarvan heb ik gezegd dat dat er niet staat, en ook niet bedoeld kan zijn.

Dit was de vraag en die vraag heb ik met 'ja' beantwoord vanuit de context van het tekstgedeelte en in de betekenis die uit het tekstgedeelte volgt. (Niet in de betekenis die je er eventueel aan zou kunnen geven.)

Misschien heb je het heel anders begrepen. Dat kan zo zijn. Maar dat moet je dan niet projecteren op de exegese of de kanttekening.

Het is verder een onbelangrijke kwestie en het is zonder meer waar dat jouw interpretatie ook die van de kanttekenaar is.

O.k. wat het laatste betreft. Of het geheel onbelangrijk is, laat ik verder maar rusten.

[DDD]

Hoor eens even. Ik begon met een opmerking, en die ging over het citaat van Jantje. Dat was de vraag.

Ik heb overigens niets tegen letterlijke bijbelcitaten in een gebed, mits aangepast in normaal Nederlands. Het is prima om met psalm 65 te beginnen, of met het gebed van Daniel. Het was misschien goed als je letterlijk had geciteerd wat de zegswijze was, want anders hebben we het over verschillende dingen.

Dan spreekt men over: "U, Die de hemelen hebt tot Uw troon en de aarde tot een voetbank van Uw heilige voeten" en: "U, Die de volken acht als een druppel aan de emmer en een stofje aan de weegschaal".

Er staat nergens in de bijbel dat God de volken acht als een druppel aan de emmer of als een stofje aan de weegschaal. Dus dat is nogal een vergissing.

Maar goed.

Dat hierover geen misverstand kan bestaan.

[Jantje]

Ik vind de vertaling van de HSV prima, dus ik denk dat je mijn opmerkingen niet goed begrijpt.

Waarom is de HSV-vertaling prima en de Statenvertaling niet op dit punt?

En wat is jouw interpretering van Jesaja 40: 15 dan?

Want ik begrijp er inderdaad niets meer van.

[Geytenbeekje]

Metafoor wat betekend nagenoeg niets.

[DDD]

Ik vind de vertaling van de HSV prima, dus ik denk dat je mijn opmerkingen niet goed begrijpt.

Waarom is de HSV-vertaling prima en de Statenvertaling niet op dit punt?

En wat is jouw interpretering van Jesaja 40: 15 dan?

Want ik begrijp er inderdaad niets meer van.

Ik ga niet alles dubbel uitleggen. De SV is prima, maar de kanttekeningen op dit punt mijns inziens niet, en dat heb ik hierboven uitvoerig uitgelegd.

[Hoopvol]

Als je Jesaja 40 leest lees je eerst over de verlossing van Israël. Dat is het doel van de profetie. En vanaf vers 12 tot vers 7 van hoofdstuk 41 lees een bewijs dat de Heere machtig is om Israël te verlossen. Want wie is machtiger dan de Heere? En met dat bewijs in de hand gaat de Heere Israël vertroosten, Jesaja 41 vanaf vers 8. In Jesaja 41:10 lees je: Vreest niet, want Ik ben met u, zijt niet verbaasd, want Ik ben uw God; Ik sterk u, ook help Ik u met de rechterhand Mijner gerechtigheid.
Ik interpreteer het stuk van Jesaja 40:12 tot 41:7 als een bewijs van de Heere zelf dat Hij enorm machtig is en wij heel nietig. En als voorbeeld gebruikt de Heere een stofje wat op een weegschaal ligt en een druppel die aan de emmer hangt om de nietigheid van de mensen aan te geven. En wel in het licht van de macht van de Heere zelf.
Als een voorganger dit voorbeeld in het gebed aanhaalt om de nietigheid van de mensen uit te drukken ten overstaande van de grootheid en macht van de Heere is er mijns inziens niets mis met dit voorbeeld. Maar een voorganger kan dit voorbeeld ook gebruiken om de waarde van de volken aan te duiden is de ogen van de Heere. En dat is, zoals DDD aangeeft niet juist. Want als de volken niets zijn, waarom zou de Heere dan zijn eniggeboren (zeer waardevolle) Zoon naar de aarde sturen om te lijden en te sterven voor die (waardeloze?) volken?

[Jantje]

Juist. Nu begrijp ik het en daarmee ben ik het ook eens.

Jij ook, @DDD?