Gelezen, gedacht, gehoord...

[Maanenschijn]

Mag je niet tot God gaan dan?

Kan je tot God gaan?

Nee. En daar verschuilen we ons maar al te graag achter.

Ik weet niet precies hoe je dit bedoeld, maar het komt een beetje schamper over. Alsof ik beweer dat je je daarachter moet verschuilen. Helaas worden met dit soort opmerkingen de ernst van bepaalde zaken afgezwakt.

Ik bedoel dit geenszins schamper. De context en aanzet van je post: “de opdracht ‘Ga tot God’ is de eerste stap naar vrijzinnigheid”, nodigt wel uit om als rechtzinnig christen juist dat niet te doen. Terwijl Jezus van ons vraagt: ‘kom tot Mij’ en de opdracht er ligt: ‘bekeert u’.

Door deze opdracht als aanzet van vrijzinnigheid te betitelen geeft dat de mens een (om in de beeldspraak te blijven) een eerste stap naar lijdelijkheid. En dat is een zeer ernstige zaak. Zeker geen afzwakking, maar juist bedoeld om verplichting (bekering) en onmacht (maar dat kan ik niet) scherp in balans te houden.

[HersteldHervormd]

Ik bedoel dit geenszins schamper. De context en aanzet van je post: “de opdracht ‘Ga tot God’ is de eerste stap naar vrijzinnigheid”, nodigt wel uit om als rechtzinnig christen juist dat niet te doen. Terwijl Jezus van ons vraagt: ‘kom tot Mij’ en de opdracht er ligt: ‘bekeert u’.

Door deze opdracht als aanzet van vrijzinnigheid te betitelen geeft dat de mens een (om in de beeldspraak te blijven) een eerste stap naar lijdelijkheid. En dat is een zeer ernstige zaak. Zeker geen afzwakking, maar juist bedoeld om verplichting (bekering) en onmacht (maar dat kan ik niet) scherp in balans te houden.

Ik heb waarschijnlijk niet genoeg benadrukt dat het zeker mogelijk is om tot God te gaan, zeker weten is dat mogelijk! Het is een terugkerende geloofsdaad, om op Hem te steunen. Maar het is dus wel inderdaad een geloofsdaad en dus kan je niet (bijna) in algemeenheid zeggen: Ga tot God. Ds B spoort een ieder aan om direct tot God te gaan, en dat vind ik dan te positief gedacht over een mens.

Sorry als ik onduidelijk of incompleet was. Ik hoop dat iedereen het beter begrijpt. Ik blijf het jammer vinden dat bij vele direct schermen met lijdzaamheid en dode rechtzinnigheid etc, dat slaat een discussie plat m.i. Maar mogelijk heb ik daar zelf aanleiding voor gegeven, waarvoor nogmaals mijn excuses.

[Bertiel]

Ds B is dat Bunyan?
Die roept namelijk ook iedereen op om tot Christus te vluchten

[Ararat]

Ik bedoel dit geenszins schamper. De context en aanzet van je post: “de opdracht ‘Ga tot God’ is de eerste stap naar vrijzinnigheid”, nodigt wel uit om als rechtzinnig christen juist dat niet te doen. Terwijl Jezus van ons vraagt: ‘kom tot Mij’ en de opdracht er ligt: ‘bekeert u’.

Door deze opdracht als aanzet van vrijzinnigheid te betitelen geeft dat de mens een (om in de beeldspraak te blijven) een eerste stap naar lijdelijkheid. En dat is een zeer ernstige zaak. Zeker geen afzwakking, maar juist bedoeld om verplichting (bekering) en onmacht (maar dat kan ik niet) scherp in balans te houden.

Ik heb waarschijnlijk niet genoeg benadrukt dat het zeker mogelijk is om tot God te gaan, zeker weten is dat mogelijk! Het is een terugkerende geloofsdaad, om op Hem te steunen. Maar het is dus wel inderdaad een geloofsdaad en dus kan je niet (bijna) in algemeenheid zeggen: Ga tot God. Ds B spoort een ieder aan om direct tot God te gaan, en dat vind ik dan te positief gedacht over een mens.

Sorry als ik onduidelijk of incompleet was. Ik hoop dat iedereen het beter begrijpt. Ik blijf het jammer vinden dat bij vele direct schermen met lijdzaamheid en dode rechtzinnigheid etc, dat slaat een discussie plat m.i. Maar mogelijk heb ik daar zelf aanleiding voor gegeven, waarvoor nogmaals mijn excuses.

Om je nog beter te kunnen begrijpen zou ik graag van je willen horen hoe men dat volgens jou praktisch doet, tot God gaan.
Hoe zou je dat vertellen aan een kind?


Verstuurd vanaf mijn SM-A505FN met Tapatalk

[Ditbenik]

Ik bedoel dit geenszins schamper. De context en aanzet van je post: “de opdracht ‘Ga tot God’ is de eerste stap naar vrijzinnigheid”, nodigt wel uit om als rechtzinnig christen juist dat niet te doen. Terwijl Jezus van ons vraagt: ‘kom tot Mij’ en de opdracht er ligt: ‘bekeert u’.

Door deze opdracht als aanzet van vrijzinnigheid te betitelen geeft dat de mens een (om in de beeldspraak te blijven) een eerste stap naar lijdelijkheid. En dat is een zeer ernstige zaak. Zeker geen afzwakking, maar juist bedoeld om verplichting (bekering) en onmacht (maar dat kan ik niet) scherp in balans te houden.

Ik heb waarschijnlijk niet genoeg benadrukt dat het zeker mogelijk is om tot God te gaan, zeker weten is dat mogelijk! Het is een terugkerende geloofsdaad, om op Hem te steunen. Maar het is dus wel inderdaad een geloofsdaad en dus kan je niet (bijna) in algemeenheid zeggen: Ga tot God. Ds B spoort een ieder aan om direct tot God te gaan, en dat vind ik dan te positief gedacht over een mens.

Sorry als ik onduidelijk of incompleet was. Ik hoop dat iedereen het beter begrijpt. Ik blijf het jammer vinden dat bij vele direct schermen met lijdzaamheid en dode rechtzinnigheid etc, dat slaat een discussie plat m.i. Maar mogelijk heb ik daar zelf aanleiding voor gegeven, waarvoor nogmaals mijn excuses.

Ik zou niet weten wat ds B dan anders moet doen? Het is zijn opdracht om Christus Jezus te verkondigen als de Zaligmaker van zondaren en dat met de oproep tot geloof en bekering. Zonder enige terughoudendheid. In de Schrift gebeurt het net zo.

[HersteldHervormd]

Eerlijk gezegd voel ik niet zo een behoefte om alleen maar te antwoorden op andermans vragen, terwijl mijn vragen/argumenten niet echt beantwoord worden. Een vraag word beantwoord met een vraag, dat is op zich niet erg, maar ik zou dan ook wel dieper in willen gaan op mijn aangedragen punten.

[Tiberius]

Op zich is het geen vraag, die hij stelt; in weerwil van het vraagteken.

[HersteldHervormd]

Op zich is het geen vraag, die hij stelt; in weerwil van het vraagteken.

Je begrijpt vast wat ik bedoel.

[Ditbenik]

Eerlijk gezegd voel ik niet zo een behoefte om alleen maar te antwoorden op andermans vragen, terwijl mijn vragen/argumenten niet echt beantwoord worden. Een vraag word beantwoord met een vraag, dat is op zich niet erg, maar ik zou dan ook wel dieper in willen gaan op mijn aangedragen punten.

Ik stel geen vraag maar geef aan wat de opdracht van een predikant is.

[HersteldHervormd]

Eerlijk gezegd voel ik niet zo een behoefte om alleen maar te antwoorden op andermans vragen, terwijl mijn vragen/argumenten niet echt beantwoord worden. Een vraag word beantwoord met een vraag, dat is op zich niet erg, maar ik zou dan ook wel dieper in willen gaan op mijn aangedragen punten.

Ik stel geen vraag maar geef aan wat de opdracht van een predikant is.

Jawel, maar je gaat niet in op mijn aangedragen punten, maar dat hoeft ook verder niet hoor.

[Maanenschijn]

Eerlijk gezegd voel ik niet zo een behoefte om alleen maar te antwoorden op andermans vragen, terwijl mijn vragen/argumenten niet echt beantwoord worden. Een vraag word beantwoord met een vraag, dat is op zich niet erg, maar ik zou dan ook wel dieper in willen gaan op mijn aangedragen punten.

Ik stel geen vraag maar geef aan wat de opdracht van een predikant is.

Ik zoek even naar je vraag. Je beginpost was meer een weergeven van een citaat, ik meen zonder vraag?

Misschien wil je je vraag herhalen? Ik ben zeker bereid daar antwoord op te proberen geven.

[Ditbenik]

Eerlijk gezegd voel ik niet zo een behoefte om alleen maar te antwoorden op andermans vragen, terwijl mijn vragen/argumenten niet echt beantwoord worden. Een vraag word beantwoord met een vraag, dat is op zich niet erg, maar ik zou dan ook wel dieper in willen gaan op mijn aangedragen punten.

Ik stel geen vraag maar geef aan wat de opdracht van een predikant is.

Jawel, maar je gaat niet in op mijn aangedragen punten, maar dat hoeft ook verder niet hoor.

Volgens mij droeg je aan dat Ds B een ieder aan spoort om direct tot God te gaan, en dat je vind dat dan te positief gedacht over een mens. Daar heb ik op gereageerd.

[HersteldHervormd]

Eerlijk gezegd voel ik niet zo een behoefte om alleen maar te antwoorden op andermans vragen, terwijl mijn vragen/argumenten niet echt beantwoord worden. Een vraag word beantwoord met een vraag, dat is op zich niet erg, maar ik zou dan ook wel dieper in willen gaan op mijn aangedragen punten.

Ik stel geen vraag maar geef aan wat de opdracht van een predikant is.

Ik zoek even naar je vraag. Je beginpost was meer een weergeven van een citaat, ik meen zonder vraag?

Misschien wil je je vraag herhalen? Ik ben zeker bereid daar antwoord op te proberen geven.

Mijn belangrijkste punt/vraag/argument is of je in algemeenheid mensen moet aanzetten om tot God te gaan? Want daarmee suggereer je min of meer dat dat iets zou moeten zijn wat je zélf moet/kan doen. Hij denkt m.i. te positief over een mens wat dat betreft. De gang naar het kruis is ook niet bij iedereen hetzelfde, dat besef ik me ook. Het ergste vind ik dat het werk van de Heere, (gedeeltelijk) een actie van een mens word. Gods soevereiniteit is voor mij echt heel belangrijk, ik vind dit trouwens overal terug in de Bijbel.

Ik merk bij jou en bijvoorbeeld Herman wel dat de totale verdorvenheid (h)erkend word, vanuit ervaring, dat kan niet anders. Ik merk bij jullie een waarschuwing voor lijdelijkheid, die ik ook van harte onderstreep. Andere denken schijnbaar echt dat iedereen tot God kan gaan, ik vraag me dan af hoe sommige over hunzelf denken en hoe ze geloofsdaden ervaren, maar ik wil dat natuurlijk niet persoonlijk vragen, om te voorkomen dat er nog meer verkeerde suggesties gewekt worden.

Natuurlijk is er een spanningsveld, wanneer is het te lijdelijk? Wanneer word het een actief verhaal? Ik vergelijk het voor mezelf vaak met de doop. De kinderdoop functioneert vanuit de mens totaal en totaal niet. Vele dopen 'zomaar'. Is dat dan goed? De Baptisten stellen vanuit dit gegeven dat de kinderdoop niet bijbels is, en dat je pas bij geloof kan dopen. Ik wil hiermee aangeven dat, hoewel de kinderdoop niet (goed) functioneert, het daarom niet betekent dat je daarom maar een andere weg in moet slaan. Zo ook met dit vraagstuk. De totale verdorvenheid van de mens is helaas de bittere werkelijkheid, dat dit vaak dode rechtzinnigheid en lijdelijkheid werkt betekent niet dat je het hiermee niet meer waar is.

[bombus]

Mijn belangrijkste punt/vraag/argument is of je in algemeenheid mensen moet aanzetten om tot God te gaan? Want daarmee suggereer je min of meer dat dat iets zou moeten zijn wat je zélf moet/kan doen. Hij denkt m.i. te positief over een mens wat dat betreft. De gang naar het kruis is ook niet bij iedereen hetzelfde, dat besef ik me ook. Het ergste vind ik dat het werk van de Heere, (gedeeltelijk) een actie van een mens word. Gods soevereiniteit is voor mij echt heel belangrijk, ik vind dit trouwens overal terug in de Bijbel.

Ik zou elk mens oproepen om (biddend) Gods Woord te lezen/te horen.
In de vaste overtuiging dat God door het horen van het Woord het geloof schenkt.
Luther zegt daar ook mooie dingen over in zijn Verklaring van de brief aan de Galaten.

Is dat hetzelfde als mensen aanzetten om tot God te gaan? Of versta je daar wat anders onder?

[Ditbenik]

Eerlijk gezegd voel ik niet zo een behoefte om alleen maar te antwoorden op andermans vragen, terwijl mijn vragen/argumenten niet echt beantwoord worden. Een vraag word beantwoord met een vraag, dat is op zich niet erg, maar ik zou dan ook wel dieper in willen gaan op mijn aangedragen punten.

Ik stel geen vraag maar geef aan wat de opdracht van een predikant is.

Ik zoek even naar je vraag. Je beginpost was meer een weergeven van een citaat, ik meen zonder vraag?

Misschien wil je je vraag herhalen? Ik ben zeker bereid daar antwoord op te proberen geven.

Mijn belangrijkste punt/vraag/argument is of je in algemeenheid mensen moet aanzetten om tot God te gaan? Want daarmee suggereer je min of meer dat dat iets zou moeten zijn wat je zélf moet/kan doen. Hij denkt m.i. te positief over een mens wat dat betreft. De gang naar het kruis is ook niet bij iedereen hetzelfde, dat besef ik me ook. Het ergste vind ik dat het werk van de Heere, (gedeeltelijk) een actie van een mens word. Gods soevereiniteit is voor mij echt heel belangrijk, ik vind dit trouwens overal terug in de Bijbel.

Ik merk bij jou en bijvoorbeeld Herman wel dat de totale verdorvenheid (h)erkend word, vanuit ervaring, dat kan niet anders. Ik merk bij jullie een waarschuwing voor lijdelijkheid, die ik ook van harte onderstreep. Andere denken schijnbaar echt dat iedereen tot God kan gaan, ik vraag me dan af hoe sommige over hunzelf denken en hoe ze geloofsdaden ervaren, maar ik wil dat natuurlijk niet persoonlijk vragen, om te voorkomen dat er nog meer verkeerde suggesties gewekt worden.

Natuurlijk is er een spanningsveld, wanneer is het te lijdelijk? Wanneer word het een actief verhaal? Ik vergelijk het voor mezelf vaak met de doop. De kinderdoop functioneert vanuit de mens totaal en totaal niet. Vele dopen 'zomaar'. Is dat dan goed? De Baptisten stellen vanuit dit gegeven dat de kinderdoop niet bijbels is, en dat je pas bij geloof kan dopen. Ik wil hiermee aangeven dat, hoewel de kinderdoop niet (goed) functioneert, het daarom niet betekent dat je daarom maar een andere weg in moet slaan. Zo ook met dit vraagstuk. De totale verdorvenheid van de mens is helaas de bittere werkelijkheid, dat dit vaak dode rechtzinnigheid en lijdelijkheid werkt betekent niet dat je het hiermee niet meer waar is.

En juist vanwege die totale verdorvenheid en doodstaat van de mens is er geen andere mogelijkheid dan op Christus wijzen. Niet omdat iemand zelf kan gaan, maar wel omdat iedereen moet gaan. Doden zullen horen de stem van de levende God. Daarom moet het evangelie verkondigd worden mét de oproep tot geloof en bekering. Zonder enige terughoudendheid.