Belijdenis doen

[Tiberius]

Waarbij mensen die worstelen en zovaak moeten erkennen een zwak geloof te hebben, gewezen mogen en moeten worden op het feit dat hun zonden vergeven zijn

... in zoverre ze die weldaad met een gelovig hart aannemen.

Voor de zoveelste maal: de uitdrukking 'in zoverre' betekent niet 'naarmate', maar gewoon iets als 'als ze maar'.

Weet ik.

[Tiberius]

Waarbij mensen die worstelen en zovaak moeten erkennen een zwak geloof te hebben, gewezen mogen en moeten worden op het feit dat hun zonden vergeven zijn

... in zoverre ze die weldaad met een gelovig hart aannemen.

Voor de zoveelste maal: de uitdrukking 'in zoverre' betekent niet 'naarmate', maar gewoon iets als 'als ze maar'.

Juist, beluister anders de HC preken over zondag 23 eens van ds. G.J. Baan.

Noem de argumenten maar, voor zoverre ze iets anders zeggen als ik.

[Luther]

Mooi wat je bij Voetius gevonden hebt, inderdaad. Het is Gods genade, dat jonge mensen belijdenis mogen afleggen. Daarom keer ik me ook zo tegen die verdachtmakingen, als zou het "alleen maar" verstandswerk zijn of zelfs bedrog. Maar dat het inderdaad meer en meer volmaakt mag worden totdat men Christus ten volle mag kennen.

Dat wordt toch in de hand gewerkt door wat ik eerder schreef: Het gaat me om het automatisme waarmee predikanten hun belijdenisgroep als ongelovigen zien.

Volgens mij cirkelen we namelijk de hele tijd tussen deze twee stellingen.

[Afgewezen]

Juist, beluister anders de HC preken over zondag 23 eens van ds. G.J. Baan.

Noem de argumenten maar, voor zoverre ze iets anders zeggen als ik.

Lijkt me meer iets voor een andere topic.

[Bert Mulder]

1. Ze getuigen van hunzelf ware gelovigen te zijn, en doen daarvan openbare belijdenis
2. Ze getuigen vijanden van Christus te zijn, en verlaten de gemeente
3. Ze worstelen met de kwestie, maar blijven getrouw (als dooplid!) de middelen waarnemen. En het is de taak van de kerkenraad, met hun gedurig te werken en blijven werken. (DL 1-16)

Dat is, mijns insziens, de bijbelse leer op dit punt. Dat is ook de praktijk van de vaderen.

Dit lijkt me eigenlijk de beste manier om met deze kwestie om te gaan. Maar voor mij vallen degenen die nog zoekend zijn onder 3. en niet onder 1., zoals Bert stelt.

Je hebt mij verkeerd begrepen. De zoekenden vallen onder 1, mijns insziens.

[Afgewezen]

1. Ze getuigen van hunzelf ware gelovigen te zijn, en doen daarvan openbare belijdenis
2. Ze getuigen vijanden van Christus te zijn, en verlaten de gemeente
3. Ze worstelen met de kwestie, maar blijven getrouw (als dooplid!) de middelen waarnemen. En het is de taak van de kerkenraad, met hun gedurig te werken en blijven werken. (DL 1-16)

Dat is, mijns insziens, de bijbelse leer op dit punt. Dat is ook de praktijk van de vaderen.

Dit lijkt me eigenlijk de beste manier om met deze kwestie om te gaan. Maar voor mij vallen degenen die nog zoekend zijn onder 3. en niet onder 1., zoals Bert stelt.

Je hebt mij verkeerd begrepen. De zoekenden vallen onder 1, mijns insziens.

Dan heb ik je toch goed begrepen? Ik ben het alleen niet met je eens.

[Fjodor]

1. Ze getuigen van hunzelf ware gelovigen te zijn, en doen daarvan openbare belijdenis
2. Ze getuigen vijanden van Christus te zijn, en verlaten de gemeente
3. Ze worstelen met de kwestie, maar blijven getrouw (als dooplid!) de middelen waarnemen. En het is de taak van de kerkenraad, met hun gedurig te werken en blijven werken. (DL 1-16)

Dat is, mijns insziens, de bijbelse leer op dit punt. Dat is ook de praktijk van de vaderen.

Dit lijkt me eigenlijk de beste manier om met deze kwestie om te gaan. Maar voor mij vallen degenen die nog zoekend zijn onder 3. en niet onder 1., zoals Bert stelt.

Je hebt mij verkeerd begrepen. De zoekenden vallen onder 1, mijns insziens.

Dan heb ik je toch goed begrepen? Ik ben het alleen niet met je eens.

Het is met punt drie toch de vraag of die mensen toch nog, ondanks de moeilijkheden, gelovig belijden, of dat ze dat uiteindelijk niet doen. Daar zegt dat punt nu niet zoveel over. Dus ik zou nu niet kunnen kiezen tussen 1 of 3.
Of betekent het punt 'dat ze de middelen waarnemen' en dat ze niet belijden gelovig te zijn?

[Afgewezen]

Het is met punt drie toch de vraag of die mensen toch nog, ondanks de moeilijkheden, gelovig belijden, of dat ze dat uiteindelijk niet doen. Daar zegt dat punt nu niet zoveel over. Dus ik zou nu niet kunnen kiezen tussen 1 of 3.
Of betekent het punt 'dat ze de middelen waarnemen' en dat ze niet belijden gelovig te zijn?

Om niet te ver van het onderwerp in kwestie af te dwalen: belangrijk in de post van Bert is dat er een plek wordt gegeven aan hen die in feite geen belijdenis van het geloof kunnen doen. Zij kunnen aan de gemeente verbonden blijven, maar hun taak is om geen rust te vinden, voor zij de rust in Christus gevonden hebben.

[Wilhelm]

Vanmorgen las ik het volgende stukje in mijn dagboek van Theodorus Beza:

En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God!
Johannes 20:28

Wij hebben reeds in deze weinige woorden wat wij geloven moeten, zowel van de twee naturen die samengevoegd zijn in een enkele Persoon, als die van Zijn ambt van Middelaar en Zaligmaker tot het eeuwige leven.

Daar resteert nog het middel waardoor wij zulk een groot goed deelachtig worden. Dit wordt ons aangewezen in het woordje ‘mijn’.
Dit woordje laat ons zien dat de Heere alleen het eigendom is van die mensen, die Hem door een waarachtig en levend geloof aangenomen hebben.
Evenzo voegt Hij Zich bij hen door de kracht van Zijn Heilige Geest, zodat zij alleen met vertrouwen kunnen roepen: ‘Abba, Vadert’ (Gal. 4:6). Zij geloven in de Zoon, Die niet alleen Heere, maar hun Heere is, en niet slechts God, maar hun God is.
Dit is volgens datgene wat gezegd wordt in Psalm 33:12: ‘Welgelukzalig is het volk, welks God de HEERE is; het volk, dat Hij Zich ten erve verkoren heeft.’

Deze korte en heldere belijdenis slaat als met een bliksem in de hoofden van alle ketters die afdwalen van dat geloof en die belijdenis, die de Persoon en het ambt van de Zoon van God, onze enige Verlosser, bekent en belijdt.

[Bert Mulder]

Dan heb ik je toch goed begrepen? Ik ben het alleen niet met je eens.

sorry, verkeerd gelezen... Hoe kunnen ze zoekende zijn, daar een dood zondaar geen vermogen heeft te zoeken....

[Fjodor]

Dan heb ik je toch goed begrepen? Ik ben het alleen niet met je eens.

sorry, verkeerd gelezen... Hoe kunnen ze zoekende zijn, daar een dood zondaar geen vermogen heeft te zoeken....

Heb je deze redenering bij Calvijn gevonden?

[Bert Mulder]

Dan heb ik je toch goed begrepen? Ik ben het alleen niet met je eens.

sorry, verkeerd gelezen... Hoe kunnen ze zoekende zijn, daar een dood zondaar geen vermogen heeft te zoeken....

Heb je deze redenering bij Calvijn gevonden?

Vreemde vraag.

Dat is onze belijdenis:

3/4-3. Overzulks zo worden alle mensen in zonde ontvangen, en als kinderen des toorns geboren, onbekwaam tot enig zaligmakend goed, geneigd tot kwaad, dood in zonden en slaven der zonde. En willen en kunnen tot God niet wederkeren, noch hun verdorven natuur verbeteren, noch zichzelven tot de verbetering daarvan schikken, zonder de genade des wederbarenden Heiligen Geestes.

3/4-4. Wel is waar dat na den val in den mens enig licht der natuur nog overgebleven is, waardoor hij behoudt enige kennis van God, van de natuurlijke dingen, van het onderscheid tussen hetgeen betamelijk en onbetamelijk is, en ook betoont enige betrachting tot de deugd en tot uiterlijke tucht. Maar zo ver is het vandaar, dat de mens door dit licht der natuur zou kunnen komen tot de zaligmakende kennis Gods, en zich tot Hem bekeren, dat hij ook in natuurlijke en burgerlijke zaken dit licht niet recht gebruikt; ja veel meer het, hoedanig het ook zij, op onderscheiden wijze geheel bezoedelt en in ongerechtigheid ten onder houdt; en dewijl hij dit doet, zo wordt hem alle verontschuldiging voor God benomen.

Dit is een dwaling:

3/4-4a. Die leren: Dat de onwedergeboren mens niet eigenlijk noch geheellijk dood is in de zonde, of ontbloot van alle krachten tot het geestelijk goed; maar dat hij nog kan hongeren en dorsten naar de gerechtigheid en het leven, en offeren een offerande van een verslagen en gebroken geest, die Gode aangenaam is.
Want deze dingen strijden tegen de klare getuigenissen der Schrift: Gij waart dood door de misdaden en de zonden (Ef. 2:1, 5); en: Het gedichtsel van des mensen hart is alleenlijk boos, te allen dage (Gen. 6:5 en 8:21). Daarenboven, hongeren en dorsten naar de verlossing uit de ellende, en naar het leven, en Gode een offerande van een gebroken geest opofferen, geldt eigenlijk van de wedergeborenen, en van degenen die zalig genaamd worden (Ps. 51:19 en Matth. 5:6).

[Chrisje72]

Ten slotte nog iets wat ik pas hoorde: een meisje wat met schroom naar het avondmaal mocht gaan, en in de volgende week bezoek kreeg en daarin compleet werd afgebrand, dat ze dat toch durfde! (uit de 2e hand gehoord, dus ik kan niet voor de waarheid in staan)

Dat komt wel voor, ja. Helaas.

Maar Tiberius, waarom negeer je de vraag in de rest van mijn bericht?

[Afgewezen]

Dan heb ik je toch goed begrepen? Ik ben het alleen niet met je eens.

sorry, verkeerd gelezen... Hoe kunnen ze zoekende zijn, daar een dood zondaar geen vermogen heeft te zoeken....

Daar zijn al hele topics aan gewijd, daar is hier de plaats niet voor. Eén ding: je kunt in de theologie, zeker in de prakticale theologie, niet alles 'kloppend' krijgen.

[Chrisje72]

Luther, beide kan je lager in dit topic vinden.

Tiberius, je bent het dus met me eens dat er geloof moet zijn (al hoeft het geen zeker weten te zijn maar het kan ook een zwakgelovige zijn) om belijdenis af te kunnen leggen of begrijp ik dat verkeerd?

Mee eens.

Wat is er dan vreemd aan het verhaal van Cantate dat de kerkenraad komt vragen waarom iemand die belijdt te geloven niet aan het HA is geweest?

Uit het verhaal van Cantate spreekt een zeker avondmaalsdwang: "de kerkenraad verwacht dat ook". Dat is niet goed.

heeft Christus het niet zelf bevolen? "Doet dat tot Mijn gedachtenis"