Anonieme brieven

[DDD]

De ervaring leert dat in de praktijk toch de kwaliteit van de opleiding en vaardigheden van mensen een grote rol speelt.

Ik betwijfel trouwens of God inderdaad mensen buiten-middellijk bekwaamt. Dat is in ieder geval niet de normale manier, anders waren er geen opleidingen nodig.

En bovendien vind ik het storend dat je zoiets inbrengt in een gesprek waarin het juist gaat om ambtsdragers die evident tekort zijn geschoten. Ik mag hopen dat je niet met zoiets aan komt zetten als iemand meldt dat een ouderling hem of haar heeft misbruikt. Dat zou met recht goddeloos zijn.

[huisman]

De ervaring leert dat in de praktijk toch de kwaliteit van de opleiding en vaardigheden van mensen een grote rol speelt.

Ik betwijfel trouwens of God inderdaad mensen buiten-middellijk bekwaamt. Dat is in ieder geval niet de normale manier, anders waren er geen opleidingen nodig.

En bovendien vind ik het storend dat je zoiets inbrengt in een gesprek waarin het juist gaat om ambtsdragers die evident tekort zijn geschoten. Ik mag hopen dat je niet met zoiets aan komt zetten als iemand meldt dat een ouderling hem of haar heeft misbruikt. Dat zou met recht goddeloos zijn.

Dit gaat over het misbruiken van je ambt. Triest dat jij op dit niveau een discussie voert.......

[DDD]

Daar ging hier toch de discussie over? Of niet dan?

Er stond in er een in de laatste saambinder, anoniem:

Er zijn al heel wat brieven in gedachten geschreven die nooit op de post gedaan zijn.


In uw boekje 't zal je kind maar zijn' zoek ik een antwoord op vragen waar ik mee loop. Bij voorbeeld: Wat te doen als je kind gaat samen wonen? Mijn dochter (23) kwam met de boodschap dat ze een huis heeft, gaat samen wonen om te sparen voor de bruiloft. Op een dag heeft ze de daad bij het woord gevoegd. Misschien is het wel verkeerd, maar in overleg met mijn man heb ik een Bijbel gekocht en gegeven. Ze pakte hem wel aan, gelukkig. Toen we in de kerk zaten heeft ze haar spullen weggehaald. Het doet extra pijn dat ze op deze manier wegging. Ze was jarig en we zijn er niet geweest. De andere kinderen nemen ons dat kwalijk: 'jullie moeten je kinderen meer vrijlaten.' Weet u wat ik ook zo erg vind? Dat we van niemand iets horen. Van kerkmensen niet, van ambtsdragers niet. Ze gaat al een paar jaar niet meer naar de catechisatie. Nooit heeft de dominee of de ouderling gebeld of gevraagd waar ze bleef. Tijdens het huisbezoek hebben we het ter sprake gebracht. Het antwoord was: 'we zullen het meenemen naar de kerkenraad'. Maar we hoorden niets meer. Het jaar daarna hadden we weer huisbezoek. De vrijdag daarvoor stond in de kerkbod, dat een jongen 'tot leedwezen van de kerkenraad' zijn dooplidmaatschap had beëindigd. Toen dacht ik: 'als ik het durf vraag ik ernaar tijdens het huisbezoek'. Ik heb alle moed bij elkaar geraapt om de vraag te stellen: 'waarom staat er eigenlijk in de kerkbode 'tot leedwezen van de kerkenraad'? De ambtsdragers zeiden: 'wat moet er dan staan?' Moet er soms achter staan 'en van de ouders'? 'Neen', zei ik, 'alleen tot leedwezen van de ouders. Want de kerkenraad kijkt er nooit naar om'. Ja, dat begrepen ze. Ze zouden het meenemen naar de kerkenraad. Maar we hoorden weer helemaal niets... Naast ons blijft de plaats in de kerkbank leeg. Dat went nooit. Ik heb niets, helemaal niets om voor God te kunnen bestaan. Het wordt steeds stiller om ons heen. We hebben het blijkbaar allemaal verkeerd gedaan. 'We zijn ouderwets en moeten meer met de tijd meegaan. We moeten alles goed vinden.' Maar dat kan toch niet? Misschien is het beter dat ik de brief weer verscheur in plaats van op de post doen. Ik kan toch niet alles op papier zetten, want geen mens kan me helpen...

Een moeder

Wat enorm schrijnend, maar ben bang dat deze moeder niet de enige is en dat deze handelswijze in meerdere gemeentes praktijk is. Vooral de 'zware'.

En los daarvan stel ik dat God ambtsdragers niet on-middellijk bekwaamt. Daar reageer je niet op. Ik vermoed dat er geen gereformeerd theoloog is geweest die daarover anders dacht. Maar ik ben natuurlijk benieuwd naar voorbeelden van het tegendeel.

[Germanicus]

En los daarvan stel ik dat God ambtsdragers niet on-middellijk bekwaamt. Daar reageer je niet op. Ik vermoed dat er geen gereformeerd theoloog is geweest die daarover anders dacht. Maar ik ben natuurlijk benieuwd naar voorbeelden van het tegendeel.

Ik schat zo in dat je zelf geen ambtsdrager bent (geweest).
Verder weet ik natuurlijk niet wat je precies bedoelt met die 'onmiddelijke' bekwaamheid. Maar als je ooit - als ambtsdrager - in gesprek bent geweest met mensen die grote problemen hebben of die te maken hebben met rouw of schrijnende gebeurtenissen, ben je waarschijnlijk blij en dankbaar dat je dit niet alleen maar hoeft te doen op basis van de geschikte opleiding op wo-niveau. Je voelt je op zulke momenten namelijk bijzonder afhankelijk van de Heilige Geest - en je zult dan ook heel vaak merken dat Hij je bijstaat. (Verder snap ik best wat je bedoelt: er zijn best tragische voorbeelden te noemen van gevallen waarin ambtsdragers een foute of onhandige rol hebben gespeeld, maar dat neemt niet weg dat zo'n zakelijke benadering als die van jou niet de 'oplossing' is.)

[Afgewezen]

En los daarvan stel ik dat God ambtsdragers niet on-middellijk bekwaamt. Daar reageer je niet op. Ik vermoed dat er geen gereformeerd theoloog is geweest die daarover anders dacht. Maar ik ben natuurlijk benieuwd naar voorbeelden van het tegendeel.

Ik schat zo in dat je zelf geen ambtsdrager bent (geweest).
Verder weet ik natuurlijk niet wat je precies bedoelt met die 'onmiddelijke' bekwaamheid. Maar als je ooit - als ambtsdrager - in gesprek bent geweest met mensen die grote problemen hebben of die te maken hebben met rouw of schrijnende gebeurtenissen, ben je waarschijnlijk blij en dankbaar dat je dit niet alleen maar hoeft te doen op basis van de geschikte opleiding op wo-niveau. Je voelt je op zulke momenten namelijk bijzonder afhankelijk van de Heilige Geest - en je zult dan ook heel vaak merken dat Hij je bijstaat. (Verder snap ik best wat je bedoelt: er zijn best tragische voorbeelden te noemen van gevallen waarin ambtsdragers een foute of onhandige rol hebben gespeeld, maar dat neemt niet weg dat zo'n zakelijke benadering als die van jou de 'oplossing' is.)

... niet de 'oplossing' is.

[Germanicus]

... niet de 'oplossing' is.

[DDD]

En los daarvan stel ik dat God ambtsdragers niet on-middellijk bekwaamt. Daar reageer je niet op. Ik vermoed dat er geen gereformeerd theoloog is geweest die daarover anders dacht. Maar ik ben natuurlijk benieuwd naar voorbeelden van het tegendeel.

Ik schat zo in dat je zelf geen ambtsdrager bent (geweest).
Verder weet ik natuurlijk niet wat je precies bedoelt met die 'onmiddelijke' bekwaamheid. Maar als je ooit - als ambtsdrager - in gesprek bent geweest met mensen die grote problemen hebben of die te maken hebben met rouw of schrijnende gebeurtenissen, ben je waarschijnlijk blij en dankbaar dat je dit niet alleen maar hoeft te doen op basis van de geschikte opleiding op wo-niveau. Je voelt je op zulke momenten namelijk bijzonder afhankelijk van de Heilige Geest - en je zult dan ook heel vaak merken dat Hij je bijstaat. (Verder snap ik best wat je bedoelt: er zijn best tragische voorbeelden te noemen van gevallen waarin ambtsdragers een foute of onhandige rol hebben gespeeld, maar dat neemt niet weg dat zo'n zakelijke benadering als die van jou niet de 'oplossing' is.)

Ik ben wel benieuwd waar je deze inschatting op baseert. Maar ik bekleed geen kerkelijk ambt inderdaad.

Niemand hier heeft beweerd dat de bekwaamheid van een ouderling zou zijn gelegen in een WO-opleiding. Hoe kom je dan op het idee dat mij in de schoenen te schuiven? Maar dat neemt niet weg dat mensen die qua karakter ongeschikt zijn voor het ambt niet moeten worden gevraagd voor de kerkenraad, en zeker niet met het excuus dat de Heere ze wel bekwaam zal maken en dat we immers allemaal geneigd zijn tot alle kwaad. Er zijn bepaalde persoonlijke vaardigheden nodig in de kerkenraad, en voor zover sommige leden voor bepaalde taken van de kerkenraad die vaardigheden niet hebben, zoals in het geval dat Mara aandroeg, moeten ze andere taken op zich nemen. Dat is alles wat ik zeg.

[Germanicus]

Ik ben wel benieuwd waar je deze inschatting op baseert. Maar ik bekleed geen kerkelijk ambt inderdaad.

Niemand hier heeft beweerd dat de bekwaamheid van een ouderling zou zijn gelegen in een WO-opleiding. Hoe kom je dan op het idee dat mij in de schoenen te schuiven? Maar dat neemt niet weg dat mensen die qua karakter ongeschikt zijn voor het ambt niet moeten worden gevraagd voor de kerkenraad, en zeker niet met het excuus dat de Heere ze wel bekwaam zal maken en dat we immers allemaal geneigd zijn tot alle kwaad. Er zijn bepaalde persoonlijke vaardigheden nodig in de kerkenraad, en voor zover sommige leden voor bepaalde taken van de kerkenraad die vaardigheden niet hebben, zoals in het geval dat Mara aandroeg, moeten ze andere taken op zich nemen. Dat is alles wat ik zeg.

Je had het over geschiktheid op basis van opleiding en vaardigheden. Dus ik werkte dat in mijn eigen bericht verder uit; ik schuif jou dus niets in de schoenen.

En inderdaad, een kerkenraad moet haar verantwoordelijkheid nemen als het gaat over het opstellen van de dubbeltallen en geschikte kandidaten zoeken (evenals de gemeente, bij het indienen van namen (indien van toepassing)). En eerder gaf ik al aan dat het goed is dat er onderscheid gemaakt wordt in bijvoorbeeld pastorale ouderlingen en ouderling-kerkrentmeesters, zodat je de verschillende gaven van broeders kunt benutten.

[Bona Fide]

Lees 1 Timotheüs 3, waarboven staat "De vereisten voor de opzieners en de diakenen".

Boven het hoofdstuk hebben de statenvertalers vermeld: "(vanaf vers 2) En beschrijft de deugden en hoedanigheden die in hem worden vereist, en de ondeugden waar hij vrij van zijn moet. (vanaf vers 8) Dergelijke doet hij ook van de diakenen".

Er wordt niet vermeld dat hij "bepaalde talenten" moet hebben om als ambtsdrager te kunnen dienen.

[Bona Fide]

Zo is dan ten eerste het ambt der ouderlingen, met de dienaars des Woords, opzicht te hebben over de gemeente die hun bevolen is; naarstiglijk toe te zien of een iegelijk zich behoorlijk gedraagt in belijdenis en in wandel; die zich onstichtelijk gedragen, te vermanen, en te verhoeden dat de sacramenten ontheiligd worden, zoveel mogelijk is; ook mede tegen de onboetvaardigen, volgens de Christelijke discipline of kerkelijke tucht, te handelen, en de boetvaardigen weder in den schoot der Kerk te ontvangen; gelijk niet alleen blijkt uit de voormelde uitspraak van Christus, maar ook uit meer andere uitspraken der Schrift, dat deze dingen niet staan bij één of twee personen alleen, maar bij velen die daartoe gesteld zijn.

Ten tweede, naardien de apostel beveelt dat onder de Christenen alles betamelijk en ordelijk zal toegaan, en niemand anders dan door wettige beroeping in de Kerk van Christus behoort te dienen, volgens de Christelijke ordinantie daarvan zijnde; zo is mede het werk der ouderlingen daarop acht te nemen, en in alle voorvallende zaken die den welstand en de goede orde der Kerk betreffen, met goeden raad den dienaars des Woords behulpzaam te zijn; ja, ook met raad en troost alle gemene Christenen te dienen.

Ten derde is hun ambt, inzonderheid mede toezicht te nemen op de lering en den wandel der dienaars des Woords, teneinde alles tot stichting der Kerk gericht moge worden, en dat geen vreemde leer worde voorgesteld, volgens hetgeen wij lezen Hand. 20:28, waar de apostel vermaant naarstige wacht te houden tegen de wolven, die in de schaapskooi van Christus mochten komen. Om hetwelk te doen, de ouderlingen schuldig zijn Gods Woord naarstig te doorzoeken, en zichzelven geduriglijk te oefenen in de overlegging van de verborgenheden des geloofs.

Deze taken worden dus in het algemeen opgelegd aan alle ouderlingen.

[Tiberius]

En los daarvan stel ik dat God ambtsdragers niet on-middellijk bekwaamt. Daar reageer je niet op. Ik vermoed dat er geen gereformeerd theoloog is geweest die daarover anders dacht. Maar ik ben natuurlijk benieuwd naar voorbeelden van het tegendeel.

Ik schat zo in dat je zelf geen ambtsdrager bent (geweest).
Verder weet ik natuurlijk niet wat je precies bedoelt met die 'onmiddelijke' bekwaamheid. Maar als je ooit - als ambtsdrager - in gesprek bent geweest met mensen die grote problemen hebben of die te maken hebben met rouw of schrijnende gebeurtenissen, ben je waarschijnlijk blij en dankbaar dat je dit niet alleen maar hoeft te doen op basis van de geschikte opleiding op wo-niveau. Je voelt je op zulke momenten namelijk bijzonder afhankelijk van de Heilige Geest - en je zult dan ook heel vaak merken dat Hij je bijstaat. (Verder snap ik best wat je bedoelt: er zijn best tragische voorbeelden te noemen van gevallen waarin ambtsdragers een foute of onhandige rol hebben gespeeld, maar dat neemt niet weg dat zo'n zakelijke benadering als die van jou niet de 'oplossing' is.)

Goede bijdrage, Germanicus. Men kan merken dat je uit ervaring spreekt.

[DDD]

Ik ben wel benieuwd waar je deze inschatting op baseert. Maar ik bekleed geen kerkelijk ambt inderdaad.

Niemand hier heeft beweerd dat de bekwaamheid van een ouderling zou zijn gelegen in een WO-opleiding. Hoe kom je dan op het idee dat mij in de schoenen te schuiven? Maar dat neemt niet weg dat mensen die qua karakter ongeschikt zijn voor het ambt niet moeten worden gevraagd voor de kerkenraad, en zeker niet met het excuus dat de Heere ze wel bekwaam zal maken en dat we immers allemaal geneigd zijn tot alle kwaad. Er zijn bepaalde persoonlijke vaardigheden nodig in de kerkenraad, en voor zover sommige leden voor bepaalde taken van de kerkenraad die vaardigheden niet hebben, zoals in het geval dat Mara aandroeg, moeten ze andere taken op zich nemen. Dat is alles wat ik zeg.

Je had het over geschiktheid op basis van opleiding en vaardigheden. Dus ik werkte dat in mijn eigen bericht verder uit; ik schuif jou dus niets in de schoenen.

En inderdaad, een kerkenraad moet haar verantwoordelijkheid nemen als het gaat over het opstellen van de dubbeltallen en geschikte kandidaten zoeken (evenals de gemeente, bij het indienen van namen (indien van toepassing)). En eerder gaf ik al aan dat het goed is dat er onderscheid gemaakt wordt in bijvoorbeeld pastorale ouderlingen en ouderling-kerkrentmeesters, zodat je de verschillende gaven van broeders kunt benutten.

Dominees zijn ook ambtsdragers. Dat had ik misschien wat duidelijker kunnen onderscheiden. Overigens vind ik dat ouderlingen ook een cursus horen te volgen, in ieder geval in presenteren, tenzij ze daar van nature al goed in zijn.

[DDD]

Zo is dan ten eerste het ambt der ouderlingen, met de dienaars des Woords, opzicht te hebben over de gemeente die hun bevolen is; naarstiglijk toe te zien of een iegelijk zich behoorlijk gedraagt in belijdenis en in wandel; die zich onstichtelijk gedragen, te vermanen, en te verhoeden dat de sacramenten ontheiligd worden, zoveel mogelijk is; ook mede tegen de onboetvaardigen, volgens de Christelijke discipline of kerkelijke tucht, te handelen, en de boetvaardigen weder in den schoot der Kerk te ontvangen; gelijk niet alleen blijkt uit de voormelde uitspraak van Christus, maar ook uit meer andere uitspraken der Schrift, dat deze dingen niet staan bij één of twee personen alleen, maar bij velen die daartoe gesteld zijn.

Ten tweede, naardien de apostel beveelt dat onder de Christenen alles betamelijk en ordelijk zal toegaan, en niemand anders dan door wettige beroeping in de Kerk van Christus behoort te dienen, volgens de Christelijke ordinantie daarvan zijnde; zo is mede het werk der ouderlingen daarop acht te nemen, en in alle voorvallende zaken die den welstand en de goede orde der Kerk betreffen, met goeden raad den dienaars des Woords behulpzaam te zijn; ja, ook met raad en troost alle gemene Christenen te dienen.

Ten derde is hun ambt, inzonderheid mede toezicht te nemen op de lering en den wandel der dienaars des Woords, teneinde alles tot stichting der Kerk gericht moge worden, en dat geen vreemde leer worde voorgesteld, volgens hetgeen wij lezen Hand. 20:28, waar de apostel vermaant naarstige wacht te houden tegen de wolven, die in de schaapskooi van Christus mochten komen. Om hetwelk te doen, de ouderlingen schuldig zijn Gods Woord naarstig te doorzoeken, en zichzelven geduriglijk te oefenen in de overlegging van de verborgenheden des geloofs.

Deze taken worden dus in het algemeen opgelegd aan alle ouderlingen.

Zo is dat. En waar blijkt uit dat de ouderlingen als gezamenlijk college de taak hebben om huisbezoeken te doen?

[huisman]

En los daarvan stel ik dat God ambtsdragers niet on-middellijk bekwaamt. Daar reageer je niet op. Ik vermoed dat er geen gereformeerd theoloog is geweest die daarover anders dacht. Maar ik ben natuurlijk benieuwd naar voorbeelden van het tegendeel.

Ik weet niet wat jij onder "on-middellijk"verstaat maar dit wordt gebeden in het bevestigingsformulier.
"Wij bidden U, verleen hun meer en meer zodanige gaven, als in hun bediening van node zijn: de gave van wijsheid, der kloekheid, der onderscheiding en der weldadigheid; ten einde dat een ieder zich behoorlijk kwijte in zijn ambt."

Die gaven worden dus van Boven verleend.

[Bona Fide]

Zo is dat. En waar blijkt uit dat de ouderlingen als gezamenlijk college de taak hebben om huisbezoeken te doen?

Nergens en dat beweer ik ook niet. Een bepaalde taakverdeling is goed en snap ik ook wel.
Maar waar staat dat alleen ouderlingen 'die talent hebben' huisbezoeken af moeten leggen?