GGiN terugkeer van buitenverband

[Luther]

Voordat ik weer voor leugenaar wordt uitgemaakt, citeer ik in dit verband uit het boek 'Het aanbod van genade' door ds. C. Harinck: "In het Evangelie nadert een ontfermend God tot ons en biedt verloren zondaren Zijn genade aan. De Heere roept daarin: 'En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.'(openb. 22:17) Daarom is de verdonkering van het heerlijk Evangelie van de onzienlijke God om het te beperken tot 'bewuste' zondaren en de boodschap van het Evangelie met allerlei 'voorwaarden' te bezwaren. De ware aard van het Evangelie wordt dan aangetast."

Dat God het aanbiedt aan verloren zondaren, houdt in dat deze zondaren bewust zijn van hun verlorenheid. Wat is het verschil wat ds. C. Harinck wil beogen, evenals: welke voorwaarden ziet ds. C. Harinck, en wat is er niet Bijbels aan?

Elke hoorder in de kerk is een verloren zondaar; niet elke zondaar is zich daarvan bewust.
Jouw uitleg geeft exact aan, wat ik steeds betoogd heb te zeggen.

... 'betoogd heb'... of 'beoogd heb te zeggen'...

Right!

Maar de implicatie van de uitleg van Caprice is wel, dat ik er in mijn door Ander afgebrande posting toch niet ver naast zat, toen ik schreef:
- Als in de prediking de ruimte van het Evangelie alleen opengaat voor ontdekte zondaren, en niet voor alle zondaren, dat zij allen tot Christus mogen gaan, dan is dat toch een beperking?
(...)

[huisman]

Zijn wij het eens ! het begin van de kleine oecumene ("t wordt tijd voor kanselruil )

Wij een dominee en jullie een preek van ds. G.H. Kersten?

Ze lezen bij jullie toch ook ds C. Smits en ds F Bakker ? Doe die maar dan

[refo]

Voordat ik weer voor leugenaar wordt uitgemaakt, citeer ik in dit verband uit het boek 'Het aanbod van genade' door ds. C. Harinck: "In het Evangelie nadert een ontfermend God tot ons en biedt verloren zondaren Zijn genade aan. De Heere roept daarin: 'En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.'(openb. 22:17) Daarom is de verdonkering van het heerlijk Evangelie van de onzienlijke God om het te beperken tot 'bewuste' zondaren en de boodschap van het Evangelie met allerlei 'voorwaarden' te bezwaren. De ware aard van het Evangelie wordt dan aangetast."

Dat God het aanbiedt aan verloren zondaren, houdt in dat deze zondaren bewust zijn van hun verlorenheid. Wat is het verschil wat ds. C. Harinck wil beogen, evenals: welke voorwaarden ziet ds. C. Harinck, en wat is er niet Bijbels aan?

Elke hoorder in de kerk is een verloren zondaar; niet elke zondaar is zich daarvan bewust.
Jouw uitleg geeft exact aan, wat ik steeds betoogd heb te zeggen.

Inderdaad bedoelde ik dat ook, dat elke hoorder een verloren zondaar is, maar alleen degene in wie een hartewerk Gods is door de inwendige roeping, wordt Christus INWENDIG PARTICULIER aangeboden (waarna ook de aanneming volgt). Zij die hun kwaal niet kennen, of (menen) niet ziek (te) zijn, hebben de grote Medicijnmeester niet van node.

Ik mis de bijbelteksten...
Impliciet geef het kloppende systeem God de schuld. Wel niet van de zonde, maar wel van de onbekeerlijkheid van mensen.

[Luther]

Inderdaad bedoelde ik dat ook, dat elke hoorder een verloren zondaar is, maar alleen degene in wie een hartewerk Gods is door de inwendige roeping, wordt Christus INWENDIG PARTICULIER aangeboden (waarna ook de aanneming volgt). Zij die hun kwaal niet kennen, of (menen) niet ziek (te) zijn, hebben de grote Medicijnmeester niet van node.

Nu wordt het helemaal ingewikkeld. Je verwart de in- en uitwendige roeping nu met een door jou nu geïntroduceerde in- en uitwendige aanbieding. Er is maar één aanbieding van de genade, namelijk tijdens de bediening van de sleutelen des hemelrijks.

[caprice]

- Als in de prediking de ruimte van het Evangelie alleen opengaat voor ontdekte zondaren, en niet voor alle zondaren, dat zij allen tot Christus mogen gaan, dan is dat toch een beperking?
(...)

Nee, want het is God Die opent en toesluit. Als werkelijk de ruimte van het Evangelie genoten wordt, is dat in het hart, dus door God gewerkt. Die na kortstondig ongeneugt, mij eindeloos verheugt. Hoe zalig is het volk dat naar Zijn klanken hoort. Dat kan alleen door hen verstaan worden die oren hebben gekregen om op te merken die dingen die de Geest Gods tot de gemeente zegt. Het is een smalle weg die ten leven leidt. Een enge poort. Daar lees ik niets van ruimte. De ruimte ligt achter de poort. Dat is in Christus. Wie niet door die poort is ingegaan kent Hem niet. Wie zijn ellende niet kent, wenst geen verlossing, en die zijn zielekwaal niet kent verlangt geen genezing. Daarom moeten wij uit onze doodstaat opgewekt worden, voordat wij werkelijk gaan verstaan wat het Evangelie is.

Dus het is inderdaad zo dat de ruimte van het Evangelie alleen opengaat aan ontdekte zondaren. Dat de weg gepredikt wordt, ook voor hen die hem niet zullen bewandelen, legt alleen maar een zwaardere schuld op zulk een hoorder, omdat hij het bloed van Christus onrein acht.

[caprice]

Inderdaad bedoelde ik dat ook, dat elke hoorder een verloren zondaar is, maar alleen degene in wie een hartewerk Gods is door de inwendige roeping, wordt Christus INWENDIG PARTICULIER aangeboden (waarna ook de aanneming volgt). Zij die hun kwaal niet kennen, of (menen) niet ziek (te) zijn, hebben de grote Medicijnmeester niet van node.

Nu wordt het helemaal ingewikkeld. Je verwart de in- en uitwendige roeping nu met een door jou nu geïntroduceerde in- en uitwendige aanbieding. Er is maar één aanbieding van de genade, namelijk tijdens de bediening van de sleutelen des hemelrijks.

Nee, dat bedoel ik niet. Zie voorgaande post.

[huisman]

Inderdaad bedoelde ik dat ook, dat elke hoorder een verloren zondaar is, maar alleen degene in wie een hartewerk Gods is door de inwendige roeping, wordt Christus INWENDIG PARTICULIER aangeboden (waarna ook de aanneming volgt). Zij die hun kwaal niet kennen, of (menen) niet ziek (te) zijn, hebben de grote Medicijnmeester niet van node.

Nu wordt het helemaal ingewikkeld. Je verwart de in- en uitwendige roeping nu met een door jou nu geïntroduceerde in- en uitwendige aanbieding. Er is maar één aanbieding van de genade, namelijk tijdens de bediening van de sleutelen des hemelrijks.

@Caprice daar gaat onze overeenstemming alweer .... Jij zegt "maar alleen degene in wie een hartewerk Gods is door de inwendige roeping, wordt Christus INWENDIG PARTICULIER aangeboden " Dit zul je bij de Erskine's en Fisher niet tegenkomen
de aanbieding van Christus komt welmenend tot alle mensen van Adams geslacht in de prediking van het Evangelie.
Dat zeggen de Erskine's en daar was ds Kersten het mee eens.

[caprice]

Inderdaad bedoelde ik dat ook, dat elke hoorder een verloren zondaar is, maar alleen degene in wie een hartewerk Gods is door de inwendige roeping, wordt Christus INWENDIG PARTICULIER aangeboden (waarna ook de aanneming volgt). Zij die hun kwaal niet kennen, of (menen) niet ziek (te) zijn, hebben de grote Medicijnmeester niet van node.

Nu wordt het helemaal ingewikkeld. Je verwart de in- en uitwendige roeping nu met een door jou nu geïntroduceerde in- en uitwendige aanbieding. Er is maar één aanbieding van de genade, namelijk tijdens de bediening van de sleutelen des hemelrijks.

@Caprice daar gaat onze overeenstemming alweer .... Jij zegt "maar alleen degene in wie een hartewerk Gods is door de inwendige roeping, wordt Christus INWENDIG PARTICULIER aangeboden " Dit zul je bij de Erskine's en Fisher niet tegenkomen
de aanbieding van Christus komt welmenend tot alle mensen van Adams geslacht in de prediking van het Evangelie.
Dat zeggen de Erskine's en daar was ds Kersten het mee eens.

Ik bedoel slechts te zeggen: uitwendig aan een ieder, maar meer nog, en van veel meer waard, boven dat: inwendig aan de uitverkorenen.

[Erasmiaan]

Dat was volgens mij ook wat dr. Steenblok leerde: de uitwendige roeping komt tot iedereen met bevel van bekering en geloof. De inwendige roeping komt niet tot iedereen maar alleen tot de door schuld verslagen zielen.

Het bezwaar dat ik tegen deze termen heb, die gebruikt worden als antwoord op de vraag of er een onvoorwaardelijk evangelie is, is dat Christus er niet in naar voren komt. Want het is m.i. zo: Christus wordt aan iedereen, zonder onderscheid aangeboden, alleen de waarlijk verslagenen des harte zullen hem aannemen met de hand des geloofs. ALs dit dr. Steenblok werd tegengeworpen dan zei hij altijd: ik heb bezwaar tegen de term aanbieden, het moet 'voorstellen' zijn.

[Luther]

- Als in de prediking de ruimte van het Evangelie alleen opengaat voor ontdekte zondaren, en niet voor alle zondaren, dat zij allen tot Christus mogen gaan, dan is dat toch een beperking?
(...)

Nee, want het is God Die opent en toesluit. Als werkelijk de ruimte van het Evangelie genoten wordt, is dat in het hart, dus door God gewerkt. Die na kortstondig ongeneugt, mij eindeloos verheugt. Hoe zalig is het volk dat naar Zijn klanken hoort. Dat kan alleen door hen verstaan worden die oren hebben gekregen om op te merken die dingen die de Geest Gods tot de gemeente zegt. Het is een smalle weg die ten leven leidt. Een enge poort. Daar lees ik niets van ruimte. De ruimte ligt achter de poort. Dat is in Christus. Wie niet door die poort is ingegaan kent Hem niet. Wie zijn ellende niet kent, wenst geen verlossing, en die zijn zielekwaal niet kent verlangt geen genezing. Daarom moeten wij uit onze doodstaat opgewekt worden, voordat wij werkelijk gaan verstaan wat het Evangelie is.

Dus het is inderdaad zo dat de ruimte van het Evangelie alleen opengaat aan ontdekte zondaren. Dat de weg gepredikt wordt, ook voor hen die hem niet zullen bewandelen, legt alleen maar een zwaardere schuld op zulk een hoorder, omdat hij het bloed van Christus onrein acht.

Ik ben blij met dit antwoord, omdat het duidelijk is. Maar je redeneert nu vanuit de bestemming van Christus' bloed en offer en niet vanuit de reikwijdte ervan in de prediking.
De ruimte van het Evangelie dient open te gaan vanuit de prediker. Ik had het niet over het openen van het hart, maar over de nodiging tot de Zaligmaker, Die in al Zijn bereidwilligheid om te zaligen aan elke hoorder wordt aangeboden.

Als je stelt dat de ruimte van het Evangelie alleen opengaat voor ontdekte zondaren, werp je mensen op zichzelf terug, als ware dat een voorwaarde die eerst aanwezig dient te zijn.

[Afgewezen]

- Als in de prediking de ruimte van het Evangelie alleen opengaat voor ontdekte zondaren, en niet voor alle zondaren, dat zij allen tot Christus mogen gaan, dan is dat toch een beperking?
(...)

Nee, want het is God Die opent en toesluit. Als werkelijk de ruimte van het Evangelie genoten wordt, is dat in het hart, dus door God gewerkt. Die na kortstondig ongeneugt, mij eindeloos verheugt. Hoe zalig is het volk dat naar Zijn klanken hoort. Dat kan alleen door hen verstaan worden die oren hebben gekregen om op te merken die dingen die de Geest Gods tot de gemeente zegt. Het is een smalle weg die ten leven leidt. Een enge poort. Daar lees ik niets van ruimte. De ruimte ligt achter de poort. Dat is in Christus. Wie niet door die poort is ingegaan kent Hem niet. Wie zijn ellende niet kent, wenst geen verlossing, en die zijn zielekwaal niet kent verlangt geen genezing. Daarom moeten wij uit onze doodstaat opgewekt worden, voordat wij werkelijk gaan verstaan wat het Evangelie is.

Dus het is inderdaad zo dat de ruimte van het Evangelie alleen opengaat aan ontdekte zondaren. Dat de weg gepredikt wordt, ook voor hen die hem niet zullen bewandelen, legt alleen maar een zwaardere schuld op zulk een hoorder, omdat hij het bloed van Christus onrein acht.

Je verwart hier de Evangelieprediking en de uitwerking ervan in het hart van de zondaar. Het gaat over de vraag aan wie het Evangelie gepredikt wordt (uitwendig, inwendig prediken bestaat volgens mij niet) en níét over de vraag wat deze prediking uitwerkt in het hart. Zo blijf je langs elkaar heen praten natuurlijk.

[Joannah]

Inderdaad bedoelde ik dat ook, dat elke hoorder een verloren zondaar is, maar alleen degene in wie een hartewerk Gods is door de inwendige roeping, wordt Christus INWENDIG PARTICULIER aangeboden (waarna ook de aanneming volgt). Zij die hun kwaal niet kennen, of (menen) niet ziek (te) zijn, hebben de grote Medicijnmeester niet van node.

Nu wordt het helemaal ingewikkeld. Je verwart de in- en uitwendige roeping nu met een door jou nu geïntroduceerde in- en uitwendige aanbieding. Er is maar één aanbieding van de genade, namelijk tijdens de bediening van de sleutelen des hemelrijks.

@Caprice daar gaat onze overeenstemming alweer .... Jij zegt "maar alleen degene in wie een hartewerk Gods is door de inwendige roeping, wordt Christus INWENDIG PARTICULIER aangeboden " Dit zul je bij de Erskine's en Fisher niet tegenkomen
de aanbieding van Christus komt welmenend tot alle mensen van Adams geslacht in de prediking van het Evangelie.
Dat zeggen de Erskine's en daar was ds Kersten het mee eens.

Is het echt nodig om iedere keer weer te quoten wat anderen zeiden?
Ik kan me nl niet voorstellen dat de Schrift onduidelijk of incompleet zou zijn hieromtrent. Want uit genade zijt gij zalig geworden door het geloof; en dat niet uit u, het is Gods gave; Niet uit de werken, opdat niemand roeme. Efeziërs 2:8,9

Nu moet ik eerlijk bekennen, dat ik me afvraag of de gave verwijst naar de genade, of het geloof, in deze zin.
Ik denk eigenlijk dat het verwijst naar de genade, die we mochten ontvangen.Omdat we geloofden.

[caprice]

Ik ben blij met dit antwoord, omdat het duidelijk is. Maar je redeneert nu vanuit de bestemming van Christus' bloed en offer en niet vanuit de reikwijdte ervan in de prediking.
De ruimte van het Evangelie dient open te gaan vanuit de prediker. Ik had het niet over het openen van het hart, maar over de nodiging tot de Zaligmaker, Die in al Zijn bereidwilligheid om te zaligen aan elke hoorder wordt aangeboden.

Als je stelt dat de ruimte van het Evangelie alleen opengaat voor ontdekte zondaren, werp je mensen op zichzelf terug, als ware dat een voorwaarde die eerst aanwezig dient te zijn.

Zoals ik al eerder zei, maken de voorwaarden deel uit van de weg die de Heere met volk houdt, komen dus niet op uit de mens, maar zijn geschonken bij God vandaan.

Zo gaandeweg dit gesprek komen er een vraag bij me op.

Maar je redeneert nu vanuit de bestemming van Christus' bloed en offer en niet vanuit de reikwijdte ervan in de prediking.

Het is toch Christus Die Zijn Kerk gekocht heeft met Zijn bloed? Hoe wordt dan de raad des vredes gezien, waar God raad heeft gehouden met Zijn Zoon?
Dat God een volk verkoren heeft komt op uit het welbehagen van eeuwigheid. De Zoon heeft hen gekocht met Zijn bloed, hetwelk de Heilige Geest toepast aan de harten. Zo werkt God van de eeuwigheid in de tijd aan op de eeuwigheid. Dat doet Hij tot Zijn eer.

Mijn vraag is: wat mis je in mijn visie, als het gaat over het prediken van Christus aan hen die (nog) geen genade kennen, oftewel, wat bedoel je met de 'reikwijdte' van de prediking?

[refo]

Ik ben blij met dit antwoord, omdat het duidelijk is. Maar je redeneert nu vanuit de bestemming van Christus' bloed en offer en niet vanuit de reikwijdte ervan in de prediking.
De ruimte van het Evangelie dient open te gaan vanuit de prediker. Ik had het niet over het openen van het hart, maar over de nodiging tot de Zaligmaker, Die in al Zijn bereidwilligheid om te zaligen aan elke hoorder wordt aangeboden.

Als je stelt dat de ruimte van het Evangelie alleen opengaat voor ontdekte zondaren, werp je mensen op zichzelf terug, als ware dat een voorwaarde die eerst aanwezig dient te zijn.

Zoals ik al eerder zei, maken de voorwaarden deel uit van de weg die de Heere met volk houdt, komen dus niet op uit de mens, maar zijn geschonken bij God vandaan.

Zo gaandeweg dit gesprek komen er een vraag bij me op.

Maar je redeneert nu vanuit de bestemming van Christus' bloed en offer en niet vanuit de reikwijdte ervan in de prediking.

Het is toch Christus Die Zijn Kerk gekocht heeft met Zijn bloed? Hoe wordt dan de raad des vredes gezien, waar God raad heeft gehouden met Zijn Zoon?
Dat God een volk verkoren heeft komt op uit het welbehagen van eeuwigheid. De Zoon heeft hen gekocht met Zijn bloed, hetwelk de Heilige Geest toepast aan de harten. Zo werkt God van de eeuwigheid in de tijd aan op de eeuwigheid. Dat doet Hij tot Zijn eer.

Mijn vraag is: wat mis je in mijn visie, als het gaat over het prediken van Christus aan hen die (nog) geen genade kennen, oftewel, wat bedoel je met de 'reikwijdte' van de prediking?

Een preek moet zijn zoals die van Petrus op de Pinksterdag: de schuld aanwijzen, de Christus aanbieden. En als je dan zin hebt om de weg tot het geloof of erger nog de gelovige te analyseren dan is dat prima. Het sticht niemand maar richt hopelijk ook geen schade aan. Maar ga niet vooraf al zeggen: mogelijk is de aanbieding van Gods genade niet voor u.

[Luther]

Zo gaandeweg dit gesprek komen er een vraag bij me op.

Maar je redeneert nu vanuit de bestemming van Christus' bloed en offer en niet vanuit de reikwijdte ervan in de prediking.

Het is toch Christus Die Zijn Kerk gekocht heeft met Zijn bloed? Hoe wordt dan de raad des vredes gezien, waar God raad heeft gehouden met Zijn Zoon?
Dat God een volk verkoren heeft komt op uit het welbehagen van eeuwigheid. De Zoon heeft hen gekocht met Zijn bloed, hetwelk de Heilige Geest toepast aan de harten. Zo werkt God van de eeuwigheid in de tijd aan op de eeuwigheid. Dat doet Hij tot Zijn eer.

Mijn vraag is: wat mis je in mijn visie, als het gaat over het prediken van Christus aan hen die (nog) geen genade kennen, oftewel, wat bedoel je met de 'reikwijdte' van de prediking?

Dankjewel voor deze vraag. Wat ik bedoel met de reikwijdte van de prediking van het heil in Christus is dat Christus niet alleen welmenend aangeboden moet worden aan bewuste zondaren, maar aan alle hoorders. Misschien helpt het als ik ook in dit topic een posting uit een ander topic naar boven haal. Zie hieronder:

Hoe is het toch mogelijk dat er na al die decennia nog steeds onduidelijkheid is over de vraag of er een algemeen welmenend aanbod van genade is en zo ja, hoe dat dient te worden verstaan in relatie tot de verkiezing. Ik denk nog steeds dat de oude onderscheiding ons kan helpen: Ieder die onder het Woord verkeert, heeft "recht van toegang tot Christus", alleen diegenen die door Gods Geest worden levend gemaakt hebben "recht van bezit van Christus". Voor die laatsten is het offer van Christus effectief. Hij is voor hen gestorven.

Achterliggende vraag is natuurlijk, of het mogelijk is dat iemand die na zijn dood verworpen blijkt te zijn, bij leven welmenend geroepen is. Dan zou God liegen. In reactie op die vraag vat ik samen wat Wilhelmus à Brakel daarover schrijft:

- Nee, God liegt niet, want die Zaligmaker is er. Maar die wordt niet aanvaard door de verworpene. Er is geen schuld aan Gods zijde. Lees de DL 3/4: art. 8-11 er nog maar eens op na.

- De vraag is: 'Worden zij wel werkelijk geroepen, die uiteindelijk verloren zullen gaan? Of worden alleen de uitverkorenen welmenend geroepen?' Mijn antwoord daarop is: Nee, allen die onder de prediking verkeren worden werkelijk, welmenend en zonder voorwaarden geroepen tot het heil in Christus, ook de verworpenen. Er is een algemene roeping zonder voorwaarden. De vermaning en opdracht tot geloof geldt evenzeer als de plicht tot bekering.

- Aan ieder die onder de prediking verkeert, wordt Christus aangeboden. Ieder mag of moet tot Christus komen. Alleen dit recht van toegang is nog niet het geloof zelf.

- Achterliggende vraag is: Beoogt God de zaligheid van allen die geroepen zijn? Dan zeg ik: Wij kunnen niet anders dan op het Woord afgaan en mogen ons nooit kwellen met de vraag of we wel welmenend geroepen worden. Er is geen voorwaarde om de toevlucht tot Jezus te nemen. De verkiezing is voor de algemene roeping niet relevant.

- Als God de verworpenen niet welmenend roept, zijn zij immers te verontschuldigen. Dan kunnen ze in het oordeel zeggen met eerbied gesproken: "Heere, U hebt ons nooit tot het heil geroepen. Hoe kunt u ons dan kwalijk nemen dat we niet gekomen zijn?"

- Nog enkele passages uit de Redelijke Godsdienst van Wilhelmus à Brakel. Brakel definieert de roeping als volgt: De Roeping is een genadewerk Gods, de zondaar door het Evangelie nodigende, uit de staat der zonde en toorn over te gaan tot Christus, om door Hem verzoening met God, Godzaligheid en zaligheid te verkrijgen; en de Zijnen door de Heilige Geest krachtdadig tot die staat overbrengende.

Tot slot een wat langer citaat van Brakel.

XII. Nu komt in bedenking: Of God ook roept allen, die onder de bediening des
Evangelies zijn, en niet zalig worden, dan of God alleen de uitverkorenen roept?
Ik antwoord: God roept allen en een ieder, die onder de bediening des Evangelies
leven. Dit dient wel opgemerkt, opdat men vrijmoedigheid heeft om Christus aan te
nemen. 't welk men niet zou doen, indien 't Evangelie niet aangeboden werd, en opdat
men erkent de rechtvaardigheid Gods in 't straffen van degenen, die op zo groot een
zaligheid geen acht geven, en het Evangelie niet gehoorzaam zijn.
Opdat een iegelijk van deze zaak overtuigd worde, zo merkt:
1. Vergelijkt u met de wilde Indianen, die noch Christus, noch zaligheid kennen. Ziet
u niet dat God aan u wat anders doet dan aan hen? Zoudt u met hun staat wel willen
wisselen? Waarom niet? Is 't niet omdat hier meerder hoop is om zalig te worden als
daar? Zal niet de verdoemenis degenen, die onder de bediening geleefd hebben, en
onbekeerd gebleven zijn, zwaarder zijn dan van de woeste heidenen? En waarom toch,
indien de zaligheid hun niet was aangeboden geweest? Waaruit dan blijkt, dat zij allen
geroepen worden, die het Evangelie horen.
2. Een ieder, die onder de bediening is, hoort de stem van den leraar, lerende,
vermanende en bestraffende, zo geschiedt het aan hem, die het hoort; en de leraar is
een dienaar van Christus en uitdeler der verborgenheden Gods, 1 Kor. 4:1. Gezanten
van Christus' wege, 2 Kor. 5:20. Zodat die hen hoort, die hoort Christus, en die hen
verwerpt, die verwerpt Hem, Luk. 10:16. Hierbij, u hoort de eigene woorden Gods in
de Schrift vervat; dewijl dan een ieder de stem der leraren en de woorden Gods in
zijne oren hoort klinken, zo worden al die zaken tot hem gesproken, en hij wordt door
het Evangelie geroepen.
3. De Schrift zegt duidelijk dat velen, die verloren gaan, geroepen waren:
Matth. 20:16 ... velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren.
Luk. 14:16-18... . hij noodde er velen En hij zond zijn dienstknecht uit... om te
zeggen: Komt, want alle dingen zijn nu gereed, en zij begonnen allen zich
eendrachtelijk te ontschuldigen.
Matth. 22:3. En zond zijne dienstknechten uit om de genooden ter bruiloft te
roepen; en zij wilden niet komen.
Was de gast zonder bruiloftskleed niet genodigd? Ja hij toch, dat was zijn misdaad
niet dat hij kwam. maar dat hij niet recht kwam, zonder bruiloftskleed. Zo is het klaar
dat een iegelijk, die onder de bediening is, tot Christus geroepen en genodigd wordt.