henriët schreef:

Geborenomvrijtezijn schreef:

Erasmiaan schreef:

refo schreef:Zeg dan meteen dat je het niet gelooft.

Ik vind dit een vervelende, insinuerende opmerking.

Ik geloof dat er leven is na de dood, ik hoop een ieder op dit forum. Ik vraag me dan ook af wat de persoon die ds. Vreugdenhil beschrijft, ervaren heeft wat dat betreft.

De persoon in dit artikel is bijna dood geweest (zoals dat schijnt te heten). Ik vraag me af of iemand die echt is overleden ook soortgelijke dingen heeft meegemaakt. We geloven toch allemaal dat de ziel, terstond na de dood, in de hemel of in de hel zal zijn?

Hier zou ik graag een kleine kanttekening bij willen plaatsen. Een christen gaat naar de hemel maar een ongelovige gaat naar het dodenrijk. De hel is er nog niet die is er pas na de wederkomst van Christus en dat wordt dan de verblijf plaats van satan en zijn aanhangers zullen we maar zeggen.
Misschien niet erg belangrijk in dit topic maar het viel mij zo op en dus wilde ik het met jullie delen.

Verder denk ik dat er heden ten dage nog wel degelijk wonderen gebeuren. God is immers nog steeds de zelfde als altijd. Dus ik geloof dat Hij ook de wonderen door laat gaan. Maar zou jet niet zo kunnen zijn dat Hij te weinig arbeiders heeft die geloof hebben dat Hij door hun handen nog wonder kan doen?
Wij worden in de evangelieboeken en in de brieven van Paulus en andere van zijn collega's herhaaldelijk op geroepen om in geloof te handelen.

Dus de gelijkenis van de Lararus en de rijke man klopt dus niet? Jezus maakte een fout in Zijn gelijkenis?

Marijke schreef:

Geduld schreef:als dingen die je voor verleden tijd houd voor je ogen gebeuren, dan moet je wel geloven. Onverklaarbaar en stichtend voor je geloof. Maar niet de basis van je geloof. Toch horen de gaven van de Geest er net zo goed bij als de vruchten. Alleen zijn we er wat verlegen mee.

En heel veel mensen die ergens verlegen mee zijn die schieten door naar de ontkenningsfase en dan gebeuren er daar waar die wonderen gebeuren worden dan toegeschreven aan andere bronnen. Zou dat loochenen van de Heilige Geest zijn of denk je dat die uitdrukking daarbij niet op zijn plaats is ?

learsi schreef:Ik heb net het hele draadje gelezen(de preken van van Campen ook) en dan komt er een vraag bij mij naar boven. Eigenlijk ben ik wel benieuwd of er hier op RF mensen zijn die zich (wel eens) gedrongen voelden, om een van die negen genade gaven te begeren; die in zich een verlangen voelden, om die gave van de Heere(die de Geest is) te ontvangen?
Bij deze dus gesteld.
h.g. Learsi

jakobmarin schreef:

learsi schreef:Ik heb net het hele draadje gelezen(de preken van van Campen ook) en dan komt er een vraag bij mij naar boven. Eigenlijk ben ik wel benieuwd of er hier op RF mensen zijn die zich (wel eens) gedrongen voelden, om een van die negen genade gaven te begeren; die in zich een verlangen voelden, om die gave van de Heere(die de Geest is) te ontvangen?
Bij deze dus gesteld.
h.g. Learsi

Is hier al een antwoord op gekomen?
Persoonlijk heb ik niet echt een begeerte om bijv. mensen te kunnen genezen, dat is echt iets wat nog ver weg staat op een of andere manier. Een woord van kennis en wijsheid heb ik iedere dag nog in de omgang met anderen en daar heb zeker een begeren naar!

Marijke schreef:

jakobmarin schreef:

learsi schreef:Ik heb net het hele draadje gelezen(de preken van van Campen ook) en dan komt er een vraag bij mij naar boven. Eigenlijk ben ik wel benieuwd of er hier op RF mensen zijn die zich (wel eens) gedrongen voelden, om een van die negen genade gaven te begeren; die in zich een verlangen voelden, om die gave van de Heere(die de Geest is) te ontvangen?
Bij deze dus gesteld.
h.g. Learsi

Is hier al een antwoord op gekomen?
Persoonlijk heb ik niet echt een begeerte om bijv. mensen te kunnen genezen, dat is echt iets wat nog ver weg staat op een of andere manier. Een woord van kennis en wijsheid heb ik iedere dag nog in de omgang met anderen en daar heb zeker een begeren naar!

Als er gave staat dan moeten we niet veronderstellen dat het iets is waar we gewoon ten allen tijde gebruik van kunnen maken. Bij genezing staat er zelfs specifiek dat God Zelf genezen zal, en dat is dus niet zo dat wij mensen dat kunnen doen.

Wanneer iemand begeerd om de gave te hebben om te kunnen genezen dan neigt dit wel sterk naar werken vanuit jezelf, daarmee bedoel ik waar je zelf centraal staat. Het zou niet goed zijn denk ik om die "gave" dan te willen hebben.
Ik denk dat we meer uit moeten gaan van de andere kant, namelijk stellen wij ons er voor open dat God door ons heen wil werken, en of dat dan genezing brengt of we helpen een weduwe met dingen die ze zelf niet meer kan doen dat maakt dan wat dat betreft geen enkel verschil.
Als we kijken naar de "regels" van het Koninkrijk dan zien we daar alles tegenovergesteld zijn als onze menselijke logica.
Als wij iets met een ander delen dan krijgen we minder is de menselijke logica, maar God zegt dan hebben we meer gekregen. Zo is het ook met de werkingen die bij het Koninkrijk horen, namelijk als wij bereid zijn de laagste plaats in te nemen dan zal God ons verhogen en dan zullen wij dingen doen (lees dan zal God door ons dingen doen) die werken groter zijn dan de werken die Jezus hier deed op aarde.

Doorgaans kunnen we zien dat God juist door de mensen waarvan wij vanuit ons aardse denken het minste verwachten grote dingen doet en niet door de mensen die groot van zichzelf denken te zijn.

Marnix schreef:Maar.... wat bedoelt Paulus dan als hij de gaven heeft opgesomd in 1 Kor 12 en dan zegt: Streef dan naar de hoogste gaven (en ik wijs u een weg die nog veel hoger voert)

Het streven naar gaven ligt toch redelijk in de lijn van "die gaven willen hebben". Streven = Je inspannen om iets te krijgen of bereiken. Je kan moeilijk ergens naar streven naar iets wat je niet wil hebben toch?

Marijke schreef:

Marnix schreef:Maar.... wat bedoelt Paulus dan als hij de gaven heeft opgesomd in 1 Kor 12 en dan zegt: Streef dan naar de hoogste gaven (en ik wijs u een weg die nog veel hoger voert)

Het streven naar gaven ligt toch redelijk in de lijn van "die gaven willen hebben". Streven = Je inspannen om iets te krijgen of bereiken. Je kan moeilijk ergens naar streven naar iets wat je niet wil hebben toch?

Natuurlijk mag je er naar streven en moet je er ook naar streven, maar ik denk dat je intentie van belang is waarom je jezelf er naar uit gaat strekken. Als je er naar streeft of naar jaagt met de intentie om meer een afspiegeling van Jezus te zijn en om een ander en Hem er mee te dienen is er niks mis mee, maar het zit wel mis als je intentie is dat jezelf meer in de picture komt te staan en je er dan door gaat verheffen boven de ander, terwijl Jezus het voorbeeld laat zien dat je de ander de voeten moet wassen. Na de voetwassing zijn de discipelen nog steeds aan het praten onderling wie de hoogste zal zijn of de belangrijkste dus ze begrepen er nog niks van toen.

1 ¶ Al ware het, dat ik de talen der mensen en der engelen sprak, en de liefde niet had, zo ware ik een klinkend metaal , of luidende schel geworden.
2 En al ware het dat ik de gave der profetie had, en wist al de verborgenheden en al de wetenschap; en al ware het , dat ik al het geloof had, zodat ik bergen verzette, en de liefde niet had, zo ware ik niets.
3 En al ware het, dat ik al mijn goederen tot onderhoud der armen uitdeelde, en al ware het, dat ik mijn lichaam overgaf , opdat ik verbrand zou worden, en had de liefde niet, zo zou het mij geen nuttigheid geven.
4 ¶ De liefde is lankmoedig, zij is goedertieren ; de liefde is niet afgunstig ; de liefde handelt niet lichtvaardiglijk , zij is niet opgeblazen;
5 Zij handelt niet ongeschiktelijk, zij zoekt zichzelve niet, zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad;
6 Zij verblijdt zich niet in de ongerechtigheid, maar zij verblijdt zich in de waarheid;
7 Zij bedekt alle dingen, zij gelooft alle dingen, zij hoopt alle dingen, zij verdraagt alle dingen.
8 ¶ De liefde vergaat nimmermeer; maar hetzij profetieen, zij zullen te niet gedaan worden ; hetzij talen, zij zullen ophouden ; hetzij kennis, zij zal te niet gedaan worden .
9 Want wij kennen ten dele, en wij profeteren ten dele;
10 Doch wanneer het volmaakte zal gekomen zijn , dan zal hetgeen ten dele is, te niet gedaan worden.
11 Toen ik een kind was, sprak ik als een kind, was ik gezind als een kind, overlegde ik als een kind; maar wanneer ik een man geworden ben, zo heb ik te niet gedaan hetgeen eens kinds was.
12 Want wij zien nu door een spiegel in een duistere rede, maar alsdan zullen wij zien aangezicht tot aangezicht; nu ken ik ten dele, maar alsdan zal ik kennen, gelijk ook ik gekend ben.
13 En nu blijft geloof, hoop en liefde, deze drie; doch de meeste van deze is de liefde.