Gian schreef:Waar komt kerkrecht vandaan? Heeft iemand een link over kerkrecht?

www.kerkrecht.nl

memento schreef:Kerkrecht zijn de spelregels van een kerk, en staan bij lange na niet gelijk aan Gods woord. Ik acht het niet goed om het kerkrecht beslissend te laten zijn in een discussie over de geldigheid van een door God ingesteld sacrament.

Wijze woorden, memento!

memento schreef:Kerkrecht zijn de spelregels van een kerk, en staan bij lange na niet gelijk aan Gods woord. Ik acht het niet goed om het kerkrecht beslissend te laten zijn in een discussie over de geldigheid van een door God ingesteld sacrament.

Het kerkrecht is gebaseerd op Gods Woord.
Anders moet je even een stapje terug doen: hoe zal iemand een geldige doopsbediening uit kunnen voeren, wanneer hij daar niet van God Zelf in de ambtelijke weg door geroepen is? We weten uit diverse plaatsen uit Gods Woord, dat Christus Zijn Kerk middels de ambten geregeerd wil hebben.

Tiberius schreef:

memento schreef:Kerkrecht zijn de spelregels van een kerk, en staan bij lange na niet gelijk aan Gods woord. Ik acht het niet goed om het kerkrecht beslissend te laten zijn in een discussie over de geldigheid van een door God ingesteld sacrament.

Het kerkrecht is gebaseerd op Gods Woord.
Anders moet je een stapje terug: hoe zal iemand een geldige doopsbediening uit kunnen voeren, wanneer hij daar niet van God Zelf in de ambtelijke weg door geroepen is? We weten uit diverse plaatsen uit Gods Woord, dat Christus Zijn Kerk middels de ambten geregeerd wil hebben.

Een kerkrecht is (als het goed is) naar Gods woord. Maar dat is wat anders dan het omgedraaide: Alles wat niet is volgens het kerkrecht, is niet naar Gods woord.

Daarom zeg ik: even een stapje terug.

Tiberius schreef:Daarom zeg ik: even een stapje terug.

Kijkend naar de Schrift: Paulus doopt de stokbewaarder en zijn hele huis. Daar was nog geeneens een gemeente, laat dus staan een ambtelijke structuur. Toch doopt Paulus.

Echter, toegepast op betreffende GGiN(bv): Als een gemeente geen opzichters (ouderlingen) voort kan brengen, dan betekend dat dat er geen kinderen Gods meer zijn (of dat men Gods woord moedwillig ongehoorzaam is, door geen kinderen Gods als opzichters aan te stellen). Is zo'n gemeente dan nog wel een gemeente van Christus, een verbondsgemeente? Ik vrees van niet. Volgens mij kunnen zij zich beter ontbinden, en zich bij een gemeente aansluiten die nog wel "gemeente van Christus" genoemd kan worden.

Tiberius schreef:

memento schreef:Kerkrecht zijn de spelregels van een kerk, en staan bij lange na niet gelijk aan Gods woord. Ik acht het niet goed om het kerkrecht beslissend te laten zijn in een discussie over de geldigheid van een door God ingesteld sacrament.

Het kerkrecht is gebaseerd op Gods Woord.
Anders moet je even een stapje terug doen: hoe zal iemand een geldige doopsbediening uit kunnen voeren, wanneer hij daar niet van God Zelf in de ambtelijke weg door geroepen is? We weten uit diverse plaatsen uit Gods Woord, dat Christus Zijn Kerk middels de ambten geregeerd wil hebben.

Toch wel een merkwaardige benadering. Als ik zie hoeveel kerkordes en genootschappen er zijn geloof ik niet dat dat gebaseerd is op Gods Woord. Met de opmerking dat Christus wil dat Zijn Gemeente 'geregeerd' wordt mis je mi toch de essentie van het Gemeente zijn. Dat de Gemeente geleid wordt door oudsten beaam ik uiteraard, maar dan wel in de zin van toezicht houden ipv baasje spelen in de bijeenkomsten waarin iedereen zijn steentje bijdraagt. Lees Kor. 12 over de samenwerking van de gelovigen die samen het lichaam vormen. De Gemeente is deel van Christus nl het Lichaam, en laat zich door Christus zelf leiden. Dat organisme; hoofd-lichaam is Gemeente zijn.
Als ik op kerkrecht.nl rondkijk hebben we het over een organisatie. Er is nog net geen kerkelijke rechtbank...

Gian schreef:

Tiberius schreef:

memento schreef:Kerkrecht zijn de spelregels van een kerk, en staan bij lange na niet gelijk aan Gods woord. Ik acht het niet goed om het kerkrecht beslissend te laten zijn in een discussie over de geldigheid van een door God ingesteld sacrament.

Het kerkrecht is gebaseerd op Gods Woord.
Anders moet je even een stapje terug doen: hoe zal iemand een geldige doopsbediening uit kunnen voeren, wanneer hij daar niet van God Zelf in de ambtelijke weg door geroepen is? We weten uit diverse plaatsen uit Gods Woord, dat Christus Zijn Kerk middels de ambten geregeerd wil hebben.

Toch wel een merkwaardige benadering. Als ik zie hoeveel kerkordes en genootschappen er zijn geloof ik niet dat dat gebaseerd is op Gods Woord. Met de opmerking dat Christus wil dat Zijn Gemeente 'geregeerd' wordt mis je mi toch de essentie van het Gemeente zijn. Dat de Gemeente geleid wordt door oudsten beaam ik uiteraard, maar dan wel in de zin van toezicht houden ipv baasje spelen in de bijeenkomsten waarin iedereen zijn steentje bijdraagt. Lees Kor. 12 over de samenwerking van de gelovigen die samen het lichaam vormen. De Gemeente is deel van Christus nl het Lichaam, en laat zich door Christus zelf leiden. Dat organisme; hoofd-lichaam is Gemeente zijn.
Als ik op kerkrecht.nl rondkijk hebben we het over een organisatie. Er is nog net geen kerkelijke rechtbank...

Nou inderdaad. Ik vind het ook zeer bijzonder dat een synode kennelijk moet beslissen of dominee A van kerkverband X misschien mag preken in de gemeente B van kerkverband Z. Ik ben opgegroeid in een vrije gemeente, waar regelmatig een hervormde dominee kwam. Toen hij van kerkverband wisselde, mocht hij ineens niet meer komen preken van zijn nieuwe verband. Als kind vond ik het al 'stom'. En eigenlijk zie ik het nog steeds zo. Wij hadden altijd dominees uit verschillende kerkverbanden (voorzover ze dat van hun kerkverbanden mochten). Het heeft me in elk geval niet zo'n getunnelde visie opgeleverd, zoals dat bestaat in delen van de gereformeerde gezindte.

Juist als ik kijk naar (sommige) vrije gemeenten zie ik de enorme voordelen van kerkrecht en verbanden. De opstellers van het kerkrecht waren natuurlijk ook niet helemaal op hun achterhoofd gevallen.
Bovendien geloof ik nooit zo in de kreet dat we alleen de Bijbel moeten hanteren. De Bijbel is nu eenmaal geen handboek waarin alle concrete situaties staan die we tegen kunnen komen. Dan is het in sommige gevallen heel fijn als je als kerk afspraken hebt gemaakt (kerkrecht) waaraan iedereen zich houdt als er lastige situaties voorkomen.
Iedereen die een kerkelijke ruzie of scheuring heeft meegemaakt weet dat je op dat moment - hoe triest misschien ook - niet met elkaar om de tafel kan gaan zitten om met elkaar exegese te gaan bedrijven over de Bijbelgedeelten die op deze situatie van toepassing kunnen zijn. Nee, op dat soort momenten is het heel goed dat je kunt terugvallen op bepaalde regels en afspraken (die je als predikant toch ook onderschrijft als je het ambt aangaat?) die in deze situaties kunnen helpen. Juist in vrije gemeenten heb ik gezien wat een puinhoop er kan ontstaan als er plotseling een ruzie oid is, waardoor partijen ontstaan. Als je dan nergens concreet op aanspreekbaar bent, wordt die puinhoop alleen maar groter.

In dat licht vind ik een regel als die rond de geldige eredienst of dopen heel begrijpbaar. Nee, het staat zo niet letterlijk in de Bijbel. Maar dat betekent niet dat het er dan ook mee strijdig is. Iedereen die roept 'wat moet je eigenlijk met kerkrecht' is (teveel) een idealist. Dan denk ik dat de opstellers van de kerkorde de weerbastigheid van de kerkelijke situatie beter hebben gepeild.

Jongere schreef:Dan is het in sommige gevallen heel fijn als je als kerk afspraken hebt gemaakt (kerkrecht) waaraan iedereen zich houdt als er lastige situaties voorkomen.

Precies, als men het kerkrecht maar niet meer toekent dan slechts díé status: een aantal afspraken door mensen gemaakt.

Ds. J. de Groot (ggn bv Rijssen) zei tegen zijn laatste belijdeniscatechisanten: als ik er niet meer ben hoor je je aan te sluiten bij een kerk waar déze leer wordt verkondigd. Waar zou dat zijn?

Ds. A. Wink (ggn bv Veenendaal) had geen verwachting meer voor de kerk en geloofde dat alles aan de verwoesting zou worden overgeleverd worden als hij er niet meer zou zijn. Dat lijkt aardig te gaan kloppen.

Er is vanuit de GGN binnen verband de deur wijd open gezet naar de buiten verbanders, ook naar Veenendaal. Men wenst er echter geen gehoor aan te geven. Al zou de doop geldig zijn: er is geen toekomst meer voor het kerkverband; ds van der Meer heeft ook niet het eeuwige leven.

accoord schreef:Ds. A. Wink (ggn bv Veenendaal) had geen verwachting meer voor de kerk en geloofde dat alles aan de verwoesting zou worden overgeleverd worden als hij er niet meer zou zijn. Dat lijkt aardig te gaan kloppen.

accoord schreef:ds van der Meer heeft ook niet het eeuwige leven.

Met geen van deze uitspraken ben ik het eens.

Jongere schreef:Juist als ik kijk naar (sommige) vrije gemeenten zie ik de enorme voordelen van kerkrecht en verbanden. De opstellers van het kerkrecht waren natuurlijk ook niet helemaal op hun achterhoofd gevallen.
Bovendien geloof ik nooit zo in de kreet dat we alleen de Bijbel moeten hanteren. De Bijbel is nu eenmaal geen handboek waarin alle concrete situaties staan die we tegen kunnen komen. Dan is het in sommige gevallen heel fijn als je als kerk afspraken hebt gemaakt (kerkrecht) waaraan iedereen zich houdt als er lastige situaties voorkomen.
Iedereen die een kerkelijke ruzie of scheuring heeft meegemaakt weet dat je op dat moment - hoe triest misschien ook - niet met elkaar om de tafel kan gaan zitten om met elkaar exegese te gaan bedrijven over de Bijbelgedeelten die op deze situatie van toepassing kunnen zijn. Nee, op dat soort momenten is het heel goed dat je kunt terugvallen op bepaalde regels en afspraken (die je als predikant toch ook onderschrijft als je het ambt aangaat?) die in deze situaties kunnen helpen. Juist in vrije gemeenten heb ik gezien wat een puinhoop er kan ontstaan als er plotseling een ruzie oid is, waardoor partijen ontstaan. Als je dan nergens concreet op aanspreekbaar bent, wordt die puinhoop alleen maar groter.

In dat licht vind ik een regel als die rond de geldige eredienst of dopen heel begrijpbaar. Nee, het staat zo niet letterlijk in de Bijbel. Maar dat betekent niet dat het er dan ook mee strijdig is. Iedereen die roept 'wat moet je eigenlijk met kerkrecht' is (teveel) een idealist. Dan denk ik dat de opstellers van de kerkorde de weerbastigheid van de kerkelijke situatie beter hebben gepeild.

Je suggereert nu alsof het in vrije gemeenten doorgaans een 'puinhoop' is. Naast enkele nadelen (concentratie op bepaalde leidersfiguren bijvoorbeeld), volgen vrije gemeenten ook gewoon een bepaalde kerkorde. In reformatorische kring vaak de Dordtse. Maar laten we eerlijk zijn, het kerkrecht waar we in reformatorische kring op teren, is gebaseerd op een situatie van een ongedeelde, gereformeerde kerk. Vrije gemeenten hadden dat doorgaans beter begrepen dan de geordende gemeenten, en pasten hun praktijk toe aan de situatie van een gescheurde kerk.
Als 'Dordt' voorschrijft dat alleen geordende predikanten in de Gereformeerde Kerk der Nederlanden mogen voorgaan, is dat vanuit de feitelijke vaststelling dat er geen andere gereformeerde en bijbelgetrouwe kerken zijn. Hetzelfde gold voor doop e.d. Nu kan een kerk dat niet meer zeggen, al doen sommigen het impliciet wel. Huidige reformatorische kerkverbanden nemen dergelijke gedachten vanuit het klassieke-gereformeerde kerkrecht vrijwel één op één over, met alle gevolgen van dien. Bijvoorbeeld het uitgangspunt dat predikanten vanuit andere verbanden niet mogen preken in hun kerkverband. Laten we even eerlijk zijn: dat is een foutief beroep op kerkrecht dat in heel andere omstandigheden geschreven is en kan nooit de bedoeling zijn.
Kortom, je trekt mijn posting teveel in een sfeer waarin ik het niet geschreven hebt!

accoord schreef: Ds. A. Wink (ggn bv Veenendaal) had geen verwachting meer voor de kerk en geloofde dat alles aan de verwoesting zou worden overgeleverd worden als hij er niet meer zou zijn. Dat lijkt aardig te gaan kloppen.

Inderdaad, maar dan voor zijn kleine kringetje van gemeenten. Niet voor de kerk van Christus in de volle breedte!

freek schreef:
Je suggereert nu alsof het in vrije gemeenten doorgaans een 'puinhoop' is. Naast enkele nadelen (concentratie op bepaalde leidersfiguren bijvoorbeeld), volgen vrije gemeenten ook gewoon een bepaalde kerkorde. In reformatorische kring vaak de Dordtse. Maar laten we eerlijk zijn, het kerkrecht waar we in reformatorische kring op teren, is gebaseerd op een situatie van een ongedeelde, gereformeerde kerk. Vrije gemeenten hadden dat doorgaans beter begrepen dan de geordende gemeenten, en pasten hun praktijk toe aan de situatie van een gescheurde kerk.
Als 'Dordt' voorschrijft dat alleen geordende predikanten in de Gereformeerde Kerk der Nederlanden mogen voorgaan, is dat vanuit de feitelijke vaststelling dat er geen andere gereformeerde en bijbelgetrouwe kerken zijn. Hetzelfde gold voor doop e.d. Nu kan een kerk dat niet meer zeggen, al doen sommigen het impliciet wel. Huidige reformatorische kerkverbanden nemen dergelijke gedachten vanuit het klassieke-gereformeerde kerkrecht vrijwel één op één over, met alle gevolgen van dien. Bijvoorbeeld het uitgangspunt dat predikanten vanuit andere verbanden niet mogen preken in hun kerkverband. Laten we even eerlijk zijn: dat is een foutief beroep op kerkrecht dat in heel andere omstandigheden geschreven is en kan nooit de bedoeling zijn.
Kortom, je trekt mijn posting teveel in een sfeer waarin ik het niet geschreven hebt!

Veenendaal, echter, is geenszins een vrije gemeente, en, zijnde schapen zonder herder, lappen het advies van hun classis aan hun laars, nee, ze zoeken schijnbaar dat advies niet eens...