Reformatorische ontzuiling

[sela]

dat maakt me toch wel nieuwsgierig, dat laatste. licht eens toe?

Misschien heb je het wel tegen mij...

Nou, de levensvraag moet zijn: Hoe zal ik rechtvaardig verschijnen voor God.
Die vraag drijft me naar mijn kerk, omdat ik daar Gods Woord zuiver hoor bedienen. Die vraag houdt me ver van de wereld, die geen vervulling biedt. Die vraag geeft dat ik de Statenvertaling grotelijks waardeer en een andere vertaling niet vertrouw. Die vraag houdt me niet erg bezig met terugtrekken in de refozuil enzo. Misschien doe ik dat wel?

Vernieuwing, schoppen tegen zuilen en bij alles de grens opzoeken hoe ver we mee kunnen gaan met de wereld, onder het sausje van breed denken en staan in de wereld, zelfs onder het mom getuige te zijn is weinig heilzaam.

klopt, je antwoord fascineerde me.
luther zegt hierboven dat we - ehh.. ik geloof dat hij ze zegt - rot zijn.
maar dat komt met je redenatie op de achtergrond omdat De vraag je drijft naar God. dat lijkt me een vrij zuivere redenatie.
of - om even het voorbeeld van Luther te blijven gebruiken - is die rotheid doorgesijpeld tot die ene grote vraag waar wij allen voor gesteld zijn?

[Mister]

Ik zal trachten het iets uitgebreider te verwoorden. Ds. Van de Kamp preekte over de geestelijke wapenrusting. Toen hij de onderdelen van die wapenrusting besproken had, merkte hij op dat er geen bescherming is voor de rug. Wanneer loopt de rug gevaar? Als je vlucht. Als je je omkeert. Als je je terugtrekt uit de geestelijke strijd.
En dat is wat in de reformatorische zuil gebeurt. We trekken ons terug, en voelen ons in de zuil veilig, vroom en goed. Maar dit is een schijnveiligheid: we zijn in de zuil niet anders dan de wereld. Of je op reformatorische wijze materialistisch bent of op wereldse wijze is precies even slecht. We zijn even materialistisch als de wereld. We doen dezelfde zonden als de wereld. (Ds Van de Kamp ging met name in op het materialisme.) Alleen doen wij ze in de zuil met een reformatorisch sausje erover, en we voelen ons best wel goed. Beter dan de wereld. En we strijden niet, maar zijn op ons gemak. De zuil is geen wapen in de geestelijke strijd en kan geen wapen zijn.

Was het maar zo dat we ons alleen maar in onze zuil terugtrekken. Dan was het nog niet zo erg. (overigens is terugtrekken en vluchten wel een groot verschil.) Wat bedoel je (of die dominee) met terugtrekken in de zuil én dezelfde zonden doen als de wereld. Ik blijf het een vaag verhaal vinden. Misschien kun je trachten het wat te concretiseren.

Begrijp je het nu niet of wil je het niet begrijpen

Grut, wat een geduld met mensen die wat traag van begrip zijn.
Inmiddels wil ik het trouwens niet begrijpen.

Steek je hoofd maar in het zand hoor.

[Afgewezen]

Erg vaag, al dat collectieve geschaam.
Wat is nu precies het probleem?

[Luther]

Erg vaag, al dat collectieve geschaam.
Wat is nu precies het probleem?

Dit:
Onze zuil is zo rot als wat en we zien het niet eens. (Sorry, Afgewezen, ik blijf echt "we" zeggen.) En onze jongeren prikken er dwars doorheen, door alle voosheid in eigen kring, door gemaakte vroomheid, door een degelijke buitenkant en een dode binnenkant, door het stuitende materialisme...

[Zita]

Ik zou ds. Van de Kamp toch niet willen betichten van 'schoppen tegen de zuil'. Integendeel! Hij waarschuwt voor de gevaren van het verkeerd gebruik van de zuil.
De refozuil bestaat eigenlijk niet meer, zoals een zuil functioneerde.

precies. Hij keerde zich niet tegen vertalingen, kerken en scholen, maar tegen de winkels van onze zuil, de tijdschriften van onze zuil, de auto's van onze zuil, de beurzen van onze zuil enzovoorts. En de zuil denkt maar dat ze goed bezig is als ze shopt bij de ons bekende kledingzaken, meubelt bij de ons bekende meubelzaken en de vakanties doorbrengt op de ons bekende beurzen. Om daar niet het hart te laten vullen met Gode aangename zaken, maar het huis, de kledingkast en de andere opslagplaatsen van hebzucht te vullen met vergankelijkheid. En zich intussen beter te voelen dan de anderen, die deze keurige bezigheden niet hebben. En denken daarmee voor God toch een beetje beter te zijn dan een echt slecht mens.
Maar 't is erg fijn als je je hierin niet hoeft te herkennen. Ik ben niet eens zo zuil-minded, maar zat toch met het schaamrood, omdat de zuil mij een behaaglijk gevoel van veiligheid geeft. Die schijnveiligheid is.

[Afgewezen]

Erg vaag, al dat collectieve geschaam.
Wat is nu precies het probleem?

Dit:
Onze zuil is zo rot als wat en we zien het niet eens. (Sorry, Afgewezen, ik blijf echt "we" zeggen.) En onze jongeren prikken er dwars doorheen, door alle voosheid in eigen kring, door gemaakte vroomheid, door een degelijke buitenkant en een dode binnenkant, door het stuitende materialisme...

Ja, dat had je al gezegd. Maar ik herken dit niet. Ik zie wel een probleem, namelijk een zich collectief afkeren van de 'zuil' en het kiezen voor een werelds leven en een gemakkelijk geloof.

[Ander]

Grut, wat een geduld met mensen die wat traag van begrip zijn.
Inmiddels wil ik het trouwens niet begrijpen.

Steek je hoofd maar in het zand hoor.

[Desiree]

Tja..

[Democritus]

Erg vaag, al dat collectieve geschaam.
Wat is nu precies het probleem?

Dit:
Onze zuil is zo rot als wat en we zien het niet eens. (Sorry, Afgewezen, ik blijf echt "we" zeggen.) En onze jongeren prikken er dwars doorheen, door alle voosheid in eigen kring, door gemaakte vroomheid, door een degelijke buitenkant en een dode binnenkant, door het stuitende materialisme...

Mee eens en ik zou er aan willen toevoegen. Velen ik's maken we.

En ik draag hier net zo goed aan bij. Maar wil ik het ten diepste wel veranderen of voel ik me wel comfortabel in die zuil. Zolang de wereld me maar met rust laat.

Als we werkelijk belijden: weg wereld weg schatten gij weet niet hoe rijk ik wel ben. Waarom gaan we dan niet in vrijheid staan, heffen het hoofd omhoog, verheugen ons als we om zijn naam schade lijden en zetten het marslied in: Voorwaarts Christenstrijders. Want ze zien namelijk op de kroon die is weggelegd.

[Desiree]

Erg vaag, al dat collectieve geschaam.
Wat is nu precies het probleem?

Dit:
Onze zuil is zo rot als wat en we zien het niet eens. (Sorry, Afgewezen, ik blijf echt "we" zeggen.) En onze jongeren prikken er dwars doorheen, door alle voosheid in eigen kring, door gemaakte vroomheid, door een degelijke buitenkant en een dode binnenkant, door het stuitende materialisme...

Mee eens en ik zou er aan willen toevoegen. Velen ik's maken we.

En ik draag hier net zo goed aan bij. Maar wil ik het ten diepste wel veranderen of voel ik me wel comfortabel in die zuil. Zolang de wereld me maar met rust laat.

Als we werkelijk belijden: weg wereld weg schatten gij weet niet hoe rijk ik wel ben. Waarom gaan we dan niet in vrijheid staan, heffen het hoofd omhoog, verheugen ons als we om zijn naam schade lijden en zetten het marslied in: Voorwaarts Christenstrijders. Want ze zien namelijk op de kroon die is weggelegd.

Yes, dat waardeer ik. Doet pijn hè, in te moeten leveren. Toch lijkt het er zo van te komen. En dan???

Overigens, je mag van dingen genieten... Maar je hebt er lang niet altijd behoefte aan, dat is toch Weg wereld weg schatten... Helaas, ik constateer zo weinig van de Heere Jezus uit te stralen.

Dan stap je niet opzij, voor niemand niet, als het gaat om de Heere God. Maar dan wel met erbarmen en zucht dat Gods Koninkrijk mag komen. Tja, dan wordt het evangeliseren op het werk, in de klas... erg zielig... maar waardevol!

[Tiberius]

Erg vaag, al dat collectieve geschaam.
Wat is nu precies het probleem?

Dit:
Onze zuil is zo rot als wat en we zien het niet eens. (Sorry, Afgewezen, ik blijf echt "we" zeggen.) En onze jongeren prikken er dwars doorheen, door alle voosheid in eigen kring, door gemaakte vroomheid, door een degelijke buitenkant en een dode binnenkant, door het stuitende materialisme...

Ja, dat had je al gezegd. Maar ik herken dit niet. Ik zie wel een probleem, namelijk een zich collectief afkeren van de 'zuil' en het kiezen voor een werelds leven en een gemakkelijk geloof.

Mee eens. Ik denk dat dat een veel groter probleem is in de kerken, dan een al dan niet rotte zuil met hier inderdaad wel wat erg hebberige winkeliertjes.
Verder denk ik dat we op moeten passen om de boodschap die een predikant van Godswege in een bepaalde gemeente neerlegt, zomaar één op één te gebruiken in een discussie op een internetforum. Heel makkelijk kunnen zaken uit hun verband gerukt worden en iets wat van toepassing is op de oorspronkelijke luisteraars hoeft niet noodzakelijkerwijs de disucssiedeelnemers wat te zeggen te hebben.

[Erasmiaan]

Tja, ik vind dat zuilenverhaal zo overtrokken. Wat heb ik op dit moment nog met een zuil te maken, in het concrete dagelijks leven? Niets eigenlijk. Ik stem SGP maar dat is maar een keer per paar jaar. Ik ben wel eens naar een beurs geweest maar dat is ook maar een keer per paar jaar. Ik ga naar de kerk ja. Maar het lijkt me dat de antizuilers dat niet tot de zuil rekenen. Want zonder zuil ga je nog naar de kerk, toch? Ik lees twee dagen in de week het RD, maar ik zie dat als een noodzakelijk iets: je wilt niet kranten zoals de Telegraaf met alle vuiligheid van dien op de mat. Kortom, ik ben meer, veel meer in (en ik hoop niet ván) de wereld dan in de zuil.

[Luther]

Erg vaag, al dat collectieve geschaam.
Wat is nu precies het probleem?

Dit:
Onze zuil is zo rot als wat en we zien het niet eens. (Sorry, Afgewezen, ik blijf echt "we" zeggen.) En onze jongeren prikken er dwars doorheen, door alle voosheid in eigen kring, door gemaakte vroomheid, door een degelijke buitenkant en een dode binnenkant, door het stuitende materialisme...

Ja, dat had je al gezegd. Maar ik herken dit niet. Ik zie wel een probleem, namelijk een zich collectief afkeren van de 'zuil' en het kiezen voor een werelds leven en een gemakkelijk geloof.

Dat zie ik óók als een probleem, maar dat is weer een ander probleem, dan wat ik bedoelde met de "rotte zuil".
Ik heb daarmee willen zeggen (wat ik op RF al vaker heb aangegeven) dat men zwelgt in het materialisme, qua vormen soms allerlei mensen de maat neemt, en heerlijk lekker knus bij elkaar kruipt "in eigen sfeer". Maar zo is de zuil nooit bedoeld, of van alles en nog wat "in eigen sfeer" te hebben, zonder de levende geloofsband met Christus. En juist daarom noem ik de zuil "rot", namelijk rottend, omdat het fundament gaat ontbreken.

Mij dringt dan de tekst op: "Want gij zegt: Ik ben rijk en evrrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet, dat gij zijt ellendig en jammerlijk en blind en naakt."

(Overigens ben ik niet anti-zuil, maar constateer ik een proces.)

[Tiberius]

Erg vaag, al dat collectieve geschaam.
Wat is nu precies het probleem?

Dit:
Onze zuil is zo rot als wat en we zien het niet eens. (Sorry, Afgewezen, ik blijf echt "we" zeggen.) En onze jongeren prikken er dwars doorheen, door alle voosheid in eigen kring, door gemaakte vroomheid, door een degelijke buitenkant en een dode binnenkant, door het stuitende materialisme...

Ja, dat had je al gezegd. Maar ik herken dit niet. Ik zie wel een probleem, namelijk een zich collectief afkeren van de 'zuil' en het kiezen voor een werelds leven en een gemakkelijk geloof.

Dat zie ik óók als een probleem, maar dat is weer een ander probleem, dan wat ik bedoelde met de "rotte zuil".
Ik heb daarmee willen zeggen (wat ik op RF al vaker heb aangegeven) dat men zwelgt in het materialisme, qua vormen soms allerlei mensen de maat neemt, en heerlijk lekker knus bij elkaar kruipt "in eigen sfeer". Maar zo is de zuil nooit bedoeld, of van alles en nog wat "in eigen sfeer" te hebben, zonder de levende geloofsband met Christus. En juist daarom noem ik de zuil "rot", namelijk rottend, omdat het fundament gaat ontbreken.

Mij dringt dan de tekst op: "Want gij zegt: Ik ben rijk en evrrijkt geworden, en heb geens dings gebrek; en gij weet niet, dat gij zijt ellendig en jammerlijk en blind en naakt."

(Overigens ben ik niet anti-zuil, maar constateer ik een proces.)

Ik denk, Luther, dat het komt dat jij in een reformatorische instelling werkzaam bent.
Zelf werk ik in een volledige seculiere omgeving, maar ik herken dat helemaal niet.
En dat "zwelgen in materialisme", maar ook andere zaken die je noemt, dat is per gemeente verschillend.

[zusterelly]

Tja, ik vind dat zuilenverhaal zo overtrokken. Wat heb ik op dit moment nog met een zuil te maken, in het concrete dagelijks leven? Niets eigenlijk. Ik stem SGP maar dat is maar een keer per paar jaar. Ik ben wel eens naar een beurs geweest maar dat is ook maar een keer per paar jaar. Ik ga naar de kerk ja. Maar het lijkt me dat de antizuilers dat niet tot de zuil rekenen. Want zonder zuil ga je nog naar de kerk, toch? Ik lees twee dagen in de week het RD, maar ik zie dat als een noodzakelijk iets: je wilt niet kranten zoals de Telegraaf met alle vuiligheid van dien op de mat. Kortom, ik ben meer, veel meer in (en ik hoop niet ván) de wereld dan in de zuil.

Dit herken ik. (behalve dan dat ik elke dag het RD lees )