Maar weer eens on-topic:
Kerstdiner zonder kerstboom 'toch wel gezellig
'ROTTERDAM - Omwonenden van het reformatorische Wartburg College in Rotterdam kregen tijdens een kerstdiner te horen dat het Kind van Kerst mensen die van nature doof zijn, graag wil redden. Ook werden ze getrakteerd op varkenshaas, ijs en Belgische bonbons.
,,Heeft het gesmaakt?'' en: ,,wat wilt u drinken?'' Als volleerde bedieners weten de meiden van klas 5VWO het de ongeveer 75 alleenstaande senioren naar de zin te maken. In de royale aula, voorzien van een groot pijporgel en imposante vleugel, zitten de buurtbewoners in groepjes van acht aan het kerstdiner. Dit op uitnodiging van de school, het Wartburg College, locatie Guido de Brès. Hier in Rotterdam-Zuid ontmoeten op woensdagavond verschillende culturen elkaar. Zo valt het bewoners op dat de hoge aula vrij sober versierd is. Mena, een vrouw van 73 en de gangmaaktster van de groep, laat al snel blijken wat ze mist: de kerstboom. Overigens ziet ze dagelijks vanuit haar flat met genoegen neer op ,,die leuke jongelui''. Met sommigen heeft ze - op afstand - een soort band, bekent ze. ,,Dan zit ik er een verhaal bij te maken.''
Maar dan, zich richtend tot de leerlinge die ook voor de gezelligheid aan tafel zit: ,,Jullie mogen hier geen lange broeken dragen, hè? Maar, wat ik persoonlijk niet erg vind, wel korte sexy rokjes. Dan klópt er toch iets niet?''
Alleenstaand
Het geconfronteerde meisje wordt er haast verlegen van. Ze vertelt thuis gewoon broeken te dragen en laat verder weten uit respect voor de schoolregels in een rok te komen. De overige tafelgenoten maken er geen probleem van: elke school heeft nu eenmaal zo z'n eigen regels.
Alle gasten blijken alleenstaand. De een is weduwe of weduwnaar, de ander gescheiden. Allemaal laten ze zich het varkenshaasje of de zalmfilet goed smaken. Wim (71) zegt hier ,,gewoon voor de gezelligheid'' te komen. Dat het een ,,strenge christelijke school'' is, maakt hem niet uit. ,,Ik ben zelf helemaal niets. Ook niet bij opgebracht, al waren mijn ouders katholiek.'' Hij is wel vaker binnen geweest: ,,Tijdens een computercursus voor ouderen. Er wordt namelijk door deze school vrij veel voor de buurt georganiseerd.'' En dat vinden alle disgenoten positief. ,,Op woensdagsmiddag is hier ook 'sporten', oftewel bejaardengymnastiek'', vult iemand aan. Ook de scholieren weten de bewoners wel te vinden, voor een schoolproject 'verhalen van vroeger' bijvoorbeeld. Of om oliebollen te verkopen voor het goede doel, zoals deze week nog.
Toch was vier jaar geleden de verhouding met de buurtbewoners minder vriendelijk, herinnert docent Van den Bergh zich het moment dat de eerste paal werd geslagen. ,,Toen hingen er in de flat hier tegenover vlaggen halfstok.''
Kerstverhaal
De tafelgenoten weten dit nog wel. ,,We waren bang ons mooie uitzicht kwijt te raken.'' Maar de kritiek is inmiddels verstomd. Het is zelfs zo, vertelt Wartburg-buurtcoördinator Golverdingen, dat de bewoners zich medeverantwoordelijk weten voor de school. ,,Zien ze lui lopen die hier niet horen, dan worden we direct gebeld.''
Intussen hebben de 26 leerlingen van 5VWO het er maar druk mee, ook al is het voor-, hoofd- en bijgerecht door de keuken van een zorginstelling aangeleverd. Dankzij sponsors, vooral uit de achterban van de school, konden de gerechten gefinancierd worden. Het nagerecht, grote schalen met allerhande fruit en ijs, hebben ze wel zelf samengesteld.
Tussen de diverse gangen door zorgen Hanna de Gelder (viool) en Willemieke van den Dol (piano) voor de muzikale noot. Bij de melodie van 'Gloria in excelsis Deo' zingen of neuriën de ouderen zachtjes mee.
Leraar Duits de heer Van Gent vertelt het kerstverhaal op een spannende manier. Het gaat over een grootvader, die na z'n dood zijn kleinzoon per brief een familiegeheim meedeelt, namelijk dat hij 'onecht' is geboren. En dat zijn moeder hem ooit heeft toegevoegd: nu heb ik lang genoeg voor een hoerenkind gezorgd. Toen zijn kleinkind bij de geboorte doof bleek, kwam hij opnieuw in crisis. Hij schreeuwde het uit tegen God. Het eind van het verhaal is dat hij zich door God weet aangenomen. Van Gent trekt dan de lijn door naar het Kind van Kerst dat mensen die van nature doof zijn, graag wil redden.
,,Waar slaat dat op?'' reageert Mena vanachter haar bord, omdat ze geen relatie ziet tot het 'Stille nacht, heilige nacht'-gevoel wat volgens haar Kerst kenmerkt. Theo (81) en Nel (79), beiden rooms-katholiek, reageren milder, maar ook zij vinden het ,,geen écht kerstverhaal''. De ritmische samenzang maakt echter alles ,,toch weer gezellig''. Ingezet wordt met 'Stille nacht'. Dat daarin de kennelijk te uitbundige zinsnede 'Die miljoenen eens zaligen zal' in reformatorische zin is gekuist tot 'Die tot God ons terugbrengen zal' lijkt niemand op te vallen.
Een van de VWO'ers leest op het podium de kerstboodschap uit Lucas 2 vanuit de moderne Herziene Statenvertaling, aangevuld met een stukje uit een dagboek. ,,Jezus wil nog elke dag geboren worden in het hart van mensen'', krijgen de buurtbewoners mee. Voor iedereen liggen ten slotte nog twee Belgische bonbons en een 'bewaardoosje'. Thuis gekomen zullen ze in dit kerstrood gekleurde luciferdoosje zes gele kaartjes aantreffen met kernteksten uit de Bijbel.
Omwonenden van het Rotterdamse Wartburg College laten zich hun borden graag volscheppen door leerlingen van de reformatorische school. Links in de rij docent Van Gent.
bron: http://www.nd.nl
