Huisbezoek

[DDD]

Er is - tot heden toe - in dit topic alleen gesproken over mannelijke ambtsdragers. Maar er zijn ook vrouwelijke ambtsdragers. Zelf heb ik in een tijd van verdriet (na het overlijden van mijn eerste vrouw) veel steun gehad aan een vrouwelijke ambtsdrager die telkens weer mij heenwees naar Christus die iedereen tot steun wil zijn in verdriet en rouw. Ze kwam vaak onverwacht en juist op een moment dat ik het soms niet meer wist in mijn verdriet en eenzamheid. Het was een echte moeder in Christus.
En, zo het zich laat aanzien worden er er ook in diverse hervormde gemeenten ruimte geschapen voor vrouwelijke ambtsdragers; een goede zaak dunkt me.

Dat komt omdat in de kerken waarop dit forum zich richt nauwelijks vrouwelijke ambtsdragers zijn natuurlijk. Maar als het gaat om het thema huisbezoek denk ik ook wel vrouwen dat vaak anders zouden doen...

[Mara]

In een topic zoals dit, zijn (helaas) de grote onderlinge verschillen heel duidelijk.
Vrouwelijke ambtsdrager, kleding niet zo belangrijk, mensen zoals DIA worden niet begrepen.
Mijn gereformeerde tante is op hoogbejaarde leeftijd nog overgegaan naar een meer behoudende gemeente, waar geen vrouwelijke ds was.
En een roeping in de kerk vergelijken met verpleegkundige of rechter, mmm, ja, zou kunnen.

[Afgewezen]

... mensen zoals DIA worden niet begrepen.

Hoho, ik begrijp DIA heel goed, als gelooft hij dat niet, maar hij heeft niet het recht om ongenuanceerd alles wat enigszins afwijkt van wat híj als waarlijk goed en vroom beschouwt, te veroordelen.

[WimA]

... mensen zoals DIA worden niet begrepen.

Hoho, ik begrijp DIA heel goed, als gelooft hij dat niet, maar hij heeft niet het recht om ongenuanceerd alles wat enigszins afwijkt van wat híj als waarlijk goed en vroom beschouwt, te veroordelen.

Andersom mag wel?

[Marco]

... mensen zoals DIA worden niet begrepen.

Hoho, ik begrijp DIA heel goed, als gelooft hij dat niet, maar hij heeft niet het recht om ongenuanceerd alles wat enigszins afwijkt van wat híj als waarlijk goed en vroom beschouwt, te veroordelen.

Andersom mag wel?

Nee. Als je vindt dat dat wel gebeurt mag je daar ook - genuanceerd - wat van zeggen.

[Mara]

... mensen zoals DIA worden niet begrepen.

Hoho, ik begrijp DIA heel goed, als gelooft hij dat niet, maar hij heeft niet het recht om ongenuanceerd alles wat enigszins afwijkt van wat híj als waarlijk goed en vroom beschouwt, te veroordelen.

M.i. is het niet ongenuanceerd. Ik ken deze mensen in "het echt" ook wel.
Het zijn roependen in de woestijn. Ik ben blij dat deze mensen er ook zijn.
Het is een beter geluid dan al die vrijzinnigheid die je overal hoort.
We hebben niet allemaal de gave of de behoefte om in het midden te posten, het grijze gebied.
Zwart en wit maken een forum i.i.g. wel boeiend.

[ejvl]

En een roeping in de kerk vergelijken met verpleegkundige of rechter, mmm, ja, zou kunnen.

Dan met de organist of koster of cantor of jeugdleider of creche leidster.
Allemaal werkzaam in het koninkrijk van God met zijn/haar eigen gaven en talenten, binnen de kerk!
Allemaal leden van 1 lichaam met allemaal een eigen functie.
Als het goed is.

[Marco]

En een roeping in de kerk vergelijken met verpleegkundige of rechter, mmm, ja, zou kunnen.

Dan met de organist of koster of cantor of jeugdleider of creche leidster.
Allemaal werkzaam in het koninkrijk van God met zijn/haar eigen gaven en talenten, binnen de kerk!
Allemaal leden van 1 lichaam met allemaal een eigen functie.
Als het goed is.

Ja, zokanniewelweer. Laten we wel wezen: In de Bijbel worden in de basis twee speciale ambten onderscheiden: oudsten en diakenen. Bij oudsten maken we tegenwoordig onderscheid in predikant en ouderling. Daarnaast is iedereen bezig in het ambt van alle gelovigen, en zijn er ontelbare taken die in de kerk verricht worden, meer of minder belangrijk.

Je kunt een roeping in de kerk misschien nog wel vergelijken met verpleegkundige of rechter, maar het blijft een heel andere zaak: tot ambtsdrager word je niet geroepen door je eigen wil, eigen drang of wat dan ook, maar door een concreet beroep dat wordt gedaan. Ouderlingen worden niet aangesteld na een sollicitatieronde, en diakenen ook niet.

En misschien is dat wel het sterkste argument tegen een verplichte vorm van ambtskleding: die aanstelling is bij iedereen in de gemeente bekend. De ambtsdrager ontleent zijn gezag, maar ook zijn taak en verantwoordelijkheid niet uit zijn pak, maar uit het feit dat hij als hoeder van Christus' kudde bezig is, met een aanstelling die van Christus zelf afkomstig is. Het pak is dus hooguit bijzaak.

Ook in een ander opzicht is een ambtsdrager verschillend met verpleegkundigen of rechters. Een verpleegkundige trekt nadat de dienst is afgelopen het uniform uit. Zodra zij of hij de deur uitloopt is de verpleegkundige niet in functie. Dat werkt bij ambtsdragers toch ietsje anders.

Maar moet ze dat beletten om in vrijetijdskleding rond te lopen als ze vakantie hebben, of op de fiets zitten? Natuurlijk niet. Iedereen beseft dat ook een ambtsdrager niet 24 uur per dag intensief met dat ambt bezig kan zijn (stel je voor, de arme vrouw waar zo'n man mee getrouwd is..). Wie de dominee in zwemkleding in het zwembad ziet zal best snappen dat hij ook dan nog steeds dominee is, maar zich op dat moment even met wat anders bezig houdt.

En op huisbezoek? Het zal verschillen al naar gelang de cultuur in een gemeente is. In de ene gemeente staat het dragen van een zwart, stemmig pak een goed en open gesprek in de weg, omdat dat pak een onnodige afstand creëert tussen ambtsdrager en de ontvanger van het bezoek. In de andere gemeente wordt de man niet serieus genomen als hij in een overhemd komt. En dan kan het nog per adres verschillen en per ambtsdrager ook.

[ejvl]

Ik reageerde ook op dat iemand vroeger zei dat een ouderling geen bijbaantje maar een roeping is en dat ook zichtbaar in kledij moet zijn.
Dat geld natuurlijk voor veel zo niet alle beroepen als het goed is.
Ook een dominee of ambtsdrager heeft vrije tijd waarin gesport of in de tuin gewerkt kan worden natuurlijk, en dat kan niet altijd in pak, dat verwoord je goed.

[eilander]

En op huisbezoek? Het zal verschillen al naar gelang de cultuur in een gemeente is. In de ene gemeente staat het dragen van een zwart, stemmig pak een goed en open gesprek in de weg, omdat dat pak een onnodige afstand creëert tussen ambtsdrager en de ontvanger van het bezoek. In de andere gemeente wordt de man niet serieus genomen als hij in een overhemd komt. En dan kan het nog per adres verschillen en per ambtsdrager ook.

Dit vind ik verstandige praat. Laten we het ook niet ingewikkelder maken dan het is.

Vergeet ook niet dat er (nu en in het verleden) verschil in stijl tussen de verschillende ambtsdragers/predikanten is en was. We hoeven ook daarin niets vóór te schrijven toch?

[Harmen]

En op huisbezoek? Het zal verschillen al naar gelang de cultuur in een gemeente is. In de ene gemeente staat het dragen van een zwart, stemmig pak een goed en open gesprek in de weg, omdat dat pak een onnodige afstand creëert tussen ambtsdrager en de ontvanger van het bezoek. In de andere gemeente wordt de man niet serieus genomen als hij in een overhemd komt. En dan kan het nog per adres verschillen en per ambtsdrager ook.

Dit vind ik verstandige praat. Laten we het ook niet ingewikkelder maken dan het is.

Vergeet ook niet dat er (nu en in het verleden) verschil in stijl tussen de verschillende ambtsdragers/predikanten is en was. We hoeven ook daarin niets vóór te schrijven toch?

Klopt. Dit ligt persoonlijk en is soms heel verschillend per gemeente.
Soms is het wel grappig om de verschillen binnen een gemeente te zien.
In de GG waar ik lid ben was er een jonge vent die verkozen werd tot diaken. En nadat hij bevestigd werd stopte hij opeens met hardlopen en gaat in pak overal naar toe... Een kwartaal later wordt er een jonge vent tot ouderling gekozen en die blijft heerlijk een paar keer in de week zijn hardlooprondje doen en is casual gekleed bij veel informele gelegenheden. Dan denk ik weleens waarom gaan mensen opeens zo veranderen als ze vooraan in het bankje zitten.
Maar goed, het blijft persoonlijk.

[MoesTuin]

God kijkt naar het hart.

Niet naar welk pak of welk zwembroek (de 2 uitersten die in dit topic voorbij kwamen) je aan hebt.

Ik heb liever een goed diepgaand gesprek met een Dominee in een zwembroek, dan een oppervlakkig gesprek met een Dominee in zwart pak. (even heel scherp gesteld)

Het gaat om de Hartsgesteldheid en niet de Kledij.....

Een vrouw kan ook goede kwaliteiten hebben tijdens een huisbezoek gesprek, onderschat dat niet....waarom zou de huisbezoeker niet ook zijn vrouw, of een vrouw uit de gemeente meenemen?
Maar mannen kunnen dat uiteraard ook wel, de één beter dan de ander..... maar vrouwen zijn weer anders dan een man.

MoesTuin

[Mara]

God kijkt naar het hart.

Niet naar welk pak of welk zwembroek (de 2 uitersten die in dit topic voorbij kwamen) je aan hebt.

Ik heb liever een goed diepgaand gesprek met een Dominee in een zwembroek, dan een oppervlakkig gesprek met een Dominee in zwart pak. (even heel scherp gesteld)

Het gaat om de Hartsgesteldheid en niet de Kledij.....

Een vrouw kan ook goede kwaliteiten hebben tijdens een huisbezoek gesprek, onderschat dat niet....waarom zou de huisbezoeker niet ook zijn vrouw, of een vrouw uit de gemeente meenemen?
Maar mannen kunnen dat uiteraard ook wel, de één beter dan de ander..... maar vrouwen zijn weer anders dan een man.

MoesTuin

Er is voor alles een plaats en gelegenheid, ook voor kleding. Als de huisarts bij je op bezoek komt, vind je het toch ook raar als hij in korte broek op teenslippers zou verschijnen?
Een uniform of bepaalde kleding is niet voor niets bedacht. Het schept helderheid. Als je in het ziekenhuis zit te wachten, zie je wie de dokter, de verpleegkundige is.
Op het politiebureau, wie de agenten zijn, evenals op straat.
Kleding kan helpen om een natuurlijk gezag uit te stralen.
Het huisbezoek heeft volgens mij als doel om een persoonlijk gesprek met het gezin te hebben, in hun eigen omgeving.
Ik ken mensen die het weigeren, die er geen behoefte aan hebben.
Ik denk dat dit niet goed is.
Het valt soms tegen, en soms valt het heel erg mee juist.

[Dodo]

(...)
En op huisbezoek? Het zal verschillen al naar gelang de cultuur in een gemeente is. In de ene gemeente staat het dragen van een zwart, stemmig pak een goed en open gesprek in de weg, omdat dat pak een onnodige afstand creëert tussen ambtsdrager en de ontvanger van het bezoek. In de andere gemeente wordt de man niet serieus genomen als hij in een overhemd komt. En dan kan het nog per adres verschillen en per ambtsdrager ook.

Ik denk dat dit de spijker op de kop is.
Het scheelt ook in welke kerk je zit. In onze kerk (PKN) heb je veel randleden, dan kan het een onnodige afstand scheppen als je daar erg formeel gekleed op bezoek gaat. Vaak ben je al blij als je mag komen.
En dan is er ook nog de bezoekbroeder, die heeft geen ambt maar gaat wel mee. En die gaat echt niet in het zwart.
En dan zijn er nog de diakenen, die hebben ook nogal eens informele contacten met mensen die hun hulp zoeken. Daar gaan ze ook echt geen zwart pak voor aantrekken.

Maar in de afgescheiden kerken ligt dat anders. Daar wordt een huisbezoekrooster gewoon in de kerkbode gezet.

[Tiberius]

Maar in de afgescheiden kerken ligt dat anders. Daar wordt een huisbezoekrooster gewoon in de kerkbode gezet.

In sommige gemeenten inderdaaad, ja. Maar bij lang niet alle.