Hertrouwen na echtscheiding?

[Marnix]

Volgens mij mag je ten allertijde linken.

Onder vermelding van de juiste bron wel, tenzij er auteursrechten aan hangen, dan mag het alleen als de auteur er toestemming voor heeft verleend.

[Mister]

Vandaag een interessant artikel aangaande deze zaken in het RD:

„Scheiding alleen na overspel”

UTRECHT – Echtscheiding en hertrouwen van gescheidenen is alleen geoorloofd als er sprake is van bewijsbaar overspel. Personen die gescheiden zijn vanwege andere oorzaken dan overspel en kwaadwillige verlating vanwege godsdienstige redenen, zijn censurabel.

Dat stelt het rapport ”De heilige huwelijkse staat – een Bijbelse visie op trouwen en scheiden” dat de generale synode van de Gereformeerde Gemeenten in het voorjaar van 2008 heeft aanvaard en dat nu is gepubliceerd. Het rapport is opgesteld door de commissie voor de bestudering van de mogelijkheid van kerkelijke huwelijksbevestiging na echtscheiding.

Op 27 maart 2008 werd het rapport door de generale synode van de Gereformeerde Gemeenten „met grote instemming” aanvaard, zo meldt het Woord vooraf. Daarin wordt ook gesteld dat de conclusies in het rapport moeten worden beschouwd als „synodale uitspraken” die „kerkelijk gezag” hebben.

Na een uitvoerige exegese van die teksten in de Bijbel waar geschreven wordt over huwelijk, echtscheiding en overspel, worden in paragraaf 7 van het rapport conclusies getrokken. Een van de conclusies is dat overspel de enige Bijbelse grond is voor echtscheiding. Alleen zij die op grond van overspel van hun partner zijn gescheiden, mogen hertrouwen.

De opstellers van het rapport schrijven zich ervan bewust te zijn dat in het verleden door velen niet alleen overspel maar ook kwaadwillige verlating vanwege godsdienstige redenen, de zogenoemde causa religionis, als een legitieme reden voor echtscheiding werd gezien waarna de schuldloze partij ook mocht hertrouwen. Zelfs de kanttekenaren van de Statenvertaling laten in kanttekening 77 bij 1 Korinthe 7:39 de mogelijkheid open dat scheiden en hertrouwen geoorloofd is in het geval van kwaadwillige verlating op religieuze gronden.

In het rapport wordt opgemerkt dat de kanttekeningen in deze kwestie echter niet met één stem spreken. „Voor echtscheiding wegens causa religionis geeft 1 Korinthe 7 enige opening. Maar voor enig verband met een tweede huwelijk, waarvoor kanttekening 77 kiest, biedt dit hoofdstuk geen basis. De conclusie van kanttekening 77 kan derhalve, naar het oordeel van de commissie, niet onderbouwd worden uit de exegese van dit hoofdstuk, en uit geen enkele andere plaats in de Heilige Schrift. De conclusie van kanttekening 77 geeft een opening voor hertrouwen die exegetisch niet valt te onderbouwen”, zo oordeelt het rapport.

In het rapport wordt niet alleen ingegaan op de Schriftgegevens over huwelijk en echtscheiding, maar ook op datgene wat theologen in het verleden over deze kwestie hebben gezegd. De synode erkent dat er „ten aanzien van kwaadwillige verlating bij onze reformatoren en gereformeerde voorvaderen, gerelateerd aan de weerbarstige praktijk, op verschillende wijze is gehandeld. Er is sprake van een grijs gebied, omdat er geen scherp omlijnde Bijbels gefundeerde afbakening van het begrip kwaadwillige verlating gegeven kan worden.”

Toch kiest het rapport ervoor „dicht bij de Schrift” te blijven en stelt het dat kwaadwillige verlating, wil het een geoorloofde grond zijn voor scheiding, altijd een godsdienstige achtergrond moet hebben. Ook in dit geval moet de verlatene echter ongetrouwd blijven en is er geen Bijbelse grond voor een tweede huwelijk.

De synode heeft „het individuele geweten van dienaren des Woords” niet willen binden in twee gevallen. Zo kan een predikant niet gedwongen worden medewerking te verlenen aan een tweede huwelijk na overspel wanneer hij „op grond van de Schrift” tot de conclusie komt dat zo’n huwelijk niet mogelijk is. Ook wil de synode het geweten van predikanten die moeite hebben met de conclusie in het rapport dat een tweede huwelijk na kwaadwillige verlating vanwege godsdienstige redenen niet mogelijk is, niet binden. „Daarbij is wel uitgesproken dat voorkomen moet worden dat dit dan in de praktijk zodanig wordt opgerekt dat elke vorm van kwaadwillige verlating tot echtscheiding mag leiden en de weg baant naar een tweede huwelijk.”

Wanneer er sprake is van een levensbedreigende situatie kan een kerkenraad, volgens het rapport, in het uiterste geval berusten in een scheiding van tafel en bed, waarbij het huwelijk formeel intact blijft. Zo’n periode mag niet langer duren dan nodig is om, door middel van pastoraat en professionele hulpverlening, weer te komen tot normale verhoudingen.

Ik moet zeggen dat ik het een mooi stuk vind. Predikanten die zelf tot op zekere hoogte mogen besluiten hoe ze met deze materie om willen gaan. Mooi verwoord.

[refo]

En wie is hier nu mee gediend? De dominees?

[Mister]

En wie is hier nu mee gediend? De dominees?

Ik denk dat het vooral een stukje helderheid wil verschaffen hoe deze kerk in de materie staat.

[refo]

Ik vind het toch maar matig.

Vrouw wordt in de steek gelaten door man.
Man verlaat over het algemeen de kerk.
Man trouwt of leeft samen met z'n nieuwe lief.

Vrouw blijft achter met een paar kinderen.
Deze moet ze van rechtswege regelmatig naar haar ex opzenden.
Zodoende zijn ze het ene weekend onder het Woord.
Het andere weekend in de Efteling.
Hetgeen steeds meer spanningen gaat geven.

Vrouw mag niet trouwen, nee, hoor, pas op!!
U hebt levenslang.

[Erasmiaan]

Ik vind het toch maar matig.

Vrouw wordt in de steek gelaten door man.
Man verlaat over het algemeen de kerk.
Man trouwt of leeft samen met z'n nieuwe lief.

Vrouw blijft achter met een paar kinderen.
Deze moet ze van rechtswege regelmatig naar haar ex opzenden.
Zodoende zijn ze het ene weekend onder het Woord.
Het andere weekend in de Efteling.
Hetgeen steeds meer spanningen gaat geven.

Vrouw mag niet trouwen, nee, hoor, pas op!!
U hebt levenslang.

Aldus refo, de luis in de pels van de Gereformeerde Gemeente. Overigens, refo, mag ik je Bijbelse argumenten in dezen even horen?

[David J]

Ik vind het toch maar matig.

Vrouw wordt in de steek gelaten door man.
Man verlaat over het algemeen de kerk.
Man trouwt of leeft samen met z'n nieuwe lief.

Vrouw blijft achter met een paar kinderen.
Deze moet ze van rechtswege regelmatig naar haar ex opzenden.
Zodoende zijn ze het ene weekend onder het Woord.
Het andere weekend in de Efteling.
Hetgeen steeds meer spanningen gaat geven.

Vrouw mag niet trouwen, nee, hoor, pas op!!
U hebt levenslang.

Aldus refo, de luis in de pels van de Gereformeerde Gemeente. Overigens, refo, mag ik je Bijbelse argumenten in dezen even horen?

Ook ik, als Gergemmer, vind het serieus lastig. Neem de situatie die Refo schetst. Denk er nog een nog een christelijke man bij die graag met die vrouw zou trouwen en de echtgenoot kan zijn die zij nodig heeft, plus de vaderfiguur die haar kinderen nodig hebben. Mag je dan zeggen dat een tweede huwelijk ongeoorloofd is? Ik geef meteen toe dat datgene wat Jezus zegt in de Bergrede niet veel ruimte laat voor een andere conclusie. Tegelijkertijd: kan het lijden van deze vrouw de bedoeling zijn van Gods geboden? Was haar eerste huwelijk werkelijk een geval van 'wat God samengevoegd heeft', of wat het achteraf gezien een menselijke vergissing? Ik ken een geval waarin de man zijn vrouw heeft verlaten, en zegt dat hij nooit echt van haar heeft gehouden, maar mede onder druk van zijn ouders met haar is getrouwd. Ik weet niet in hoeverre dat een projectie achteraf is, maar dat zoiets niet onmogelijk is, is duidelijk.

Een overweging meer in het algemeen: van andere uitspraken in de Bergrede wordt vrij algemeen aangenomen dat ze niet in alle omstandigheden gelden. Neem het bekende gebod over het toekeren van de linkerwang: daarvan wordt in de christelijke traditie toch vrij algemeen gezegd dat dat niet inhoudt dat je altijd onrecht moet accepteren. De Bergrede is de grondwet van het Koninkrijk der hemelen, maar wij zijn gevallen mensen op een vervloekte aarde.

Daarnaast zijn er natuurlijk Bijbelse overwegingen als 'wees niet al te rechtvaardig, noch houdt u zelf voor al te wijs', 'oordeelt niet opdat gij niet geoordeeld worde' en het 'staan in de christelijke vrijheid'. Ik weet ook wel dat dit soort teksten veel misbruikt worden, maar dat neemt niet weg dat ze er wel staan. Is de tendens van deze woorden niet dat het rücksichtlos toepassen van op zich goede en geldende geboden kan leiden tot schreeuwend onrecht, en dat dat niet Gods bedoeling is?

Ik heb het rapport niet gelezen. Ik waardeer de insteek dat we de Bijbel moeten laten spreken. Maar ik vraag me af of uitsluitend focussen op de paar bijbelteksten die over echtscheiding gaan, zonder rekening te houden met de gebroken werkelijkheid waarin we staan, recht doet aan het geheel van de Bijbel.

[Bonny]

Ik vind het toch maar matig.

Vrouw wordt in de steek gelaten door man.
Man verlaat over het algemeen de kerk.
Man trouwt of leeft samen met z'n nieuwe lief.

Vrouw blijft achter met een paar kinderen.
Deze moet ze van rechtswege regelmatig naar haar ex opzenden.
Zodoende zijn ze het ene weekend onder het Woord.
Het andere weekend in de Efteling.
Hetgeen steeds meer spanningen gaat geven.

Vrouw mag niet trouwen, nee, hoor, pas op!!
U hebt levenslang.

Aldus refo, de luis in de pels van de Gereformeerde Gemeente. Overigens, refo, mag ik je Bijbelse argumenten in dezen even horen?

Ook ik, als Gergemmer, vind het serieus lastig. Neem de situatie die Refo schetst. Denk er nog een nog een christelijke man bij die graag met die vrouw zou trouwen en de echtgenoot kan zijn die zij nodig heeft, plus de vaderfiguur die haar kinderen nodig hebben. Mag je dan zeggen dat een tweede huwelijk ongeoorloofd is? Ik geef meteen toe dat datgene wat Jezus zegt in de Bergrede niet veel ruimte laat voor een andere conclusie. Tegelijkertijd: kan het lijden van deze vrouw de bedoeling zijn van Gods geboden? Was haar eerste huwelijk werkelijk een geval van 'wat God samengevoegd heeft', of wat het achteraf gezien een menselijke vergissing? Ik ken een geval waarin de man zijn vrouw heeft verlaten, en zegt dat hij nooit echt van haar heeft gehouden, maar mede onder druk van zijn ouders met haar is getrouwd. Ik weet niet in hoeverre dat een projectie achteraf is, maar dat zoiets niet onmogelijk is, is duidelijk.

Een overweging meer in het algemeen: van andere uitspraken in de Bergrede wordt vrij algemeen aangenomen dat ze niet in alle omstandigheden gelden. Neem het bekende gebod over het toekeren van de linkerwang: daarvan wordt in de christelijke traditie toch vrij algemeen gezegd dat dat niet inhoudt dat je altijd onrecht moet accepteren. De Bergrede is de grondwet van het Koninkrijk der hemelen, maar wij zijn gevallen mensen op een vervloekte aarde.

Daarnaast zijn er natuurlijk Bijbelse overwegingen als 'wees niet al te rechtvaardig, noch houdt u zelf voor al te wijs', 'oordeelt niet opdat gij niet geoordeeld worde' en het 'staan in de christelijke vrijheid'. Ik weet ook wel dat dit soort teksten veel misbruikt worden, maar dat neemt niet weg dat ze er wel staan. Is de tendens van deze woorden niet dat het rücksichtlos toepassen van op zich goede en geldende geboden kan leiden tot schreeuwend onrecht, en dat dat niet Gods bedoeling is?

Ik heb het rapport niet gelezen. Ik waardeer de insteek dat we de Bijbel moeten laten spreken. Maar ik vraag me af of uitsluitend focussen op de paar bijbelteksten die over echtscheiding gaan, zonder rekening te houden met de gebroken werkelijkheid waarin we staan, recht doet aan het geheel van de Bijbel.

Ik kan me wel in je overwegingen vinden, David

[refo]

De regels zijn blijkbaar bedacht voor de dominees.

Wat als men toch trouwt? Censuur?

1 Kor 7:
Vers 10-11 is duidelijk. Dat zegt de Heere.

10 Doch den getrouwden gebiede niet ik, maar de Heere, dat de vrouw van den man niet scheide. 11 En indien zij ook scheidt, dat zij ongetrouwd blijve, of met den man verzoene; en dat de man de vrouw niet verlate.

Vers 12 ev is een regel van Paulus. 'Dat zeg ik, niet de Heere"
Een praktische raad, want een huwelijk moet geen molensteen worden. Het gaat duidelijk tegen Gods hoofdgebod in.

12 Maar den anderen zeg ik, niet de Heere: Indien enig broeder een ongelovige vrouw heeft, en dezelve tevreden is bij hem te wonen, dat hij ze niet verlate.
13 En een vrouw, die een ongelovige man heeft, en hij tevreden is bij haar te wonen, dat zij hem niet verlate.
14 Want de ongelovige man is geheiligd door de vrouw, en de ongelovige vrouw is geheiligd door den man; want anders waren uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig.
15 Maar indien de ongelovige scheidt, dat hij scheide. De broeder of de zuster wordt in zodanige gevallen niet dienstbaar gemaakt; maar God heeft ons tot vrede geroepen.

[Rens]

De regels zijn blijkbaar bedacht voor de dominees.

Wat als men toch trouwt?........

dan..............overgaan naar een kerk waar ze niet zo met tot spleetogen vernauwde blik op de zaak kijken....

[Bonny]

De regels zijn blijkbaar bedacht voor de dominees.

Wat als men toch trouwt?........

dan..............overgaan naar een kerk waar ze niet zo met tot spleetogen vernauwde blik op de zaak kijken....

Precies, wat voor werking heeft censuur/ tucht dan nog? Niets toch!?

[Toeschouwer]

Dit zijn toch eigen gemaakte regels van de Ger. Gem. De Schrift is duidelijk, volgens Matth. 5:32 pleegt degene die de verlatene trouwt overspel.
In de Ger. Gezindte wordt er nogal ruim met dit schriftgedeelte omgegaan. De GG is ruimer dan de Bijbel. Laten we het over andere kerkgenootschappen maar niet hebben, er is een enorme wildgroei in dezen.

[mayflower]

Dit zijn toch eigen gemaakte regels van de Ger. Gem. De Schrift is duidelijk, volgens Matth. 5:32 pleegt degene die de verlatene trouwt overspel.
.

Precies, hoe kan men als kerk een zegening vragen voor een overspelige vrouw of man ?

[Bert Mulder]

Dit zijn toch eigen gemaakte regels van de Ger. Gem. De Schrift is duidelijk, volgens Matth. 5:32 pleegt degene die de verlatene trouwt overspel.
In de Ger. Gezindte wordt er nogal ruim met dit schriftgedeelte omgegaan. De GG is ruimer dan de Bijbel. Laten we het over andere kerkgenootschappen maar niet hebben, er is een enorme wildgroei in dezen.

Geachte Toeschouwer, we kunnen het soms toch eens zijn, blijkbaar.

Deze teksten staan blijkbaar niet in de GerGem Bijbel:

Matthéüs 5:32
Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaten zal, anders dan uit oorzaak van hoererij, die maakt dat zij overspel doet; en zo wie de verlatene zal trouwen, die doet overspel.

Matthéüs 19:9
Maar Ik zeg u, dat zo wie zijn vrouw verlaat, anders dan om hoererij, en een andere trouwt, die doet overspel; en die de verlatene trouwt, doet ook overspel.

Lukas 16:18
Een iegelijk die zijn vrouw verlaat en een andere trouwt, die doet overspel; en een iegelijk die de verlatene van den man trouwt, die doet ook overspel.

Het staat er toch duidelijk?

Verder doet het ook erg geweld aan het type van Christus en Zijn bruid de Kerk. Dewelke Hij onvoorwaardelijk lief heeft, en welke Hij nooit verlaten zal.

Lees even Ez. 16:

60 Evenwel zal Ik 170gedachtig wezen aan Mijn verbond 171met u in de dagen uwer jonkheid, en Ik zal met u een 172eeuwig verbond oprichten.
61 Dan zult 173gij uwer wegen gedenken en beschaamd zijn, als gij 174uw zusters die groter zijn dan gij, met degenen die kleiner zijn dan gij, 175aannemen zult; want Ik zal u dezelve geven 176tot idochters, maar niet uit 177uw verbond.
62 Want Ik zal Mijn 178verbond met u 179oprichten, en gij zult weten dat Ik de HEERE ben;
63 Opdat gij het gedachtig zijt en u schaamt, en 180niet meer uw mond opent, vanwege uw schande, wanneer Ik 181voor u verzoening doen zal over al hetgeen dat gij gedaan hebt, spreekt de Heere HEERE.

En Mal. 2:

10 30Hebben wij niet allen één Vader? Heeft niet één God ons geschapen? 31Waarom handelen wij dan trouwelooslijk 32de een tegen den ander, ontheiligende 33het verbond onzer vaderen?
11 Juda handelt trouwelooslijk, en er wordt een gruwel gedaan in Israël en in Jeruzalem; want Juda ontheiligt 34de heiligheid des HEEREN, welke 35Hij liefheeft; 36want hij heeft de dochter eens vreemden gods getrouwd.
12 De HEERE zal den man die 37zulks doet, 38uitroeien uit de hutten Jakobs, dien die waakt en dien die 39antwoordt, en die den HEERE der heirscharen 40spijsoffer brengt.
13 Dit tweede doet 41gijlieden ook, dat gij het altaar des HEEREN 42bedekt met tranen, met wening en met zuchting; zodat 43Hij niet meer 44het spijsoffer aanschouwen, noch met welgevallen van uw hand ontvangen wil.
14 Gij nu zegt: 45Waarom? Daarom dat de HEERE 46een Getuige geweest is tussen u en tussen 47de huisvrouw uwer jeugd, met dewelke gij trouwelooslijk handelt, daar zij toch uw gezellin en 48de huisvrouw uws verbonds is.
15 Heeft 49Hij niet maar 50één gemaakt, hoewel 51Hij des geestes overig had? En waarom maar 52dien enen? 53Hij zocht een zaad Gods. Daarom, wacht u 54met uw geest, en dat niemand trouwelooslijk handele tegen de huisvrouw 55zijner jeugd.
16 Want de HEERE, de God Israëls, zegt dat Hij 56het verlaten haat, alhoewel 57hij 58den wrevel bedekt 59met zijn kleed, zegt de HEERE der heirscharen; daarom, wacht u met uw geest, dat gij 60niet trouwelooslijk handelt.
17 Gij 61vermoeit den HEERE met uw woorden; 62nog zegt gij: Waarmede 63vermoeien wij Hem? Daarmede, dat gij zegt: Al wie kwaad doet, 64is goed in de ogen des HEEREN, en Hij heeft lust 65aan zodanigen; of, waar is 66de God des oordeels?

[Tiberius]

Wat een onzin toch weer.

In het rapport staat heel duidelijk (blz. 89/90, punt 7.1.4 en 7.1.5.):

4. Een tweede huwelijk is mogelijk en kan kerkelijk bevestigd worden, indien:
a. één van de echtgenoten is overleden; de dood maakt scheiding;
b. het eerdere huwelijk is ontbonden op grond van overspel; overspel, hoererij is een dermate uitzonderlijke en diep-ingrijpende zaak dat daardoor het huwelijk in zijn diepste wezen wordt verbroken; degene die wenst te hertrouwen zal moeten aantonen, dat het eerdere huwelijk ontbonden is na gebleken overspel, zoals onder punt 7.1.1 bedoeld.

5. In alle andere dan onder punt 7.1.4. genoemde gevallen is een tweede huwelijk op bijbelse gronden niet toegestaan.


Waar zien jullie een afwijking van de bijbelse lijn?