Biddag 2016

Morgendienst

Zingen:
Gaat niet de mens, als in een beeld, daarheen,
Gelijk een schaduw, die verdwijnt?
Men woelt vergeefs; men brengt met zorg bijeen,
Al wat op aard' begeerlijk schijnt;
En niemand is verzekerd, wie eens al
Die goed'ren naar zich nemen zal."

Nu dan, o HEER, wat is 't, dat ik verwacht?
Mijn hope staat op U alleen.
Verlos mij, door Uw onweerstaanb're kracht,
Van al mijn ongerechtigheên,
En stel mij niet, getrouwe Toeverlaat,
Den dwazen sterv'ling tot een smaad.

Na het gebed werd gezongen
Psalm 73 de verzen 1 en 13

Ja waarlijk, God is Isrel goed,
Voor hen, die rein zijn van gemoed;
Hoe donker ooit Gods weg moog' wezen,
Hij ziet in gunst op die Hem vrezen.
Maar ach, hoewel mijn ziel dit weet,
Mijn voeten waren in mijn leed
Schier uitgeweken, en mijn treên
Van 't spoor der godsvrucht afgegleên

Wien heb ik nevens U omhoog?
Wat zou mijn hart, wat zou mijn oog,
Op aarde nevens U toch lusten?
Niets is er, waar ik in kan rusten.
Bezwijkt dan ooit, in bitt're smart
Of bangen nood, mijn vlees en hart,
Zo zult Gij zijn voor mijn gemoed
Mijn rots, mijn deel, mijn eeuwig goed.

De tekst was PSALM 39
Een psalm van David, voor den opperzangmeester, voor Jeduthun.
Ik zeide: Ik zal mijn wegen bewaren, dat ik niet zondige met mijn tong; ik zal mijn mond met een breidel bewaren, terwijl de goddeloze nog tegenover mij is.
Ik was verstomd door stilzwijgen, ik zweeg van het goede; maar mijn smart werd verzwaard.
Mijn hart werd heet in mijn binnenste, een vuur ontbrandde in mijn overdenking; toen sprak ik met mijn tong:
HEERE! maak mij bekend mijn einde, en welke de mate mijner dagen zij; dat ik wete, hoe vergankelijk ik zij.
Zie, Gij hebt mijn dagen een handbreed gesteld, en mijn leeftijd is als niets voor U; immers is een ieder mens, hoe vast hij staat, enkel ijdelheid.
Sela.
Immers wandelt de mens als in een beeld, immers woelen zij ijdellijk; men brengt bijeen, en men weet niet, wie het naar zich nemen zal.
En nu, wat verwacht ik, o HEERE! Mijn hoop, die is op U.
Verlos mij van al mijn overtredingen; en stel mij niet tot een smaad des dwazen.
Ik ben verstomd, ik zal mijn mond niet opendoen, want Gij hebt het gedaan.
Neem Uw plage van op mij weg, ik ben bezweken van de bestrijding Uwer hand.
Kastijdt Gij iemand met straffingen om de ongerechtigheid, zo doet Gij zijn bevalligheid smelten als een mot; immers is een ieder mens ijdelheid. Sela.
Hoor, HEERE, mijn gebed, en neem mijn geroep ter ore; zwijg niet tot mijn tranen; want ik ben een vreemdeling bij U, een bijwoner, gelijk al mijn vaders.
Wend U van mij af, dat ik mij verkwikke, eer dat ik heenga, en ik niet meer zij.

Met name werd in dit verband stilgestaan bij vers 8
En nu, wat verwacht ik, o HEERE! Mijn hoop, die is op U.

Thema:
VERWACHTEN EN HOPEN
1. Ongegronde verwachting
2. Gegronde hoop

Een ernstige preek voor een ieder.
Niemand heeft van nature behoefte aan een biddag.
Ook Paulus niet, en meer voorbeelden worden genoemd.
Meest wordt een mens wel eens stilgezet in de donkere tijden
als de zon niet schijnt.
In tijden van beproeving, bespotting, lichamelijk lijden.
We weten niet onder welke omstandigheiden of David deze psalm
heeeft gedicht. Sommigen denken aan de vervolging van zijn eigen kind Absalom.
Maar dit zegt een minderheid. Deze psalm is zo algemeen dat we dit ook niet
hoeven te weten, en kan daarom op alle gebieden van het leven toegepast worden.
Het 8e vers is een scharnierpunt, David mocht afzien van de mens en van alles en
mocht opzien tot God.
Dan word de ongeronde verwachting nader belicht. In de wereld en in de godsdienst.
Zien we hoe geleerde mensen, met vele titel tegenstrijdige adviezen geven?
Zien we het vastlopen van alle plannen in ons land en in Europa? Liggen we nog
op de knieën voor onze minster-president?
Onze minister-president weet het ook niet. Mevrouw Merkel heeft veel goeds
gezegd, maar ze kan het ook niet oplossen. Zien we dat de hand des Heeren tegen
ons is uitgestrekt?
Zien we niet hoe we naar een nieuwe crisis toe lijken te leven?
Dan dat scharnierpunt in Psalm 39:
En nu, wat verwacht ik, o HEERE! Mijn hoop, die is op U.
Tussenzang:
Wat zou mij toch doen vrezen in een tijd,
Waarin het kwaad, het onrecht mij bestrijdt,
Als ik omringd, benauwd ben door 't geweld,
Dat in mijn val zijn hoogst genoegen stelt?
Wat hem betreft, die op zijn schat betrouwt,
En al zijn roem op groten rijkdom bouwt,
Zijn schat behoudt zijn broeder niet in 't leven;
Hij kan daarvoor aan God geen losgeld geven.

De ongegronde hoop
Wij hebben geen behoefte aan een biddag, Maar... we zijn toch in de kerk
gekomen om biddag te houden?
Ik kan het nu niet alles meer goed verwoorden.
De psalm eindigt zoals die begon. Er niets veranderd, zo is psalm 39
een bijzondere psalm: De meeste psalmen beginnen met een klacht en
daarna verlossing of uitkomst, Zo niet in psalm .39
Toch is er alles veranderd. David mag het in de hand des Heeren leggen.
Daarin ligt rust, onderwerping, ook tijdens zware beproevingen en aanvechtingen.
We gaan een zeer bange toekomst tegemoet. Onze gemeenten zinken weg
en naar de mens gesproken zou het alles moed benemend zijn.

Slotzang
Hoopt op den HEER', gij vromen;
Is Israël in nood,
Er zal verlossing komen;
Zijn goedheid is zeer groot.
Hij maakt, op hun gebeden,
Gans Israël eens vrij
Van ongerechtigheden;
Zo doe Hij ook aan mij.

Na het slotgebed een eerbiedig uitleidend orgelspel: Psalm 17

Red mij van hen, die 't ruim genot
Der wereld voor hun heilgoed achten;
Geen deel, dan in dit leven, wachten,
En maken van den buik hun god;
Van hen, die weelde, schatten, staten,
Hoe rijk, hoe uitgebreid, hoe groot,
Verliezen moeten met den dood,
En hunnen kind'ren overlaten.


Het verslag is een zeer beknopte samenvatting, waar ik mijn alles niet letterlijk heb opgetekend, maar het is
wat zo in de gedachten bleef.

Vanmorgen inderdaad een boetpreek. Over de woorden van Agur. Al kwam dat woord in de hele preek niet voor: het was een ontdekkend woord, zelfs als je niet zo materialistisch van karakter bent.

Thema: Het gebed van Agur om zijn dagelijks brood
1. Hij bidt om een oprecht hart
2. Hij bidt om het brood van zijn bescheiden deel
3. Hij bidt om een leven dicht bij God

Psalm 107: 1, 19
Spreuken 30, 1-15
Psalm 37: 2, 3, 13
Psalm 123: 1, 2
Gezang 5: 1, 5, 10
Psalm 33: 10
Zelf luisteren kan ook: http://www.eskol-kerk.nl/

Bij ons toch ook een soort boetepreek, maar niet zozeer gericht op de actualiteit. Tekst was uit 2 sam 24:25, de volkstelling door David.

DDD schreef:Vanmorgen inderdaad een boetpreek. Over de woorden van Agur. Al kwam dat woord in de hele preek niet voor: het was een ontdekkend woord, zelfs als je niet zo materialistisch van karakter bent.

Thema: Het gebed van Agur om zijn dagelijks brood
1. Hij bidt om een oprecht hart
2. Hij bidt om het brood van zijn bescheiden deel
3. Hij bidt om een leven dicht bij God

Psalm 107: 1, 19
Spreuken 30, 1-15
Psalm 37: 2, 3, 13
Psalm 123: 1, 2
Gezang 5: 1, 5, 10
Psalm 33: 10
Zelf luisteren kan ook: http://www.eskol-kerk.nl/

Vraagje: grote kerk zo te zien, hoeveel mensen kunnen er in?
En wat bijzonder dat jullie een ochtend- en een late middagdienst hebben, wat is de reden dat de 2e dienst niet in de avond gehouden wordt, weet je dat?

Het is niet mijn 'eerste' gemeente, maar waar ik zo nu en dan een weekeinde en regelmatig voor mijn werk verblijf. Het is niet een heel grote kerk hoor. Ik denk voor 800 mensen hooguit.

Dat is om het bijzondere karakter van de dag te benadrukken. In mijn eigen gemeente is het middag en avond. Er zijn tussenvormen van gemeenten waar ze morgen en avond doen.

In deze gemeente zijn veel hoogopgeleide mensen die zelf hun eigen werktijden bepalen en vrije dagen genoeg hebben, schat ik in. In ieder geval is het op bid- en dankdagen nauwelijks minder druk dan op zondag.

Vanavond stond ds. stil bij Lukas 13 (in het verband)
Uitgangspunt was MARKUS 13:1

En als Hij uit den tempel ging...

Het thema was: DE HEERLIJKHEID VAN GODS HUIS
a. De uitwendige heerlijkheid
b. de inwendige heerlijkheid
c. een onderscheiden heerlijkheid

We lezen in hoofstuk 11 hoe de Heere Jezus Jeruzalem inkwam.
Mattheus zegt daar dat Hij weende over Jeruzalem.
Als Hij in de tempel komt en rondom zag, ging alles zijn gewone gang
Het was vlak voordat hij deze aarde zou verlaten.
De farizeeën hadden al overlegd om Hem te doden.
En van het volk lezen we dat zij Hem nog gaarne hoorden.
Dan... Jezus ging uit de tempel.
De discipelen lagen nog onder beslag van wat daar gehoord en gezien
was.
Dan wordt de Heere Jezus gewezen op de gebouwen van de tempel:
Ziet, hoedanige stenen en hoedanige gebouwen!
Zij waren verrukt, en bewonderden de grootheid van deze gebouwen.
Hun enthousiasme werd echter meteen door de Heere weggenomen:
Ziet gij deze grote gebouwen? Er zal niet één steen op de andere gelaten
worden...
De heerlijkheid van de tempel, een uitwendige heerlijkheid.

Dan gaat het over de inwendige heerlijkheid. Die bestaat niet in een uitwendige
schoonheid of heerlijkheid.
Een onderscheiden heerlijkheid. Het gebouw van Gods Kerk wordt voltooid.
Vrijwel de gehele aarde is bereikt met het evangelie.
Let op de tekenen der tijden. Leg de krant elke dag eens naast de Bijbel.
Maar we zien het niet.
We willen het ook niet zien.
Er wordt geroepen: Hier is de Christis, daar is de christus. Horen we het?
Vele dwaalgeesten gaan uit over de aarde om zo het mogelijk ware
ook de uitverkorenen te verleiden.
Benauwde en bange tijden staan voor de deur. Als in de dagen van Lot
en Noach: En zij bekenden het niet.
Men laat zich niet meer gezeggen. We gaan door, en als de prediking ons te
zwaar is zoeken we een andere kerk.
Als het om mij gaat -aldus ds.- gaat dan maar, maar denk toch aan uw kostelijke
zielen en die van uw kinderen.
Toen de Heere Jezus deze woorden sprak duurde het geen 100 jaar meer voordat
Jeruzalem werd verwoest.
En we leven gerust door? ds. Had gemerkt dat onder jongeren op de catechisatie
de actualiteit leefde. Er kwamen vragen over de Islam.
Ds. had gezegd: Jongens, de Islam wordt door God gebruikt om de laatste restjes
van het christendom weg te vegen.
Dan over de vreselijke tijden die voor de deur staan. Zo die tijd niet verkort wordt
geen vlees zou behouden blijven. En denk niet dat dit ver weg is. De gelijkenis
van de uitspruitende vijgenboom leert dat het nabij is, voor de deur.
En... als u vannacht door God wordt opgeroepen,
dan vergaat de wereld vannacht voor u.
Dan kan ook voor de kinderen.
En wie zal er staande blijven tot het einde toe? Als ze ons voor koningen en
stadhouders zullen brengen. Als de dood ons bedreigd wordt?
Hoe lang zal het Woord naar alle getrouwheid nog verkondigd mogen worden?

Ik heb slechts enkele korte trekken genoemd van wat vanavond aan de orde kwam.
Er werd gezongen uit psalm 119 vers 60:
Al 't goddeloos volk verdoet Gij als schuim van de aarde
Dies zal ik Uw getuigenissen vrezen
Het heeft mijn ziel verschrikkingen gebaard,
ja, zelfs is mij het haar ten berge gerezen
als ik op Uw gerichten heb gestaard.
Uw oordeel, HEERE, kan niet dan vreselijk wezen.

Als dit alles is wat jij gehoord heb DIA, of nog erger, als dit alles is wat er gepreekt is, is het inderdaad moed benemend.
Is Jezus Christus niet gepredikt als Koning, Priester en Profeet? Zijn verdiensten? Zijn zitten aan des Vaders rechterhand als biddende en dankende Hogepriester?
Juist in deze lijdenstijd mogen we toch verwachten dat er gepredikt wordt wat het Hem gekost heeft om Zijn volk zalig te maken? En Hij daar zit als het Leven gevend Hoofd?
"Als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zo zal Hij zaad zien. Hij zal de dagen verlengen en het welbehagen des HEEREN zal door Zijn had gelukkiglijk voortgaan".
Zolang de wereld nog staat zullen er nog toegebracht worden.
Maar dan zal Hij wel gepredikt moeten worden, in elke preek maar weer, ook bij bijzondere gelegenheden.
Juist bij bijzondere gelegenheden.

Coosje schreef:Als dit alles is wat jij gehoord heb DIA, of nog erger, als dit alles is wat er gepreekt is, is het inderdaad moed benemend.
Is Jezus Christus niet gepredikt als Koning, Priester en Profeet? Zijn verdiensten? Zijn zitten aan des Vaders rechterhand als biddende en dankende Hogepriester?
Juist in deze lijdenstijd mogen we toch verwachten dat er gepredikt wordt wat het Hem gekost heeft om Zijn volk zalig te maken? En Hij daar zit als het Leven gevend Hoofd?
"Als Zijn ziel Zich tot een schuldoffer gesteld zal hebben, zo zal Hij zaad zien. Hij zal de dagen verlengen en het welbehagen des HEEREN zal door Zijn had gelukkiglijk voortgaan".
Zolang de wereld nog staat zullen er nog toegebracht worden.
Maar dan zal Hij wel gepredikt moeten worden, in elke preek maar weer, ook bij bijzondere gelegenheden.
Juist bij bijzondere gelegenheden.

Nee, gelukkig niet, maar in een boetedag ligt de nadruk toch wel op de actualiteit en DIE is niet rooskleurig.
Voor de Kerk is er Toekomst. Maar dan zullen we maar niet te veel op de aardse toekomst moeten rekenen.

Maar dat is toch de kern van je geloof, Dia? Je weet toch dat je je vertrouwen niet op aardse zaken moet vesten?

modesto schreef:Maar dat is toch de kern van je geloof, Dia? Je weet toch dat je je vertrouwen niet op aardse zaken moet vesten?

Daar gaan we weer... maar, met uw welnemen, ik hoop er nu toch niet weer in te trappen.
Ik begin me steeds meer een vreemde gast te voelen op dit forum.

http://www.theologienet.nl/documenten/L ... 0leven.pdf
Ik zat gisteravond onder een preek uit deze bundel, te weten de 7e preek.

Goede diensten gehad gisteren.
's middags een preek over Rust bij de Vader. Nav. Markus 1:35.
Bidden vraagt om rust. Neem de rust om te bidden, daarin ging Jezus ons voor.

's avonds een preek over 1 koningen 8: het gebed van Salomo.
Oproep om niet alleen te bidden voor grote maar juist ook voor kleine dingen. Juist in het bidden om kleine dingen belijden we onze afhankelijkheid en worden we daarvan bewust.

Een mooie biddag gehad.

Ad Anker schreef:http://www.theologienet.nl/documenten/L ... 0leven.pdf
Ik zat gisteravond onder een preek uit deze bundel, te weten de 7e preek.

Dat lijken me best lastige preken in een leesdienst om te volgen. Veel opsommingen enzo.
Normaal gesproken moet je zulke preken echt heel rustig lezen. En eventueel stukjes herlezen.